Dómarabókin 2:1–23
2 Engill Jehóva kom nú frá Gilgal til Bókím og sagði: „Ég leiddi ykkur út úr Egyptalandi inn í landið sem ég sór forfeðrum ykkar. Ég sagði einnig: ‚Ég mun aldrei rjúfa sáttmála minn við ykkur.
2 Þið megið hins vegar ekki gera sáttmála við íbúa þessa lands heldur skuluð þið rífa niður ölturu þeirra.‘ En þið hafið ekki hlýtt mér. Af hverju hafið þið ekki gert það?
3 Þess vegna sagði ég líka: ‚Ég hrek þá ekki burt undan ykkur. Þeir verða ykkur að tálsnöru og guðir þeirra munu tæla ykkur burt frá mér.‘“
4 Þegar engill Jehóva sagði þetta við Ísraelsmenn grétu þeir hástöfum.
5 Þess vegna nefndu þeir staðinn Bókím* og þeir færðu Jehóva fórn þar.
6 Þegar Jósúa lét Ísraelsmenn fara hélt hver og einn til erfðalands síns til að taka það til eignar.
7 Fólkið þjónaði Jehóva meðan Jósúa var á lífi og meðan þeir öldungar voru á lífi sem lifðu Jósúa og höfðu séð öll þau stórvirki sem Jehóva hafði unnið í þágu Ísraels.
8 Jósúa Núnsson þjónn Jehóva dó 110 ára að aldri.
9 Hann var grafinn á erfðalandi sínu í Timnat Heres í fjalllendi Efraíms, norðan við Gaasfjall.
10 Öll sú kynslóð safnaðist til forfeðra sinna* og önnur kynslóð kom fram sem þekkti ekki Jehóva né það sem hann hafði gert fyrir Ísrael.
11 Þá gerðu Ísraelsmenn það sem var illt í augum Jehóva og þjónuðu Baölunum.*
12 Þeir yfirgáfu Jehóva, Guð feðra sinna, sem leiddi þá út úr Egyptalandi, og tilbáðu aðra guði, guði þjóðanna sem bjuggu í kringum þá. Þeir féllu fram fyrir þeim og misbuðu Jehóva.
13 Þeir yfirgáfu Jehóva og þjónuðu Baal og Astörtunum.
14 Þá blossaði reiði Jehóva upp gegn Ísraelsmönnum og hann leyfði ræningjum að ræna þá. Hann gaf þá á vald óvinanna í kring og þeir gátu ekki lengur staðið gegn þeim.
15 Hönd Jehóva var gegn þeim hvað sem þeir tóku sér fyrir hendur svo að þeir lentu í erfiðleikum eins og Jehóva hafði sagt og Jehóva hafði svarið þeim, og þeir upplifðu miklar hörmungar.
16 Þá gaf Jehóva þeim dómara sem frelsuðu þá úr höndum þeirra sem rændu þá.
17 En þeir hlustuðu ekki einu sinni á dómarana heldur fóru að tilbiðja aðra guði* og krjúpa fyrir þeim. Þeir voru fljótir að víkja út af veginum sem forfeður þeirra fetuðu. Forfeður þeirra höfðu hlýtt boðorðum Jehóva en þeir gerðu það ekki.
18 Þegar Jehóva gaf þeim dómara var Jehóva með dómaranum og frelsaði þá úr höndum óvina þeirra meðan dómarinn var á lífi. Jehóva kenndi í brjósti um þá* þegar þeir kveinuðu undan þeim sem kúguðu þá og fóru illa með þá.
19 En þegar dómarinn dó féllu þeir í sama farið og hegðuðu sér verr en feður þeirra. Þeir tilbáðu aðra guði, þjónuðu þeim og féllu fram fyrir þeim. Þeir létu ekki af hátterni sínu og þrjósku.
20 Að lokum blossaði reiði Jehóva upp gegn Ísrael og hann sagði: „Þar sem þessi þjóð hefur rofið sáttmálann sem ég sagði forfeðrum hennar að halda og hefur óhlýðnast mér
21 ætla ég ekki að hrekja burt frá henni eina einustu af þjóðunum sem Jósúa skildi eftir þegar hann dó.
22 Þá reynir á hvort Ísraelsmenn halda sig á vegi Jehóva og ganga hann eins og feður þeirra.“
23 Jehóva lét því þessar þjóðir vera kyrrar í landinu. Hann rak þær ekki burt tafarlaust og gaf þær ekki í hendur Jósúa.
Neðanmáls
^ Sem þýðir ‚þeir sem gráta‘.
^ Ljóðræn lýsing á dauðanum.
^ Eða „tilbáðu Baalana“.
^ Eða „að stunda vændi með öðrum guðum“.
^ Eða „iðraðist“.
