จงดำเนินในแนวทางแห่ง “ความบริสุทธิ์ . . . ด้วยการแสดงความยำเกรงพระเจ้า”
จงดำเนินในแนวทางแห่ง “ความบริสุทธิ์ . . . ด้วยการแสดงความยำเกรงพระเจ้า”
คัมภีร์ไบเบิลพรรณนาคุณลักษณะของพระยะโฮวาพระเจ้าว่าทรงมีความบริสุทธิ์ในขั้นสูงสุด โดยกล่าวว่า “บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ คือพระยะโฮวา.” (ยซา. 6:3; วิ. 4:8) คำภาษาฮีบรูและกรีกสำหรับ “ความบริสุทธิ์” สื่อแนวคิดถึงความสะอาดปราศจากมลทินหรือความสะอาดด้านศาสนา สภาพที่ถูกแยกต่างหากจากสิ่งสกปรก. ความบริสุทธิ์ของพระเจ้าหมายถึงความสมบูรณ์ด้านศีลธรรมอย่างครบถ้วน.
พระยะโฮวาพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ย่อมคาดหมายว่าผู้นมัสการพระองค์ต้องเป็นคนบริสุทธิ์ กล่าวคือสะอาดทั้งด้านร่างกาย, ศีลธรรม, และฝ่ายวิญญาณ มิใช่หรือ? คัมภีร์ไบเบิลแสดงไว้ชัดเจนว่าพระยะโฮวาทรงประสงค์ให้ประชาชนของพระองค์เป็นคนบริสุทธิ์. เราอ่านที่ 1 เปโตร 1:16 ว่า “เจ้าทั้งหลายต้องเป็นคนบริสุทธิ์ เพราะเราเป็นผู้บริสุทธิ์.” มนุษย์ไม่สมบูรณ์จะเลียนแบบความบริสุทธิ์ของพระยะโฮวาได้จริง ๆ ไหม? ได้ แม้ว่าจะเลียนแบบได้ไม่สมบูรณ์. เราสามารถบริสุทธิ์ในสายพระเนตรของพระเจ้าได้ถ้าเรานมัสการพระองค์ในสภาพที่สะอาดฝ่ายวิญญาณและมีสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระองค์.
ถ้าอย่างนั้น เราจะรักษาตัวสะอาดในโลกที่ไม่สะอาดด้านศีลธรรมได้อย่างไร? เราควรหลีกห่างกิจปฏิบัติอะไรบ้าง? เราจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงคำพูดและการกระทำแบบใดบ้าง? ให้เรามาดูกันว่าเราจะเรียนอะไรได้ในเรื่องนี้จากสิ่งที่พระเจ้าทรงเรียกร้องจากชาวยิวที่กลับจากบาบิโลนสู่มาตุภูมิในปี 537 ก่อนสากลศักราช.
‘จะมีทางบริสุทธิ์’
พระยะโฮวาทรงบอกล่วงหน้าว่าประชาชนของพระองค์ที่เป็นเชลยในบาบิโลนจะได้รับการช่วยเหลือให้กลับสู่มาตุภูมิ. ในคำพยากรณ์เรื่องการหลุดพ้นจากการเป็นเชลย มีคำรับรองด้วยว่า “ที่นั่นจะมีถนนหนทางหลวง, ซึ่งเขาจะเรียกกันว่าทางบริสุทธิ์.” (ยซา. 35:8ก) ถ้อยคำดังกล่าวแสดงว่าพระยะโฮวาไม่เพียงแต่จะเปิดทางให้ชาวยิวกลับสู่มาตุภูมิ แต่ยังให้ความมั่นใจแก่พวกเขาด้วยว่าพระองค์จะทรงปกป้องพวกเขาขณะเดินทาง.
สำหรับผู้รับใช้ของพระองค์ในสมัยปัจจุบันบนแผ่นดินโลก พระยะโฮวาทรงเปิด “ทางบริสุทธิ์” ซึ่งนำพวกเขาออกจากบาบิโลนใหญ่ จักรวรรดิโลกแห่งศาสนาเท็จ. ในปี 1919 พระองค์ทรงปลดปล่อยคริสเตียนผู้ถูกเจิมให้หลุดจากพันธนาการของศาสนาเท็จ และพวกเขาก็ชำระการนมัสการของตนให้สะอาดขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งปราศจากคำสอนเท็จทุกอย่าง. ในฐานะผู้รับใช้ของพระยะโฮวาในทุกวันนี้ เรามีสภาพแวดล้อมฝ่ายวิญญาณที่สะอาดและสงบสุขเพื่อจะนมัสการพระยะโฮวาและมีสายสัมพันธ์ที่สงบสุขกับพระองค์และกับเพื่อนมนุษย์ได้.
สมาชิก “แกะฝูงน้อย” แห่งคริสเตียนผู้ถูกเจิมและ “ชนฝูงใหญ่” แห่ง “แกะอื่น” ที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ได้เลือกเดินในทางที่บริสุทธิ์ และพวกเขากำลังเชิญคนอื่น ๆ ให้ร่วมเดินกับพวกเขา. (ลูกา 12:32; วิ. 7:9; โย. 10:16) “ทางบริสุทธิ์” เปิดให้แก่ทุกคนที่เต็มใจ “ถวายร่างกายเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต ที่บริสุทธิ์ ที่พระเจ้าทรงยอมรับได้.”—โรม 12:1.
“สิ่งอะไรที่เป็นมลทินจะผ่านทางนั้นไม่ได้”
ในปี 537 ก่อนสากลศักราช ชาวยิวที่กลับคืนถิ่นต้องบรรลุข้อเรียกร้องสำคัญอย่างหนึ่ง. ยะซายา 35:8ข บอกเกี่ยวกับคนที่มีคุณสมบัติจะเดินบน “ทางบริสุทธิ์” นั้นได้ว่า “สิ่งอะไรที่เป็นมลทินจะผ่านทางนั้นไม่ได้, จะเป็นทางของพระองค์ไว้ให้เขาเดินไป, จะไม่มีคนโฉดชั่วสัญจรในที่นั่นได้.” เนื่องจากจุดประสงค์ที่ชาวยิวกลับมายังกรุงเยรูซาเลมคือเพื่อฟื้นฟูการนมัสการบริสุทธิ์ขึ้นใหม่ จึงไม่มีที่สำหรับคนที่มีแรงจูงใจอันเห็นแก่ตัว, ไม่นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์, หรือไม่สะอาดฝ่ายวิญญาณ. คนที่กลับมาจำเป็นต้องรักษามาตรฐานสูงด้านศีลธรรมของพระยะโฮวา. คนที่ปรารถนาจะได้รับความพอพระทัยจากพระเจ้าในทุกวันนี้ก็จำเป็นต้องบรรลุข้อเรียกร้องอย่างเดียวกัน. พวกเขาต้องดำเนินในแนวทางแห่ง “ความบริสุทธิ์ . . . ด้วยการแสดงความยำเกรงพระเจ้า.” (2 โค. 7:1) ถ้าอย่างนั้น เราต้องหลีกห่างกิจปฏิบัติอะไรบ้างที่ไม่สะอาด?
อัครสาวกเปาโลเขียนว่า “ปรากฏชัดว่าการกระทำที่เกิดจากความปรารถนาของกายที่มีบาปได้แก่การเหล่านี้ คือ การผิดประเวณี การประพฤติที่ไม่สะอาด การประพฤติที่ไร้ยางอาย.” (กลา. 5:19) การผิดประเวณีเกี่ยวข้องกับกิจปฏิบัติทางเพศทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการใช้อวัยวะเพศซึ่งกระทำนอกสายสมรส. การประพฤติที่ไร้ยางอายเกี่ยวข้องกับ “การขาดความเหนี่ยวรั้งด้านศีลธรรม; การขาดความยับยั้ง; ความประพฤติที่หน้าด้านไร้ยางอาย; ความประพฤติลามก.” เห็นได้ชัดว่าทั้งการผิดประเวณีและการประพฤติที่ไร้ยางอายตรงกันข้ามกับความบริสุทธิ์ของพระยะโฮวา. ด้วยเหตุนั้น คนที่ยังคงประพฤติเช่นนั้นจึงไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นส่วนของประชาคมคริสเตียนหรือต้องถูกตัดสัมพันธ์. เป็นจริงเช่นเดียวกันกับคนที่ทำสิ่งที่ไม่สะอาดร้ายแรง กล่าวคือ “ประพฤติอย่างที่ไม่สะอาดทุกรูปแบบด้วยความโลภ.”—เอเฟ. 4:19.
“การประพฤติที่ไม่สะอาด” เป็นคำที่กินความกว้างหมายถึงบาปหลายอย่าง. คำภาษากรีกซึ่งแปลในที่นี้ว่าการประพฤติที่ไม่สะอาดหมายถึงความไม่บริสุทธิ์หรือมลทินทุกชนิด—ไม่ว่าจะเป็นการกระทำ, คำพูด, และความสัมพันธ์ฝ่ายวิญญาณ. คำนี้ยังหมายรวมถึงกิจปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับความไม่สะอาดในระดับหนึ่งที่อาจไม่ถึงกับต้องตั้งคณะกรรมการตัดสินความ. * แต่คนที่ทำสิ่งเหล่านั้นกำลังดำเนินในแนวทางอันบริสุทธิ์ไหม?
สมมุติว่าคริสเตียนคนหนึ่งเริ่มแอบดูสื่อลามก. ทีละเล็กทีละน้อย เมื่อความปรารถนาที่ไม่สะอาดถูกปลุกเร้า ความตั้งใจแน่วแน่ที่เขาจะรักษาตัวสะอาดต่อพระพักตร์พระยะโฮวาย่อมถูกเซาะกร่อน. ความประพฤติของเขาอาจยังไม่ไปถึงจุดที่จะกลายเป็นการประพฤติที่ไม่สะอาดอย่างร้ายแรง แต่เขาไม่ได้ใคร่ครวญเสมอเฉพาะ ‘สิ่งที่บริสุทธิ์ สิ่งที่มีการกล่าวถึงในทางดี สิ่งที่มีคุณความดี และสิ่งที่น่าสรรเสริญ.’ (ฟิลิป. 4:8) สื่อลามกเป็นความไม่สะอาดและทำให้สายสัมพันธ์ของคนเราที่มีกับพระเจ้าเสียหายอย่างแน่นอน. ไม่ควรแม้แต่จะมีการเอ่ยถึงการประพฤติที่ไม่สะอาดไม่ว่าแบบใดท่ามกลางพวกเรา.—เอเฟ. 5:3.
ขอให้พิจารณาอีกตัวอย่างหนึ่ง. สมมุติว่าคริสเตียนคนหนึ่งสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองเป็นประจำ—จงใจกระตุ้นอวัยวะเพศของตัวเองให้เกิดความตื่นเต้นทางเพศ—ไม่ว่าจะมีการดูสื่อลามกด้วยหรือไม่ก็ตาม. แม้ว่าคำ “สำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง” ไม่ปรากฏในคัมภีร์ไบเบิล มีข้อสงสัยใด ๆ ไหมว่าการทำอย่างนี้เป็นการกระทำที่ทำให้เป็นมลทินด้านจิตใจและอารมณ์? การทำให้ตัวเองเป็นมลทินแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ ย่อมจะก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่อสายสัมพันธ์ของคนนั้นกับพระยะโฮวาและทำให้เขาไม่สะอาดในสายพระเนตรพระเจ้ามิใช่หรือ? ขอเราใคร่ครวญคำแนะเตือนของอัครสาวกเปาโลอย่างจริงจังที่ “ให้เราชำระตัวให้ปราศจากมลทินทุกอย่างทั้งทางกายและทางใจ” และ “กำจัดแนวโน้มแบบโลกซึ่งปรากฏในอวัยวะของ [เรา] คือการผิดประเวณี การประพฤติที่ไม่สะอาด ราคะตัณหา ความปรารถนาที่ก่อความเสียหาย และความโลภ.”—2 โค. 7:1; โกโล. 3:5.
โลกนี้ที่ซาตานปกครองอยู่ยอมให้กับการประพฤติที่ไม่สะอาด หรือแม้แต่ส่งเสริมด้วยซ้ำ. การต้านทานการล่อใจให้ทำสิ่งที่ไม่สะอาดอาจเป็นเรื่องยากมาก. แต่คริสเตียนแท้ต้องไม่ “ประพฤติอย่างชนต่างชาติอีกต่อไป เพราะพวกเขาประพฤติตามความคิดที่ไร้ประโยชน์ของตัวเอง.” (เอเฟ. 4:17) เฉพาะแต่เมื่อเราหลีกเลี่ยงการกระทำที่ไม่สะอาด ไม่ว่าในที่ลับหรือที่แจ้ง พระยะโฮวาจึงจะอนุญาตให้เราดำเนินต่อ ๆ ไปใน “ทางบริสุทธิ์.”
“จะไม่มีสิงโต . . . ในทางนั้น”
เพื่อจะได้รับความพอพระทัยจากพระยะโฮวาพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ บางคนอาจจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนการประพฤติและคำพูดอย่างถอนรากถอนโคน. ยะซายา 35:9 กล่าวว่า “จะไม่มีสิงโตหรือสัตว์ร้ายเดินเข้าไปในทางนั้น” ซึ่งก็คือ “ทางบริสุทธิ์.” กล่าวโดยนัย ผู้คนที่การกระทำและคำพูดของเขาก้าวร้าวและรุนแรงถูกเปรียบว่าเป็นสัตว์ร้าย. พวกเขาจะไม่ได้อยู่ในโลกใหม่อันชอบธรรมของพระเจ้าอย่างแน่นอน. (ยซา. 11:6; 65:25) ด้วยเหตุนั้น คนที่ปรารถนาจะได้รับการยอมรับจากพระเจ้าจึงจำเป็นต้องทิ้งบุคลิกลักษณะแบบสัตว์ร้ายเช่นนั้นแล้วดำเนินในทางบริสุทธิ์.
พระคัมภีร์แนะนำเราว่า “ให้ท่านทั้งหลายขจัดความขุ่นแค้น ความโกรธ การเดือดดาล การตวาด และการพูดหยาบหยามออกไปเสียให้หมดพร้อมกับการชั่วทั้งปวง.” (เอเฟ. 4:31) เราอ่านที่โกโลซาย 3:8 ว่า “ท่านทั้งหลายจงละทิ้งทุกสิ่งเหล่านี้เสีย คือการเดือดดาล ความโกรธ การชั่ว การพูดหยาบหยาม และอย่าให้มีคำพูดหยาบโลนออกมาจากปากท่านทั้งหลาย.” คำ “การพูดหยาบหยาม” ที่ใช้ในข้อคัมภีร์สองข้อนี้มีความหมายพื้นฐานคือการพูดที่ก่อผลเสียหาย, ทำให้เสื่อมเสีย, หรือหมิ่นประมาท.
ทุกวันนี้ คำพูดที่หยาบคายที่ทำให้เจ็บใจกลายเป็นเรื่องธรรมดา แม้แต่ภายในบ้าน. คู่สมรสซัดสาดถ้อยคำเหน็บแนม, โหดร้าย, หรือเหยียดหยามใส่กันและใส่ลูก ๆ. การโจมตีกันด้วยคำพูดแบบนี้ไม่ควรมีอยู่ในบ้านของคริสเตียน.—1 โค. 5:11.
การดำเนินในแนวทางแห่ง “ความบริสุทธิ์ . . . ด้วยการแสดงความยำเกรงพระเจ้า” ทำให้ได้รับพระพร!
ช่างเป็นสิทธิพิเศษสักเพียงไรที่จะรับใช้พระยะโฮวา พระเจ้าองค์บริสุทธิ์! (ยโฮ. 24:19) อุทยานฝ่ายวิญญาณที่พระยะโฮวาทรงนำเราเข้ามาอยู่มีค่าอย่างยิ่ง. การรักษาการประพฤติของเราให้บริสุทธิ์ในสายพระเนตรพระยะโฮวาเป็นแนวทางชีวิตที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน.
อีกไม่ช้า แผ่นดินโลกทั้งสิ้นจะเป็นอุทยานจริง ๆ ตามที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้. (ยซา. 35:1, 2, 5-7) คนที่ปรารถนาอย่างยิ่งจะได้เห็นอุทยานนั้นและรักษาแนวทางที่แสดงถึงความเลื่อมใสพระเจ้าอยู่เสมอจะได้รับพระพรโดยได้อยู่ที่นั่น. (ยซา. 65:17, 21) ด้วยเหตุนั้น ให้เรานมัสการพระเจ้าในสภาพที่สะอาดฝ่ายวิญญาณและรักษาสายสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับพระองค์ต่อ ๆ ไป.
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 12 สำหรับการพิจารณาว่า ‘การประพฤติอย่างไม่สะอาดด้วยความโลภ’ ต่างกันอย่างไรจาก “การประพฤติที่ไม่สะอาด” โปรดดูหอสังเกตการณ์ 15 กรกฎาคม 2006 หน้า 29-31.
[ภาพหน้า 26]
ชาวยิวต้องทำอะไรเพื่อจะดำเนินใน “ทางบริสุทธิ์”?
[ภาพหน้า 27]
สื่อลามกทำให้สายสัมพันธ์ของคนเรากับพระยะโฮวาเสียหาย
[ภาพหน้า 28]
“ให้ท่านทั้งหลายขจัด . . . การตวาด และการพูดหยาบหยามออกไปเสียให้หมด”
