ایّوب ۲۶:۱-۱۴
۲۶ ایّوب در جواب گفت:
۲ «عجب کمکی به منِ* ناتوان کردی!
چقدر خوب دست کسی را که ضعیف است، گرفتی!*+
۳ چه پندهای عالی‌ای به کسی که حکمت ندارد، دادی!+
چقدر سخاوتمندانه حکمت* خودت را نشان دادی!
۴ این چیزها را به چه کسی می‌گویی؟چه کسی به تو الهام کرده که این حرف‌ها را بگویی؟*
۵ حتی مردگان که قدرتی ندارند می‌لرزند؛آن‌ها از دریاها و موجوداتش* حقیرتر هستند.
۶ چیزی در قبر* نیست که از چشم خدا پنهان باشد،+و مکان نابودی* از نظر او پوشیده نیست.
۷ خدا آسمان* را در فضای خالی* پهن می‌کند،+و زمین را در نیستی* معلق نگه می‌دارد؛
۸ ابرها را پر از آب می‌کند،+با وجود این، ابرها از سنگینی شکافته نمی‌شوند؛
۹ او تختش را با ابرها می‌پوشاند،و آن را از دید دیگران پنهان می‌کند.+
۱۰ افق* را مرز آسمان و دریا،+و مرز روشنایی و تاریکی قرار داده است.
۱۱ وقتی او توبیخ می‌کند،ستون‌های آسمان می‌لرزند.
۱۲ او با قدرتش دریا را خروشان می‌کند،+و با درک و فهمش هیولای دریایی* را تکه‌تکه می‌کند.+
۱۳ آسمان را با نَفَسش* صاف می‌کند،و مارِ گریزان را با دست خود می‌کُشد.
۱۴ این‌ها فقط گوشه‌ای از راه‌های اوست؛+ما فقط زمزمه‌ای دربارهٔ او شنیده‌ایم!
پس چه کسی می‌تواند رعد پرقدرت او را درک کند؟»+
پاورقی‌ها
^ یا: «شخص.»
^ یا: «چقدر خوب بازوی ضعیف را نجات دادی.»
^ یا: «حکمت کاربردی.»
^ تحت‌اللفظی: «نَفَس (روح) چه کسی از تو بیرون آمده است؟»
^ یا: «ساکنانش.»
^ یا: «شیول.» واژه‌نامه: «شیول.»
^ یا: «اَبَدّون.»
^ تحت‌اللفظی: «شمال.»
^ یا: «فضا.»
^ یا: «روی خلأ.»
^ تحت‌اللفظی: «دایره.»
^ تحت‌اللفظی: «رَحَب.»
^ یا: «باد.»
