اگر از شما بپرسند،‏ «آیا می‌خواهید تا ابد زندگی کنید؟‏» چه پاسخی می‌دهید؟‏ احتمالاً بسیاری از مردم پاسخ مثبت به این سؤال می‌دهند،‏ اما در عین حال زندگی ابدی را غیرواقعی می‌دانند.‏ آنان بر این عقیده‌اند که مرگ امری طبیعی و عاقبت همهٔ انسان‌هاست.‏

حال فرض کنید سؤال بالا را تغییر داده،‏ از شما بپرسند:‏ «آیا می‌خواهید زندگی‌تان پایان یابد؟‏» در شرایط عادی،‏ پاسخ اکثر مردم به این سؤال منفی است.‏ این موضوع نشان می‌دهد که همهٔ ما انسان‌ها،‏ با وجود سختی‌ها و مشکلات،‏ تمایل داریم به زندگی ادامه دهیم.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که خدا تمایل به زندگی را در دل انسان‌ها قرار داده است و در این باره می‌گوید:‏ «او .‏ .‏ .‏ ابدیت را در دلهای ایشان نهاده است.‏»—‏جامعه ۳:‏۱۱‏.‏

با این حال می‌دانیم که انسان‌ها تا به ابد زندگی نمی‌کنند.‏ اما چرا چنین است؟‏ آیا خدا برای حل این مشکل اقدامی کرده است؟‏ پاسخ‌های کتاب مقدّس به این سؤالات بسیار دلگرم‌کننده است و ارتباط مستقیم با رنج کشیدن و مرگ عیسی دارد.‏

سه باب اول کتاب پیدایش که بخش آغازین کتاب مقدّس است،‏ توضیح می‌دهد که خدا زندگی ابدی را پیش روی نخستین مرد و زن،‏ یعنی آدم و حوّا،‏ قرار داده بود.‏ او همچنین به آنان گفته بود که چطور می‌توانند به آن دست یابند.‏ به علاوه این بخش از کتاب پیدایش توضیح می‌دهد که آنان از خدا نافرمانی کردند و امکان زندگی ابدی را از دست دادند.‏ این داستان به قدری ساده نوشته شده است که بعضی آن را غیرواقعی می‌پندارند.‏ اما درواقع کتاب پیدایش نیز مانند انجیل‌ها همهٔ خصوصیات لازم برای یک گزارش قابل اطمینان را داراست.‏ *

نتیجهٔ نافرمانی آدم چه بود؟‏ کتاب مقدّس چنین پاسخ می‌دهد:‏ «پس،‏ گناه از طریق یک انسان [آدم] وارد دنیا شد و از طریق گناه مرگ آمد و از آنجا که همه گناه کردند،‏ مرگ در میان همهٔ انسان‌ها شیوع یافت.‏» (‏رومیان ۵:‏۱۲‏)‏ آدم با نافرمانی از خدا،‏ گناه کرد و ناکامل شد.‏ به این شکل امکان زندگی ابدی را از دست داد و در نهایت طعم مرگ را چشید.‏ ما انسان‌ها نیز از نوادگان آدم هستیم و ناکاملی و طبیعت گناه‌آلود را از او به ارث برده‌ایم.‏ در نتیجه،‏ بیمار و پیر می‌شویم و می‌میریم.‏ در واقع دلیل  مرگ انسان‌ها موروثی است و با قانون وراثت در علم ژنتیک هماهنگی دارد.‏ ولی آیا خدا برای حل این مشکل اقدامی کرده است؟‏

خدا ترتیبی داد تا امکان زندگی ابدی را به نوادگان آدم بازگرداند.‏ اما چگونه؟‏

کتاب مقدّس در رومیان ۶:‏۲۳ می‌گوید:‏ «مزد گناه مرگ است.‏» بر طبق این گفته،‏ مرگ نتیجهٔ گناه است.‏ همان طور که آدم به دلیل گناهش محکوم به مرگ شد،‏ ما نیز گناه می‌کنیم و محکوم به مرگ هستیم.‏ با این تفاوت که ما با طبیعت گناه‌آلود متولّد شده‌ایم و هیچ حق انتخابی نداشته‌ایم.‏ به همین دلیل خدا از روی عشق و محبت،‏ پسر خود عیسی مسیح را فرستاد تا غرامت گناهان ما را بپردازد.‏ این امر چگونه امکان‌پذیر است؟‏

از آنجا که یک انسان کامل یعنی آدم با نافرمانی‌اش،‏ گناه و مرگ را وارد دنیا کرد،‏ تنها یک انسان کامل می‌توانست با اطاعت و فرمانبرداری خود تا پای مرگ،‏ ما را از گناه و مرگ رهایی بخشد.‏ کتاب مقدّس در این باره می‌گوید:‏ «همان طور که از طریق نافرمانی یک انسان بسیاری گناهکار شدند،‏ همچنین از طریق اطاعت یک انسان نیز بسیاری درستکار خواهند شد.‏» (‏رومیان ۵:‏۱۹‏)‏ عیسی مسیح مطیعانه آسمان را ترک کرد و به شکل انسانی کامل * به زمین آمد و جانش را برای ما داد.‏ به این ترتیب،‏ این امکان را برای ما فراهم کرد تا نزد خدا درستکار محسوب شویم و به زندگی ابدی دست یابیم.‏

چرا لازم بود عیسی جانش را بدهد تا ما به زندگی ابدی دست یابیم؟‏ آیا خدا نمی‌توانست حکمی صادر کند که بر مبنای آن نوادگان آدم بتوانند تا به ابد زندگی کنند؟‏ یقیناً خدا اختیار انجام چنین کاری را داشت.‏ اما با این کار قانونی را که خود وضع کرده بود نادیده می‌گرفت؛‏ زیرا او در کلامش گفته بود که نتیجهٔ گناه،‏ مرگ است.‏ این قانون،‏ پایه و اساس عدالت واقعی است،‏ نه قانونی کم‌اهمیت که در شرایط دلخواه بتوان آن را تغییر داد.‏—‏مزمور ۳۷:‏۲۸‏.‏

اگر خدا عدالت را در این مورد زیر پا می‌گذاشت،‏ ممکن بود مردم از خود بپرسند که آیا او در موارد دیگر نیز چنین خواهد کرد.‏ برای مثال،‏  آیا خدا در انتخاب آنانی که واجد شرایط زندگی ابدی هستند،‏ عادلانه عمل خواهد کرد؟‏ آیا می‌توان اطمینان داشت که او به وعده‌هایش جامهٔ عمل بپوشاند؟‏ خدا برای این که راه نجات را برای انسان‌ها فراهم کند،‏ با عدالت عمل کرده است.‏ این به ما اطمینان می‌دهد که او همواره بر طبق معیارهای عادلانه‌اش عمل می‌کند.‏

خدا ترتیبی داد که عیسی جانش را برای ما انسان‌ها فدا کند.‏ بدین شکل امکان زندگی ابدی در بهشت روی زمین را فراهم ساخت.‏ عیسی در یوحنا ۳:‏۱۶ می‌گوید:‏ «خدا آنقدر به مردم دنیا محبت داشت که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان بورزد،‏ نابود نگردد،‏ بلکه زندگی جاودان یابد.‏» از این رو مرگ عیسی نه تنها عدالت خدا را به تصویر می‌کشد،‏ بلکه به‌خصوص عمق محبت بی‌کران خدا به انسان‌ها را نشان می‌دهد.‏

حال،‏ چرا عیسی باید رنج می‌کشید و به شکلی دردناک جان می‌سپرد؟‏ او با حفظ وفاداری‌اش تا پای مرگ،‏ یک بار و برای همیشه نادرستی ادعای شیطان را ثابت کرد که مدعی بود انسان‌ها تحت فشار سختی‌ها و مشکلات به خدا وفادار نخواهند ماند.‏ (‏ایّوب ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ از آنجا که آدم فریب شیطان را خورد و گناه کرد،‏ شاید این ادعای شیطان درست به‌نظر می‌رسید؛‏ اما عیسی که همچون آدم،‏ انسانی کامل بود،‏ علی‌رغم سختی‌های شدید به خدا وفادار ماند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۵‏)‏ او به این شکل ثابت کرد که آدم نیز اگر می‌خواست،‏ می‌توانست به خدا وفادار بماند.‏ عیسی با حفظ وفاداری‌اش در سختی‌ها نمونه‌ای برای ما بجا گذاشت تا از او پیروی کنیم.‏ (‏۱پِطرُس ۲:‏۲۱‏)‏ خدا نیز او را به دلیل اطاعت کاملش پاداش داد و به او زندگی فناناپذیر در آسمان بخشید.‏

مرگ عیسی رویدادی واقعی بود.‏ اکنون راه رسیدن به زندگی ابدی پیش روی شماست.‏ آیا می‌خواهید تا به ابد زندگی کنید؟‏ عیسی راه دستیابی به آن را چنین بیان کرد:‏ «راهی که به زندگی جاودان می‌انجامد،‏ این است که تو را تنها خدای حقیقی و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای بشناسند.‏»—‏یوحنا ۱۷:‏۳‏.‏

ناشران این مجلّه از شما دعوت می‌کنند که با یَهُوَه * خدای حقیقی و پسرش عیسی مسیح بیشتر آشنا شوید.‏ شاهدان یَهُوَه در منطقهٔ زندگی شما مشتاقند که در این زمینه به شما یاری رسانند.‏ همچنین می‌توانید اطلاعات مفیدی را در وب‌سایت ما،‏ www.jw.org/fa بیابید.‏