ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

คุณรู้ไหม?

คุณรู้ไหม?

คุณ​รู้​ไหม?

อัครสาวก​เปาโล​นึก​ถึง​อะไร​เมื่อ​ท่าน​กล่าว​ถึง “ขบวน​แห่​ฉลอง​ชัย”?

เปาโล​เขียน​ว่า “พระเจ้า​ผู้​ทรง​นำ​เรา . . . ใน​ขบวน​แห่​ฉลอง​ชัย​ร่วม​กับ​พระ​คริสต์ และ​ทรง​โปรด​ให้​เรา​เป็น​ผู้​ทำ​ให้​กลิ่น​หอม​ของ​ความ​รู้​เรื่อง​พระองค์​เป็น​ที่​รับ​รู้​ได้​ใน​ทุก​ที่! เพราะ​สำหรับ​พระเจ้า​แล้ว เรา​เป็น​กลิ่น​อัน​หอม​หวาน​ของ​ข่าว​ดี​เรื่อง​พระ​คริสต์​ซึ่ง​กระจาย​อยู่​ใน​หมู่​คน​ที่​อยู่​ใน​แนว​ทาง​สู่​ความ​รอด​และ​คน​ที่​อยู่​ใน​แนว​ทาง​สู่​ความ​พินาศ เรา​เป็น​กลิ่น​แห่ง​ความ​ตาย​สำหรับ​พวก​หลัง และ​เป็น​กลิ่น​แห่ง​ชีวิต​สำหรับ​พวก​แรก.”—2 โครินท์ 2:14-16

อัครสาวก​เปาโล​กำลัง​พูด​ถึง​ธรรมเนียม​ของ​ชาว​โรมัน​ที่​จัด​ให้​มี​ขบวน​แห่​ฉลอง​ชัย​ชนะ​เพื่อ​เป็น​เกียรติ​แก่​แม่ทัพ​ที่​สามารถ​เอา​ชนะ​ศัตรู​ของ​จักรวรรดิ​ได้. ใน​ขบวน​นั้น​จะ​มี​การ​แห่​ของ​ที่​ยึด​มา​ได้​รวม​ทั้ง​พวก​เชลย​ศึก​และ​วัว​ตัว​ผู้​สำหรับ​ใช้​บูชายัญ ขณะ​เดียว​กัน แม่ทัพ​ที่​ได้​ชัย​ชนะ​ก็​ได้​รับ​การ​โห่​ร้อง​แสดง​ความ​ยินดี. เมื่อ​เสร็จ​สิ้น​การ​แห่ วัว​เหล่า​นั้น​จะ​ถูก​บูชายัญ​และ​เชลย​ศึก​หลาย​คน​จะ​ถูก​ประหาร.

สารานุกรม ดิ อินเตอร์​แนชันแนล สแตนดาร์ด ไบเบิล กล่าว​ว่า วลี “กลิ่น​อัน​หอม​หวาน​ของ​ข่าว​ดี​เรื่อง​พระ​คริสต์” ที่​เปาโล​ชี้​ว่า​หมาย​ถึง​ชีวิต​สำหรับ​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​และ​หมาย​ถึง​ความ​ตาย​สำหรับ​คน​อีก​กลุ่ม​หนึ่ง “อาจ​ได้​มา​จาก​ธรรมเนียม​ของ​ชาว​โรมัน​ที่​มี​การ​เผา​เครื่อง​หอม​ตลอด​เส้น​ทาง​ที่​ขบวน​แห่​ผ่าน​ไป. กลิ่น​หอม​นั้น​ทำ​ให้​ผู้​ชนะ​คิด​ถึง​ชัย​ชนะ​ของ​ตน แต่​ทำ​ให้​พวก​เชลย​คิด​ถึง​ความ​ตาย​ที่​รอ​อยู่​เบื้อง​หน้า.” *

คำ​ว่า “ที่​สูง” ซึ่ง​กล่าว​ถึง​หลาย​ครั้ง​ใน​พระ​คัมภีร์​ภาค​ภาษา​ฮีบรู​หมาย​ถึง​อะไร?

เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​กำลัง​จะ​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ตาม​คำ​สัญญา พระ​ยะโฮวา​ทรง​สั่ง​ให้​พวก​เขา​ทำลาย​สถาน​นมัสการ​ทั้ง​หมด​ของ​ชาว​คะนาอัน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นั้น. พระเจ้า​ตรัส​สั่ง​ว่า “ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง . . . ทำลาย​รูป​ภาพ​ทั้ง​หลาย, แล​ทำลาย​รูป​หล่อ​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา, แล​ทำลาย​ที่​สูง​ทั้ง​ปวง​อัน​เป็น​ที่​นมัสการ​รูป​เคารพ​เสีย​สิ้น.” (อาฤธโม 33:52) สถาน​ที่​สำหรับ​การ​นมัสการ​เท็จ​เหล่า​นั้น​อาจ​เป็น​ที่​โล่ง​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน หรือ​ยก​พื้น​ซึ่ง​สร้าง​ขึ้น​ใน​บริเวณ​อื่น ๆ เช่น ใต้​ต้น​ไม้​หรือ​ใน​เมือง. (1 กษัตริย์ 14:23; 2 กษัตริย์ 17:29; ยะเอศเคล 6:3, ฉบับ R​73) สถาน​นมัสการ​เหล่า​นี้​อาจ​มี​แท่น​บูชา, เสา​ศักดิ์สิทธิ์, รูป​เคารพ, แท่น​เผา​เครื่อง​หอม, และ​สิ่ง​ของ​อื่น ๆ ที่​ใช้​ใน​การ​นมัสการ.

ก่อน​จะ​มี​การ​สร้าง​พระ​วิหาร​ใน​กรุง​เยรูซาเลม ชาว​อิสราเอล​เคย​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา ณ สถาน​ที่​ที่​พระองค์​ทรง​ยอม​รับ​ซึ่ง​พระ​คัมภีร์​เรียก​ว่า​ที่​สูง​เช่น​กัน. ซามูเอล ผู้​พยากรณ์​ของ​พระเจ้า​ได้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​บน “ที่​สูง” ใน​เมือง​หนึ่ง​ซึ่ง​อยู่​ใน​แขวง​ซูฟ. (1 ซามูเอล 9:11-14) แต่​หลัง​จาก​มี​การ​สร้าง​พระ​วิหาร​ขึ้น​แล้ว กษัตริย์​บาง​องค์​ที่​ซื่อ​สัตย์​ต่อ​พระ​ยะโฮวา​ได้​พยายาม​ทำลาย “ที่​นมัสการ​บน​เนิน​สูง” ให้​หมด​ไป​จาก​แผ่นดิน.—2 กษัตริย์ 21:3; 23:5-8, 15-20; 2 โครนิกา 17:1, 6

[เชิงอรรถ]

^ วรรค 5 สำหรับ​คำ​อธิบาย​เพิ่ม​เติม​เกี่ยว​กับ​ความ​หมาย​ของ​ตัว​อย่าง​เปรียบ​เทียบ​ที่​เปาโล​ใช้ โปรด​ดู​หอสังเกตการณ์ 15 พฤศจิกายน 1990 หน้า 27.

[ภาพ​หน้า 23]

ส่วน​หนึ่ง​ของ​ภาพ​สลัก​นูน​เกี่ยว​กับ​ขบวน​แห่​ฉลอง​ชัย​ของ​ชาว​โรมัน, ศตวรรษ​ที่​สอง​สากล​ศักราช

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

Photograph taken by courtesy of the British Museum

[ภาพ​หน้า 23]

ซาก​เสา​ศักดิ์สิทธิ์, เมือง​เกเซอร์