کتاب مقدّس همواره مرجع اصلی اعتقادات ما شاهدان یَهُوَه بوده است،‏ از این رو هر گاه درک ما از آیات این کتاب واضح‌تر شده است،‏ اعتقادات خود را اصلاح کرده‌ایم.‏ a

 این گونه تغییرات با اصل کتاب مقدّس در امثال ۴:‏۱۸ مطابقت دارد که می‌گوید:‏ «طریق پارسایان همچون طلوع سپیده‌دمان است،‏ که تا روشنایی نیمروز،‏ نور آن هر دم فزونی می‌گیرد.‏» درست همان طور که با طلوع خورشید و روشنایی آن چشممان به‌تدریج به مناظر اطراف باز می‌شود،‏ خدا به‌تدریج و در زمان مناسب خود،‏ درک حقایق الٰهی را به ما عطا می‌کند.‏ (‏۱پِطرُس ۱:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ او بر طبق پیشگویی کتاب مقدّس،‏ در طی «زمان آخر» به این کار سرعت بخشیده است.‏—‏ دانیال ۱۲:‏۴‏.‏

 اصلاحاتی که در درک خود به وجود می‌آوریم نباید باعث تعجب یا نگرانی‌مان شود.‏ پرستندگان خدا در زمان باستان نیز اعتقادات و انتظاراتی نادرست داشتند و نیاز بود که دید خود را اصلاح کنند.‏

•   موسی ۴۰ سال قبل از زمان‌بندی خدا،‏ خواست که قوم اسرائیل را نجات دهد.‏—‏ اعمال ۷:‏۲۳-‏۲۵،‏ ۳۰،‏ ۳۵‏.‏

•   رسولان به مفهوم نبوّتی که در مورد مرگ و رستاخیز مسیح بود پی نبردند.‏—‏ اِشَعْیا ۵۳:‏۸-‏۱۲؛‏ مَتّی ۱۶:‏۲۱-‏۲۳‏.‏

•   برخی مسیحیان قرن اول در مورد زمان «روز یَهُوَه» عقایدی نادرست داشتند.‏—‏ ۲تِسالونیکیان ۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

 خدا مدتی بعد درک آنان را اصلاح کرد و ما نیز در دعا از او می‌خواهیم که همواره درک ما را اصلاح کند.‏—‏ یعقوب ۱:‏۵‏.‏