ယေဟောဝါ၏နှုတ်မြွက်စကားတော်သည် အသက်ရှင်၏

ဂလာတိ၊ ဧဖက်၊ ဖိလိပ္ပိ၊ ကောလောသဲကျမ်းတို့မှ ပေါ်လွင်ချက်များ

ခရစ်ယာန်အချို့သည် ယုဒဝါဒီများကြောင့် စစ်မှန်သောဝတ်ပြုရေးမှ သွေဖည်သွားကြကြောင်း တမန်တော်ပေါလုကြားသိရသောအခါ “ဂလာတိပြည်၌ရှိသော အသင်းတော်များ” ထံ အားပါသောစာတစ်စောင်ရေးခဲ့သည်။ (ဂလ. ၁:၂) စီအီး ၅၀-၅၂ အတွင်းရေးသားခဲ့သောယင်းစာတွင် တိုက်ရိုက်ကျသောဆုံးမစကားနှင့် အားပါသောတိုက်တွန်းချက်တို့ ပါရှိသည်။

ဆယ်နှစ်ခန့်ကြာပြီးနောက်တွင် ပေါလုသည် “ခရစ်တော်ယေရှုကြောင့် အကျဉ်းသား” တစ်ဦးအနေနှင့် ရောမတွင်ရှိစဉ် ဧဖက်၊ ဖိလိပ္ပိ၊ ကောလောသဲအသင်းတော်များထံသို့ ကောင်းမွန်သောအကြံဉာဏ်နှင့် မေတ္တာပါသောအားပေးမှုပါသည့်စာ ရေးခဲ့သည်။ (ဧ. ၃:၁၊ ကဘ) ယနေ့ ကျွန်ုပ်တို့သည် သမ္မာကျမ်းစာပါ ဂလာတိ၊ ဧဖက်၊ ဖိလိပ္ပိ၊ ကောလောသဲကျမ်းတို့မှသတင်းစကားကို အာရုံစိုက်ခြင်းဖြင့် အကျိုးရရှိနိုင်သည်။—ဟေဗြဲ ၄:၁၂။

“ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ကြသည်”—မည်သို့အားဖြင့်နည်း

(ဂလ. ၁:၁–၆:၁၈)

ယုဒဝါဒီများက ပေါလုအား အသရေဖျက်ရန် စဉ်းလဲစွာကြိုးစားသောကြောင့် ပေါလုသည် မိမိဘဝအသေးစိတ်အချက်အလက်တချို့ကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် မိမိ၏တမန်တော်အရာကို ကာကွယ်သည်။ (ဂလ. ၁:၁၁–၂:၁၄) သူတို့၏မှားယွင်းသည့်သွန်သင်ချက်များကို ချေပသည့်အနေနှင့် ဤအချက်ကိုပေါလုဖော်ပြ၏– “လူသည် ပညတ်တရား၏အကျင့်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်သည်မဟုတ်။ ခရစ်တော်ယေရှုကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်သာ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်” သည်။—ဂလ. ၂:၁၆၊ ကဘ။

ခရစ်တော်သည် ‘ပညတ်တရားလက်၌ရှိသူတို့ကို ရွေးနုတ်’ ပြီး ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်မှု၌ပျော်မွေ့ရန် လွှတ်ခြင်းအခွင့်ကိုပေးသည်ဟု ပေါလုဆို၏။ ပေါလုသည် ဂလာတိအသင်းသားများအား ဤသို့ပြင်းထန်စွာသတိပေးဆုံးမ၏– “လွှတ်ခြင်းအခွင့်၌တည်နေသဖြင့် ကျွန်ခံရာထမ်းပိုးကိုထမ်း၍ ချည်နှောင်ခြင်းကို တစ်ဖန်မခံကြနှင့်။”—ဂလ. ၄:၄၊ ၅; ၅:၁။

ကျမ်းစာမေးခွန်းများအဖြေ–

၃:၁၆-၁၈၊ ၂၈၊ ၂၉—အာဗြဟံနှင့်ဖွဲ့ခဲ့သောပဋိညာဉ်သည် တရားဝင်နေဆဲလော။ တရားဝင်နေဆဲပင်။ ပညတ်ပဋိညာဉ်သည် နောက်ထပ်တစ်ခုဖြစ်သည်၊ အာဗြဟံနှင့်ဖွဲ့ခဲ့သော ဘုရားသခင့်ပဋိညာဉ်ကို အစားထိုးခြင်း မဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့် ပညတ်တရားကို “ပယ်ရှင်း” ပြီးနောက်၌ပင် အာဗြဟံပဋိညာဉ်သည် အကျိုးသက်ရောက်နေဆဲဖြစ်သည်။ (ဧ. ၂:၁၅) ယင်း၏ကတိတော်များသည် အာဗြဟံ၏စစ်မှန်သော “အမျိုးအနွယ်”—အဓိကပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သူ ခရစ်တော်ယေရှုနှင့် “ခရစ်တော်နှင့်စပ်ဆိုင်” သူတို့—အထိဆက်၍သွားသည်။

၆:၂—“ခရစ်တော်၏တရား” ကား အဘယ်နည်း။ ယင်းတရားတွင် ယေရှုသွန်သင်ခဲ့ရာ၊ မိန့်မှာခဲ့ရာအားလုံး ပါဝင်သည်။ အထူးသဖြင့် “အချင်းချင်းချစ်ကြလော့” ဟူသောပညတ်ပါသည်။—ယော. ၁၃:၃၄။

၆:၈—ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သို့ “ဝိညာဉ်ပကတိ၌ မျိုးစေ့ကြဲ” ကြသနည်း။ ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်စီးဆင်းခွင့်ပြုခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ပကတိ၌မျိုးစေ့ကြဲခြင်းတွင် ဝိညာဉ်တော်ပိုစီးဆင်းစေသည့် လုပ်ဆောင်မှုများတွင် နှလုံးအကြွင်းမဲ့လုပ်ဆောင်ခြင်း ပါဝင်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့အတွက်သင်ခန်းစာ–

၁:၆-၉။ ခရစ်ယာန်အကြီးအကဲများသည် အသင်းတော်တွင် ပြဿနာများပေါ်လာသောအခါ ချက်ချင်းလုပ်ဆောင်ရန်လိုအပ်သည်။ သူတို့သည် ကျမ်းချက်များနှင့် ကောင်းစွာကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်ခြင်းဖြင့် မှားယွင်းသောဆင်ခြင်မှုများကို အလျင်အမြန်ချေပနိုင်သည်။

၂:၂၀။ ရွေးနုတ်ဖိုးသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်စီစဉ်ပေးသော ဆုကျေးဇူးဖြစ်သည်။ ယင်းအတိုင်းရှုမြင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့သင်ယူသင့်သည်။—ယော. ၃:၁၆။

၅:၇-၉။ မကောင်းသောအပေါင်းအသင်းများသည် ‘အမှန်တရားကိုနားမထောင်စေခြင်းငှာ ဆီးတား’ နိုင်သည်။ သူတို့ကိုရှောင်ခြင်းသည် ပညာရှိရာရောက်သည်။

၆:၁၊ ၂၊ ၅။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သတိလက်လွတ်ဖြစ်ကာ မှားယွင်းသောခြေလှမ်း လှမ်းမိသောကြောင့် ခက်ခဲသောအခြေအနေနှင့်ရင်ဆိုင်နေရခြင်းကဲ့သို့သော ဝန်ထုပ်ကိုထမ်းရာတွင် “ဝိညာဉ်ဆုကျေးဇူးကိုခံရသော” သူတို့သည် ကူညီပေးနိုင်သည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေး ရာတာဝန်များ ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်လျှင် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် လုပ်ဆောင်ကြရမည်။

‘ရှိသမျှတို့ကို ခရစ်တော်၌ချုပ်ချာစေတော်မူလိမ့်သတည်း’

(ဧ. ၁:၁–၆:၂၄)

ဧဖက်အသင်းသားများထံရေးသောစာတွင် ခရစ်ယာန်စည်းလုံးမှုဆိုင်ရာ အဓိကအကြောင်းကို ပေါ်လွင်စေလျက် ပေါလုဤသို့ဆို၏– “ကာလအချိန်စေ့စုံခြင်း . . . တွင်ကောင်းကင်ပေါ်၊ မြေကြီးပေါ်မှာရှိရှိသမျှတို့ကိုပေါင်း၍ ခရစ်တော်၌ချုပ်ချာစေတော်မူလိမ့်သတည်း။” အားလုံးကို “ယုံကြည်ခြင်း . . . တညီတညွတ်တည်း” ရှိရန်ထောက်ကူပေးသော ‘လူ့အသွင်ဆုလာဘ်များ’ ကိုခရစ်တော်ပေးထားတော်မူ၏။—ဧ. ၁:၁၀; ၄:၈၊ ကဘ၊ ၁၃။

ခရစ်ယာန်များသည် ဘုရားသခင်ကိုဂုဏ်တင်ပြီး စည်းလုံးမှုတိုးပွားစေဖို့ “လူသစ်ကို ယူတင်ဝတ်ဆောင်” ကာ “ခရစ်တော်ကိုခန့်ညားသောအားဖြင့် အချင်းချင်းတစ်ယောက်အောက်တစ်ယောက် ကိုယ်ကိုနှိမ့်ချလျက်နေ” သင့်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးလက်နက်စုံကိုဝတ်ဆင်ခြင်းအားဖြင့် ‘စာတန်၏ပရိယာယ်တို့ကို ဆီးတား’ ဖို့လည်းလိုသည်။—ဧ. ၄:၂၄; ၅:၂၁; ၆:၁၁။

ကျမ်းစာမေးခွန်းများအဖြေ–

၁:၄-၇—ဝိညာဉ်တော်ဖွားခရစ်ယာန်များမမွေးဖွားမီ ကြာမြင့်စွာကပင် မည်သို့ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားသနည်း။ တစ်ဦးချင်းစီအနေနှင့်မဟုတ်ဘဲ အုပ်စုလိုက်အနေနှင့် သို့မဟုတ် အတန်းအစားတစ်ခုအနေနှင့် ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ကနဦးမိဘ သားသမီးမမွေးဖွားမီ၊ အပြစ်ရှိသောလူ့လောက မတည်မရှိမီ သတ်မှတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာဦး ၃:၁၅ တွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ပရောဖက်ပြုချက်သည် အပြစ်ရှိသောလူသားတစ်ဦးကို ကိုယ်ဝန်မဆောင်မီ ကြေညာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ကောင်းကင်တွင်ခရစ်တော်နှင့်အတူအုပ်စိုးမည့် ကိုယ်တော့်နောက်လိုက်တချို့ရှိကြောင်း ဘုရားသခင့်ရည်ရွယ်ချက်ပါဝင်သည်။—ဂလ. ၃:၁၆၊ ၂၉။

၂:၂၊ ကဘ—လောကစိတ်ဓာတ်သည် လေနှင့်မည်သို့တူသနည်း၊ ယင်းသည် လောကအပေါ် မည်သို့သြဇာလွှမ်းမိုးသနည်း။ ‘လောကစိတ်ဓာတ်’ ဖြစ်သော လွတ်လပ်လို၊ မနာခံလိုသည့်စိတ်ဓာတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ရှူရှိုက်နေသောလေကဲ့သို့ပင် နေရာအနှံ့ ပျံ့နှံ့နေသည်။ (၁ ကော. ၂:၁၂) ယင်း၏ပြင်းထန်သော၊ သဲသဲမဲမဲပြုလုပ်တတ်သောသြဇာလွှမ်းမိုးမှုဖြင့် လောကအပေါ် ဩဇာတန်ခိုးလွှမ်းမိုးသည်။

၂:၆—ဝိညာဉ်တော်ဖွားခရစ်ယာန်များသည် မြေကြီးတွင်ရှိနေစဉ် “ကောင်းကင်အရပ်၌နေရာ” ရသည်ဟု မည်သို့ဆိုနိုင်သနည်း။ ဤတွင် “ကောင်းကင်အရပ်” ဟူသည့်အသုံးအနှုန်းသည် သူတို့အားကတိပေးထားသော ကောင်းကင်ဆိုင်ရာအမွေကို ရည်ညွှန်းနေခြင်းမဟုတ်ပါ။ “သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တံဆိတ်ခပ်ခြင်းကိုခံရ” ခြင်းကြောင့် ရရှိလာသည့် ချီးမြှင့်ခံဝိညာဉ်ရေးအနေအထားကို ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။—ဧ. ၁:၁၃၊ ၁၄။

ကျွန်ုပ်တို့အတွက်သင်ခန်းစာ–

၄:၈၊ ၁၁-၁၅။ ယေရှုခရစ်သည် “များစွာသောသူတို့ကို ဖမ်းသွားတော်မူ” ၏၊ ဆိုလိုသည်ကား ခရစ်ယာန်အသင်းတော်ကို အားပေးတည်ဆောက်ရန် ဆုလာဘ်များအဖြစ်အသုံးပြုဖို့ စာတန်ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှ သူတို့ကို ခေါ်ယူခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဦးဆောင်နေသူတို့ကို နာခံမှုပြခြင်း၊ လက်အောက်ခံခြင်းနှင့် အသင်းတော်အစီအစဉ်များတွင် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် “မေတ္တာစိတ်နှင့် . . . ခရစ်တော်မှာ အရာရာတို့၌ကြီးပွား” နိုင်ကြသည်။—ဟေဗြဲ ၁၃:၇၊ ၁၇။

၅:၂၂-၂၄၊ ၃၃။ ဇနီးသည်တစ်ဦးသည် မိမိ၏ခင်ပွန်းအား လက်အောက်ခံသည့်အပြင် ရိုသေရန်ဖြစ်သည်။ “နူးညံ့ငြိမ်သက်ခြင်းသဘော” တင်ပြခြင်း၊ ခင်ပွန်းသည်အား ကောင်းစွာပြောဆိုဆက်ဆံပြီး သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်များ ရလဒ်ကောင်းရစေရန် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ကာ သူ့အား ဂုဏ်တင်ဖို့ ကြိုးစားခြင်းဖြင့် ထိုသို့ပြုလုပ်နိုင်သည်။—၁ ပေ. ၃:၃၊ ၄; တိ. ၂:၃-၅။

၅:၂၅၊ ၂၈၊ ၂၉။ ခင်ပွန်းသည်တစ်ဦးသည် မိမိကိုယ်ကို “ကျွေးမွေး” သကဲ့သို့ ဇနီးသည်၏ ကိုယ်ကာယပိုင်း၊ စိတ်ပိုင်းနှင့် ဝိညာဉ်ရေးပိုင်းတို့တွင် ကောင်းစွာထောက်မနေသူ ဖြစ်သင့်သည်။ သူသည် ဇနီးသည်နှင့်အတူ အချိန်လုံလုံလောက်လောက်အသုံးပြုခြင်းနှင့် အပြောအဆို၊ အပြုအမူတို့တွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ ဆက်ဆံခြင်းအားဖြင့်လည်း မြတ်နိုးသင့်သည်။

၆:၁၀-၁၃။ နတ်ဆိုးအင်အားစုများကို ခုခံတွန်းလှန်ရန်မှာ ဘုရားသခင်ထံမှ ဝိညာဉ်ရေးလက်နက်စုံကို နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ယူတင်ဝတ်ဆောင်ရန်လိုသည်။

“တစ်နည်းတည်းကျင့်” ကြ

(ဖိ. ၁:၁–၄:၂၃)

ဖိလိပ္ပိအသင်းသားများထံရေးသော ပေါလု၏စာတွင် မေတ္တာအကြောင်းကို အလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။ သူဤသို့ပြောသည်– ‘သင်တို့သည် ခြားနားသောအရာတို့ကို ပိုင်းခြားစေခြင်းငှာ ဉာဏ်ပညာအမျိုးမျိုးရှိမည်အကြောင်း ငါဆုတောင်း၏။’ ယုံကြည်စိတ်ချလွန်းခြင်းထောင်ချောက်ကိုရှောင်ရန် သူတို့အားကူညီပေးကာ ဤသို့တိုက်တွန်း၏– “ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်သောစိတ်နှင့် ကိုယ်ကိုကယ်တင်ခြင်းငှာ ကိုယ်တိုင်ကြိုးစားအားထုတ်ကြလော့။”—ဖိ. ၁:၉-၁၁; ၂:၁၂။

“အထက်အရပ်သို့ ဘုရားသခင်၏ခေါ်တော်မူခြင်း ဆုကျေးဇူးကိုရရန် ပန်းတိုင်သို့” လိုက်ပြေးဖို့ ရင့်ကျက်သောသူတို့ကို ပေါလုအားပေး သည်။ သူဤသို့ဆို၏– “ယခုမီသမျှအတိုင်း တစ်နည်းတည်းကျင့်၍ တစ်သဘောတည်းရှိရကြမည်။”—ဖိ. ၃:၁၄ [ကဘ]-၁၆။

ကျမ်းစာမေးခွန်းများအဖြေ–

၁:၂၃—ပေါလုသည် အဘယ် “အကျိုးနှစ်ပါး” ကြားတွင် ကျဉ်းမြောင်းစွာရှိနေပြီး အဘယ်အရာမှ “လွတ်မြောက်” [ကဘ] ရန်တောင့်တသနည်း။ ပေါလုသည် သူကြုံခဲ့ရသည့်အခြေအနေများကြောင့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ရှင်ခြင်း သို့မဟုတ် သေခြင်း အခြေအနေနှစ်ရပ်ကြားတွင် ရှိခဲ့သည်။ (ဖိ. ၁:၂၁) မိမိရွေးချယ်မည့်အရာကိုမဖော်ပြဘဲ “[“လွတ်မြောက်၊” ကဘ] ၍ ခရစ်တော်နှင့်အတူနေခြင်း” ကိုတောင့်တကြောင်း ဖော်ပြသည်။ (ဖိ. ၃:၂၀၊ ၂၁; ၁ သက်. ၄:၁၆) ယင်း “လွတ်မြောက်” ခြင်းသည် ခရစ်တော်ရောက်ရှိချိန်အတွင်း ပေါလုအတွက် ယေဟောဝါပြင်ဆင်ပေးခဲ့သောဆုကို ရရှိခြင်းဖြစ်မည်။—မ. ၂၄:၃။

၂:၁၂၊ ၁၃—ယေဟောဝါသည် ကျွန်ုပ်တို့ ‘အလိုရှိစေရန်၊ အကျင့်ကျင့်စေရန်’ အဘယ်နည်းဖြင့် လုပ်ဆောင်တော်မူသနည်း။ ယေဟောဝါ၏အမှုတော်တွင် အတတ်နိုင်ဆုံးလုပ်ဆောင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့အလိုဆန္ဒတိုးပွားစေဖို့ ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးကို ကိုယ်တော်၏သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က ပြုပြင်ပေးနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် “ကိုယ်ကိုကယ်တင်ခြင်းငှာ ကိုယ်တိုင်ကြိုးစားအားထုတ်” ရာတွင် အကူအညီမဲ့မဟုတ်ကြပါ။

ကျွန်ုပ်တို့အတွက်သင်ခန်းစာ–

၁:၃-၅။ ဖိလိပ္ပိအသင်းသားများသည် ရုပ်ပစ္စည်းအရ ဆင်းရဲကြသော်လည်း ရက်ရောမှုတင်ပြရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ကောင်းသောပုံသက်သေချမှတ်ခဲ့သည်။—၂ ကော. ၈:၁-၆။

၂:၅-၁၁။ ယေရှုပုံသက်သေပြသည့်အတိုင်း စိတ်နှိမ့်ချခြင်းသည် အားနည်းချက်မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်ကျင့်တရားကြံ့ခိုင်မှု၏ လက္ခဏာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ယေဟောဝါသည် စိတ်နှိမ့်ချသောသူတို့ကို ချီးမြှောက်တော်မူသည်။—သု. ၂၂:၄။

၃:၁၃၊ ကဘ။ “နောက်၌ကျန်ရစ်သောအရာများ” တွင် ဝင်ငွေကောင်းသောအလုပ်၊ ချမ်းသာကြွယ်ဝသောမိသားစုရှိခြင်းကြောင့် ခံစားရသောလုံခြုံမှု သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့နောင်တယူခဲ့ပြီး “ဆေးကြောသန့်ရှင်း” ခဲ့ပြီးဖြစ်သည့် အတိတ်ကကြီးလေးသည့်အပြစ်များပင် ပါဝင်ပေမည်။ (၁ ကော. ၆:၁၁) ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုအရာများကို မေ့ပျောက်သင့်၏၊ ဆိုလိုသည်မှာ ယင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ စိုးရိမ်စိတ်မရှိတော့ဘဲ “ရှေ့၌ရှိသောအရာတို့ကိုလှမ်း” ယူကြသည်။

“ယုံကြည်ခြင်း၌ မြဲမြံစွာစွဲလမ်း”

(ကော. ၁:၁–၄:၁၈)

ကောလောသဲအသင်းသားများထံရေးသော မိမိ၏စာတွင် ပေါလုသည် အယူမှားဆရာများ၏ မှားယွင်းသောသဘောထားများကို ဖော်ထုတ်သည်။ ကယ်တင်ခြင်းသည် ပညတ်တရား၏တောင်းဆိုချက်များပေါ်တွင်မဟုတ်ဘဲ “မြဲမြံစွာယုံကြည်” ခြင်းအပေါ် တည်မှီနေကြောင်း ကျိုးကြောင်းပြပေးသည်။ ပေါလုသည် ကောလောသဲအသင်းသားများအား ဤသို့အားပေး၏– ‘[ခရစ်တော်] ၌ တည်ဆောက်ခြင်းရှိလျက် ယုံကြည်ခြင်း၌ မြဲမြံစွာစွဲလမ်းလျက် ထိုသခင်၌ကျင်လည်ကြလော့။’ ထိုသို့မြဲမြံစွာစွဲလမ်းခြင်းသည် သူတို့အား မည်သို့အကျိုးသက်ရောက်သင့်သနည်း။—ကော. ၁:၂၃; ၂:၆၊ ၇။

ပေါလုဤသို့ရေးသည်– “စုံလင်ခြင်းအဖွဲ့အစည်းတည်းဟူသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ထပ်၍ယူတင်ဝတ်ဆောင်ကြလော့။ သင်တို့စိတ်နှလုံးအထဲ၌ ခရစ်တော်၏ငြိမ်သက်ခြင်းအုပ်စိုးစေ။” တမန်တော်က သူတို့ကို ဤသို့ပြောသည်– ‘လူ၏အမှုကိုသာဆောင်ရွက်သကဲ့သို့မဟုတ်။ ယေဟောဝါ၏အမှုတော်ကိုဆောင်ရွက်သကဲ့သို့ ပြုလေသမျှတို့၌ စေတနာစိတ်နှင့်ပြုကြလော့။’ အသင်းတော်အပြင်ဘက်ရှိသူတို့နှင့်ပတ်သက်၍ သူဤသို့ဆိုသည်– ထိုသူတို့ကို “ပညာနှင့်ကျင့်ဆောင် [“ဆက်ဆံ၊” ကဘ]” ကြလော့။—ကော. ၃:၁၄၊ ၁၅၊ ၂၃; ၄:၅။

ကျမ်းစာမေးခွန်းများအဖြေ–

၂:၈—ပေါလုသတိပေးခဲ့သော  ‘လောကတရားနု [“လောက၏အခြေခံတရား၊” ကဘ]’ ကားအဘယ်နည်း။ ယင်းတို့မှာ စာတန့်လောက၏အခြေခံတရားဖြစ်သည်—လောကကို ဖွဲ့စည်း၊ လမ်းညွှန် သို့မဟုတ် လှုံ့ဆော်ပေးသည့် အခြေခံတရား သို့မဟုတ် မူများဖြစ်သည်။ (၁ ယော. ၂:၁၆) ယင်းတို့ထဲတွင် အတွေးအခေါ်၊ ရုပ်ဝါဒနှင့် ဤလောက၏မှားယွင်းသောဝတ်ပြုရေးတို့ ပါဝင်သည်။

၄:၁၆—လောဒိကိအသင်းသားများထံရေးသောစာသည် အဘယ်ကြောင့် ကျမ်းစာ၏အစိတ်အပိုင်းအဝင်မဟုတ်သနည်း။ ယင်းစာတွင် ယနေ့အတွက် လိုအပ်သောသတင်းအချက်အလက်များ မပါဝင်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့မဟုတ် အခြားကျမ်းရင်းဝင်ကျမ်းစောင်များမှ အချက်အလက်များကို ထပ်ကျော့ထားခြင်းဖြစ်ပေမည်။

ကျွန်ုပ်တို့အတွက်သင်ခန်းစာ–

၁:၂၊ ၂၀။ ဘုရားသခင်၏မဟာကြင်နာမှုကြောင့် ကိုယ်တော်ပြင်ဆင်ပေးသည့်ရွေးနုတ်ဖိုးသည် အပြစ်ရှိသည်ဟူသော ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုယ်ကိုကိုယ်သိစိတ်ကို စင်ကြယ်စေနိုင်ပြီး အတွင်းငြိမ်သက်မှုကို ပေးနိုင်သည်။

၂:၁၈၊ ၂၃။ “စိတ်နှိမ့်ချခြင်း [“ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချခြင်း၊” ကဘ]”—ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ရုပ်ပစ္စည်းများကိုစွန့်လွှတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ကိုယ်ကာယကိုနှိပ်စက်ခြင်းအားဖြင့် အခြားသူတို့အထင်ကြီးစေရန် ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချခြင်း—သည် “ဇာတိပကတိ၏ စိတ်နှလုံးအချည်းနှီးထောင်လွှား” ခြင်း၏လက္ခဏာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။