ТИББ ЕЛМИ НӘ ДЕЈИР?

Бир мәгаләдә дејилир: «Миннәтдарлыг һисси хошбәхтлик һисси илә һәмишә сых әлагәли олуб. Миннәтдарлыг инсанлара мүсбәт әһвал-руһијјәдә олмаға, ҝөзәл анлар јашамаға, сағламлығы јахшылашдырмаға, чәтинликләрин өһдәсиндән ҝәлмәјә, башгалары илә јахшы мүнасибәтдә олмаға көмәк едир» («Harvard Mental Health»).

МҮГӘДДӘС КИТАБ НӘ ДЕЈИР?

Мүгәддәс Китаб бизи миннәтдарлыг һиссини јетишдирмәјә тәшвиг едир. Иса пејғәмбәрин давамчыларындан бири демишди: «Шүкүр едәнләрдән олун». О өзү дә бу саһәдә нүмунә иди. Мәсәлән, о, Кәламда јазылмыш хош хәбәрә һај верән инсанлара ҝөрә Аллаһа даима шүкүр едирди (Колослулара 3:15; 1 Салоникилиләрә 2:13). Амма һәрдәнбир садәҹә «сағ ол» демәклә хошбәхт олмаг олмаз. Биз хасијјәтҹә белә инсан олмалыјыг. Бу да бизи өз нөвбәсиндә инсанларла арамыза сәдд чәкән вә хошбәхтлијимизи әлимиздән алан хүсусијјәтләрдән — пахыллыгдан, ловғалыгдан вә инҹикликдән горујур.

Бу саһәдә Јараданымыздан өрнәк ала биләрик. О, торпагдан јаранмыш инсанларын әмәјини гијмәтләндирир. Ибраниләрә 6:10 ајәсиндә јазылыб: «Аллаһ әдаләтсиз дејил ки,.. Онун адына ҝөстәрдијиниз мәһәббәти вә чәкдијиниз зәһмәти унутсун». Бәли, Јарадан Аллаһын ҝөзүндә нашүкүрлүк һагсызлыға вә әдаләтсизлијә бәрабәрдир.

«Даим севинин. Һәр шејә ҝөрә тәшәккүр един» (1 Салоникилиләрә 5:16, 18).

ТӘҸРҮБӘ НӘЈИ ҜӨСТӘРИР?

Биз кимәсә һәдијјә вермәклә, хош сөз демәклә, көмәк етмәклә вә диҝәр јолларла сәмими гәлбдән миннәтдарлыг билдирәндә һәмин инсан өзүнү дәјәрли һисс едир. Һәтта јад инсан бизим үчүн јахшылыг едәндә, мәсәлән, бизә јол верәндә миннәтдарлыг билдирмәјимиз она хош тәсир бағышлајыр.

МҮГӘДДӘС КИТАБ НӘ ДЕЈИР?

Иса пејғәмбәр демишди: «Һәмишә верин, онда сизә дә верәҹәкләр. Әтәјинизә силкәләниб-басылмыш, ағзынаҹан долдурулмуш, допдолу бир өлчү илә төкәҹәкләр» (Лука 6:38). Ҝәлин Вануатуда јашајан Роза адлы бир гызын һадисәсинә бахаг. О, ешитмә гүсурлудур.

Роза Јеһованын Шаһидләринин ибадәт ҝөрүшләриндә иштирак етсә дә, орадан аз фајда әлдә едирди. Чүнки нә о, нә дә ора ҝәләнләр жест дилини билмирдиләр. Анҹаг бир дәфә һәмин јығынҹаға жест дили үзрә пешәкар тәрҹүмәчи олан бир әр-арвад ҝәлди. Онлар бу проблеми ҝөрүб жест дилини өјрәтмәк үчүн курс тәшкил етдиләр. Роза буна ҝөрә чох миннәтдар иди. О бөлүшүр: «Чох севинирәм ки, мәни севән бу гәдәр достум вар». Онун миннәтдар олдуғуну вә артыг ҝөрүшләрдә иштирак етдијини ҝөрмәк бу әр-арвад үчүн ән бөјүк һәдијјә иди. Роза һәмчинин миннәтдардыр ки, онунла үнсијјәт етмәк үчүн башгалары зәһмәт чәкиб жест дилини өјрәнибләр (Һәвариләрин ишләри 20:35).

«Шүкранлардан гурбан ҝәтирән, Мәни [Аллаһы] уҹалдыр» (Зәбур 50:23).

МҮГӘДДӘС КИТАБ НӘ ДЕЈИР?

Дүшүнҹәләримиз һиссләримизә тәсир едир. Давуд пејғәмбәр Аллаһа дуасында демишди: «Бүтүн ишләрин барәдә фикирләширәм, әлләринин ишинә диггәт верирәм» (Зәбур 143:5). Бәли, Давуд пејғәмбәр һеч нәјә ади јанашмырды, әксинә, о, һәјаты боју Аллаһын јоллары һагда дәриндән дүшүнүрдү. Бунун сајәсиндә о, миннәтдар олмағы өјрәнмишди (Зәбур 71:5, 17).

Мүгәддәс Китаб бизә ҝөзәл бир мәсләһәт верир: «Доғру,.. севилмәли, шәрәфли, нәҹиб, тәрифәлајиг нә варса, бунлар һагда дүшүнүн» (Филиппилиләрә 4:8). Орижинал мәтндә бу ајәдә «бунлар һагда даима дүшүнүн» ифадәси ишләнир. Јәни биздә дүшүнмәк вәрдиши олмалыдыр. Бунун сајәсиндә дахилимиздә миннәтдарлыг һисси јаранаҹаг.

«Үрәјимдән дәрин дүшүнҹәләр чыхаҹаг» (Зәбур 49:3).