Hebrajczyków 13:1-25

  • Końcowe zachęty i pozdrowienia (1-25)

    • „Nie zapominajcie o gościnności” (2)

    • Małżeństwo traktowane z szacunkiem (4)

    • Posłuszeństwo wobec tych, którzy przewodzą (7, 17)

    • „Składajmy Bogu ofiarę wysławiania” (15, 16)

13  Nadal okazujcie sobie miłość braterską+.  Nie zapominajcie o gościnności*+, bo dzięki niej niektórzy, nie wiedząc o tym, przyjmowali aniołów+.  Pamiętajcie o tych, którzy są w więzieniu*+, jak gdybyście byli uwięzieni razem z nimi+, i o tych, którzy są okrutnie traktowani, bo i wy jesteście w ciele*.  Niech małżeństwo będzie przez wszystkich traktowane z szacunkiem, niech związek małżeński* nie będzie niczym skalany+, bo tych, którzy dopuszczają się niemoralności* i cudzołóstwa, osądzi Bóg+.  Niech wasze życie będzie wolne od miłości do pieniędzy+ i bądźcie zadowoleni z tego, co macie+. Bóg powiedział przecież: „Nigdy cię nie pozostawię i nigdy cię nie porzucę”+.  Możemy więc z pełnym przekonaniem* mówić: „Jehowa* mnie wspiera*. Nie będę się bał. Co może mi zrobić człowiek?”+.  Pamiętajcie o tych, którzy wśród was przewodzą+ i którzy wam oznajmili słowo Boże, a rozmyślając nad rezultatami ich postępowania, naśladujcie ich wiarę+.  Jezus Chrystus jest ten sam — wczoraj, dzisiaj i na zawsze.  Nie dajcie się zwieść różnym obcym naukom, ponieważ lepiej jest umacniać serce niezasłużoną życzliwością Bożą niż pokarmem*, który nie przynosi pożytku tym, co przykładają do niego zbyt wielką wagę+. 10  Mamy ołtarz, z którego pełniący świętą służbę w namiocie nie mają prawa jeść+. 11  Przecież ciała zwierząt, których krew arcykapłan wnosi do świętego miejsca* jako ofiarę za grzech, są spalane poza obozem+. 12  Dlatego też Jezus, aby uświęcić lud własną krwią+, cierpiał za bramą miasta+. 13  Wyjdźmy więc do niego poza obóz, znosząc zniewagę, którą on znosił+, 14  ponieważ nie mamy tu miasta, które jest trwałe, lecz pilnie wyczekujemy tego, które ma nadejść+. 15  Przez Jezusa zawsze składajmy Bogu ofiarę wysławiania+, czyli owoc naszych warg+, publicznie mówiąc o Jego imieniu+. 16  Ponadto nie zapominajcie o wyświadczaniu dobra i dzieleniu się z drugimi tym, co macie+, bo takie ofiary sprawiają Bogu wielką przyjemność+. 17  Bądźcie posłuszni tym, którzy wśród was przewodzą+, i bądźcie im ulegli+, bo oni nad wami* czuwają i zdadzą z tego sprawę+. Dzięki temu będą czuwać nad wami z radością, a nie ze wzdychaniem, co wyszłoby wam na szkodę. 18  Módlcie się za nas. Jesteśmy przekonani, że mamy czyste* sumienie, bo we wszystkim pragniemy postępować uczciwie+. 19  A szczególnie was proszę — módlcie się, żebym mógł szybciej do was wrócić. 20  Bóg wzbudził z martwych wielkiego pasterza+ owiec, naszego Pana, Jezusa, który przedstawił Mu krew wiecznego przymierza. Niech Bóg pokoju 21  wyposaży was we wszystko, co jest niezbędne do spełniania Jego woli, i niech dokonuje w nas tego, co miłe w Jego oczach, przez Jezusa Chrystusa. Jemu należy się chwała po wieczne czasy, już na zawsze. Amen. 22  Bardzo was proszę, bracia, cierpliwie wysłuchajcie tych słów zachęty, bo napisałem do was krótko. 23  Chcę wam przekazać, że nasz brat Tymoteusz został uwolniony. Jeśli niedługo przybędzie, to odwiedzę was razem z nim. 24  Pozdrówcie ode mnie wszystkich, którzy wśród was przewodzą, oraz wszystkich świętych. Przesyłają wam pozdrowienia ci, którzy są w Italii+. 25  Obyście wszyscy zaznawali niezasłużonej życzliwości.

Przypisy

Lub „życzliwości wobec obcych”.
Dosł. „o związanych; o tych w kajdanach”.
Możliwe też „jak gdybyście cierpieli razem z nimi”.
Dosł. „rozpustników”. W tekście gr. użyto tu słowa spokrewnionego ze słowem porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „łoże małżeńskie”.
Lub „pełni odwagi”.
Lub „przychodzi mi z pomocą”.
Chodzi o przepisy dotyczące pokarmów.
Lub „waszymi duszami”.
Lub „uczciwe”. Dosł. „dobre”.