نامهٔ پولُس به رومیان ۱۲:۱-۲۱
۱۲ پس برادران و خواهران عزیز، به شما التماس می‌کنم به خاطر رحمتی که خدا به شما نشان داده، بدن‌هایتان را مثل یک قربانی زنده و مقدّس و مورد قبول خدا به او تقدیم کنید و با استفاده از قدرت تفکّرتان* به او خدمت* کنید.
۲ دیگر همرنگ و همشکل مردم این دنیا نشوید، بلکه بگذارید خدا طرز فکرتان را کاملاً تغییر دهد* تا به شخص جدیدی تبدیل شوید. آن وقت می‌توانید تشخیص دهید* که خواست خدا چیست و از دید او چه چیزهایی خوب و کامل و مورد قبول است.
۳ از آنجایی که خدا لطف بی‌کرانش را نصیب من کرده، همهٔ شما را ترغیب می‌کنم که خودتان را مهم‌تر یا بزرگ‌تر از چیزی که هستید ندانید، بلکه متناسب با مقدار ایمانی که خدا به شما داده، دید معقولی نسبت به خودتان داشته باشید.
۴ برای مثال، بدن انسان اعضای زیادی دارد، ولی عملکرد آن اعضا با هم فرق می‌کند.
۵ ما هم با این که تعدادمان زیاد است، یک بدن را تشکیل می‌دهیم؛ بدنی که در اتحاد با مسیح است. در واقع، تک‌تک ما که عضوی از این بدن هستیم، اعضای یکدیگریم.
۶ خدا از روی لطفش به هر کدام از ما توانایی‌های* مختلف و خاصّی داده است. پس اگر آن توانایی، اعلام پیام خداست،* بیایید این کار را متناسب با ایمانی که داریم انجام دهیم؛
۷ اگر آن توانایی، خدمت به دیگران است، بیایید در این کار نهایت سعی‌مان را بکنیم؛ اگر تعلیم دادن است، بیایید خوب تعلیم دهیم؛
۸ اگر تشویق* کردن است، بیایید دیگران را تشویق کنیم؛ و اگر کمک کردن به نیازمندان است، بیایید سخاوتمندانه این کار را بکنیم. همچنین کسی که هدایت را به عهده دارد، باید با سخت‌کوشی* این مسئولیت را انجام دهد و کسی که رحمت و دلسوزی نشان می‌دهد، باید با شادی به این کار ادامه دهد.
۹ محبت شما باید صمیمی و بی‌ریا باشد. از بدی نفرت داشته باشید و از کارهای خوب دست نکشید.*
۱۰ یکدیگر را با محبت برادرانه* و از صمیم دل دوست داشته باشید. در احترام گذاشتن به همدیگر پیشقدم شوید.
۱۱ سخت‌کوش* باشید، نه تنبل. بگذارید روح‌القدس در شما شور و شوق ایجاد کند. با دل و جان به یَهُوَه* خدمت کنید.
۱۲ به خاطر امیدتان شاد باشید. در سختی‌ها پایدار بمانید. از دعا کردن دست نکشید.
۱۳ به نیازهای هم‌ایمانانتان* رسیدگی کنید. همیشه مهمان‌نواز باشید.
۱۴ کسانی را که به شما آزار می‌رسانند نفرین نکنید، بلکه دعا کنید که خدا به آن‌ها برکت دهد.
۱۵ با کسانی که خوشحالند، خوشحالی کنید و با کسانی که گریانند، گریه کنید.
۱۶ همان قدر که به خودتان اهمیت می‌دهید، به دیگران هم اهمیت بدهید. به چیزهایی فکر نکنید که باعث غرور می‌شود، بلکه بگذارید فروتنی طرز فکرتان را شکل دهد.* فکر نکنید که از دیگران عاقل‌تر و داناترید.
۱۷ بدی را با بدی تلافی نکنید. طوری رفتار کنید که از دید همه خوب و درست است.
۱۸ اگر ممکن است و تا جایی که به شما بستگی دارد، سعی کنید با همه در صلح و صفا باشید.
۱۹ عزیزانم، هیچ وقت از کسی انتقام نگیرید، بلکه بگذارید خدا که خشمش عادلانه است برایتان انتقام بگیرد، چون یَهُوَه در نوشته‌های مقدّس می‌گوید: «من هستم که انتقام می‌گیرم و جزا می‌دهم!»
۲۰ پس «اگر دشمنتان گرسنه است به او غذا بدهید و اگر تشنه است به او آب بدهید، چون با این کار احتمالاً دلش را نرم می‌کنید، درست همان طور که زغال‌های افروخته فلز را ذوب می‌کند.»*
۲۱ اجازه ندهید بدی بر شما پیروز شود، بلکه با خوبی کردن، بدی را شکست دهید.
پاورقی‌ها
^ یا: «قدرت استدلالتان.»
^ یا: «خدمت مقدّس.»
^ یا: «دگرگون کند.»
^ یا: «به خودتان ثابت کنید.»
^ یا: «هدیه‌های؛ عطایای.»
^ یا: «نبوّت کردن است.»
^ یا: «ترغیب.»
^ یا: «جدّیت.»
^ یا: «به چیزهای خوب بچسبید.»
^ یا: «مثل اعضای خانواده‌تان.»
^ یا: «غیور.»
^ رجوع به ضمیمهٔ الف۵.
^ تحت‌اللفظی: «مقدّسان.»
^ یا: «شما را هدایت کند.»
^ تحت‌اللفظی: «چون با این کار روی سرش زغال‌های افروخته می‌گذارید.»
