JAK twierdzą zwolennicy nauki o Trójcy, w Bogu są trzy osoby — Ojciec, Syn i Duch Święty. Żadna z nich nie miała początku, wszystkie są wszechmocne i pod każdym względem sobie równe. Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem i Duch Święty jest Bogiem, a mimo to jest tylko jeden Bóg.

Ludzie wierzący w Trójcę często przyznają, że nie potrafią wyjaśnić tego dogmatu. Mogą jednak uważać go za  naukę biblijną. Co ciekawe, w Biblii nie ma słowa „Trójca”. Ale czy jest w niej chociażby potwierdzenie takiej koncepcji? Aby odpowiedzieć na to pytanie, przyjrzyjmy się wersetowi, który rzecznicy Trójcy nieraz przytaczają na poparcie swych poglądów.

W Ewangelii według Jana 1:1 czytamy: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (Biblia Tysiąclecia). Dalej w tym samym rozdziale apostoł Jan wyraźnie wykazał, że wspomnianym „Słowem” jest Jezus (Jana 1:14). Ponieważ Słowo nazwano Bogiem, niektórzy dochodzą do wniosku, że Syn i Ojciec tworzą jednego Boga.

Musimy pamiętać, że ta część Biblii pierwotnie została spisana po grecku. Dopiero później przetłumaczono ją na inne języki. Ale w omawianym wersecie wielu tłumaczy nie użyło zwrotu „Bogiem było Słowo”. Dlaczego? Jako znawcy biblijnej greki, doszli do wniosku, że należy oddać ten fragment inaczej. Jak? Oto przykłady: „Logos [Słowo] był boski” (A New Translation of the Bible). „Słowo było bogiem” (The New Testament in an Improved Version). „Słowo było u Boga i miało tę samą naturę” (The Translator’s New Testament). Zgodnie z tymi przekładami Słowo nie jest Bogiem Wszechmocnym. * Zostało nazwane „bogiem” ze względu na swą wysoką pozycję wśród stworzeń Jehowy. W tym kontekście „bóg” znaczy po prostu „ktoś potężny”.

Większość ludzi nie zna biblijnej greki. Jak więc się przekonać, co naprawdę miał na myśli apostoł Jan? Rozważmy pewien przykład: Nauczyciel omówił jakieś zagadnienie, lecz uczniowie różnie zrozumieli jego wyjaśnienia. Co mogą zrobić? Mogą go poprosić o dalsze informacje. Gdy  poznają dodatkowe szczegóły, lepiej pojmą całą sprawę. Jeśli zatem chcemy zrozumieć werset z Ewangelii według Jana 1:1, możemy spróbować dowiedzieć się z tej księgi biblijnej czegoś więcej. Uzupełnienie wiadomości na ten temat pomoże nam wyciągnąć właściwe wnioski.

Zwróćmy uwagę, co Jan oznajmił dalej w rozdziale 1, wersecie 18: „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga [Wszechmocnego]”. Ale Jezusa, Syna, ludzie przecież mogli zobaczyć, gdyż apostoł napisał: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę” (Jana 1:14, BT). Czy w takim razie Syn mógł stanowić część Boga Wszechmocnego? Jan wspomniał też, że Słowo było „u Boga”. Jak ktoś przebywający u innej osoby może jednocześnie być tą osobą? Poza tym w myśl rozdziału 17, wersetu 3 Jezus wskazał na wyraźną różnicę między sobą a swym Ojcem niebiańskim. Nazwał Go „jedynym prawdziwym Bogiem”. A Jan pod koniec swojej relacji tak podsumował wspaniałe dokonania Jezusa: „Te zostały zapisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym” (Jana 20:31). Jak widać, przedstawił Jezusa jako Syna Bożego, nie Boga. Te dodatkowe informacje zawarte w całej Ewangelii według Jana pokazują, jak należy rozumieć wypowiedź z rozdziału 1, wersetu 1. Jezus, „Słowo”, jest „bogiem” w tym sensie, że zajmuje wysoką pozycję. Nie można go jednak utożsamiać z Bogiem Wszechmocnym.

Wróćmy do przykładu nauczyciela i uczniów. Wyobraźmy sobie, że niektórzy nawet po wysłuchaniu dodatkowych wyjaśnień wciąż czują się zdezorientowani. Co mogliby zrobić? Mogliby zwrócić się do innego nauczyciela i poprosić o jeszcze więcej szczegółów. Jeśli potwierdzi się to, co mówił pierwszy wykładowca, większość uczniów wyzbędzie się wątpliwości. Podobnie jeśli w dalszym ciągu nie jesteśmy pewni, jak rozumieć wypowiedź Jana, możemy zobaczyć, co na temat Jezusa i Boga Wszechmocnego podają inni pisarze  biblijni. Na przykład Mateusz, pisząc o końcu teraźniejszego systemu rzeczy, przytoczył słowa Jezusa: „O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mateusza 24:36). Jak to dowodzi, że Jezus nie jest Bogiem Wszechmocnym?

Jezus wyznał, że Ojciec wie więcej od Syna. A przecież gdyby Jezus był częścią Boga Wszechmocnego, znałby te same fakty, co Ojciec. Tak więc Syn i Ojciec nie mogą być sobie równi. Ale niektórzy twierdzą: „Jezus miał dwie natury. Tutaj wypowiada się jako człowiek”. Gdyby nawet tak było, to co z duchem świętym? Jeśli jest częścią Boga Wszechmocnego, to dlaczego Jezus nie wspomniał, że duch wie wszystko, co wie Ojciec?

W miarę studiowania Pisma Świętego poznasz znacznie więcej wersetów biblijnych, które mają związek z tym tematem. Znajdziesz w nich potwierdzenie prawdy o Ojcu, Synu i duchu świętym (Psalm 90:2; Dzieje 7:55; Kolosan 1:15).