अस्सेरियाली सहर निनवेका मानिसहरू दुष्ट थिए। तिनीहरूलाई दुष्ट काम गर्न छोड्‌ने चेतावनी दिन यहोवा परमेश्‍वरले भविष्यवक्‍ता योनालाई निनवे जान भन्‍नुभयो। तर योना अर्कैतिर भागे। तिनी तर्सिस जाने जहाज चढे।

जहाज समुद्रमा हुँदा ठूलो आँधी चल्यो। यो देखेर नाविकहरू असाध्यै डराए। तिनीहरूले आ-आफ्नो ईश्‍वरलाई पुकारे र भने: “कसले गर्दा यस्तो सङ्‌कष्ट आइपरेको हो?” आखिर योनालाई यसो भन्‍न कर लाग्यो: ‘मैले गर्दा यो आँधी आएको हो। म यहोवाले अह्राउनुभएको कामबाट भागिरहेको छु। मलाई उठाएर समुद्रमा फाल्नुहोस्‌ र आँधी रोकिनेछ।’ नाविकहरू तिनलाई समुद्रमा फाल्न चाहँदैनथे तर तिनीहरू त्यसो गर्न बाध्य भए। त्यसपछि समुद्र शान्त भयो।

योनालाई आफू मर्छु जस्तो लागेको थियो। डुब्दै जान थालेपछि तिनले यहोवालाई पुकारे। उहाँले एउटा विशाल माछा पठाउनुभयो। त्यस माछाले तिनलाई निल्यो तर मार्नचाहिँ मारेन। माछाको पेटभित्रबाट तिनले यस्तो प्रार्थना गरे: ‘म सधैँ तपाईँको आज्ञा पालन गर्ने भाकल गर्छु।’ यहोवाले तिनलाई तीन दिनसम्म माछाको पेटभित्र सुरक्षित राख्नुभयो। त्यसपछि त्यस माछाले योनालाई सुक्खा जमिनमा ओकल्यो।

यहोवाले योनालाई बचाउनुभयो। के अब तिनी निनवे जानै पर्दैन? त्यसो त पक्कै होइन। उहाँले तिनलाई फेरि त्यहाँ जान भन्‍नुभयो। यस पटक तिनले परमेश्‍वरले आज्ञा गर्नुभएअनुसारै गरे। निनवे गएर तिनले त्यहाँका दुष्ट मानिसहरूलाई भने:  “अबको ४० दिनमा निनवे नाश हुनेछ!” तर अचम्मको कुरा, निनवेका मानिसहरूले योनाको कुरा सुनेर दुष्ट कामहरू गर्न छोडे। निनवेका राजाले आफ्ना मानिसहरूलाई भने: ‘परमेश्‍वरलाई पुकार र पश्‍चात्ताप गर। अनि उहाँले हामीलाई नाश गर्नुहुन्‍न कि?’ मानिसहरूले पश्‍चात्ताप गरेको देखेपछि यहोवाले निनवेलाई नाश गर्नुभएन।

योनालाई निनवे सहर नाश नहुँदा रिस उठ्यो। सोच त, यहोवाले योनासित व्यवहार गर्दा धीरज र कृपा देखाउनुभयो तर योना भने निनवेका मानिसहरूप्रति कृपालु भएनन्‌। बरु त्यस सहरलाई के हुँदो रहेछ भनेर हेर्न तिनी सहरबाहिर एउटा लौकाको बोटको छहारीमा बसे। त्यो बोट ओइलायो र योना रिसले चूर भए। त्यसैले यहोवाले तिनलाई भन्‍नुभयो: ‘तिमीलाई निनवेका मानिसहरूको भन्दा त्यो लौकाको बोटको चिन्ता रहेछ। मैले कृपा देखाएँ र तिनीहरू बचे।’ उहाँ के भन्‍न खोज्दै हुनुहुन्थ्यो? निनवेका मानिसहरू कुनै पनि बोटभन्दा धेरै महत्त्वपूर्ण थिए।