Rozdział 39

Jak się przybliżyć do Boga?

PRZYBLIŻYĆ się do Boga? Dla wielu ludzi Bóg jest nieprzystępnym, odległym bytem, jakąś nieosobową „Praprzyczyną”. Niewykluczone, że sama myśl o przybliżeniu się do Niego wzbudza w tobie niepokój, a nawet przerażenie.

Z drugiej zaś strony może odczuwasz to, co Lynda, wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie. „Przez wszystkie [młodzieńcze] lata rzadko opuszczałam zebrania chrześcijańskie i nie było miesiąca, żebym nie głosiła”, wspomina, „ale w gruncie rzeczy nigdy nie nawiązałam bliskiej, osobistej więzi z Jehową”.

Jednakże właśnie od takiej więzi z Bogiem zależy twoja przyszłość. Jezus Chrystus powiedział: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga” (Jana 17:3, NW). ‛Poznawać’ to coś więcej niż tylko nauczyć się faktów i umieć je wyliczyć — tyle potrafiłby zrobić również ateista. Chodzi raczej o zadzierzgnięcie więzi z Bogiem, stanie się Jego przyjacielem (porównaj Jakuba 2:23). Bóg bynajmniej nie jest nieprzystępny, skoro zaprasza nas, ‛aby Go szukać i znaleźć, bo rzeczywiście jest On niedaleko od każdego z nas’ (Dzieje 17:27, Bp).

 Jak można poznawać Boga

Czy już kiedyś spoglądałeś na odległe gwiazdy albo ze zdumieniem wsłuchiwałeś się w szum rozhukanego morza, czy urzekł cię widok pełnego wdzięku motyla albo czy zachwycałeś się subtelnym pięknem drobnego listka? Te dzieła Boga dają zaledwie niewielkie wyobrażenie o Jego ogromnej mocy, mądrości i miłości. Boże „niewidzialne przymioty (...) stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła” (Rzymian 1:19, 20, BT).

Jednakże twoja wiedza o Bogu powinna wykraczać poza to, co może wyjawić samo dzieło stwórcze. Dlatego Bóg dostarczył nam swe spisane Słowo. Księga ta informuje nas, że nie jest On jakimś bezimiennym bytem czy nieosobową siłą, ale rzeczywistą Osobą, która ma imię. „Wiedzcie, że Bogiem jest Jehowa” — oznajmia psalmista (Psalm 100:3, NW). Ponadto Biblia mówi, że Osoba nosząca to imię jest Bogiem „miłosiernym i łaskawym, nieskorym do gniewu, bogatym w łaskę i wierność” (2 Mojżeszowa 34:6). Dzięki szczegółowym relacjom o tym, jak Bóg postępuje z ludźmi, można niejako zobaczyć Go w działaniu! Jeżeli więc chcemy przybliżyć się do Boga, musimy czytać Biblię.

Znajdowanie przyjemności w czytaniu Biblii

Trzeba przyznać, że Biblia jest obszerną książką. Sama jej objętość często odstrasza młodych od czytania. Niektórzy narzekają, iż jest nudna. Jednakże Biblia to objawienie dane ludziom przez Boga. Wyjaśnia, skąd się wzięliśmy i dokąd zmierzamy. Dokładnie wskazuje, co musimy robić, by żyć wiecznie w raju na ziemi. Jak więc mogłaby być nudna? To fakt, że nie jest łatwą lekturą i że są w niej „pewne sprawy trudne do zrozumienia” (2 Piotra  3:16, NW). Ale czytanie tej Księgi nie musi być nużącym zajęciem.

Młody człowiek imieniem Marvin udziela praktycznej wskazówki, co zrobić, by czytanie Biblii stało się bardziej interesujące: „Staram się pobudzić wyobraźnię i zobaczyć siebie w opisywanej sytuacji”. Weźmy na przykład pod uwagę relację z 6 rozdziału Księgi Daniela. Nie czytaj jej obojętnie, ale spróbuj postawić się na miejscu Daniela: Zostałeś uwięziony pod ciężkim zarzutem modlenia się do swego Boga. Wyrok? Śmierć! Perscy żołnierze brutalnie wloką cię do twego grobu — jamy pełnej wygłodniałych lwów.

Z głuchym łoskotem odsuwają głaz zasłaniający wejście do pieczary. Gdy słyszysz ryk lwów dochodzący cię z dołu, zamiera ci serce. Cofasz się z przerażeniem, ale żołnierze królewscy siłą wrzucają cię do tej jamy śmierci i zakrywają otwór głazem. Zapanowała ciemność, a ty czujesz, jak coś puszystego ociera się o ciebie...

Nudne? W żadnym razie! Pamiętaj jednak, że nie czytasz dla rozrywki. Spróbuj wywnioskować, czego to sprawozdanie uczy o Jehowie. Czy przeżycie Daniela nie dowodzi na przykład, iż Jehowa dopuszcza, by Jego słudzy znosili ciężkie próby?

Zaplanuj też regularne czytanie Pisma Świętego. Gdybyś poświęcił na to tylko 15 minut dziennie, mógłbyś w ciągu mniej więcej roku przeczytać całą Biblię! ‛Wykupuj czas’ kosztem mniej ważnych zajęć, jak na przykład oglądanie telewizji (Efezjan 5:16, NW). Jeżeli przyłożysz się do czytania tej Księgi, z pewnością przybliżysz się do Boga (Przypowieści 2:1, 5).

Przybliży cię do Niego modlitwa

Dziewczyna imieniem Laverne zauważyła: „Trudno zadzierzgnąć osobistą więź z kimś, z kim się nie rozmawia”. Jehowa ‛wysłuchuje modlitwy’, toteż zaprasza nas, byśmy  się do Niego zwracali (Psalm 65:3). Jeżeli modlimy się z wiarą, wówczas „wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z Jego wolą” (1 Jana 5:14, BT).

Doświadczyła tego na sobie wspomniana wcześniej Lynda. Pamięta, że w pewnym okresie życia, gdy zmagała się z kłopotami i napięciami, przez wiele dni ‛bezustannie się modliła o rozwiązanie swych problemów’. Kiedy znalazła siły do przezwyciężenia trudności, Bóg, który przedtem wydawał się jej tak daleki, stał się dla niej kimś naprawdę bliskim. Również Kay przekonała się o wartości modlitwy: „Czasami masz ochotę zwierzyć się komuś ze swych uczuć i wtedy najlepiej zwrócić się do Jehowy, bo On cię rozumie, a poza tym tylko Jehowa rzeczywiście potrafi pomóc”.

Ale czy rola modlitwy sprowadza się do przynoszenia ulgi? Bynajmniej. W Liście Jakuba 1:2-5 zapewniono nas, że w obliczu różnych prób powinniśmy ‛prosić Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie nam dane’. Nawet jeśli nie usunie On problemu, to udzieli mądrości potrzebnej do sprostania trudnościom! Może przypomni ci odpowiednie zasady biblijne (porównaj Jana 14:26). Albo zwróci twą uwagę na pewne sprawy podczas osobistego studium Biblii lub na chrześcijańskich zebraniach. Nie zapominaj, że Bóg ‛nie dopuści, abyśmy byli kuszeni ponad siły nasze, ale (...) da i wyjście’. On cię na pewno ‛nie opuści’ (1 Koryntian 10:13; 2 Koryntian 4:9). Czy skorzystanie w trudnych chwilach z pomocy Boga nie przybliży cię do Niego?

Jednakże w modlitwach nie poruszaj wyłącznie osobistych problemów. W swej wzorcowej modlitwie Jezus przyznał pierwszeństwo uświęceniu imienia Jehowy, przyjściu Jego Królestwa i urzeczywistnianiu się woli Bożej (Mateusza 6:9-13). Ważnym składnikiem modlitwy są również „błagania z dziękczynieniem” (Filipian 4:6).

A co wtedy, gdy trudno ci się modlić? Zwracaj się do  Boga właśnie w tej sprawie! Proś Go, żeby pomógł ci otworzyć przed Nim swe serce. ‛Bądź w modlitwie wytrwały’, a z czasem nauczysz się rozmawiać z Jehową tak swobodnie, jak z bliskim przyjacielem (Rzymian 12:12). „Wiem”, mówi Maria, „że gdy mam jakiś problem, zawsze mogę prosić Jehowę o kierownictwo i On mi pomoże”.

Zwracając się do Boga, nie musisz używać wyszukanych lub pretensjonalnych słów. „Wylewajcie przed Nim serca wasze” — zachęcał psalmista (Psalm 62:9). Mów Bogu o swych uczuciach i troskach. Proś Go, żeby ci pomógł przezwyciężyć słabości. Módl się o błogosławieństwo dla rodziny i współchrześcijan. Błagaj o przebaczenie, gdy zgrzeszysz. Codziennie dziękuj Mu za dar życia. Kiedy modlitwa stanie się nieodłącznym składnikiem twego życia, nawiążesz z Jehową Bogiem bliskie i serdeczne stosunki.

Publicznie oznajmiaj o swej przyjaźni z Bogiem

Jeżeli cieszysz się przyjaźnią z Bogiem, czy nie powinieneś gorliwie pomagać innym w nawiązaniu z Nim takiej cennej więzi? Istotnie, od osób pragnących być przyjaciółmi Boga, wymaga się ‛składania publicznego wyznania ku wybawieniu’ (Rzymian 10:10, NW).

Wielu najpierw dzieli się swymi wierzeniami nieoficjalnie — z kolegami szkolnymi, sąsiadami i krewnymi.  Później przyłączają się do Świadków Jehowy w ich dziele głoszenia „od domu do domu” (Dzieje 5:42, NW). Jednakże niektórym młodym ludziom ta publiczna działalność nastręcza trudności: „Uważam, że wielu młodych wstydzi się chodzić od domu do domu” — mówi kilkunastoletni chrześcijanin. „Obawiają się, co sobie o nich pomyślą koledzy”.

Ale na czyim uznaniu naprawdę ci zależy — rówieśników czy twego niebiańskiego Przyjaciela, Jehowy? Czy masz pozwolić, by lęk lub wstyd powstrzymały cię od  uzyskania zbawienia? „Trzymajmy się mocno publicznego oznajmiania naszej nadziei, bez wahania” — zachęca apostoł Paweł (Hebrajczyków 10:23, NW). Przekonasz się, że dzięki odpowiedniemu szkoleniu i przygotowaniu głoszenie będzie ci sprawiać niekłamaną radość! (1 Piotra 3:15).

Docenianie dla twego niebiańskiego Przyjaciela powinno w odpowiednim czasie pobudzić cię do oddania się Mu bez zastrzeżeń i usymbolizowania tego przez chrzest w wodzie (Rzymian 12:1; Mateusza 28:19, 20). Publiczne  oznajmianie nadziei i zostanie ochrzczonym uczniem Chrystusa nie może być traktowane lekko. Trzeba między innymi ‛zaprzeć się samego siebie’ — zrezygnować z osobistych dążeń i zabiegać przede wszystkim o uznanie Jehowy Boga (Marka 8:34). Ponadto należy się utożsamić z ogólnoświatową organizacją Świadków Jehowy.

„Sądzę, że wielu młodych ociąga się ze zgłoszeniem do chrztu” — mówi Robert. „Obawiają się postawienia decydującego kroku, z którego nie będą się już mogli wycofać”. To prawda, iż nie można unieważnić swego oddania się Bogu (porównaj Kaznodziei 5:4). Ale gdy ktoś „umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu” — ochrzczony czy też nie (Jakuba 4:17). Nasuwa się więc pytanie: Czy cenisz sobie przyjaźń z Bogiem? Czy pragniesz służyć Mu na zawsze? Jeżeli tak, nie pozwól, by lęk powstrzymywał cię od opowiadania innym o twej przyjaźni z Bogiem!

Wiecznotrwałe błogosławieństwa dla przyjaciół Boga

Kto obiera przyjaźń z Bogiem, ten ma przeciw sobie cały świat (Jana 15:19). Możesz się stać przedmiotem szyderstw. Mogą cię nękać trudności, problemy i pokusy. Nie pozwól jednak nikomu ani niczemu ograbić cię  z więzi z Bogiem, który obiecał przecież, że nigdy nie zawiedzie: „Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę” (Hebrajczyków 13:5).

Książka ta stanowi tylko jeden z dowodów, że Jehowa i Jego organizacja interesują się twą wieczystą pomyślnością. I chociaż nie jest możliwe omówienie tu wszystkich twych pytań i problemów, z pewnością bardziej niż kiedykolwiek uświadamiasz sobie, iż Biblia jest niewyczerpanym źródłem mądrości! (2 Tymoteusza 3:16, 17). Właśnie w tej świętej Księdze szukaj pomocy, gdy nie umiesz sobie poradzić z jakimiś problemami (Przypowieści 2:4, 5). Jeżeli masz bogobojnych rodziców, również u nich możesz znaleźć duchową mądrość oraz wsparcie — wystarczy, że otworzysz przed nimi serce!

Przede wszystkim jednak nie zapominaj, iż każdy twój problem potrafi rozwiązać Jehowa Bóg. Jest „pomocą w utrapieniach najpewniejszą” i wesprze cię w pokonywaniu wszelkich trudności (Psalm 46:2). Dlatego „pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku” (Kaznodziei 12:1). Dzięki temu rozweselisz serce Jehowy (Przypowieści 27:11). A ponadto w ten właśnie sposób uzyskasz życie wieczne w nieprzemijającym raju — nagrodę, którą Bóg obdarzy swych przyjaciół.

Pytania do omówienia

□ Dlaczego bliska więź z Bogiem ma tak duże znaczenie?

□ Co Biblia wyjawia o Bogu?

□ Co można zrobić, żeby czytanie Biblii sprawiało przyjemność i było pożyteczne?

□ Co obejmuje „publiczne oznajmianie” swej wiary?

□ Jaką rolę w przybliżaniu się do Boga odgrywają zebrania? Jak można odnieść z nich najwięcej korzyści?

□ Jakich błogosławieństw dostępuje przyjaciel Boga?

[Napis na stronie 311]

Czy naprawdę mogę przybliżyć się do Boga?

[Napis na stronie 312]

Biblia to objawienie dane ludziom przez Boga. Wyjaśnia, skąd się wzięliśmy i dokąd zmierzamy

[Ramka i ilustracja na stronach 316, 317]

Zebrania pomagają przybliżyć się do Boga

„Przekonałem się, że bliskie kontakty z tymi, którzy miłują Jehowę, pomagają mi utrzymywać z Nim zażyłe stosunki” — powiedział pewien młody Nigeryjczyk. Świadkowie Jehowy organizują takie wspólne spotkania w miejscowych Salach Królestwa (Hebrajczyków 10:23-25). Szesnastoletnia Anita powiedziała: „W Sali Królestwa znalazłam prawdziwych przyjaciół”.

Jednakże zebrania takie właściwie nie mają charakteru towarzyskiego. W Salach Królestwa odbywa się szkolenie biblijne, na które składa się pięć cotygodniowych zebrań. Obejmuje ono szeroki zakres tematów: życie rodzinne, proroctwa i nauki biblijne, sposób postępowania oraz chrześcijańską służbę — żeby wymienić tylko kilka. Wprawdzie zebrania te nie mają wyszukanej formy, ale są przeprowadzane w interesujący sposób. Wykłady i dyskusje często przeplata się wywiadami i pokazami na żywo. Co godne uwagi, dzięki teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej zostało wyszkolonych tysiące skutecznych mówców.

Co możesz zrobić, jeśli już chodzisz na zebrania? Staraj się odnosić z nich coraz więcej pożytku. 1) Przygotowuj się. „Zaplanuj sobie stałą porę na studiowanie publikacji, które są omawiane na zebraniach” — mówi Anita. Łatwiej ci wtedy będzie 2) zabierać głos. Młody Jezus słuchał uważnie, zadawał pytania i udzielał odpowiedzi, gdy w świątyni rozważano zagadnienia duchowe (Łukasza 2:46, 47). Ponadto możesz robić notatki, żeby nie błądzić myślami i ‛zwracać baczniejszą uwagę na to, co słyszysz’ (Hebrajczyków 2:1). Jeżeli program przewiduje udział słuchaczy, zabieraj głos.

Oto inna pomocna wskazówka: 3) Stosuj w praktyce to, czego się uczysz. Dziel się z drugimi zdobytą wiedzą. Co ważniejsze, wcielaj ją w życie, dokonując niezbędnych zmian. Składaj dowody, że prawda ‛działa w tobie’ (1 Tesaloniczan 2:13).

Dawaj pierwszeństwo zebraniom. Jeżeli masz wyjątkowo dużo lekcji, staraj się je odrobić przed zebraniem. „Bardzo lubię porozmawiać sobie po zebraniu i często opuszczam salę ostatni” — mówi Simeon. „Ale gdy muszę jeszcze odrobić lekcje, wychodzę od razu”. Bez względu na to, jak rozwiążesz tę sprawę, dokładaj wszelkich starań, żeby regularnie być na zebraniach. Mają one zasadnicze znaczenie dla twego rozwoju duchowego.

[Ilustracja na stronie 315]

Jeżeli chcesz nawiązać przyjaźń z Bogiem, musisz czytać Biblię

[Ilustracje na stronie 318]

„Wiem, że gdy mam jakiś problem, zawsze mogę prosić Jehowę o kierownictwo i On mi pomoże”