WUDD äwahaupt irjent een Mensch Gott tru bliewen, wan dee bat oppet latste aufjeprooft wort ooda selfst kjeenen Nutzen doavon haud? Hiob wort wäajens dise Froag oppe Proow jestalt. Un derch am wort de Auntwuat jejäft.

Hiob wia een Vewaunta von Abraham un läwd en de Jäajent, wua vondoag Arabien es. To dee Tiet wieren de Israeliten noch en Ägipten. Eenen Dach kjeemen de Enjel em Himmel ver Gott aula toop un uk Soton wia doa mank. Ver de gaunze Schoa säd Jehova, woo sea hee sikj äwa sienen truhoatjen Deena Hiob freid. Hee säd, daut jeef kjeenen aundren oppe Ieed, waut soo tru wia. Oba Soton behaupt dan, Hiob wia bloos tru, wiels Gott dän säajnen un beschitzen deed. Wan Gott dän aules wudd wajchnämen, wudd dee Gott utflieekjen.

Gott jeef Soton de Frieheit, Hiob aules wajchtonämen; ieescht sien gaunzet Hab un Goot, dan aul siene Kjinja un tolatst schluach Soton Hiob noch met eene Krankheit. Hiob wist daut nich, daut Soton doahinja wia, daut hee soo lieden must. Hee kunn daut nich vestonen, wuarom Gott daut tooleet. Oba hee stald sikj doawäajen nich jäajen Gott.

Dan kjeemen doa noch dree Mana no Hiob, waut am von ea kjanden. Dee hilden am lange Räden väa, waut en daut Bibelbuak Hiob oppjeschräwen sent. Daut wieren kjeene goode Frind. Dee behaupten, Gott haud kjeenen Jefaulen aun siene Deena un vetrud dee uk nich mol. Dee wullen Hiob uk enräden, Gott deed am fa Sinden bestrofen, waut hee em plietschen jedonen haud. Oba Hiob horcht nich no dee äa vedreidet Denkjen. Hee vesechad an, hee wudd volstendich tru bliewen bat aun sienen Doot!

Oba Hiob muak dän Fäla, daut hee too sea doarom bedocht wia, sikj selfst to rajchtfoadjen. Elihu, een junga Maun, waut bat hiahan toojehorcht haud, säd dan to Hiob, hee docht faulsch. Eena sull väl leewa Jehova sien Rajcht aus Harscha rajchtfoadjen enne Städ sikj selfst, säd hee. Elihu deed uk de aundre dree Mana strenj trajchtwiesen.

Dan räd Gott to Hiob un holp am, aules von de rajchte Sied to beseenen. Gott wees am opp eenje besondre Dinja han, waut daut en de Natua jeft. Hee muak am doamet dietlich, woo kjlien de Mensch mau es jäajen Gott. Hiob wia deemootich un leet sikj von Gott sajen. Un Jehova, dee ‘metliedent es un sikj erboarmt’, muak Hiob wada jesunt, jeef am noch dobbelt soo väl, aus hee ea jehaut haud, un säajend am wada met tieen Kjinja (Jakobus 5:11). Hiob wia Gott volstendich tru jebläwen. Soo jeef hee de Auntwuat opp de Froag, waut Soton oppjebrocht haud. Hee bewees, daut de Mensch Gott tru bliewen kaun, uk wan dee bat oppet latste aufjeprooft woat.

Stett sikj opp daut Bibelbuak Hiob.