خدا فرشته‌ای شریر به نام شیطان را نیافرید،‏ بلکه فرشته‌ای را آفرید که بعدها به موجودی شریر مبدّل شد‏.‏ کتاب مقدّس در مورد این فرشته می‌گوید که او در ابتدا کامل و بی‌نقص بود و یکی از فرشتگان پاک خدا یعنی یکی از پسران خدا بود.‏‏—‏حِزْقِیال ۲۸:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏

فرشته‌ای که به شیطان مبدّل شد،‏ تصمیم گرفت که با خدا مخالفت ورزد و اولین مرد و زن را به آشوب برانگیخت.‏ آنان نیز با او همدست شدند.‏ به این شکل این فرشته،‏ خود شیطان شد؛‏ یعنی «مخالفت‌کننده.‏»‏‏—‏پیدایش ۳:‏۱-‏۵؛‏ مکاشفه ۱۲:‏۹ خوانده شود.‏

همانند سایر مخلوقات هوشمند خدا،‏ این فرشتهٔ شریر مختار بود که تصمیمی درست یا نادرست گیرد.‏ شیطان خواسته‌ای نابجا را در دلش پروراند.‏ او می‌خواست که انسان‌ها او را به جای خدا پرستش کنند.‏ شیطان بیشتر تمایل داشت که خود به شکوه و جلال دست یابد تا این که خدا را از خود خشنود سازد.‏‏—‏مَتّی ۴:‏۸،‏ ۹؛‏ یعقوب ۱:‏۱۳،‏ ۱۴ خوانده شود.‏

شیطان چگونه همچنان سعی دارد که انسان‌ها را تحت تأثیر قرار دهد؟‏ آیا باید از او ترسی به دل راه دهیم؟‏ شما می‌توانید پاسخ این سؤالات را از کتاب مقدّس بیابید.‏