Gin-organisar ni Pablo ang mga Amot sa Pagbulig sa mga Balaan

ANG espirituwal nga intereses importante gid sa matuod nga mga Cristiano. Apang, ang interes sa pisikal nga kaayuhan sang iban importante man sa ila. Masunson nga ginbuligan nila ang mga ginabudlayan. Bangod sang utudnon nga gugma, ginbuligan sang mga Cristiano ang ila mga masigkatumuluo nga nagakinahanglan.​—⁠Juan 13:​34, 35.

Bangod sang gugma ni Pablo sa espirituwal nga mga kauturan, gin-organisar niya ang pagpanipon sing bulig sa tunga sang mga kongregasyon sa Acaya, Galacia, Macedonia, kag distrito sang Asia. Ngaa kinahanglanon ini? Paano gin-organisar ang programa sa pagbulig? Ano ang resulta? Kag ngaa interesado kita sa natabo anay?

Ang Kahimtangan Sang Kongregasyon sa Jerusalem

Pagkatapos sang Pentecostes 33 C.⁠E., ang mga Judiyo kag mga proselita halin sa iban nga lugar nga nangin mga disipulo sang Pentecostes nagtener pa sa Jerusalem sa pila ka tion agod magtuon sing dugang tuhoy sa matuod nga pagtuo. Samtang kinahanglanon, malipayon nga nagbulig ang mga masigkasumilimba tungod sini nga pagtener. (Binuhatan 2:​7-​11, 41-​44; 4:​32-​37) Bangod sang sibil nga kagamo, ayhan daku pa nga bulig ang ginkinahanglan kay ginsugyot sang Judiyo nga mga nasyonalista ang pagrebelde kag guban nga kasingki. Apang agod wala sing sumulunod ni Cristo nga magutman, ginhimos ang matag-adlaw nga pagpanagtag sa imol nga mga balo nga babayi. (Binuhatan 6:​1-6) Ginhingabot sing lakas ni Herodes ang kongregasyon, kag sang tungatunga sang katuigan 40 C.⁠E., ang gutom naghapay sang Judea. Kon tuhoy sa mga sumulunod ni Jesus, ini tanan mahimo nga nagresulta sa gintawag ni Pablo nga “mga pag-antos,” “mga kapipit-an,” kag “pagpangawat sa [ila] mga pagkabutang.”​—⁠Hebreo 10:​32-34; Binuhatan 11:⁠27⁠–​12:⁠1.

Sang mga 49 C.⁠E., malain gihapon ang kahimtangan. Gani, sa tapos maghilisugot nga magakonsentrar si Pablo sa mga Gentil sa iya pagbantala, ginpalig-on sia nanday Pedro, Santiago, kag Juan nga “dumdumon pirme ang mga imol.” Amo ini ang gintinguhaan ni Pablo nga himuon.​—⁠Galacia 2:​7-10.

Pag-organisar Sang Pagpanipon

Gindumalahan ni Pablo ang pundo para sa imol nga mga Cristiano sa Judea. Sang mga 55 C.⁠E., ginsilingan niya ang mga taga-Corinto: “Nahanungod sa pagpanipon para sa mga balaan, subong sang ginsugo ko sa mga kongregasyon sa Galacia, himua man ninyo ini. Sa kada nahauna nga adlaw sang semana magpain ang tagsa sa inyo sa iya kaugalingon nga balay suno sa iya kabuganaan . . . [Nian] sin-o man nga mga lalaki ang tangduan ninyo paagi sa mga sulat, ipadala ko sila agod magdala sang inyo maayo nga dulot sa Jerusalem.” (1 Corinto 16:​1-3)  Pagligad sang isa ka tuig ginsiling ni Pablo nga nagpakigbahin sa pagbulig ang Macedonia kag Acaya. Kag sang ginpadala sa Jerusalem ang mga natipon, ang presensia sang mga delegado halin sa distrito sang Asia daw nagapakita nga ang mga kongregasyon sa sadto nga lugar nag-amot man.​—⁠Binuhatan 20:⁠4; 2 Corinto 8:​1-4; 9:​1, 2.

Wala ginpilit ang bisan sin-o sa paghatag sing labaw sa iya masarangan. Sa baylo, isa ini ka pag-alalangay agod ang bisan ano man nga sobra mahimo magpuno sang kakulangan sa tunga sang mga balaan sa Jerusalem kag Judea. (2 Corinto 8:​13-​15) “Maghimo ang kada isa suno sa ginpamat-od niya sa iya tagipusuon,” siling ni Pablo, “indi nga may aligutgot ukon sa pagpilit, kay ang Dios nagahigugma sa manughatag nga malipayon.”​—⁠2 Corinto 9:⁠7.

Ginhatagan sang apostol ang mga taga-Corinto sing maayo nga rason agod mangin maalwan. Si Jesus ‘nangin imol tungod sa ila, agod magmanggaranon sila’ sa espirituwal. (2 Corinto 8:⁠9) Pat-od gid nga luyag nila ilugon ang iya mahinatagon nga espiritu. Isa pa, bangod ginapamanggad sila sang Dios “sa tagsa ka sahi sang kaalwan,” nagakaigo nga magbulig sila agod maamanan ang mga kinahanglanon sang mga balaan.​—⁠2 Corinto 9:​10-12.

Panimuot Sang mga Nagpakigbahin

Daku ang matun-an naton tuhoy sa boluntaryo nga paghatag paagi sa pagbinagbinag sa panimuot sang mga nagpakigbahin sa unang-siglo nga programa sa pagbulig sa mga balaan. Indi lamang ang pagkabalaka para sa imol nga mga masigkasumilimba kay Jehova ang ginpakita sa pagpanipon. Nagpahangop ini nga may yara paghiliutod sa tunga sang Judiyo kag Gentil nga mga Cristiano. Ang paghatag kag pagbaton sing mga amot nagapakita sang paghiusa kag pagpakig-abyan sa tunga sining mga Gentil kag mga Judiyo. Nagbulig sila sa materyal subong man sa espirituwal.​—⁠Roma 15:​26, 27.

Mahimo nga sang primero wala gin-agda ni Pablo ang mga Cristiano sa Macedonia nga magpakigbahin​—⁠kay sila pigado man. Apang, ‘padayon sila nga nagpangabay nga makigbahin sa pribilehiyo sang paghatag.’ Ti, bisan pa nagaeksperiensia sila sing “daku nga pagtilaw sa idalom sang kapiutan,” malipayon sila nga naghatag sang “labaw pa sa ila aktuwal nga masarangan”! (2 Corinto 8:​1-4) Mahimo nga nalakip sa ila daku nga pagtilaw ang mga panumbungon nga nagabuhat sila sing relihion nga lapas sa kasuguan sang mga Romano. Gani halangpunon nga may empatiya sila sa ila mga kauturan sa Judea, nga nagaantos sing kaanggid nga mga kabudlayan.​—⁠Binuhatan 16:​20, 21; 17:​5-9; 1 Tesalonica 2:⁠14.

Bisan pa gingamit ni Pablo ang una nga kakugi sang mga taga-Corinto sa pagpanipon agod palig-unon ang mga taga-Macedonia, nag-ugdaw ang kakunyag sa Corinto. Karon ginsambit sang apostol ang kaalwan sang mga taga-Macedonia agod pahulagon ang mga taga-Corinto. Nakita niya nga kinahanglan pahanumdumon sila nga tion na agod tapuson ang ginsugdan nila sang nagligad nga tuig. Ano ang natabo?​—⁠2 Corinto 8:​10, 11; 9:​1-5.

Gin-umpisahan ni Tito ang pagpanipon sa Corinto, apang nag-utwas ang mga problema nga mahimo nagpaslaw sang iya mga panikasog. Sa tapos magkonsulta kay Pablo sa Macedonia, nagbalik si Tito kaupod sang duha pa agod palig-unon ang kongregasyon sa Corinto kag tapuson ang pagpanipon. Mahimo nga nagpalahidlahid ang iban nga ginahingalitan ni Pablo ang mga taga-Corinto. Ayhan amo ini kon ngaa ginpadala niya ang tatlo ka lalaki agod tapuson ang pagpanipon kag naghatag sing rekomendasyon sa tagsa sa ila. “Ginalikawan namon nga ang bisan sin-o nga tawo makakita sing sayop sa amon tuhoy sining maalwan nga amot nga ginadumalahan namon,” siling ni Pablo. “Kay kami ‘nagaaman  sing bunayag, indi lamang sa panulok ni Jehova, kundi sa panulok man sang mga tawo.’ ”​​—⁠2 Corinto 8:​6, 18-​23; 12:⁠18.

Pagdala Sang Amot

Sang tigpamulak sang 56 C.⁠E., handa na nga dalhon sa Jerusalem ang gin-amot nga kuwarta. Magaupod si Pablo sa delegasyon nga ginpili sang mga nag-amot. Ang Binuhatan 20:⁠4 nagasiling: “Nag-upod sa iya si Sopater nga anak ni Pirro nga taga-Berea, si Aristarco kag si Segundo nga mga taga-Tesalonica, kag si Gayo nga taga-Derbe, kag si Timoteo, kag gikan sa distrito sang Asia si Tiquico kag si Trofimo.” Ayhan lakip man sa ila si Lucas, nga mahimo nagrepresentar sang mga Cristiano sa Filipos. Sa amo, di-magkubos siam ka lalaki ang naglakat sa sini nga misyon.

“Ang kabug-usan nga kantidad nga natipon mahimo nga daku kaayo,” siling sang iskolar nga si Dieter Georgi, “bangod ang katapusan nga mga panikasog, nga nagdalahig kay Pablo kag sa tuman kadamo nga delegado, indi kuntani takus sa panikasog kag kagastuhanan kon diutay lamang.” Ang grupo wala lamang naghatag sing kalig-unan kundi nag-amlig man kay Pablo gikan sa bisan ano nga akusasyon sang pagkadibunayag. Ang mga ginpadala nagrepresentar sa Gentil nga mga kongregasyon sa atubang sang mga balaan sa Jerusalem.

Bangod naglayag sila halin sa Corinto pa Siria, nakalab-ot kuntani ang delegasyon sa Jerusalem sa tion sang Paskuwa. Apang, bangod sang balita tuhoy sa buko nga pagpatay kay Pablo, ginbag-o ang mga plano. (Binuhatan 20:⁠3) Mahimo nga buko sang iya mga kaaway nga patyon sia sa dagat.

May iban pa nga ginkabalak-an si Pablo. Antes magbiya, nagsulat sia sa mga Cristiano sa Roma nga ipangamuyo nga ‘maluwas sia sa mga di-matinuuhon sa Judea kag agod nga ang iya ministeryo sa Jerusalem mangin kalahamut-an sa mga balaan.’ (Roma 15:​30, 31) Bisan pa pat-od gid nga magapasalamat sing daku ang mga balaan sa mga amot, mahimo nga nabalaka si Pablo sa matabo sa mga Judiyo sa kabilugan bangod sang pag-abot niya.

Pat-od nga ginhunahuna pirme ni Pablo ang mga imol. Bisan pa wala ginasugid sang Kasulatan kon san-o ginhatag ang amot, ang pagpadala sini nagpalig-on sa paghiusa kag nagbulig sa Gentil nga mga Cristiano nga ipakita ang pagpasalamat sa ila mga masigkatumuluo sa Judea tungod sa espirituwal nga manggad nga nabaton halin sa ila. Wala madugay, pag-abot niya sa Jerusalem ang pagkadto ni Pablo sa templo nagtuga sing kinagubot kag nagresulta sa pagdakop sa iya. Apang naghatag ini sa iya sing mga kahigayunan sang ulihi nga makapanaksi sa mga gobernador kag mga hari.​—⁠Binuhatan 9:​15; 21:​17-​36; 23:​11; 24:​1⁠–​​26:⁠32.

Ang Aton mga Amot Karon

Kutob sang nahauna nga siglo, madamo na ang nagbag-o​—⁠apang indi ang mga sadsaran nga mga prinsipio. Ginapahibalo sing nagakaigo sa mga Cristiano ang pinansial nga mga kinahanglanon. Ang bisan ano nila nga amot para sa mga nagakinahanglan dapat boluntaryo kag bangod sang gugma sa Dios kag sa mga isigkatawo.​—⁠Marcos 12:​28-31.

Ang mga paagi sang pagbulig para sa mga balaan sang nahaunang siglo nagapakita nga ang pagdumala sina nga mga amot naorganisar sing maayo kag gingamit sing bunayag gid. Sa pagkamatuod, nahibaluan ni Jehova nga Dios ang mga kinahanglanon, kag nagaaman sia para sa iya mga alagad agod padayon nila nga mabantala ang maayong balita sa iban walay sapayan sang mga kabudlayan. (Mateo 6:​25-34) Apang, sarang naton tanan mahimo ang aton bahin, ano man ang aton kahimtangan sa pangabuhi. Sa sinang paagi, ‘ang tawo nga nagatigayon sing madamo indi maglaban, kag ang tawo nga nagatigayon sing diutay indi makulangan.’​—⁠2 Corinto 8:⁠15.