จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
ความกล้าหาญท่ามกลางความหายนะ ขอบคุณสำหรับบทความชุด “ความกล้าหาญแม้เผชิญกับความหายนะ—วันที่อาคารแฝดถล่ม.” (8 มกราคม 2002) บทความนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกสะเทือนใจมาก และทำให้ดิฉันตระหนักว่าเวลาและเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอาจเกิดขึ้นกับพวกเราคนใดก็ได้. ดิฉันสลดใจเมื่อคิดถึงหลายคนที่ต้องเสียชีวิต.
เอส. บี. อาร์., เดนมาร์ก
ขอบคุณที่ลงเรื่อง “คำอธิษฐานของทาเทียนา.” ดิฉันร้องไห้ตั้งแต่ตอนที่อ่านเรื่องเด่นแล้ว แต่เมื่ออ่านกรอบนี้ ดิฉันก็ร้องไห้โฮออกมา. ดิฉันอยากอธิษฐานให้เด็ก ๆ ที่สูญเสียบิดาในการโจมตีของผู้ก่อการร้ายเติบโตขึ้นทางฝ่ายวิญญาณเพื่อพวกเขาจะได้พบบิดาของพวกเขาอีกในโลกใหม่. นอกจากนั้น โดยทางบทความนี้ ดิฉันสามารถหยั่งรู้ค่ามากขึ้นว่า ในฐานะพยานพระยะโฮวา ดิฉันมีความหวังอันรุ่งโรจน์สำหรับอนาคต.
ที. เอ., ญี่ปุ่น
แม้ว่าผมอยู่ในเยอรมนี แต่เหตุการณ์เมื่อวันที่ 11 กันยายนนั้นเป็นเรื่องที่น่าตกใจมากสำหรับผมและครอบครัว. สามเดือนหลังจากนั้น ลูกสาววัยเก้าขวบของผมยังคงวาดรูปเครื่องบินชนตึกสูง. เราคอยท่าวันที่โศกนาฏกรรมเช่นนี้จะไม่มีอีกต่อไป.
อี. จี., เยอรมนี
เมื่อดิฉันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในนิวยอร์ก ดิฉันอธิษฐานต่อพระยะโฮวาและขอพระองค์ทรงประทานความเข้มแข็งแก่ผู้รอดชีวิตและประทานความหวังแก่ครอบครัวของผู้ประสบภัย. เมื่ออ่านบทความนี้ ดิฉันเห็นว่าพระองค์ทรงสดับคำอธิษฐานของดิฉันและของคนอื่นอีกหลายคน. การรู้ว่าโศกนาฏกรรมอาจเกิดขึ้นเวลาใดก็ได้ ทำให้ดิฉันต้องพิจารณาชีวิตของตัวเองใหม่.
เอ็ม. วี., อิตาลี
เราสองคนชอบแง่คิดของคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นเป็นพิเศษ. คำพูดของผู้รอดชีวิตทำให้เราน้ำตาคลอ. เราทูลขอพระยะโฮวาทรงช่วยทุกคนที่ประสบความเดือดร้อนและอธิษฐานขอให้พวกเขาได้รับการปลอบโยนโดยทางวารสารตื่นเถิด! เนื่องจากอายุยังน้อย เราสองคนได้รับการหนุนกำลังใจโดยคำถามที่กระตุ้นให้เราคิดไตร่ตรองแนวทางชีวิตของเราและสิ่งที่เราให้ความสำคัญเป็นอันดับแรกในชีวิต. เราหวังว่าคุณจะไม่เลิกจัดพิมพ์วารสารนี้.
ที. เอ็ม. และ เอ. พี., สโลวีเนีย
หนูอายุ 14 ปี เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ค่ะ. เมื่อหนูอ่านบทความนี้ หนูเข้าใจความกลัวซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับเหตุการณ์นี้. หนูเห็นวิธีที่ผู้คนสละชีวิตของตนเพื่อช่วยคนอื่น. หนูทราบจากข่าวว่าพนักงานดับเพลิงหลายคนเสียชีวิต แต่หนูไม่เคยรู้สึกว่าเป็นเรื่องส่วนตัวมาก่อน. หนูร้องไห้เมื่ออ่านเรื่อง “คำอธิษฐานของทาเทียนา.” ตอนที่อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 คุณพ่อของหนูก็เสียชีวิตเช่นกันเนื่องจากความเจ็บป่วย. เรื่องในกรอบนี้ทำให้หนูคิดว่า ‘โลกใหม่เป็นเรื่องจริงสำหรับหนูเท่ากับที่ทาเทียนารู้สึกไหม?’ หนูอยากมอบวารสารนี้ให้แก่คุณครูที่โรงเรียนและเพื่อน ๆ ของหนูหลายคน. กรุณาจัดพิมพ์วารสารที่ยอดเยี่ยมนี้ต่อไปนะคะ!
เอช. ที., ญี่ปุ่น
รูปแบบใหม่ น่าดีใจที่เห็นว่ารูปแบบของตื่นเถิด! ได้รับการปรับปรุงอย่างไรตั้งแต่ที่ผมเริ่มอ่านวารสารนี้ในปี 1978. เมื่อผมเปิดดูฉบับ 8 มกราคม 2002 รูปแบบการจัดหน้าต่าง ๆ จับความสนใจผมจริง ๆ. ชื่อบทความต่าง ๆ นั้นดูโดดเด่น และภาพประกอบก็สวยงามจับใจ. การจัดวางหน้าทำให้การอ่านน่าเพลิดเพลินยิ่งขึ้น. ผมแน่ใจว่ารูปแบบใหม่นี้จะดึงดูดคนที่สุจริตใจอีกหลายคนให้เข้ามาหาพระยะโฮวา.
วี. พี. แอล., บราซิล
