Embahador—Ang Paggamit Niini Diha sa Bibliya

SA Bibliya, ang embahador maoy usa ka opisyal nga hawas nga gipadala sa usa ka magmamando sa usa ka espesyal nga okasyon alang sa linaing katuyoan. Ang edaran, hamtong nga mga lalaki kasagarang gigamit alang niini nga katungdanan. Busa, ang Gregong mga pulong nga pre·sbeuʹo (‘molihok ingong usa ka embahador’ [Efeso 6:20]; ‘mahimong usa ka embahador’ [2 Corinto 5:20]) ug pre·sbeiʹa (“hugpong sa mga embahador” [Lucas 14:32]) parehong nalangkit sa pulong pre·sbyʹte·ros, nga nagkahulogang “tigulang nga lalaki; ansiyano.”—Buhat 11:30; Pinadayag 4:4.

Si Jesu-Kristo miabot ingong “apostol,” o “usa nga gipadala,” ni Jehova nga Diyos. Siya mao ang “naghatag ug kahayag nganha sa kinabuhi ug sa pagkadili-madunoton pinaagi sa maayong balita.”—Hebreohanon 3:1; 2 Timoteo 1:10.

Human mabanhaw si Kristo ngadto sa mga langit, kay wala na sa yuta ingong tawo, ang iyang matinumanong mga sumusunod gitudlo aron molihok sa iyang dapit, “kapuli ni Kristo” ingong mga embahador sa Diyos. Espesipikong gihisgotan ni Pablo ang iyang katungdanan sa pagkaembahador. (2 Corinto 5:18-20) Siya, sama sa tanang dinihogan nga mga sumusunod ni Jesu-Kristo, gipadala ngadto sa mga nasod ug katawhan nga nahimulag kang Jehova nga Diyos ang Supremo sa Uniberso—mga embahador ngadto sa usa ka kalibotan nga walay pakigdait uban sa Diyos. (Juan 14:30; 15:18, 19; Santiago 4:4) Ingong embahador, nagdala si Pablo ug mensahe sa pagpasig-uli ngadto sa Diyos pinaagi ni Kristo ug busa naghisgot sa iyang kaugalingon samtang nabilanggo ingong “usa ka embahador nga kinadenahan.” (Efeso 6:20) Ang pagkakinadenahan niya maoy usa ka pasundayag sa masuklanong tinamdan niining kalibotana ngadto sa Diyos, kang Kristo, ug sa kagamhanan nga Mesiyanikong Gingharian, kay ang mga embahador sukad pa sa karaang mga panahon giisip nga dili angayng pasipad-an. Nagpadayag kini sa kinalabwang pagkamasuklanon ug mao ang kinagrabehang pag-insulto sa bahin sa mga nasod sa dihang sila wala motahod sa mga embahador nga gipadala sa paghawas sa Gingharian sa Diyos ubos ni Kristo.

Sa pagtuman sa iyang papel ingong embahador, gitahod ni Pablo ang mga balaod sa yuta apan nagpabiling neyutral gayod sa politikanhon ug militaryong mga kalihokan sa kalibotan. Nahiuyon kini sa prinsipyo nga ang mga embahador sa mga kagamhanan sa kalibotan kinahanglang mosunod sa balaod apan dili mounong sa nasod diin sila gipadala.

Sama kang apostol Pablo, ang tanang matinumanon, dinihogan, gianak-sa-espiritu nga mga sumusunod ni Kristo, nga adunay langitnong pagkalungsoranon, maoy “mga embahador kapuli ni Kristo.”—2 Corinto 5:20; Filipos 3:20.

Ang paagi sa pagdawat sa usa ka tawo niining maong mga embahador sa Diyos maoy magtino kon sa unsang paagi makiglabot ang Diyos kaniya. Gipahimutang ni Jesu-Kristo ang prinsipyo diha sa iyang sambingay bahin sa usa ka tawo nga nanag-iya ug parasan ug nagpadala ug una sa iyang mga ulipon, dayon sa iyang anak, ingong iyang mga hawas. Ang mga tig-atiman sa parasan sa kabangis nagmaltratar niadtong mga ulipona ug nagpatay sa anak sa tag-iya. Tungod niini ang tag-iya sa parasan naglaglag sa masuklanong mga tig-atiman. (Mateo 21:33-41) Gihatag ni Jesus ang laing sambingay, bahin sa hari kansang mga ulipon gipamatay samtang sila nagsilbing mga mensahero nga nagdapit ug mga bisita alang sa salosalo sa kasal. Ang mga tawong nagdawat sa iyang mga hawas nianang paagiha giisip nga mga kaaway  sa hari. (Mateo 22:2-7) Tin-awng gipakita ni Jesus ang prinsipyo sa dihang siya miingon: “Siya nga magadawat kang bisan kinsa nga akong ipadala magadawat usab kanako. Sa ingon usab siya nga magadawat kanako, magadawat usab kaniya nga nagpadala kanako.”—Juan 13:20; tan-awa usab ang Mateo 23:34, 35; 25:34-46.

Gigamit usab ni Jesus ang nagapalambo-sa-kalinaw nga buluhaton sa usa ka embahador aron iilustrar ang atong indibiduwal nga panginahanglan sa paghangyo nga makigdait kang Jehova nga Diyos ug biyaan ang tanan aron sundon ang mga lakang sa iyang Anak aron mabatonan ang pag-uyon sa Diyos ug ang kinabuhing walay kataposan. (Lucas 14:31-33) Sa laing pagkasulti, iyang giilustrar ang kabuangan sa pagpakig-uban niadtong nagpadalag mga embahador aron mosultig batok sa usa nga gitugyanan sa Diyos ug harianong gahom. (Lucas 19:12-14, 27) Ang mga Gabaonhon maoy maayong mga panig-ingnan sa paghimog lakang diha sa mataktikanhon, malamposon nga paghangyo nga makigdait.—Josue 9:3-15, 22-27.

Mga Pinadala sa Wala pa ang Kristohanong Panahon

Sa wala pa ang Kristohanong panahon walay opisyal nga katungdanan sa kagamhanan nga eksaktong motumbas sa modernong-adlawng embahador. Walay opisyal nga nagpuyo sa usa ka dapit isip hawas sa langyawng kagamhanan. Busa, ang mga terminong “mensahero” (Hebreohanon, mal·ʼakhʹ) ug “pinadala” (Hebreohanon, tsir) mas tukmang naghubit sa ilang mga buluhaton sa mga panahon sa Bibliya. Ugaling, ang ilang ranggo ug kahimtang sa daghang paagi susama niadtong sa mga embahador, ug ang uban niining bahina pagahisgotan dinhi. Ang maong mga lalaki maoy opisyal nga mga hawas nga nagdala ug mga mensahe tali sa mga kagamhanan ug sa indibiduwal nga mga magmamando.

Dili sama sa modernong-adlaw nga mga embahador, ang mga pinadala, o mga mensahero niadto, wala magpuyo sa langyawng mga kaulohan apan gipadala lamang sa espesyal nga mga okasyon alang sa linaing mga katuyoan. Kasagaran sila maoy mga tawong taas ug ranggo (2 Hari 18:17, 18), ug ang ilang katungdanan gitahod pag-ayo. Busa, sila gihatagan ug panalipod sa dihang moduaw sa ubang mga magmamando.

Ang pagtagad nga gihatag sa mga mensahero, o sa mga pinadala sa usa ka magmamando, giisip ingong pagtagad nga gihatag ngadto sa magmamando mismo ug sa iyang kagamhanan. Busa, sa dihang gipakitaag kalulot ni Rahab ang mga mensahero nga gipadala ni Josue ingong mga espiya sa Jerico, sa pagkatinuod siya nagbuhat niadto tungod kay giila niya nga si Jehova mao ang Diyos ug Hari sa Israel. Si Jehova, pinaagi kang Josue, nagpakita usab ug kalulot kaniya. (Josue 6:17; Hebreohanon 11:31) Ang dayag nga paglapas sa dili-sinulat nga internasyonal nga kostumbre sa pagtahod sa mga pinadala mao ang gibuhat ni Hanun nga hari sa Ammon, nga kaniya si Haring David nagpadalag pipila ka alagad ingong pagpakita ug pakighigala. Ang hari sa Ammon nagpatalinghog sa iyang mga prinsipe, nga sa bakak nagtawag sa mga mensahero ingong mga espiya, ug gipakaulawan niya sa publiko ang mga mensahero, nga nagpakita sa iyang kawalay-pagtahod kang David ug sa iyang kagamhanan. Kining makauulawng buhat misangpot sa gubat.—2 Samuel 10:2–11:1; 12:26-31.

Inay papaulion ang usa ka embahador, nga maoy ginabuhat sa modernong-adlaw nga mga nasod sa dihang mabugto ang mga relasyong diplomatiko, ang mga tawo sa karaang mga panahon nagpadalag mga mensahero, o mga pinadala, ingong mga tigpamaba sa usag usa sa mga panahong dili maayo ang mga relasyon sa paningkamot nga matukod pag-usab ang malinawong mga relasyon. Si Isaias naghisgot bahin sa maong “mga mensahero sa pakigdait.” (Isaias 33:7) Si Ezequias nagpadalag hangyo nga makigdait kang Senakerib nga hari sa Asirya. Bisag gihulga ni Senakerib ang kinutaang mga siyudad sa Juda, ang mga mensahero gihatagan ug kagawasan sa mga Asiryanhon nga makaagi tungod kay sila naglihok ingong mga pinadala ni Ezequias. (2 Hari 18:13-15) Ang laing pananglitan niini makita diha sa rekord bahin kang Jepte, usa ka maghuhukom sa Israel. Pinaagi sa mga mensahero siya nagpadalag sulat ngadto sa hari sa mga Ammonihanon aron iprotesta ang sayop nga iyang gibuhat ug aron husayon ang panaglalis labot sa mga katungod sa teritoryo. Kon mahimo, pinaagi sa iyang mga pinadala, husayon unta ni Jepte ang maong butang nga dili makiggubat. Kini nga mga mensahero gitugotan nga magngadto-nganhi tali sa mga sundalo nga walay kababagan.—Maghuhukom 11:12-28.