Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

Sanglit si Haring Solomon sa karaang Israel nahimong dili matinumanon sa Diyos sa dihang natigulang na siya, makaingon ba kita nga dili siya mabanhaw?—1 Hari 11:3-9.

Bisan pag nalista diha sa Bibliya ang ngalan sa pipila ka lalaki ug babaye sa pagtuo nga tinong mabanhaw, kini wala gayod maghisgot nga may kalaomang mabanhaw ang matag tawo nga ginganlan niini. (Hebreohanon 11:1-40) Hinuon, sa kahimtang ni Solomon, makaideya kita bahin sa paghukom sa Diyos pinaagi sa pagtandi sa nahitabo kaniya sa iyang pagkamatay ug sa nahitabo sa pipila ka tawong matinumanon sa dihang namatay sila.

Ang Kasulatan naghisgot ug duha lamang ka posibleng mahitabo sa mga patay—ang temporaryo nga pagkawala-maglungtad ug ang pagkapatay hangtod sa hangtod. Kadtong gihukman nga dili takos mabanhaw gitambog ngadto sa “Gehenna,” o “linaw nga kalayo.” (Mateo 5:22; Marcos 9:47, 48; Pinadayag 20:14) Apil kanila ang unang magtiayon, si Adan ug Eva, ang maluibong si Judas Iskariote, ug ang pipila ka tawong namatay sa dihang gipatuman sa Diyos ang iyang hukom kanila, sama sa katawhan sa adlaw ni Noe ug sa mga molupyo sa Sodoma ug Gomora. a Sa pagkamatay, kadtong pagabanhawon moadto sa komong lubnganan sa katawhan—ang Sheol o Hades. Sa paghisgot bahin sa ilang umaabot, ang Bibliya nag-ingon: “Ang dagat mitugyan sa mga patay nga diha niini, ug ang kamatayon ug ang Hades mitugyan sa mga patay nga diha kanila, ug gihukman ang matag usa sumala sa ilang mga buhat.”—Pinadayag 20:13.

Busa, ang mga matinumanon nga gihisgotan sa Hebreohanon kapitulo 11 anaa sa Sheol o Hades, nga nagpaabot nga mabanhaw. Apil kanila mao ang maunongong mga alagad sa Diyos nga si Abraham, Moises, ug David. Tagda karon kon sa unsang paagi gihisgotan sa Bibliya ang bahin sa ilang pagkamatay. “Kon bahin kanimo,” giingnan ni Jehova si Abraham, “ikaw moadto sa imong mga katigulangan diha sa kalinaw; ikaw igalubong sa igong katigulangon.” (Genesis 15:15) Si Jehova miingon kang Moises: “Tan-awa! Ikaw matulog na uban sa imong mga katigulangan.” (Deuteronomio 31:16) Mahitungod sa amahan ni Solomon, si David, ang Bibliya nag-ingon: “Si David natulog uban sa iyang mga katigulangan ug gilubong sa Siyudad ni David.” (1 Hari 2:10) Busa, ang pamulong ‘natulog uban sa mga katigulangan sa usa’ maoy laing paagi sa pag-ingon nga ang tawo miadto sa Sheol.

Unsay nahitabo kang Solomon sa dihang namatay siya? Ang Bibliya nagtubag: “Ang mga adlaw nga si Solomon naghari sa Jerusalem sa tibuok Israel maoy kap-atan ka tuig. Unya si Solomon natulog uban sa iyang mga katigulangan, ug gilubong sa Siyudad ni David nga iyang amahan.” (1 Hari 11:42, 43) Busa, daw makataronganon ang paghinapos nga si Solomon anaa sa Sheol o Hades, nga gikan niana siya banhawon.

Kini nga konklusyon nagpasabot nga ang posibilidad nga mabanhaw bukas sa ubang mga tawo nga tinong gihisgotan sa Kasulatan nga ‘sila natulog uban sa ilang mga katigulangan.’ Sa pagkatinuod, daghang hari nga nagsunod kang Solomon, bisag dili matinumanon, gihisgotan sa maong paagi. Dili ikaingong kini dili katuohan, sanglit “aduna unyay pagkabanhaw sa mga matarong ug sa mga dili-matarong.” (Buhat 24:15) Siyempre, human lamang sa pagkabanhaw sa “tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan” nga atong tinong mahibaloan kon kinsa ang banhawon. (Juan 5:28, 29) Busa inay ihatag ang dili-kaduhaduhaang tubag kon mabanhaw ba ang usa ka tawo sa kakaraanan, kita maghulat, nga mosalig sa hingpit nga desisyon ni Jehova.

[Footnote]