فصل یک

وحدت در پرستش به چه معناست؟‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ در روزگار ما چه نهضت شکوهمندی آغاز شده است؟‏ ب)‏ انسان‌های صادق چه امید شگفت‌انگیزی را در دل می‌پرورانند؟‏

نهضت شُکوهمندی در تمام نقاط جهان آغاز شده است که انسان‌ها را از هر ملیت،‏ قوم و زبان در پرستش یکدل می‌سازد و هر سال بر تعداد آنان افزوده می‌گردد.‏ کتاب مقدّس این جمعیّت بزرگ را «شاهدان» یَهُوَه خدا می‌خواند؛‏ «گروهی عظیم که .‏ .‏ .‏ شبانه‌روز .‏ .‏ .‏ وی را خدمت می‌کنند.‏» (‏ اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری؛‏ مکاشفه ۷:‏۹-‏۱۵‏)‏ آشنایی با شخصیّت خدای واحد حقیقی آنان را برانگیخته است تا نحوهٔ زندگی خود را با معیارهای عادلانهٔ او تطبیق دهند.‏ این انسان‌های خوش‌قلب همچنین به تحقیق آموخته‌اند که ما انسان‌ها در «ایّام آخر» جهان شریر کنونی به سر می‌بریم که بزودی یَهُوَه آن را نابود خواهد کرد و دنیای جدید یعنی بهشت را بر روی زمین برقرار خواهد ساخت.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵،‏ ۱۳؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

^۲ کلام خدا در این خصوص وعده می‌دهد:‏ «بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود.‏ .‏ .‏ .‏ و اما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید.‏» (‏ مزمور ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ «صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.‏» (‏ مزمور ۳۷:‏۲۹‏)‏ «خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد.‏ و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.‏» —‏ مکاشفه ۲۱:‏۴‏.‏

۳.‏ وحدت حقیقی در پرستش چگونه امکان‌پذیر است؟‏

 ^۳ انسان‌هایی که در حال حاضر در پرستش حقیقی متحد و یکدل شده‌اند نخستین ساکنان دنیای جدید آتی را تشکیل می‌دهند.‏ آنان ارادهٔ یَهُوَه را آموخته‌اند و نهایت سعی خود را در انجام آن می‌کنند.‏ عیسی با اشاره به اهمیت این مسئله گفت:‏ «حیات جاودانی این است که تو را خدای واحدِ حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.‏» (‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ یوحنّای رسول نیز چنین نوشت:‏ «دنیا و شهوات آن در گذر است لٰکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند،‏ تا به ابد باقی می‌ماند.‏» —‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۷‏.‏

مفهوم واقعی وحدت در پرستش

۴.‏ الف)‏ گردهمایی این همه انسان برای پرستش خدای حقیقی در عصر حاضر نشانگر چیست؟‏ ب)‏ کتاب مقدّس این گردهمایی را چگونه توصیف می‌کند؟‏

^۴ گردهمایی این جمعیت عظیم در امر پرستش در عصر حاضر نشانگر چیست؟‏ نشانگر آن است که زمان انقضای این دنیای شریر بسیار نزدیک شده است و متعاقب آن،‏ خدا دنیای جدیدی را برقرار خواهد ساخت.‏ اکنون ما شاهد تحقق نبوّت‌های کتاب مقدّس در مورد این گردهمایی مهم و حیاتی می‌باشیم.‏ در یکی از آن نبوّت‌ها می‌خوانیم:‏ «در ایّام آخر،‏ کوهِ خانهٔ خداوند ‏[پرستش حقیقی و رفیع یَهُوَه] بر قلّهٔ کوه‌ها [بر انواع دیگر پرستش] ثابت خواهد شد .‏ .‏ .‏ و قوم‌ها بر آن روان خواهند شد.‏ و امّت‌های بسیار عزیمت کرده،‏ خواهند گفت:‏ بیایید تا به کوه خداوند و به خانهٔ خدای یعقوب برآییم تا طریق‌های خویش را به ما تعلیم دهد و به راه‌های وی سلوک نماییم.‏» —‏ میکاه ۴:‏۱،‏ ۲؛‏ مزمور ۳۷:‏۳۴‏.‏

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت که ملت‌ها به یَهُوَه روی می‌آورند؟‏ ب)‏ در این رابطه چه سؤالاتی باید از خود بکنیم؟‏

^۵ در حالی که ملت‌ها به طور کلّی به خدا پشت کرده‌اند،‏ میلیون‌ها نفر از میان ایشان در خانهٔ روحانی او حضور می‌یابند تا وی را پرستش  کنند.‏ این انسان‌ها به مرور زمان با مقاصد نیکوی یَهُوَه خدا آشنایی پیدا کرده،‏ عمیقاً تحت تأثیر شخصیت پرمهر او قرار گرفته‌اند.‏ از این رو،‏ متواضعانه سعی می‌کنند دریابند که یَهُوَه چه انتظاراتی از آنان دارد.‏ آنان همچون مزمورنویس در دعا به خدا می‌گویند:‏ «مرا تعلیم ده تا ارادهٔ تو را بجا آورم زیرا خدای من تو هستی.‏» —‏ مزمور ۱۴۳:‏۱۰‏.‏

^۶ آیا می‌توانی خود را در بین گروه عظیمی که یَهُوَه در حال حاضر به منظور پرستشش متحد و یکدل می‌سازد تجسم کنی؟‏ آیا واکنش تو در برابر آنچه که از کتاب مقدّس یاد گرفته‌ای نشانگر این است که آن را حقیقتاً کلام یَهُوَه می‌دانی؟‏ تا چه اندازه مصمم هستی که ‹به راه‌های وی سلوک نمایی›؟‏

نحوهٔ ایجاد وحدت در پرستش

۷.‏ الف)‏ سرانجام وحدت در پرستش چه خواهد بود؟‏ ب)‏ چرا باید در حال حاضر به یَهُوَه روی آوریم و چگونه می‌توانیم به دیگران کمک کنیم تا آنان نیز یَهُوَه را پرستش کنند؟‏

^۷ مقصود یَهُوَه این است که جمیع مخلوقات هوشمند با یکدیگر در پرستش حقیقی یکدل شوند.‏ چقدر آرزوی فرا رسیدن روزی را داریم که همهٔ موجودات زنده خدای واحد حقیقی را پرستش کنند!‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ لیکن پیش از آن،‏ یَهُوَه انسان‌هایی را که از انجام ارادهٔ عادلانهٔ او سر باز می‌زنند از زندگی ساقط خواهد کرد.‏ او خدای رحیم است و از پیش،‏ در مورد آنچه که قصد دارد انجام دهد به انسان‌های روی زمین هشدار می‌دهد تا فرصت داشته باشند رفتار خود را اصلاح کنند.‏ (‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۶،‏ ۷‏)‏ بنابراین در روزگار ما،‏ این درخواست ضروری «از هر امّت و قبیله و زبان و قوم» به عمل آمده است که «از خدا بترسید و او را تمجید نمایید،‏ زیرا که زمان داوریِ او رسیده است.‏ پس او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌های آب را آفرید،‏ پرستش کنید.‏» (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ آیا این دعوت یَهُوَه را پذیرفته‌ای؟‏ در آن صورت،‏ این افتخار را خواهی داشت  که دیگران را نیز دعوت کنی تا خدای حقیقی را بشناسند و او را پرستش کنند.‏

۸.‏ متعاقب فراگیری تعالیم اساسی کتاب مقدّس باید سعی کنیم در چه زمینه‌هایی به طور جدّی پیشرفت کنیم؟‏

^۸ بعضی از انسان‌ها ادعا می‌کنند که به خدا عقیده دارند لیکن همواره به دنبال برآورده ساختن خواسته‌های خود هستند.‏ عبادت این قبیل اشخاص در نظر یَهُوَه مردود است.‏ یَهُوَه می‌خواهد که انسان‌ها «کمال معرفت ارادهٔ او» را تحصیل کنند و آن را در زندگی به اجرا گذارند.‏ (‏ کُولُسیان ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ به این سبب،‏ افراد قدرشناس پس از دریافت تعالیم اساسی کتاب مقدّس در صدد پیشرفت به سوی بلوغ مسیحی برمی‌آیند و تمایل پیدا می‌کنند که یَهُوَه را بهتر بشناسند و درک خود را از کلام او وسیع‌تر و عمیق‌تر سازند و آن را به نحو کامل‌تر در زندگی خود به اجرا گذارند.‏ آنان سعی می‌کنند خصوصیات پدر آسمانی‌مان را از خود نشان دهند و همچون او به مسائل بنگرند.‏ به این دلیل،‏ در صدد آن برمی‌آیند که به روش‌های گوناگون در فعالیتی که یَهُوَه در زمان ما به منظور نجات جان انسان‌های روی زمین ترتیب داده است شرکت کنند.‏ آیا تو هم چنین تمایلی داری؟‏ —‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۵:‏۱۲–‏۶:‏۳‏.‏

۹.‏ امروز اتحاد حقیقی به چه صورت امکان‌پذیر است؟‏

^۹ مطابق توضیح کتاب مقدّس بر خادمین یَهُوَه واجب است که قومی متحد باشند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۳‏)‏ گرچه در زمان حاضر در دنیایی پر از تفرقه زندگی می‌کنیم و به شخصه با ناکاملی دست به گریبان می‌باشیم،‏ دیگران باید بتوانند اتحاد و یکدلی را در بین ما مشاهده کنند.‏ عیسی صمیمانه برای شاگردان خود دعا کرد تا آنان یک گردند و از اتحاد حقیقی متمتع یا بهره‌مند شوند.‏ معنی دعای عیسی این بود که شاگردانش از رابطهٔ خوبی با یَهُوَه و پسر او برخوردار و همچنین یکدل شوند و بتوانند وحدت خود را حفظ کنند.‏ (‏ یوحنّا ۱۷:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ جماعت مسیحی سازمانی  است که از طریق آن یَهُوَه به قوم خود آموزش می‌دهد تا به این هدف نایل آیند.‏

چه عواملی موجب وحدت می‌گردد؟‏

۱۰.‏ الف)‏ وقتی برای استدلال در مورد مسائلی که در زندگی برایمان مطرح می‌شود از کتاب مقدّس استفاده می‌کنیم چه خصوصیاتی را در خود پرورش می‌دهیم؟‏ ب)‏ در حین جواب دادن به سؤالات این بند،‏ عواملی را که در ایجاد وحدت مسیحی مؤثر واقع می‌شوند مورد تحلیل قرار بده.‏

^۱۰ در زیر به هفت عامل اصلی ایجاد وحدت در پرستش اشاره و متعاقب آنها،‏ سؤالاتی مطرح شده است.‏ در حین جواب دادن به این سؤالات،‏ سعی کن دریابی که هر یک از این عوامل چه تأثیری بر رابطه‌ات با یَهُوَه و برادران مسیحی‌ات می‌گذارد.‏ استدلال بر روی این نکات و خواندن آیاتی که به آنها اشاره شده است لیکن درج نشده‌اند به تو کمک می‌کند تا حکمت خدایی،‏ تدبیر و فطانت (‏ قدرت تشخیص)‏ را در خود پرورش دهی یعنی خصوصیاتی که همهٔ ما به آنها احتیاج داریم.‏ (‏ امثال ۵:‏۱،‏ ۲؛‏ فیلِپّیان ۱:‏۹-‏۱۱‏)‏ اکنون اجازه بده به بررسی یک یک آنها بپردازیم.‏

‏(‏ ۱)‏ ما اذعان می‌کنیم که یَهُوَه حق دارد معیار نیکی و بدی را برای انسان تعیین کند.‏ ‏«به تمامی دل خود بر خداوند توکّل نما و بر عقل خود تکیه مکن.‏ در همهٔ راه‌های خود او را بشناس،‏ و او طریق‌هایت را راست خواهد گردانید.‏» —‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

چرا باید هنگام تصمیم‌گیری جویای توصیه‌ها و راهنمایی‌های یَهُوَه شویم؟‏ (‏ مزمور ۱۴۶:‏۳-‏۵؛‏ اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷‏)‏

‏(‏ ۲)‏ کلام خدا ما را در زندگی هدایت می‌کند.‏ ‏«چون کلام خدا را که از ما شنیده بودید یافتید،‏ آن را کلام انسانی نپذیرفتید،‏ بلکه چنانکه فی‌الحقیقهٔ است،‏ کلام خدا که در شما که ایماندار هستید عمل می‌کند.‏» —‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۱۳‏.‏

 با انجام دادن آنچه که به خیال خودمان صحیح است خود را در چه مخاطره‌ای قرار می‌دهیم؟‏ (‏ امثال ۱۴:‏۱۲؛‏ اِرْمیا ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۱۷:‏۹‏)‏

در صورت عدم آگاهی از نصایح کتاب مقدّس در مورد موضوعی خاص چه باید بکنیم؟‏ (‏ امثال ۲:‏۳-‏۵؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏

‏(‏ ۳)‏ همهٔ ما از برنامهٔ تغذیهٔ روحانی واحدی بهره‌مندیم.‏ ‏«جمیع پسرانت از خداوند تعلیم خواهند یافت.‏» (‏ اِشَعْیا ۵۴:‏۱۳‏)‏ «ملاحظهٔ یکدیگر را بنماییم تا به محبت و اَعمال نیکو ترغیب نماییم.‏ و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است،‏ بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.‏» —‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

چه فایده‌ای عاید کسانی می‌شود که از ترتیبات خدا برای تغذیهٔ روحانی نهایت استفاده را می‌کنند؟‏ (‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏

‏(‏ ۴)‏ ما از عیسی مسیح پیروی می‌کنیم نه از انسان‌ها.‏ ‏«لیکن شما آقا خوانده مشوید،‏ زیرا استاد شما یکی است یعنی مسیح و جمیع شما برادرانید.‏ و هیچ کس را بر زمین،‏ پدر خود مخوانید زیرا پدر شما یکی است که در آسمان است.‏ و پیشوا خوانده مشوید،‏ زیرا پیشوای شما یکی است یعنی مسیح.‏» —‏ متّیٰ ۲۳:‏۸-‏۱۰‏.‏

آیا هیچ یک از ما می‌تواند خود را برتر از دیگران بداند؟‏ (‏ رومیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۱۲:‏۳‏)‏

‏(‏ ۵)‏ به عقیدهٔ ما ملکوت خدا تنها امید بشر است.‏ ‏«پس شما به اینطور دعا کنید:‏ ‹ای پدر ما که در آسمانی،‏ نام تو مقدّس باد.‏ ملکوت تو بیاید.‏ ارادهٔ تو چنانکه در آسمان است،‏ بر زمین نیز کرده شود.‏› لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.‏» —‏ متّیٰ ۶:‏۹،‏ ۱۰،‏ ۳۳‏.‏

 ‏‹اوّل ملکوت خدا را طلبیدن› چگونه به حفظ وحدت میان ما کمک می‌کند؟‏ (‏ میکاه ۴:‏۳؛‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۰-‏۱۲‏)‏

‏(‏ ۶)‏ روح‌القدس خصوصیاتی را در پرستندگان یَهُوَه پدید می‌آورد که برای ایجاد و حفظ وحدت مسیحی بسیار ضروری است.‏ ‏«لیکن ثمرهٔ روح،‏ محبت و خوشی و سلامتی و حلم و مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری است.‏» —‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏.‏

چه باید بکنیم تا خدا روحش را به ما بدهد و ثمرات آن در ما تولید شود؟‏ (‏ اَعمال ۵:‏۳۲‏)‏

فرد مسیحی‌ای که ثمرات روح خدا را دارد چگونه با هم‌ایمانان خود رفتار می‌کند؟‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۵؛‏ ۱یوحنّا ۴:‏۸،‏ ۲۰،‏ ۲۱‏)‏

‏(‏ ۷)‏ همهٔ پرستندگان حقیقی خدا در موعظهٔ بشارت ملکوتش شرکت می‌کنند.‏ ‏«به این بشارتِ ملکوت در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏.‏

چه چیزی ما را برمی‌انگیزاند که تا حدّ امکان در فعالیت موعظه شرکت کنیم؟‏ (‏ متّیٰ ۲۲:‏۳۷-‏۳۹؛‏ رومیان ۱۰:‏۱۰‏)‏

۱۱.‏ به اجرا گذاشتن حقایق کتاب مقدّس در زندگی چه فایده‌ای دارد؟‏

^۱۱ با حفظ وحدت در پرستش یَهُوَه به او نزدیک‌تر خواهیم شد و از معاشرت با هم‌ایمانانمان بیشتر لذت خواهیم برد.‏ در مزمور ۱۳۳:‏۱ می‌خوانیم:‏ «اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدلی با هم ساکن شوند.‏» اجتناب از این دنیای شریر که خودخواهی،‏ فساد اخلاقی و خشونت تا این حد در آن اشاعه یافته است و معاشرت با انسان‌هایی که به خدا محبت می‌ورزند و از دستورات او اطاعت می‌کنند حقیقتاً که چه خوش و چه دلپسند است!‏

 از عواملی که باعث جدایی می‌شوند برحذر باش

۱۲.‏ چرا باید مواظب باشیم تا مبادا روحیهٔ خودسری در ما پدید آید؟‏

^۱۲ به منظور حفظ وحدت جهانی و گرانقدرمان باید از هر آنچه باعث جدایی و تفرقه می‌شود اجتناب کنیم.‏ یکی از این عوامل،‏ روحیهٔ خودسری و عدم اتکا به خدا و قوانین اوست.‏ یَهُوَه برای ما آشکار می‌سازد که شیطان ابلیس ترویج کنندهٔ این روحیه است و ما را از داشتن آن برحذر می‌دارد.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۴؛‏ مکاشفه ۱۲:‏۹‏)‏ شیطان،‏ آدم و حوّا را ترغیب کرد تا به نصایح خدا بی‌اعتنایی و تصمیمی برخلاف ارادهٔ او اتخاذ کنند که نتیجهٔ آن برای خودشان و ما فاجعه‌آمیز بود.‏ (‏ پیدایش ۳:‏۱-‏۶،‏ ۱۷-‏۱۹‏)‏ امروز جهان از روح خودسری اشباع شده است و اکثر انسان‌ها نمی‌خواهند مقید خدا و قوانین او باشند.‏ بنابراین،‏ باید بر خود تسلّط داشته باشیم و اجازه ندهیم که چنین روحیه‌ای در ما پدید آید.‏

۱۳.‏ از چه می‌توان فهمید که شخصی از صمیم قلب خود را برای زندگی در دنیای جدید و عادل خدا آماده می‌سازد؟‏

^۱۳ خدا وعده می‌دهد که دنیای شریر کنونی را نابود و آسمان‌های جدید و زمین جدیدی را جایگزین آن خواهد کرد و «در آنها عدالت ساکن خواهد بود.‏» (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳‏)‏ این وعده ما را ترغیب می‌کند تا خود را برای زمانی که عدالت بر دنیا حاکم خواهد شد آماده سازیم.‏ به این منظور باید به توصیهٔ صریح کتاب مقدّس توجه کنیم:‏ «دنیا را و آنچه در دنیاست دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد،‏ محبت پدر در وی نیست.‏» (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۵‏)‏ بنابراین،‏ ما از روحیهٔ این دنیا یعنی عدم اتکا به خدا،‏ خودخواهی مفرط،‏ فساد و خشونت پرهیز می‌کنیم و خود را عادت می‌دهیم تا علیٰ‌رغم تمایلات جسم ناکامل خود به کلام یَهُوَه گوش فرا دهیم و از صمیم دل از او اطاعت کنیم.‏ به این ترتیب،‏ ایّام  عمرمان حاکی از آن می‌باشد که افکار و انگیزه‌مان همواره محض انجام ارادهٔ خداست.‏ —‏ مزمور ۴۰:‏۸‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ چرا باید در حال حاضر از فرصت استفاده کنیم و طریق‌های یَهُوَه را بیاموزیم و در آنها گام برداریم؟‏ ب)‏ از آیاتی که در بند به آنها اشاره شده است چه می‌آموزیم؟‏

^۱۴ در زمان مقرّر،‏ یَهُوَه بدون تأخیر سیستم شریر کنونی و همهٔ کسانی را که شرارت آن را بر نیکویی ترجیح می‌دهند نابود خواهد کرد.‏ او به منظور مساعدت و سازش با انسان‌هایی که با تمام دل ارادهٔ او را نمی‌آموزند و به جا نمی‌آورند و هنوز به دنیا متوسل می‌باشند،‏ زمان معین خود را به تعویق نخواهد انداخت و معیارهای خود را تغییر نخواهد داد.‏ پس حالا زمان عمل است!‏ (‏ لوقا ۱۳:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۱۷:‏۳۲؛‏ ۲۱:‏۳۴-‏۳۶‏)‏ مشاهدهٔ جمعیت عظیمی که این فرصت گرانبها را غنیمت می‌شمرند و مشتاقانه در صدد آموختن مطالبی می‌باشند که یَهُوَه از طریق کلام و سازمان خود در اختیار آنان قرار می‌دهد و با اتحاد در طریق‌های او به سوی دنیای جدید گام برمی‌دارند،‏ چقدر دلگرم‌کننده است!‏ و هر چه بیشتر یَهُوَه را می‌شناسیم،‏ بر محبت و علاقه‌مان نسبت به او افزوده می‌شود و می‌خواهیم بیشتر به او خدمت کنیم.‏

مرور مبحث

‏• یَهُوَه می‌خواهد که او را چگونه بپرستیم؟‏

‏• پس از فراگیری تعالیم اساسی کتاب مقدّس باید به طور جدّی در چه زمینه‌هایی پیشرفت کنیم؟‏

‏• شخصاً برای حفظ وحدت با دیگر پرستندگان یَهُوَه چه می‌توانیم بکنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۴]‏

‏«حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید»‏