در سراسر دنیا بیشتر مردمی که ادعا می‌کنند پیرو عیسی هستند در مسائل سیاسی خیلی فعالند.‏ بعضی‌ها با پشتیبانی از احزاب سیاسی یا سیاستمداران تلاش می‌کنند که معیارها و عقایدشان را ترویج بدهند.‏ سیاستمداران هم سعی می‌کنند که با استفاده از مشکلات اخلاقی جامعه،‏ افراد مذهبی را به سمت خودشان جلب کنند.‏ بسیاری از رهبران مذهبی یک جایگاه سیاسی در دولت دارند و در بعضی از کشورها مسیحیت دین رسمی شناخته می‌شود.‏

 به نظر شما آیا درست است که پیروان عیسی در امور سیاسی فعال باشند؟‏ با بررسی نمونهٔ عیسی جواب این سؤال را پیدا می‌کنیم.‏ او گفت:‏ «من سرمشقی برای شما گذاشتم تا همان طور که من با شما رفتار کردم،‏ شما نیز رفتار کنید.‏» (‏یوحنا ۱۳:‏۱۵‏)‏ او در رابطه با سیاست چه نمونه‌ای از خودش به جا گذاشت؟‏

 عیسی هیچ وقت در امور سیاسی دخالت نمی‌کرد.‏

 عیسی به دنبال جایگاه سیاسی نبود.‏ وقتی شیطان به او پیشنهاد داد که حاکم «تمام حکومت‌های دنیا» بشود او این پیشنهاد را رد کرد.‏ (‏مَتّی ۴:‏۸-‏۱۰‏)‏ a همچنین در یک موقعیت دیگر مردم که دیدند عیسی خصوصیات یک حاکم خوب را دارد،‏ به او فشار آوردند که وارد سیاست شود و حکومت را در دست گیرد.‏ کتاب مقدّس در این مورد می‌گوید:‏ «عیسی چون می‌دانست چیزی نمانده است که بیایند و او را به‌زور پادشاه کنند،‏ آنان را ترک کرد و بار دیگر تنها به کوه رفت.‏» (‏یوحنا ۶:‏۱۵‏)‏ بله،‏ عیسی تسلیم مردم نشد و در سیاست دخالت نکرد.‏

 عیسی در مسائل سیاسی جانبداری نمی‌کرد.‏ برای مثال،‏ در زمان عیسی مردم پرداخت مالیات به دولت روم را یک نوع بی‌عدالتی می‌دانستند و از این موضوع خیلی عصبانی بودند.‏ وقتی آن‌ها از عیسی خواستند که در این مورد از آن‌ها طرفداری کند،‏ عیسی وارد بحث سیاسی نشد و گفت:‏ «مال قیصر را به قیصر بدهید و مال خدا را به خدا.‏» (‏مَرقُس ۱۲:‏۱۳-‏۱۷‏)‏ عیسی در آن موضوع سیاسی بی‌طرف ماند؛‏ اما گفت که مالیات به دولت روم یا مال قیصر باید پرداخت شود.‏ با این وجود او نشان داد که اطاعت از دولت‌ها نسبی است و پرستش خدا و اطاعت از او در اولویت است.‏—‏مَتّی ۴:‏۱۰؛‏ ۲۲:‏۳۷،‏ ۳۸‏.‏

 عیسی از پادشاهی خدا در آسمان طرفداری می‌کرد.‏ (‏لوقا ۴:‏۴۳‏)‏ عیسی در امور سیاسی دخالت نمی‌کرد چون می‌دانست که فقط پادشاهی خداست که مقصود او را روی زمین به انجام می‌رساند؛‏نه حکومت‌های انسانی.‏ (‏مَتّی ۶:‏۱۰‏)‏ او می‌دانست که حکومت خدا جایگزین تمام حکومت‌های بشری می‌شود.‏—‏دانیال ۲:‏۴۴‏.‏

 خیر.‏ عیسی به آن‌ها فرمان داده بود ‹که به دنیا تعلّق نداشته باشند.‏› (‏یوحنا ۱۵:‏۱۹‏)‏ آن‌ها با سرمشق گرفتن از عیسی،‏ خودشان را از امور سیاسی این دنیا دور نگه می‌داشتند.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏۱۶؛‏ ۱۸:‏۳۶‏)‏ همچنین به جای دخالت در امور سیاسی،‏ به فرمان عیسی گوش می‌دادند و پادشاهی خدا را موعظه می‌کردند.‏—‏مَتّی ۲۸:‏۱۸-‏۲۰؛‏ اعمال ۱۰:‏۴۲‏.‏

 اولویت زندگی مسیحیان قرن اول،‏ اطاعت از خدا بود.‏ اما آن‌ها می‌دانستند که باید به مقامات دولتی هم احترام بگذارند.‏ (‏اعمال ۵:‏۲۹؛‏ ۱پِطرُس ۲:‏۱۳،‏ ۱۷‏)‏ آن‌ها از قوانین اطاعت می‌کردند و مالیاتشان را پرداخت می‌کردند.‏ (‏رومیان ۱۳:‏۱،‏ ۷‏)‏ هرچند آن‌ها در امور سیاسی دخالت نمی‌کردند،‏ از خدمات و امکانات دولت استفاده می‌کردند.‏—‏اعمال ۲۵:‏۱۰،‏ ۱۱؛‏ فیلیپیان ۱:‏۷‏.‏

 کتاب مقدّس به روشنی نشان می‌دهد که عیسی و مسیحیان قرن اول در امور سیاسی دخالت نمی‌کردند.‏ برای همین شاهدان یَهُوَه هم در سراسر دنیا بی‌طرفی‌شان را کاملاً حفظ می‌کنند.‏ آن‌ها مثل پیروان عیسی در قرن اول،‏«خبر خوش پادشاهی» را اعلام می‌کنند.‏—‏مَتّی ۲۴:‏۱۴‏.‏