آیا می‌دانستید که . . .
در قرن اول کاهنان در معبد اورشلیم با خون قربانی‌ها چه کار می‌کردند؟
در اسرائیل باستان، کاهنان هر ساله هزاران حیوان را روی مذبح قربانی می‌کردند. طبق گفتهٔ تاریخ‌نگار یهودی قرن اول، یوسفوس، در عید پِسَح، بیشتر از ۲۵۰٬۰۰۰ برّه به عنوان قربانی سوختنی قربانی می‌شد. این تعداد از قربانی‌ها باعث جمع شدن مقدار زیادی خون در پای مذبح می‌شد. (لاو ۱:۱۰، ۱۱؛ اعد ۲۸:۱۶، ۱۹) اما چه اتفاقی برای این همه خون می‌افتاد؟
باستان‌شناسان یک سیستم گسترده از کانال‌ها را در معبد هیرودیس پیدا کرده‌اند که تا زمان تخریب معبد در سال ۷۰ میلادی استفاده می‌شد. به نظر می‌رسد این کانال‌ها برای دفع خون از معبد به کار می‌رفت.
دو ویژگی این کانال‌ها را در نظر بگیرید:
سوراخ‌هایی در پایهٔ مذبح: در رابطه با تخلیهٔ آب یا مایعات اطراف مذبح، در میشناه که مجموعه‌ای از قوانین شفاهی یهودیان است و در اوایل قرن سوم میلادی جمع‌آوری شده، آمده: «در گوشهٔ جنوب‌غربی مذبح دو سوراخ وجود داشت. خون ریخته‌شده بر روی پایهٔ غربی و پایهٔ جنوبی، همراه با آبی که برای تمیز کردن مذبح استفاده می‌شد به کانال می‌ریخت و به سمت درّهٔ قِدرون می‌رفت.»
باستان‌شناسان با این موضوع موافقند که این «سوراخ‌ها» در اطراف مذبح برای تخلیهٔ خون قربانی‌ها بکار می‌رفت. یک کتاب مرجع در مورد یهودیت تأیید می‌کند که نزدیک معبد «یک سیستم وسیع فاضلاب» وجود داشت. در آن آمده است: «این سیستم برای تخلیهٔ آب آمیخته با خون حیوانات قربانی‌شده که از کوه معبد می‌آمد، استفاده می‌شد.»
تأمین آب کافی: کاهنان برای تمیز نگه داشتن پایهٔ مذبح و کانال‌ها، نیاز به آب زیادی داشتند. آنان برای این کار به آبی که از شهر می‌آمد دسترسی داشتند. این آب از طریق کانال‌ها، آبراه‌ها، مخزن‌ها و حوض‌ها تأمین می‌شد. باستان شناسی به اسم یوسِف پاتریک می‌گوید: «چنین سیستم پیچیده‌ای از کانال‌ها و شبکهٔ تأمین آب در محوطهٔ معبد، در زمان باستان بی‌نظیر بود.»
