Isaias 49:1-26

  • Buluhaton sa alagad ni Jehova (1-12)

    • Kahayag sa mga nasod (6)

  • Kahupayan sa Israel (13-26)

49  Pamati kanako, kamong mga isla,Ug patalinghog, kamong kanasoran sa layo.+ Si Jehova nagtawag kanako sa wala pa ko matawo.*+ Sukad sa panahon nga atua pa ko sa tagoangkan sa akong inahan, gihisgotan na niya ang akong ngalan.   Gihimo niya ang akong baba nga samag hait nga espada;Gitagoan ko niya sa anino sa iyang kamot.+ Gihimo ko niyang pinasinaw nga udyong;Gitagoan ko niya sa iyang udyongan.   Siya miingon kanako: “Ikaw akong alagad, Oh Israel,+Kinsa pakitaan nako sa akong kahalangdon.”+   Apan ako miingon: “Naghago ko sa walay kapuslanan. Gihurot nako ang akong kusog alang sa mga butang nga dili tinuod ug kakawangan. Apan si Jehova gayod ang maghukom kanako,*Ug ang akong Diyos ang magbalos* kanako.”+   Ug karon si Jehova, ang Usa nga nag-umol kanako gikan sa tagoangkan ingong iyang alagad,Miingon nga angay nakong dad-og balik si Jacob kaniya,Aron ang Israel matigom ngadto kaniya.+ Mahimaya ko sa mga mata ni Jehova,Ug ang akong Diyos mahimong akong kusog.   Ug siya miingon: “Dili lang kay alagad ka nakoNga magpasig-uli sa mga tribo ni JacobUg magdalag balik niadtong mga naluwas sa Israel,Kondili gihatag usab ka nako ingong kahayag sa mga nasod+Aron ang akong kaluwasan moabot hangtod sa mga kinatumyan sa yuta.”+  Kini ang giingon ni Jehova, ang Manlulukat sa Israel ug ang iyang Balaang Usa,+ ngadto sa usa nga tinamay,+ sa usa nga gikasilagan sa nasod, sa alagad sa mga magmamando: “Ang mga hari makakita ug manindog,Ug ang mga prinsipe mangyukboTungod kang Jehova, kinsa kasaligan,+Ang Balaang Usa sa Israel, nga nagpili kanimo.”+   Kini ang giingon ni Jehova: “Gitubag ka nako panahon sa pagpakita nakog pagkamaayo,*+Ug gitabangan ka nako sa adlaw sa kaluwasan;+Padayon ka nakong gipanalipdan aron ihatag ka ingong pakigsaad alang sa katawhan,+Aron ipasig-uli sa maayong kahimtang ang yuta,Aron mapanag-iya nila ang ilang biniyaang mga panulondon,+   Aron ingnon ang mga binilanggo, ‘Gula mo!’+ Ug kadtong mga anaa sa kangitngit, ‘Pagpakita mo!’+ Sa kadalanan sila manibsib samag karnero,Ang tanang alagianan* mahimong ilang sibsibanan. 10  Sila dili gutomon o uhawon,+Sila dili mapagba sa naglagiting nga kainit o masunog sa adlaw.+ Kay ang Usa nga naluoy kanila magtultol kanila,+Ug siya maggiya kanila ngadto sa mga tubod sa tubig.+ 11  Himoon nakong dalan ang tanan nakong bukid,Ug ang akong dagkong dalan pahabogon.+ 12  Tan-awa! Kini moabot gikan sa layo,+Ug tan-awa! gikan kini sa amihanan ug sa kasadpan,Ug gikan kini sa yuta sa Sinim.”+ 13  Singgit sa kalipay, kamong kalangitan, ug pagsadya, Oh yuta.+ Pasadyaa ang kabukiran uban ang hugyaw sa kalipay.+ Kay gihupay ni Jehova ang iyang katawhan,+Ug gipakitaan niyag kaluoy ang iyang katawhan nga sinakit.+ 14  Apan ang Zion padayong nag-ingon: “Gibiyaan ko ni Jehova,+ ug gikalimtan ko ni Jehova.”+ 15  Malimot ba ang usa ka inahan sa iyang masusoO dili ba siya maluoy sa bata nga gikan sa iyang tagoangkan? Bisag kini nga mga babaye makalimot, ako dili gayod makalimot kanimo.+ 16  Tan-awa! Gikulit ka nako diha sa akong mga palad. Ang imong mga paril anaa kanunay sa akong atubangan. 17  Ang imong mga anak nagdalidalig balik. Kadtong mga naglumpag ug naggun-ob kanimo mobiya kanimo. 18  Iyahat ang imong mga mata ug tan-awa ang palibot. Silang tanan nagtigom.+ Sila manganha kanimo. “Ingon nga ako buhi,” miingon si Jehova,“Silang tanan imong isul-ob ingong mga pahiyas,Ug imo silang ibakos sama sa ginahimo sa usa ka pangasaw-onon. 19  Bisag ang imong mga dapit naguba ug nabiniyaan ug ang imong yuta nagun-ob,+Karon kini mahimong guot na kaayo alang sa mga molupyo didto,+Ug kadtong mga milamoy kanimo+ layo na.+ 20  Ang mga anak nga natawo dihang namatyan ka madunggan nimo nga moingon,‘Guot na kaayo kining dapita alang kanako. Hatagi kog luna dinhi nga kapuy-an.’+ 21  Ug moingon ka diha sa imong kasingkasing,‘Kinsay amahan niining mga bataa nga gihatag kanako,Sanglit usa man ko ka babaye nga namatyag mga anak ug baog,Nadestiyero ug nabilanggo? Kinsay nagpadako kanila?+ Tan-awa! Nahibilin kong nag-inusara,+Busa diin man kini sila gikan?’”+ 22  Kini ang giingon sa Soberanong Ginoong Jehova: “Tan-awa! Akong iisa ang akong kamot ngadto sa kanasoran,Ug akong ipataas ang akong ilhanan* ngadto sa mga katawhan.+ Ilang kugoson* ang imong mga anak nga lalakiUg sung-ayon ang imong mga anak nga babaye.+ 23  Mga hari ang mahimo nimong tig-atiman,+Ug ang ilang mga prinsesa mahimo nimong yaya. Sila mohapa kanimo+Ug motila sa abog sa imong mga tiil,+Ug ikaw makaila gayod nga ako si Jehova;Kadtong mga naglaom kanako dili maulawan.”+ 24  Kadtong mga nabihag makuha pa ba gikan sa tawong gamhanan,O ang mga binihag ba sa tigdaogdaog maluwas? 25  Apan kini ang giingon ni Jehova: “Bisan ang mga binihag sa tawong gamhanan pagakuhaon,+Ug kadtong mga nabihag sa tigdaogdaog pagaluwason.+ Mobatok ko niadtong mga mobatok kanimo,+Ug luwason nako ang imong mga anak. 26  Ipahinabo nako nga kadtong mga nagdaogdaog kanimo mokaon sa ilang kaugalingong unod,Ug sila mahubog sa ilang kaugalingong dugo nga daw tam-is kini nga bino. Ug ang tanang katawhan* makaila gayod nga ako si Jehova,+Ang imong Manluluwas+ ug imong Manlulukat,+Ang Gamhanang Usa ni Jacob.”+

Mga Footnote

Literal, “gikan sa tagoangkan.”
O “Apan hatagan gayod ko ni Jehova ug hustisya.”
O “magganti.”
O “panahon sa pag-uyon.”
O posible, “upaw nga kabungtoran.”
Literal, “ibutang sa ilang dughan.”
O “ilhanang tukon.”
Literal, “unod.”