Waleczny Król odnosi tryumf w Armagedonie
Rozdział 39
Waleczny Król odnosi tryumf w Armagedonie
Wizja 13 — Objawienie 19:11-21
Treść: Jezus na czele wojsk niebiańskich wyrusza zniszczyć szatański system rzeczy
Czas spełnienia: Po zagładzie Babilonu Wielkiego
1. Czym jest Armagedon i co go wywoła?
ARMAGEDON — jakże często słowo to budzi lęk! Tymczasem dla miłujących sprawiedliwość stanowi ono zapowiedź długo oczekiwanego dnia, w którym Jehowa wykona ostateczny wyrok na narodach. Nie będzie to wojna prowadzona przez ludzi, lecz „wojna wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” — dzień Jego pomsty na władcach ziemskich (Objawienie 16:14, 16; Ezechiela 25:17). Wraz ze zburzeniem Babilonu Wielkiego rozpocznie się wielki ucisk. Potem podjudzona przez Szatana szkarłatna bestia i jej dziesięć rogów przypuszczą atak na lud Jehowy. Diabeł, bardziej niż kiedykolwiek rozzłoszczony na organizację Bożą, jest zdecydowany użyć swych pachołków, by aż do końca toczyć wojnę z pozostałymi z nasienia tej symbolicznej niewiasty (Objawienie 12:17). To jego ostatnia szansa!
2. Kim jest Gog z Magog i jak Jehowa skłoni go do zaatakowania ludu Bożego?
2 Niecny atak Szatana opisano sugestywnie w 38 rozdziale Księgi Ezechiela. Poniżonego Szatana nazwano tam ‛Gogiem z krainy Magog’. Jehowa wkłada w szczęki Goga symboliczne haki i prowadzi go do ataku, a wraz z nim jego liczne wojska. Jak tego dokonuje? Otóż sprawia, że Jego świadkowie wydają się Gogowi bezbronnym narodem ‛zebranym spośród ludów, który nabył sobie dobytek i dobra, a który mieszka w środku ziemi’. Są ośrodkiem zainteresowania całej ziemi, jedynym ludem, który odmawia wielbienia bestii i jej obrazu. Duchowa siła i pomyślność tej społeczności doprowadza Goga do szału. Zbiera więc swe liczne zbrojne hordy, w tym także bestię z morza z jej dziesięcioma rogami, i przystępuje do morderczej napaści. Jednakże czysty lud Boży — w przeciwieństwie do Babilonu Wielkiego — korzysta z ochrony Jehowy (Ezechiela 38:2, 4, 11, 12, 15, Bp; Objawienie 13:1).
3. Jak Jehowa unieszkodliwi zbrojne hordy Goga?
3 A jak Jehowa unieszkodliwia Goga i jego hordy? Posłuchajmy: „Przywołam miecz przeciw niemu w obronie wszystkich moich gór — wyrocznia Pana, Jahwe. Miecz każdego zwróci się przeciw swemu bratu”. Ale w konflikcie tym na nic się nie przyda ani broń konwencjonalna, ani atomowa, Jehowa oświadcza bowiem: „Osądzę go przez zarazę i krew. Ześlę ulewę i kamienie gradowe, ogień i siarkę spuszczę na niego, na jego oddziały i na liczne ludy, które będą z nim. Okażę się wielkim i świętym. Dam się poznać licznym narodom i poznają, że Ja jestem Jahwe” (Ezechiela 38:21-23, Bp; 39:11; porównaj Jozuego 10:8-14; Sędziów 7:19-22; 2 Kronik 20:15, 22-24; Joba 38:22, 23).
Ten, którego zwą „Wiernym i Prawdziwym”
4. Jak Jan opisuje Jezusa Chrystusa w rynsztunku bojowym?
4 Jehowa przywołuje miecz. Kto go obnaża? Odpowiedź znajdujemy w kolejnej pasjonującej wizji Objawienia. Przed oczyma Jana otwierają się niebiosa, ukazując obraz napawający prawdziwym lękiem i szacunkiem: Oto sam Jezus Chrystus w rynsztunku bojowym! Jan mówi: „I ujrzałem niebo otwarte, a oto koń biały. A siedzący na nim, zwany Wiernym i Prawdziwym, w sprawiedliwości sądzi i prowadzi wojnę. Jego oczy to ognisty płomień, a na jego głowie wiele diademów” (Objawienie 19:11, 12a).
5, 6. Co oznaczają: (a) „biały koń”? (b) imię „Wierny i Prawdziwy”? (c) oczy niby „ognisty płomień”? (d) „wiele diademów”?
5 „Koń biały”, tak jak we wcześniejszej wizji czterech jeźdźców, jest stosownym symbolem sprawiedliwej wojny (Objawienie 6:2). A który z synów Bożych mógłby być bardziej sprawiedliwy niż ten mocarny Wojownik? Ponieważ jest „zwany Wiernym i Prawdziwym”, więc musi chodzić o „świadka wiernego i prawdziwego” — o Jezusa Chrystusa (Objawienie 3:14). Prowadzi on wojnę w celu wykonania sprawiedliwych wyroków Jehowy. Tym samym występuje jako Sędzia wyznaczony przez Jehowę, jako „Bóg Mocny” (Izajasza 9:5). Jego oczy budzą lęk, przypominają bowiem „ognisty płomień” i wypatrują ognistej zagłady wrogów.
6 Głowę tego walecznego Króla zdobią diademy. Bestia wychodząca z morza, oglądana przez Jana, miała dziesięć diademów, obrazujących jej przejściowe panowanie na arenie ziemskiej (Objawienie 13:1). Jezus natomiast nosi „wiele diademów”. Jego chwalebna władza nie ma sobie równej, bo jest on „Królem królów” i „Panem panów” (1 Tymoteusza 6:15).
7. Jakie imię zostało wypisane na szacie Jezusa?
7 Jan tak kontynuuje swoją relację: „Ma wypisane imię, którego nie zna nikt prócz niego” (Objawienie 19:12b). W Biblii nazwano już Syna Bożego imieniem Jezus, Immanuel i Michał. Jednakże nie wymienione tu „imię” dotyczy chyba stanowiska i zaszczytów przyznanych Jezusowi w dniu Pańskim (porównaj Objawienie 2:17). Opisując urząd zajmowany przez Jezusa od roku 1914, Izajasz oznajmił: „I nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju” (Izajasza 9:5). Apostoł Paweł połączył imię Jezusa z jego wyjątkowymi przywilejami służby, pisząc: „Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano” (Filipian 2:9, 10).
8. Dlaczego tylko Jezus może znać to imię i komu udostępnia on niektóre ze swych wzniosłych przywilejów?
8 Jezus cieszy się wyjątkowymi przywilejami. Oprócz samego Jehowy tylko on potrafi pojąć, co znaczy zajmowanie tak wysokiego stanowiska (porównaj Mateusza 11:27). Dlatego jest jedynym stworzeniem Bożym mogącym w pełni rozumieć to imię. Niemniej Jezus udostępnia niektóre z tych zaszczytów swej oblubienicy. Dlatego obiecuje „temu, kto zwycięży”, że ‛wypisze na nim swe nowe imię’ (Objawienie 3:12).
9. O czym świadczy fakt, że: (a) Jezus „jest przyobleczony w wierzchnią szatę spryskaną krwią”? (b) nazwano go „Słowem Boga”?
9 Jan dodaje: „I jest przyobleczony w wierzchnią szatę spryskaną krwią, a imię, którym go zwą, brzmi Słowo Boga” (Objawienie 19:13). O czyją krew tu chodzi? Mogłaby to być krew oznaczająca życie Jezusa, przelana za ludzkość (Objawienie 1:5). Jednakże kontekst wskazuje raczej na krew jego wrogów, rozlaną podczas wykonywania na nich wyroków Jehowy. Przypomina to wcześniejszą wizję, w której zebrano winorośl ziemi i deptano ją w wielkiej tłoczni gniewu Bożego, a krew sięgała „aż po uzdy koni” — co stanowiło obraz walnego zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi Bożymi (Objawienie 14:18-20). Podobnie okoliczność, iż wierzchnia szata Jezusa jest spryskana krwią, potwierdza rozstrzygający i ostateczny charakter jego zwycięstwa (porównaj Izajasza 63:1-6). Jan wymienia tu jeszcze jedno imię Jezusa. Tym razem jest to imię powszechnie znane — „Słowo Boga”; utożsamia ono tego walecznego Króla z Głównym Rzecznikiem Jehowy i Obrońcą prawdy (Jana 1:1; Objawienie 1:1).
Współwojownicy Jezusa
10, 11. (a) Jak Jan wykazuje, że Jezus nie toczy tej bitwy sam? (b) Co oznacza fakt, że konie są białe, a jeźdźcy ubrani w „białą, czystą, delikatną tkaninę lnianą”? (c) Z kogo się składają niebiańskie „wojska”?
10 Jezus nie toczy tej bitwy sam. Jan opowiada: „Również wojska, które były w niebie, podążały za nim na białych koniach, odziane w białą, czystą, delikatną tkaninę lnianą” (Objawienie 19:14). Biała maść koni wskazuje, że chodzi o sprawiedliwą wojnę. Odzienie z „delikatnej tkaniny lnianej” jest nader stosowne dla jeźdźców królewskich, a olśniewająco czysta biel świadczy o nieskalanej, sprawiedliwej pozycji w oczach Jehowy. Co to za „wojska”? W ich skład niewątpliwie wchodzą święci aniołowie. Na początku dnia Pańskiego Michał ze swymi aniołami zrzucił z nieba Szatana i jego demony (Objawienie 12:7-9). Prócz tego „wszyscy aniołowie” będą się znajdować u boku Jezusa, gdy siedząc na swym chwalebnym tronie, zacznie on sądzić narody i ludy ziemi (Mateusza 25:31, 32). Aniołowie na pewno będą mu też towarzyszyć w rozstrzygającej wojnie, podczas której nastąpi ostateczne wykonanie wyroków Jehowy.
11 Ale nie tylko o aniołach jest tutaj mowa. W swym orędziu do zboru w Tiatyrze Jezus obiecał: „A temu, kto zwycięży i aż do końca zachowa moje uczynki, dam władzę nad narodami i będzie pasł ludzi rózgą żelazną, tak iż zostaną potłuczeni na kawałki niczym naczynia gliniane — tak samo jak ja otrzymałem od mego Ojca” (Objawienie 2:26, 27). Kiedy nadejdzie pora, ci spośród braci Chrystusa, którzy już będą w niebie, z pewnością wezmą udział w pasieniu ludów i narodów ową rózgą żelazną.
12. (a) Czy ziemscy słudzy Boży wezmą udział w walce Armagedonu? (b) W jakiej mierze lud Jehowy będzie wciągnięty w wir Armagedonu?
12 A co ze sługami Bożymi przebywającymi na ziemi? Ani klasa Jana, ani jej lojalni towarzysze — ludzie ze wszystkich narodów, napływający do duchowego domu wielbienia Jehowy — nie będą uczestniczyć w walce Armagedonu. Ci pokojowo usposobieni ludzie już przekuli swe miecze na lemiesze (Izajasza 2:2-4). Ale i oni zostaną wciągnięci w wir tych zdarzeń. Jak wspomnieliśmy, Gog ze swymi hordami przypuści frontalny atak na pozornie bezbronny lud Jehowy. Dla walecznego Króla Jehowy, wiodącego za sobą wojska niebiańskie, stanie się to sygnałem do wszczęcia niszczycielskiej wojny z narodami (Ezechiela 39:6, 7, 11; porównaj Daniela 11:44 do 12:1). Słudzy Boży na ziemi będą obserwować te wydarzenia z ogromnym zainteresowaniem. Armagedon oznacza dla nich wybawienie; będą żyć wiecznie jako naoczni świadkowie wielkiej wojny stoczonej w obronie dobrego imienia Jehowy.
13. Skąd wiadomo, że Świadkowie Jehowy nie są przeciwnikami wszelkiej władzy?
13 Czy to znaczy, że Świadkowie Jehowy są przeciwnikami wszelkiej władzy? Nic podobnego! Stosują się do rady apostoła Pawła: „Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim”. Zdają sobie sprawę, że dopóki trwa obecny system rzeczy, to za zgodą Boga istnieją takie „władze zwierzchnie”, utrzymujące pewien porządek w społeczeństwie ludzkim. Dlatego Świadkowie Jehowy płacą podatki, przestrzegają przepisów ruchu drogowego, wymogów co do rejestracji i innych praw (Rzymian 13:1, 6, 7). Ponadto kierują się zasadami biblijnymi, toteż są prawdomówni i uczciwi, okazują miłość bliźnim, mają zjednoczone, zdrowe moralnie rodziny i wychowują dzieci na przykładnych obywateli. W ten sposób ‛oddają Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga’ (Łukasza 20:25, BT; 1 Piotra 2:13-17). Ponieważ ze Słowa Bożego wynika, że rządy tego świata przeminą, Świadkowie Jehowy już dzisiaj przygotowują się do pełniejszego, rzeczywistego życia, którym wkrótce będą się rozkoszować pod panowaniem Królestwa Chrystusa (1 Tymoteusza 6:17-19). Chociaż nie wezmą udziału w obalaniu władz tego świata, z głębokim lękiem i szacunkiem odnoszą się do wszystkiego, co natchnione Słowo Boże, Biblia Święta, mówi o wyroku, który Jehowa ma wykonać podczas Armagedonu (Izajasza 26:20, 21; Hebrajczyków 12:28, 29).
Naprzód, do ostatecznej bitwy!
14. Co symbolizuje „ostry, długi miecz”, który wychodzi z ust Jezusa?
14 Z czyjego upoważnienia Jezus dopełni swego zwycięstwa? Jan informuje: „A z jego ust wychodzi ostry, długi miecz, aby mógł nim uderzyć narody, i będzie je pasł rózgą żelazną” (Objawienie 19:15a). „Ostry, długi miecz” wyobraża pełnomocnictwa Boże, upoważniające Jezusa do wydania rozkazu wytracenia wszystkich, którzy nie chcą udzielić poparcia Królestwu Bożemu (Objawienie 1:16; 2:16). Ten wymowny symbol przywodzi na myśl słowa Izajasza o Jehowie: „Uczynił moje usta ostrym mieczem, w cieniu swojej ręki mnie ukrył, uczynił mnie strzałą gładką” (Izajasza 49:2). Izajasz był tu pierwowzorem Jezusa, który ogłasza wyroki Boże i wykonuje je niczym strzała zmierzająca prosto do celu.
15. Kto będzie już w tym czasie zdemaskowany i osądzony i co się wtedy rozpocznie?
15 W tym czasie Jezus spełni już słowa Pawła: „Wtedy to zostanie objawiony ów czyniciel bezprawia, którego Pan Jezus zgładzi duchem swych ust i obróci wniwecz ujawnieniem swej obecności”. Obecność Jezusa (po grecku pa·rou·siʹa) uwidocznia się od roku 1914 w demaskowaniu człowieka bezprawia — kleru chrześcijaństwa — i w ogłaszaniu na niego wyroku. A ujawni się ona z całą wyrazistością, gdy dziesięć rogów szkarłatnej bestii wykona ten wyrok i zniszczy chrześcijaństwo wraz z pozostałą częścią Babilonu Wielkiego (2 Tesaloniczan 2:1-3, 8, NW). Będzie to oznaczać początek wielkiego ucisku! Potem Jezus wystąpi przeciw reszcie organizacji Szatana, zgodnie z proroctwem: „Rózgą ust swoich porazi On ziemię, a tchnieniem warg swoich uśmierci złoczyńców” (Izajasza 11:4, Bp).
16. Jak w Psalmach i w Księdze Jeremiasza opisano rolę walecznego Króla ustanowionego przez Jehowę?
16 Waleczny Król ustanowiony przez Jehowę inaczej potraktuje tych, którzy mają przeżyć, a inaczej tych, co mają umrzeć. Jehowa powiedział proroczo do tego Syna Bożego: „Rozgromisz je [ziemskie rządy] berłem żelaznym, roztłuczesz jak naczynie gliniane”. A Jeremiasz oznajmił takim zdeprawowanym przywódcom politycznym oraz ich sługusom: „Biadajcie, pasterze, i wołajcie, a posypcie się popiołem, przedniejsi między trzodą; bo się wypełniły dni wasze, aby was pobito, i rozproszenia wasze, i upadniecie jak naczynia drogie”. Bez względu na to, jak drodzy mogą się wydawać niegodziwemu światu owi władcy, jeden cios żelaznego berła królewskiego roztłucze ich jak piękne naczynie. Sprawdzą się słowa Dawida, który prorokował o Panu Jezusie: „Laskę twej mocy pośle Jehowa z Syjonu, mówiąc: ‚Wyrusz na podbój między swoich nieprzyjaciół’. Sam Jehowa po twej prawicy niechybnie rozbije królów w dniu swego gniewu. Odbędzie sąd wśród narodów; sprawi, iż będzie pełno trupów” (Psalm 2:9, 12; 83:18, 19, BT; 110:1, 2, 5, 6, NW; Jeremiasza 25:34, Wujek 1962).
17. (a) Jak Jan opisuje wykonanie wyroku przez walecznego Króla? (b) Streść kilka proroctw, które mówią, jak zgubny będzie dla narodów dzień gniewu Jehowy.
17 Ten potężny i waleczny Król pojawia się również w następnej scenie tej wizji: „On też depcze winną tłocznię gniewu srogiego zagniewania Boga Wszechmocnego” (Objawienie 19:15b). W jednym z poprzednich widzeń Jan już oglądał deptanie „winnej tłoczni gniewu Bożego” (Objawienie 14:18-20). Także Izajasz opisuje tłocznię winną służącą wykonaniu wyroku, a inni prorocy wyjawiają, jak zgubny będzie dla wszystkich narodów dzień gniewu Bożego (Izajasza 24:1-6; 63:1-4; Jeremiasza 25:30-33; Daniela 2:44; Sofoniasza 3:8; Zachariasza 14:3, 12, 13; Objawienie 6:15-17).
18. Co ujawnia prorok Joel w kwestii sądzenia wszystkich narodów przez Jehowę?
18 Prorok Joel łączy tłocznię winną z przyjściem Jehowy w celu ‛sądzenia narodów okolicznych’. Jehowa wydaje rozkaz, zapewne swemu Współsędziemu Jezusowi oraz jego niebiańskim zastępom: „Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo; pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, przelewają się kadzie, bo złość ich jest wielka. Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku znajdować się będą, bo bliski jest dzień Jahwe w Dolinie Wyroku. Słońce i księżyc się zaćmią, a gwiazdy światłość swą utracą. A Jahwe zagrzmi z Syjonu i z Jeruzalem głos swój tak podniesie, że niebiosa i ziemia zadrżą. Ale Jahwe jest ucieczką swego ludu i ostoją synów Izraela. I poznacie, że Ja jestem Jahwe, Bóg wasz” (Joela 4:12-17, BT [3:17-22, Bw]).
19. (a) Jak zostanie udzielona odpowiedź na pytanie z 1 Piotra 4:17? (b) Jakie imię widnieje na wierzchniej szacie Jezusa i dlaczego okaże się ono stosowne?
19 Dla nieposłusznych ludzi i narodów będzie to rzeczywiście dzień zagłady, ale dla wszystkich szukających schronienia u Jehowy i Jego walecznego Króla będzie to dzień wyzwolenia (2 Tesaloniczan 1:6-9). Sąd, który się rozpoczął w roku 1918 od domu Bożego, osiągnie swój punkt kulminacyjny, dostarczając odpowiedzi na pytanie z Listu 1 Piotra 4:17 (BT): „Jaki będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej?” Chwalebny Zwycięzca wydepcze do reszty tłocznię winną, dając tym dowód, że jest Dostojnym Jeźdźcem, o którym Jan mówi: „A na swej szacie wierzchniej, i to na udzie, ma napisane imię: Król królów i Pan panów” (Objawienie 19:16). Okazuje się daleko potężniejszy niż którykolwiek ziemski władca, król czy pan. Odznacza się niezrównaną godnością i majestatem. Występuje „w obronie prawa, łagodności i sprawiedliwości” i odnosi wiekopomne zwycięstwo (Psalm 45:5). Na jego skropionej krwią szacie widnieje imię nadane mu przez Pana Wszechwładnego, Jehowę, którego czci jest Obrońcą.
Wielka wieczerza Boża
20. Jak Jan opisuje „wielką wieczerzę Boga” i które wcześniejsze proroctwo ona przypomina?
20 W wizji Ezechiela ukazano, że po zagładzie hord Goga zaproszono na ucztę ptaki i dzikie zwierzęta. Oczyszczają one ziemię, pożerając zwłoki wrogów Jehowy (Ezechiela 39:11, 17-20). Następne słowa Jana wyraźnie przypominają tamto wcześniejsze proroctwo: „Ujrzałem również anioła stojącego w słońcu; i zawołał donośnym głosem, i powiedział do wszystkich ptaków, które latają środkiem nieba: ‚Chodźcie tutaj, zgromadźcie się na wielką wieczerzę Boga, żeby jeść ciała królów i ciała dowódców wojskowych, i ciała siłaczy, i ciała koni i tych, którzy na nich siedzą, i ciała wszystkich, tak wolnych, jak i niewolników, i małych, i wielkich’” (Objawienie 19:17, 18).
21. Na co wskazuje: (a) fakt, że anioł ‛stoi w słońcu’, (b) okoliczność, iż martwych pozostawiono na powierzchni ziemi, (c) lista tych, których zwłoki leżą na ziemi, (d) wyrażenie „wielka wieczerza Boga”?
21 Anioł ‛stoi w słońcu’ — jest to dogodne miejsce do zwrócenia na siebie uwagi ptaków. Zaprasza je, aby się przygotowały na pożarcie ciał tych, którzy wkrótce będą wytraceni przez walecznego Króla i jego niebiańskie zastępy. Ich zwłoki pozostaną na powierzchni ziemi, co świadczy o tym, że poniosą oni publiczną, haniebną śmierć. Nie doczekają się przyzwoitego pogrzebu, jak w starożytności nie miała go Izebel (2 Królewska 9:36, 37). Pewne wyobrażenie o rozmiarach zagłady daje lista tych, których ciała tam się znajdą, a są to: królowie, dowódcy wojskowi, siłacze, wolni i niewolnicy. Żadnych wyjątków. Zbuntowany świat przeciwstawiający się Jehowie przeminie bez śladu. Nie będzie już skłębionego morza wzburzonych ludzi (Objawienie 21:1). Wydarzenie to nazwano „wielką wieczerzą Boga”, ponieważ właśnie Jehowa zaprasza na nią ptaki.
22. Jak Jan streszcza przebieg ostatecznej wojny?
22 Jan opisuje pokrótce przebieg tej ostatecznej wojny: „I ujrzałem bestię i królów ziemi, i ich wojska zgromadzone, aby stoczyć wojnę z siedzącym na koniu i z jego wojskiem. I pochwycono bestię, a wraz z nią fałszywego proroka, dokonującego przed nią znaków, którymi wprowadzał w błąd tych, co otrzymali znamię bestii, i tych, co oddają cześć jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do ognistego jeziora płonącego siarką. Ale pozostałych pozabijano długim mieczem siedzącego na koniu, mieczem, który wychodził z jego ust. I wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami” (Objawienie 19:19-21).
23. (a) Jak to rozumieć, że terenem „wojny w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego” będzie „Armagedon”? (b) Jakie ostrzeżenie lekceważą „królowie ziemi” i jak się to dla nich skończy?
23 Jak donosił wcześniej Jan, po wylaniu szóstej czaszy gniewu Bożego demoniczna propaganda zgromadziła „królów całego świata (...) na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego”. Terenem tej bitwy będzie Armagedon — nie chodzi tu o jakieś literalne miejsce, lecz o sytuację światową wymagającą wykonania wyroku Jehowy (Objawienie 16:12, 14, 16, Bw). Jan widzi teraz pole bitewne. Wszyscy ‛królowie ziemi i ich wojska’ formują szyki przeciwko Bogu. Uparcie odmawiają podporządkowania się Królowi ustanowionemu przez Jehowę. Bóg wielkodusznie ostrzegł ich w natchnionym orędziu: „Ucałujcie syna, by się on [Jehowa] nie rozsierdził i byście nie zginęli z drogi”. Ponieważ nie podporządkowują się panowaniu Chrystusa, więc muszą umrzeć (Psalm 2:12, NW).
24. (a) Jaki wyrok zostanie wykonany na bestii oraz fałszywym proroku i w jakim znaczeniu dosięgnie ich „żywcem”? (b) Skąd wiadomo, że ‛jezioro ogniste’ jest symbolem?
24 Bestia z morza, która ma siedem głów i dziesięć rogów i wyobraża polityczną organizację Szatana, odejdzie w niebyt razem z fałszywym prorokiem, siódmym mocarstwem światowym (Objawienie 13:1, 11-13; 16:13). Oboje zostaną wrzuceni do ‛jeziora ognistego’, i to „żywcem”, a więc gdy jeszcze będą wspólnie występować przeciw ludowi Bożemu na ziemi. Czy chodzi tu o dosłownie pojmowane jezioro ognia? Skądże znowu. Przecież bestia i fałszywy prorok także nie są literalnymi zwierzętami. Jezioro ogniste to symbol całkowitej, ostatecznej zagłady, to miejsce, skąd nie ma powrotu. Właśnie tam trafi później śmierć i Hades oraz sam Diabeł (Objawienie 20:10, 14). Oczywiście nie jest to żadne piekło, w którym źli mieliby cierpieć wieczyste męki, ponieważ nawet myśl o czymś takim mierzi Jehowę (Jeremiasza 19:5; 32:35; 1 Jana 4:8, 16).
25. (a) Kim są ci, którzy zostaną ‛pozabijani długim mieczem siedzącego na koniu’? (b) Czy można się spodziewać, że ktokolwiek z tych ‛pozabijanych’ zmartwychwstanie?
25 „Długi miecz siedzącego na koniu” pozabija także wszystkich innych, którzy wprawdzie nie mieli bezpośredniego udziału w rządach, lecz stanowili niepoprawną cząstkę tego zepsutego świata ludzkiego. Jezus ogłosi, że zasługują na śmierć. W ich wypadku nie wspomniano jednak o jeziorze ognistym. Czy wobec tego można się spodziewać, iż będą wskrzeszeni z martwych? Nigdzie nie powiedziano, jakoby straceni w tym czasie przez Sędziego reprezentującego Jehowę mieli dostąpić zmartwychwstania. Jak oświadczył sam Jezus, wszyscy, którzy nie są „owcami”, odejdą „w ogień wieczny, przeznaczony dla diabła i jego sług”, czyli „zostaną (...) skazani na zagładę” (Mateusza 25:33, 41, 46, Wp). Będzie to punkt kulminacyjny „dnia sądu i zagłady bezbożnych ludzi” (2 Piotra 3:7; Nahuma 1:2, 7-9; Malachiasza 3:19).
26. Opisz pokrótce rezultaty Armagedonu.
26 W ten sposób cała ziemska organizacja Szatana przestanie istnieć. „Poprzednie niebo”, złożone z rządów politycznych, przeminie. „Ziemia”, pozornie trwały system zbudowany w ciągu wieków przez Szatana, zostanie doszczętnie unicestwiona. Nie będzie też „morza” niegodziwej ludzkości sprzeciwiającej się Jehowie (Objawienie 21:1; 2 Piotra 3:10). Ale co Jehowa zamierza uczynić z Szatanem? Jan zaraz nam to wyjaśni.
[Pytania do studium]
