ما از کسانی که تعمید گرفته و شاهد یَهُوَه شده‌اند ولی دیگر موعظه نمی‌کنند،‏ دوری نمی‌کنیم؛‏ حتی اگر به‌تدریج از معاشرت با هم‌ایمانانش دست کشیده باشند.‏ اتفاقاً،‏ دست یاری ما به سوی آنان دراز است تا ایمانشان دوباره شعله‌ور شود.‏

 کسی که مرتکب گناهی جدّی شود،‏ خودبه‌خود از جماعت مسیحی اخراج نمی‌شود.‏ ولی اگر شخصی تعمیدیافته مرتباً معیارهای اخلاقی کتاب مقدّس را زیر پا بگذارد و از عمل خود توبه نکند،‏ او اخراج خواهد شد و شاهدان یَهُوَه از معاشرت با او اجتناب خواهند کرد.‏ کلام خدا به‌روشنی چنین می‌گوید:‏ «آن شخص شریر را از میان خود بیرون کنید.‏»—‏۱قُرِنتیان ۵:‏۱۳‏.‏

 حال اگر مردی اخراج شده باشد که زن و فرزندانش هنوز شاهد یَهُوَه می‌باشند،‏ چطور؟‏ البته پیوند دینی آنان تغییر یافته است،‏ ولی نه پیوند خانوادگی‌شان.‏ زندگی زناشویی،‏ روابط و معاشرت خانوادگی همچنان در بین آنان ادامه دارد.‏

 افراد اخراج‌شده اجازه دارند در جلسات ما شرکت کنند.‏ به علاوه،‏ اگر مایل باشند می‌توانند از پیران جماعت جویای توصیه‌های کلام خدا باشند.‏ هدف این است که به تک‌تک این اشخاص کمک شود تا دوباره به جمع شاهدان یَهُوَه بپیوندند.‏ برای اشخاص اخراج‌شده‌ای که از اعمال نادرست خود دست می‌کشند و صادقانه نشان می‌دهند که می‌خواهند مطابق با معیارهای کتاب مقدّس زندگی کنند،‏ این امکان وجود دارد که دوباره شاهد یَهُوَه شوند و به آغوش گرم جماعت بازگردند.‏