မဿဲ ၂၅:၁-၄၆

ဖွင့်ပါ

ခရစ်တော် ရောက်ရှိနေခြင်းရဲ့ နိမိတ် (၁-၄၆)
- အပျိုစင် ၁၀ ယောက် ပုံဥပမာ (၁-၁၃)
- တဲလင့်ပုံဥပမာ (၁၄-၃၀)
- သိုးနဲ့ဆိတ် (၃၁-၄၆)

၂၅ “ကောင်းကင်နိုင်ငံကို မီးခွက်+ ကိုယ်စီ ကိုင်ပြီး သတို့သားကို+ ထွက်ကြိုတဲ့ အပျိုစင် ဆယ်ယောက်နဲ့ ခိုင်းနှိုင်းနိုင်တယ်။ ^၂ အပျိုစင် ငါးယောက်က ဉာဏ်မရှိဘူး။ ကျန်တဲ့ ငါးယောက်ကတော့ သတိပညာရှိတယ်။+ ^၃ ဉာဏ်မရှိတဲ့ ငါးယောက်က မီးခွက် ယူသွားပေမဲ့ ဆီအပို မယူသွားဘူး။ ^၄ သတိပညာရှိတဲ့ ငါးယောက်ကတော့ မီးခွက် ကိုယ်စီ ပါတဲ့အပြင် ဆီအပိုကိုလည်း ဘူးနဲ့ ထည့်ပြီး ယူသွားတယ်။ ^၅ သတို့သားက တော်တော်နဲ့ ရောက်မလာတော့ သူတို့အားလုံး ငိုက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ ^၆ သန်းခေါင်ယံမှာ ‘သတို့သား လာနေပြီ၊ သွားကြိုကြ’ ဆိုတဲ့ အော်သံ ကြားရတယ်။ ^၇ အဲဒီအခါ အပျိုစင်အားလုံး နိုးလာပြီး မီးခွက်တွေကို အသင့်ပြင်တယ်။+ ^၈ ဉာဏ်မရှိတဲ့ အပျိုစင်တွေက ‘ငါတို့မီးခွက် ငြိမ်းတော့မှာမို့လို့ ဆီနည်းနည်းလောက် ပေးပါလား’ ဆိုပြီး တောင်းတဲ့အခါ၊ ^၉ သတိပညာရှိသူတွေက ‘တို့ရဲ့ဆီက အားလုံးအတွက် လောက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ ဆီရောင်းတဲ့သူဆီမှာ သွားဝယ်ကြ’ လို့ ပြန်ပြောတယ်။ ^၁၀ သူတို့ ဆီသွားဝယ်နေတုန်းမှာ သတို့သား ရောက်လာတယ်။ အသင့်ရှိနေတဲ့ အပျိုစင်တွေက သတို့သားနဲ့အတူ ဧည့်ခံကျွေးမွေးတဲ့နေရာကို ဝင်သွားတယ်။+ အဲဒီနောက် တံခါးပိတ်သွားတယ်။ ^၁၁ ကျန်တဲ့ အပျိုစင်တွေ ရောက်လာပြီး ‘သခင်၊ သခင်၊ ကျွန်မတို့ကို တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး’+ လို့ တောင်းပန်တော့၊ ^၁၂ သတို့သားက ‘ခင်ဗျားတို့ကို ကျွန်တော် လုံးဝ မသိဘူး’ လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ^၁၃ “ဒါကြောင့် အဲဒီနေ့၊ အဲဒီအချိန်ကို ခင်ဗျားတို့ မသိတဲ့အတွက်+ သတိနဲ့စောင့်နေကြပါ။+ ^၁၄ “ကောင်းကင်နိုင်ငံဟာ တိုင်းတစ်ပါး သွားခါနီး ကျွန်တွေကို ခေါ်ပြီး ပစ္စည်းတွေ အပ်တဲ့လူနဲ့ တူတယ်။+ ^၁၅ သူက ကျွန်တစ်ယောက်စီရဲ့ အရည်အချင်းကို ကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ကို ငါးတဲလင့်၊* နောက်တစ်ယောက်ကို နှစ်တဲလင့်၊ နောက်တစ်ယောက်ကိုကျတော့ တစ်တဲလင့် ပေးပြီး ခရီးဝေး ထွက်သွားတယ်။ ^၁၆ ငါးတဲလင့် ရတဲ့သူက ချက်ချင်းပဲ အဲဒီငွေနဲ့ အရောင်းအဝယ် လုပ်တဲ့အတွက် နောက်ထပ် ငါးတဲလင့် အမြတ်ရတယ်။ ^၁၇ နှစ်တဲလင့် ရတဲ့သူကလည်း နှစ်တဲလင့် အမြတ်ရတယ်။ ^၁၈ တစ်တဲလင့် ရတဲ့ ကျွန်ကတော့ ထွက်သွားပြီး အဲဒီငွေကို မြေကြီးထဲမှာ မြှုပ်ထားလိုက်တယ်။ ^၁၉ “အချိန်အတော်ကြာပြီးတဲ့နောက် သခင် ပြန်လာပြီး ကျွန်တွေကို ငွေစာရင်း ရှင်းခိုင်းတယ်။+ ^၂၀ ငါးတဲလင့် ရတဲ့ ကျွန်က အမြတ်ငွေ ငါးတဲလင့်ကိုပါ ယူလာပြီး ‘သခင်၊ ကျွန်တော့်ကို ငါးတဲလင့် အပ်ခဲ့တာ။ အခု နောက်ထပ် ငါးတဲလင့် အမြတ်ရပါတယ်’+ လို့ ပြောတယ်။ ^၂၁ ဒါနဲ့ သခင်က ‘တော်လိုက်တာ။ မင်းဟာ သစ္စာရှိတဲ့ ကျွန်ကောင်းပဲ။ အသေးအမွှား ကိစ္စတွေမှာတောင် သစ္စာရှိတဲ့အတွက် မင်းကို အများကြီး ထပ်ပြီးအပ်ဦးမယ်။+ သခင်နဲ့အတူ ဝမ်းမြောက်ပါ’+ လို့ ပြောတယ်။ ^၂၂ နှစ်တဲလင့် ရတဲ့ ကျွန်လည်း လာပြီး ‘သခင်၊ ကျွန်တော့်ကို နှစ်တဲလင့် အပ်ခဲ့တာ။ အခု နောက်ထပ် နှစ်တဲလင့် အမြတ်ရပါတယ်’+ လို့ ပြောတော့၊ ^၂၃ သခင်က ‘တော်လိုက်တာ။ မင်းဟာ သစ္စာရှိတဲ့ ကျွန်ကောင်းပဲ။ အသေးအမွှားကိစ္စမှာတောင် သစ္စာရှိတဲ့အတွက် မင်းကို အများကြီး ထပ်အပ်ဦးမယ်။ သခင်နဲ့အတူ ဝမ်းမြောက်ပါ’ လို့ ပြောတယ်။ ^၂၄ “နောက်ဆုံးမှာ တစ်တဲလင့် ရတဲ့ ကျွန်က လာပြီး ‘သခင်ဟာ မညှာမတာ ခိုင်းတတ်မှန်း၊ ကိုယ်မစိုက်တဲ့ ကောက်နှံကို ရိတ်သိမ်းပြီး ကိုယ်မလှေ့တဲ့ ကောက်နှံကို စုသိမ်းတတ်မှန်း ကျွန်တော် ရိပ်မိတဲ့အတွက်၊+ ^၂၅ သခင့်ကို ကြောက်တာနဲ့ အဲဒီငွေကို မြှုပ်ထားပါတယ်။ ဒီမှာ သခင့်ငွေတွေပါ’ လို့ ပြောတယ်။ ^၂၆ သခင်က ‘ကျွန်ဆိုး၊ ကျွန်ပျင်း၊ ငါက ကိုယ်မစိုက်တဲ့ ကောက်နှံကို ရိတ်သိမ်းပြီး ကိုယ်မလှေ့တဲ့ ကောက်နှံကို စုသိမ်းတတ်မှန်း မင်း သိတယ်ဆိုရင်၊ ^၂၇ ငါ့ငွေကို အတိုးချထားလိုက်ပါလား။ ငါပြန်လာတဲ့အခါ အရင်းရော အတိုးပါ ရမှာပေါ့။ ^၂၈ “‘သူ့ဆီက ငွေတစ်တဲလင့်ကို ယူပြီး ဆယ်တဲလင့် ရှိတဲ့သူကို ပေးလိုက်။+ ^၂၉ ရှိတဲ့သူတွေဟာ ထပ်ပြီး ရလိမ့်မယ်။ အလျှံပယ် ရလိမ့်မယ်။ မရှိတဲ့သူကတော့ ရှိထားတာလေးတောင် အသိမ်းခံရလိမ့်မယ်။+ ^၃၀ အသုံးမကျတဲ့ ကျွန်ကို အပြင်ဘက် မှောင်မိုက်အရပ်ဆီ ဆွဲထုတ်သွားကြ။ အဲဒီမှာ ငိုကြွေးပြီး အံကြိတ်ခံပြင်းနေလိမ့်မယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ^၃၁ “လူသားက+ ကောင်းကင်တမန်အားလုံး ခြံရံပြီး ဘုန်းတန်ခိုးနဲ့လာလိမ့်မယ်။+ အဲဒီနောက် ဘုန်းကြီးတဲ့ ရာဇပလ္လင်ပေါ် ထိုင်ပြီး၊ ^၃၂ လူမျိုးအားလုံးကို ရှေ့မှာ စုဝေးစေမယ်။ သိုးထိန်းက သိုးနဲ့ ဆိတ်ကို ခွဲသလို လူသားက အဲဒီလူတွေကို အုပ်စုနှစ်စု ခွဲလိမ့်မယ်။ ^၃၃ သိုးတွေကို+ ညာဘက်မှာ၊ ဆိတ်တွေကိုတော့ ဘယ်ဘက်မှာ ထားလိမ့်မယ်။+ ^၃၄ “အဲဒီနောက် ညာဘက်မှာရှိတဲ့ လူတွေကို မင်းကြီးက ‘အဖဘုရားဆီက ကောင်းချီးကို ခံစားရသူတို့၊ လူ့လောက အစပြုချိန်* ကတည်းက မင်းတို့အတွက် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ နိုင်ငံကို လာပြီး အမွေခံကြပါ။ ^၃၅ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မင်းတို့က ငါဆာလောင်တဲ့အခါ စားစရာ ပေးတယ်။ ရေငတ်တဲ့အခါ သောက်စရာ ပေးတယ်။ ငါဧည့်သည် ဖြစ်တဲ့အခါ ဧည့်ဝတ်ပြုတယ်။+ ^၃၆ ငါဝတ်စရာ မရှိတဲ့အခါ အဝတ်အစား ပေးတယ်။+ ဖျားနာတဲ့အခါ ပြုစုပေးတယ်။ ထောင်ကျတဲ့အခါ လာတွေ့ကြတယ်’+ လို့ ပြောတယ်။ ^၃၇ အဲဒီအခါ ဖြောင့်မတ်သူတွေက ‘သခင်၊ ကျွန်တော်တို့က သခင် ဆာတာကို ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး စားစရာ ပေးဖူးလို့လဲ။ သခင် ရေငတ်တာကို ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး သောက်စရာ ပေးဖူးလို့လဲ။+ ^၃၈ သခင် ဧည့်သည် ဖြစ်တာကို ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး ဧည့်ဝတ်ပြုဖူးလို့လဲ။ သခင် ဝတ်စရာ မရှိတာကို ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး အဝတ်အစား ပေးဖူးလို့လဲ။ ^၃၉ သခင် ဖျားနေတာ၊ ထောင်ကျနေတာကို ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး လာကြည့်ဖူးလို့လဲ’ ဆိုပြီး မေးကြတယ်။ ^၄၀ မင်းကြီးက ‘ငါမှန်တာကို ပြောမယ်။ ငါ့ညီတွေထဲက အငယ်ဆုံးတစ်ယောက်ကို မင်းတို့ လုပ်ပေးသမျှဟာ ငါ့ကို လုပ်ပေးတာနဲ့ အတူတူပဲ’+ လို့ ပြောတယ်။ ^၄၁ “အဲဒီနောက် ဘယ်ဘက်မှာ ရှိတဲ့သူတွေကို မင်းကြီးက ‘ကျိန်စာသင့်နေသူတို့၊ ငါ့ဆီကနေ ထွက်သွား။+ မာရ်နတ်နဲ့ နတ်ဆိုးတွေအတွက် ပြင်ဆင်ထားတဲ့+ ထာဝရမီးထဲကို+ သွားကြ။ ^၄၂ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မင်းတို့က ငါဆာလောင်တဲ့အခါ စားစရာ မပေးဘူး။ ရေငတ်တဲ့အခါ သောက်စရာ မပေးဘူး။ ^၄၃ ငါဧည့်သည် ဖြစ်တဲ့အခါ ဧည့်ဝတ်မပြုဘူး။ ဝတ်စရာ မရှိတဲ့အခါ အဝတ်အစား မပေးဘူး။ ငါဖျားနာတဲ့အခါ၊ ထောင်ကျတဲ့အခါ လာမကြည့်ဘူး’ လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ^၄၄ သူတို့က ‘သခင်၊ သခင် ဆာတာ၊ ရေငတ်တာ၊ ဧည့်သည် ဖြစ်တာ၊ ဝတ်စရာ မရှိတာ၊ ဖျားနာတာ၊ ထောင်ကျတာတွေကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်တုန်းက တွေ့ပြီး မကူညီခဲ့တာလဲ’ လို့ မေးကြတယ်။ ^၄၅ မင်းကြီးက ‘ငါမှန်တာကို ပြောမယ်။ ငါ့ညီတွေထဲက အငယ်ဆုံးတစ်ယောက်ကို မင်းတို့ မလုပ်ပေးတာဟာ ငါ့ကို မလုပ်ပေးတာနဲ့ အတူတူပဲ’ လို့ ပြန်ပြောလိမ့်မယ်။+ ^၄၆ သူတို့ဟာ ထာဝရ ဖျက်ဆီးခံရလိမ့်မယ်၊+ ဖြောင့်မတ်သူတွေကတော့ ထာဝရအသက် ရလိမ့်မယ်။”+

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

^ ဂရိတစ်တဲလင့်က ၂၀.၄ ကီလိုဂရမ်နဲ့ညီ။ နောက်ဆက်တွဲ ခ၁၄ ကိုကြည့်။

^ အာဒံနဲ့ဧဝ သားသမီးရတဲ့ အချိန်။

ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

မဿဲ ၂၅

မြန်မာ

အွန်လိုင်းမှာ ကျမ်းစာဖတ်ပါ

https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001061103/univ/art/1001061103_univ_sqr_xl.jpg

nwt စာ. ၄၀

ယေဟောဝါသက်သေများ

မဿဲ ၂၅:၁-၄၆

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

ကူးယူရာမှာ ရွေးချယ်စရာများ

သမ္မာကျမ်းစာ ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

သမ္မာကျမ်းစာ ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

မဿဲ

မာတိကာ

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

ကူးယူရာမှာ ရွေးချယ်စရာများ

မဿဲ

သင့်ဘာသာစကားကို ရွေးချယ်ပါ

ဝေမျှပါ