Ang kamatayon ni Jesus amo ang pinakaimportante nga hitabo sa maragtas—napatay sia agod ipasag-uli ang nadula sang tawo. Wala gintuga ang tawo nga may huyog sa paghimo sing malain nga mga butang, magmasakit, ukon mapatay. (Genesis 1:31) Pero ang sala naglapnag sa kalibutan paagi sa una nga tawo nga si Adan. Ginhatag ni Jesus ang iya kabuhi para luwason kita sa sala kag kamatayon.—Basaha ang Mateo 20:28; Roma 6:23.

Nagpakita ang Dios sing daku nga gugma paagi sa pagpadala sang iya Anak sa duta agod mapatay para sa aton. (1 Juan 4:9, 10) Ginsugo ni Jesus ang iya mga sumulunod nga dumdumon ang iya kamatayon paagi sa simple nga seremonya nga nagagamit sing tinapay kag alak. Ang paghimo sini kada tuig isa ka paagi agod ipabutyag ang aton apresasyon sa gugma nga ginpakita sang Dios kag ni Jesus.—Basaha ang Lucas 22:19, 20.

Sang ginsugo ni Jesus ang iya mga disipulo nga dumdumon ang iya kamatayon sa una nga tion, may ginhambal sia tuhoy sa isa ka katipan, ukon kasugtanan. (Mateo 26:26-28) Ginbuksan sini ang kahigayunan nga sila kag ang limitado nga kadamuon sang iban pa nga tawo mangin hari kag saserdote kaupod niya sa langit. Bisan pa minilyon ang nagadumdom sang kamatayon ni Jesus, ang mga sakop lamang sini nga katipan ang dapat mag-ambit sa tinapay kag alak.—Basaha ang Bugna 5:10.

Sa sulod sang halos 2,000 ka tuig, ginapili ni Jehova kon sin-o ang mangin hari. (Lucas 12:32) Mas diutay sila kon ikomparar sa magaistar sa duta sing wala katapusan.—Basaha ang Bugna 7:4, 9, 17.