‏«می‌دانم که هر کس تا حدّی استرس داره،‏ اما من غرق تنش و استرسم.‏ دلیلش هم یک مشکل بزرگ نیست،‏ سختی‌های مختلفه،‏ دلسردی‌ها و تلاش‌های بی‌نتیجه،‏ بیماری جسمی و روحی شوهرمه که مدام باید مراقبش باشم.‏»—‏جیل.‏ a

‏«همسرم ترکم کرد.‏ من باید دختر و پسرم را به‌تنهایی بزرگ می‌کردم.‏ خیلی سخت بود.‏ در کنار همهٔ این‌ها بیکار هم شدم،‏ حتی توانایی پرداخت هزینهٔ معاینهٔ فنی ماشینم را هم نداشتم.‏ از پس کارها برنمی‌آمدم.‏ استرس دیوانه‌ام می‌کرد.‏ فکر خودکشی به سرم زد،‏ اما ته دلم می‌دانستم کار درستی نیست،‏ از خدا خواستم به وضعیت فلاکت‌بارم پایان بده.‏»—‏برنارد.‏