کتاب مقدّس—منبعی قابل اعتماد برای یافتن حقیقت
در طول تاریخ افراد بسیاری با پیشینه‌های مختلف کتاب مقدّس را منبعی قابل‌اعتماد برای دست یافتن به حقیقت دانسته‌اند. امروزه میلیون‌ها نفر از تعالیم این کتاب پیروی می‌کنند. در مقابل، برخی نیز آن را بی‌فایده می‌دانند و افسانه‌ای بیش نمی‌شمارند. نظر شما چیست؟ آیا حقیقت را می‌توان در کتاب مقدّس یافت؟
چرا می‌توان به کتاب مقدّس اعتماد کرد؟
چگونه می‌توانید قابل‌اعتماد بودن کتاب مقدّس را محک زنید؟ مثالی می‌زنیم: اگر دوستی قدیمی دارید که سال‌ها او را می‌شناسید و همیشه حقیقت را به شما گفته است، قاعدتاً او فردی قابل اعتماد برای شماست. آیا کتاب مقدّس هم همچون دوستی قابل اعتماد، همیشه حقیقت را گفته است؟ به چند مثال توجه کنید.
صداقت نگارندگان این کتاب
آنان که کتاب مقدّس را به قلم آورده‌اند افرادی بسیار صادق بوده‌اند، آنان خطاها و اشتباهاتشان را پنهان نکرده‌اند. برای مثال، یونُس، پیامبر خدا در مورد نافرمانی‌اش از خدا نوشت. (یونُس۱:۱-۳) در واقع آنچه او در این کتاب نوشت با این نکته به پایان می‌رسد که چگونه خدا او را تنبیه کرد و اشاره‌ای نمی‌کند که چگونه خود طرز فکر و رفتارش را تغییر داد. (یونُس ۴:۱، ۴، ۱۰، ۱۱) صداقت و خلوص تمامی افرادی که کلام خدا را به نگارش آورده‌اند نشانهٔ ارزشی است که آنان برای حقیقت و راستی قائل بودند.
راهنمایی‌های درست و عملی
آیا راهنمایی‌های کتاب مقدّس همیشه عاقلانه و درست است؟ بی‌شک چنین است. برای مثال، توجه کنید کتاب مقدّس در مورد روابط با دیگران چه پندی می‌دهد: «پس، با مردم همان گونه رفتار کنید که می‌خواهید با شما رفتار کنند.» (مَتّی ۷:۱۲) همچنین می‌گوید: «جوابِ نرم خشم را برمی‌گرداند.» (امثال ۱۵:۱) راهنمایی‌های کتاب مقدّس همچنان به قوّت خود باقی است، همان‌قدر که در زمان نگارش آن عملی بود، امروزه نیز چنین است.
حقایق تاریخی
طی سال‌ها باستان‌شناسان به وجود افراد و مکان‌هایی در زمان باستان پی برده‌اند که تأییدی است بر دقت و درستی وقایع نگاشته‌شده در کتاب مقدّس. در این کتاب در شرح وقایع به جزئیات کوچک اشاره می‌شود. برای مثال، اشاره شده است که در زمان نِحِمیا، اهالی صور (فنیقی‌های اهل صور) که در اورشلیم زندگی می‌کردند «ماهی و همه گونه کالا می‌آوردند.»—نِحِمیا ۱۳:۱۶.
آیا شواهدی وجود دارد که این آیهٔ کتاب مقدّس را تأیید کند؟ بله. باستان‌شناسان کالاهای فنیقی در اسرائیل یافته‌اند که نشان می‌دهد میان این دو قوم باستان دادوستد صورت می‌گرفته است. به علاوه بقایایی از نوعی ماهی در دریای مدیترانه، در اورشلیم در زیرِ زمین کشف شده است. باستان‌شناسان معتقدند که این ماهی را تجّار از سواحل دور به آنجا آورده‌اند. بعد از مطالعه و تحقیق روی شواهد محققی چنین گفت: «ظاهراً این گفته در نِحِمیا ۱۳:۱۶ که اهالی صور در اورشلیم ماهی می‌فروختند، درست است.»
حقایق علمی
کتاب مقدّس در اصل کتابی مذهبی و تاریخی است. اما در آیاتی که به نکته‌ای علمی اشاره شده است نیز درست و با علم هماهنگ است. به این نمونه توجه کنید.
حدود ۳۵۰۰ سال پیش در کتاب مقدّس نوشته شد که زمین «بر نیستی» آویزان است. (ایّوب ۲۶:۷) این گفته با اعتقادات و داستان‌هایی که در آن زمان رواج داشت کاملاً متفاوت بود، گفته می‌شد زمین روی آب شناور است یا بر پشت لاک‌پشتی عظیم‌الجثه قرار دارد. حدود ۱۱۰۰ سال بعد از نوشته شدن این آیه مردم همچنان معتقد بودند که غیرممکن است زمین بدون هیچ تکیه‌گاهی در هوا معلق باشد. سال ۱۶۸۷ یعنی تنها ۳۰۰ سال پیش، اسحاق نیوتن مقاله‌ای در مورد جاذبه به چاپ رساند و گفت نیرویی نادیدنی زمین را در مدار خود نگاه داشته است. به این شکل علم آنچه را که کتاب مقدّس ۳۰۰۰ سال پیش از آن گفته بود، تأیید کرد.
پیشگویی‌هایی درست و دقیق
پیشگویی‌های بسیاری در کتاب مقدّس آمده است، این پیشگویی‌ها تا چه حد دقیق است؟ به نمونه‌ای توجه کنید: پیامبری به نام اِشَعْیا سقوط بابِل را پیشگویی کرد.
پیشگویی: در قرن هشتم ق.م. یعنی حتی زمانی که هنوز بابِل پایتخت امپراتوری‌ای پرقدرت نشده بود، اِشَعْیا در مورد منقرض شدن این امپراتوری و در نهایت خالی از سکنه شدن این شهر نوشت. (اِشَعْیا ۱۳:۱۷-۲۰) در این پیشگویی اِشَعْیا حتی نام فاتح بابِل را ذکر کرد، یعنی کوروش. همچنین به استراتژی نظامی او در مورد خشک کردن رودخانه اشاره کرد و این که دروازه‌های شهر باز خواهد ماند.—اِشَعْیا ۴۴:۲۷–۴۵:۱.
تحقق پیشگویی: حدود ۲۰۰ سال بعد از پیشگویی اِشَعْیا، پادشاه پارس به بابِل حمله کرد. او چه کسی بود؟ کوروش. شهر بابِل استحکاماتی قوی و نیرومند داشت، از این رو کوروش تدبیری اندیشید. مردان کوروش برای انحراف آب رودخانه فُرات که از اطراف و میان شهر می‌گذشت، کانالی حفر کردند. این کار سطح آب رودخانه را تا حدّی پایین آورد که سربازان کوروش توانستند از آن عبور کنند و به پشت دیوارهای شهر برسند. جالب اینجاست که بابِلیان دروازه‌های شهر را که به سمت رودخانه بود باز گذاشته بودند. سپاه کوروش از دروازه‌های باز شهر گذشتند، وارد بابِل شدند و آن را تسخیر کردند.
اما تحقق یکی از پیشگویی‌ها باقی ماند: آیا بابِل از سکنه خالی می‌شد؟ قرن‌ها بعد از تسخیر بابِل مردم همچنان در این شهر زندگی می‌کردند. اما امروزه ویرانه‌های بابِل، نزدیک بغداد گویای تحقق کامل این پیشگویی است. بله، کتاب مقدّس در مورد پیشگویی وقایع آینده نیز قابل اعتماد است.
