1-2. Welke prachtige hoop hebben Jehovah’s aanbidders?

HOOP is heel belangrijk. Mensen hopen dat ze een gelukkig huwelijk krijgen, gezonde kinderen kunnen opvoeden of genezen van een ernstige ziekte. Wij als christenen verlangen misschien naar dezelfde dingen. Maar onze hoop gaat verder. Wij hopen eeuwig te leven, samen met dierbaren die we in de dood hebben verloren.

² Paulus zei: ‘Op God heb ik mijn hoop gevestigd (...), namelijk dat er een opstanding zal zijn van zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen’ (Hand. 24:15). Hij was niet de eerste die de hoop uitsprak dat er een opstanding zou zijn. Ook Job had het daarover. Hij was ervan overtuigd dat God aan hem zou denken en hem tot leven zou wekken (Job 14:7-10, 12-15).

3. Waarom is 1 Korinthiërs 15 nuttig voor ons?

³ ‘De opstanding van de doden’ behoort tot ‘de grondleer’, het ‘fundament’ van alles wat christenen geloven (Hebr. 6:1, 2). Paulus heeft het uitgebreid over de opstanding in 1 Korinthiërs 15. Wat hij schreef moet de christenen in de eerste eeuw echt hebben opgebouwd. Het kan ook jou opbouwen en het kan je hoop versterken, ongeacht hoelang je al naar de opstanding uitkijkt.

4. Wat is de basis voor onze opstandingshoop?

⁴ De opstanding van Jezus Christus is de basis voor de hoop dat overleden dierbaren weer kunnen terugkomen. Het was deel van ‘het goede nieuws’ dat Paulus aan de Korinthiërs bekendmaakte (1 Kor. 15:1, 2). Hij zei zelfs dat het geloof van een christen nutteloos zou zijn als hij niet  in de opstanding geloofde (1 Kor. 15:17). Geloof in de opstanding van Jezus is essentieel voor onze christelijke hoop.

5-6. Wat betekenen de woorden in 1 Korinthiërs 15:3, 4 voor ons?

⁵ Aan het begin van zijn betoog over de opstanding noemt Paulus drie feiten: (1) ‘Christus is voor onze zonden gestorven.’ (2) ‘Hij is begraven.’ (3) Hij ‘is op de derde dag opgewekt, zoals in de Schrift staat’. (Lees 1 Korinthiërs 15:3, 4.)

⁶ Wat betekenen Jezus’ dood, begrafenis en opstanding voor ons? De profeet Jesaja voorspelde dat de Messias zou worden ‘verwijderd uit het land der levenden’ en ‘een graf bij slechte mensen’ zou krijgen. Maar dat was niet alles. Jesaja zei ook dat de Messias ‘de zonden van veel mensen’ zou dragen. Dat deed Jezus toen hij zijn leven gaf als losprijs (Jes. 53:8, 9, 12; Matth. 20:28; Rom. 5:8). De dood, begrafenis en opstanding van Jezus vormen dus een solide basis voor onze hoop op bevrijding van de zonde en de dood en hereniging met onze overleden dierbaren.

7-8. Waarom kunnen christenen geloven dat Jezus is opgewekt?

⁷ Onze opstandingshoop is gelinkt aan de opstanding van Jezus, dus we moeten ervan overtuigd zijn dat Jezus werd opgewekt. Waarom kunnen we er zeker van zijn dat Jehovah Jezus tot leven wekte?

⁸ Er waren heel wat ooggetuigen die bevestigden dat Jezus was opgestaan (1 Kor. 15:5-7). De eerste in Paulus’ opsomming is Petrus (Cefas). Een groep discipelen bevestigde dat Petrus de opgestane Jezus had gezien (Luk. 24:33, 34). Daarnaast noemt Paulus ‘de twaalf’ (de apostelen) als getuigen. Vervolgens zegt hij dat Christus ‘aan meer dan 500 broeders tegelijk is verschenen’, misschien bij de vreugdevolle bijeenkomst in Galilea waar in Mattheüs 28:16-20 over wordt gesproken. Paulus zegt ook dat Jezus verscheen aan ‘Jakobus’, waarschijnlijk zijn halfbroer, die eerder niet geloofde dat hij de Messias was (Joh. 7:5). Toen hij de opgestane Jezus had gezien, was hij overtuigd. Het is interessant dat toen Paulus in 55 deze brief schreef, veel ooggetuigen van de opstanding nog leefden. Dus als iemand twijfelde, kon hij hen in levenden lijve spreken.

9. Welk persoonlijke getuigenis, waarover we lezen in Handelingen 9:3-5, kon Paulus aan het bewijsmateriaal toevoegen?

⁹ Later verscheen Jezus aan Paulus zelf (1 Kor. 15:8). Paulus (Saulus) was onderweg naar Damaskus toen hij de stem van de opgestane Jezus hoorde en hem in een visioen in hemelse glorie zag. (Lees Handelingen 9:3-5.) Paulus’ ervaring was nóg een bewijs dat Jezus’ opstanding geen fabeltje was (Hand. 26:12-15).

10. Wat deed Paulus omdat hij ervan overtuigd was dat Jezus was opgewekt?

¹⁰ Het getuigenis van Paulus was vooral interessant omdat hij de christenen ooit had vervolgd. Toen hij er eenmaal van overtuigd was dat Jezus was opgewekt, werkte hij hard om ook anderen daarvan te overtuigen. Afranselingen, gevangenisstraf en schipbreuk — hij had het er allemaal voor over om te prediken dat Jezus was opgewekt (1 Kor. 15:9-11; 2 Kor. 11:23-27). Hij was daar zo zeker van dat hij zelfs bereid was voor zijn overtuiging te sterven. Overtuigt al dat bewijsmateriaal je er niet van dat Jezus uit de dood is opgewekt? En versterkt het niet je geloof in de opstanding?

11. Wat kan de reden zijn geweest dat sommigen in Korinthe een verkeerde opvatting hadden over de opstanding?

¹¹ Sommigen in de Griekse stad Korinthe hadden een verkeerde opvatting over de opstanding. Er werd zelfs gezegd ‘dat er geen opstanding van de doden is’ (1 Kor. 15:12). Filosofen in een andere Griekse stad, Athene, hadden de spot gedreven met het idee dat Jezus was opgewekt. Misschien had dat enkelen in Korinthe ook beïnvloed (Hand. 17:18, 31, 32). Het kan ook zijn dat sommigen de opstanding als iets figuurlijks bezagen: iemand die ‘dood’ was in zonde, was ‘levend’ geworden als christen. Hoe dan ook maakte het ontkennen van de opstanding hun geloof nutteloos. Als God Jezus niet had opgewekt, dan was er geen losprijs betaald en zou iedereen in zijn zonden blijven. Dus degenen die de opstanding verwierpen, hadden geen reële hoop (1 Kor. 15:13-19; Hebr. 9:12, 14).

12. Wat was in lijn met 1 Petrus 3:18, 22 het verschil tussen Jezus’ opstanding en eerdere opstandingen?

¹² Paulus wist uit eigen ervaring dat ‘Christus uit de dood is opgewekt’. Die opstanding was beter dan eerdere opstandingen omdat de mensen die opgewekt waren later weer stierven. Paulus noemde Jezus ‘de eersteling van hen die zijn gestorven’. In welke zin was Jezus de eerste? Hij was de eerste die tot leven werd gewekt als geestelijk wezen en de eerste mens die naar de hemel opsteeg (1 Kor. 15:20; Hand. 26:23; lees 1 Petrus 3:18, 22).

13. Wat is volgens Paulus het verschil tussen Adam en Jezus?

¹³ Waarom kon de dood van één mens miljoenen mensen levend maken? Paulus geeft een logisch antwoord op die vraag. Hij stelt wat Adam de mensheid aandeed tegenover wat Christus mogelijk maakte. Over Adam schreef hij: ‘De dood is er gekomen door een mens.’ Toen Adam zondigde, betekende dat de dood voor hemzelf en zijn nakomelingen. Wij voelen nog steeds de vreselijke gevolgen van zijn ongehoorzaamheid. Wat een verschil met de toekomst die mogelijk is omdat God zijn Zoon opwekte! ‘Ook de opstanding van de doden komt er door een mens’, Jezus. ‘Want zoals in Adam iedereen sterft,’ redeneerde Paulus, ‘zo zal ook in de Christus iedereen levend gemaakt worden’ (1 Kor. 15:21, 22).

14. Zal Adam worden opgewekt? Leg uit.

¹⁴ Wat bedoelde Paulus toen hij zei dat ‘in Adam iedereen sterft’? Paulus had het over alle nakomelingen van Adam, die zonde en onvolmaaktheid van hem hebben geërfd en daarom sterven (Rom. 5:12). Adam behoort niet tot degenen die ‘levend gemaakt worden’. Christus’ losprijs geldt niet voor hem, want hij was een volmaakte man die God opzettelijk ongehoorzaam was. Wat er met Adam gebeurde, zal ook gebeuren met degenen die door ‘de Mensenzoon’ worden geoordeeld als ‘bokken’: ze ‘zullen voor eeuwig worden afgesneden’ (Matth. 25:31-33, 46; Hebr. 5:9).

15. Wie behoren tot de ‘iedereen’ die ‘levend gemaakt zal worden’?

¹⁵ Paulus zei dat ‘in de Christus iedereen levend gemaakt zal worden’ (1 Kor. 15:22). Hij schreef zijn brief aan gezalfde christenen in Korinthe, die tot leven in de hemel zouden worden gewekt. Die christenen waren ‘geheiligd in eendracht met Christus Jezus, geroepen om heiligen te zijn’. En hij had het over ‘zij die  in eendracht met Christus zijn gestorven’ (1 Kor. 1:2; 15:18; 2 Kor. 5:17). In een andere geïnspireerde brief schreef Paulus dat degenen die ‘één met hem [Jezus] zijn geworden door te sterven zoals hij’ ook ‘één met hem zullen zijn doordat [ze] worden opgewekt zoals hij’ (Rom. 6:3-5). Jezus werd opgewekt als een geest en ging naar de hemel. Dat zal dus ook gebeuren met iedereen die ‘in eendracht met Christus’ is, dat wil zeggen alle met de geest gezalfde christenen.

16. Wat suggereerde Paulus door Jezus ‘de eersteling’ te noemen?

¹⁶ Paulus schreef dat Christus was opgewekt als ‘de eersteling van hen die zijn gestorven’. Bedenk dat anderen, zoals Lazarus, tot leven op aarde waren gewekt, maar dat Jezus de allereerste was die uit de dood werd opgewekt als een geest en die eeuwig leven kreeg. Hij was te vergelijken met de eerstelingen of eerste opbrengst van de oogst die de Israëlieten aan God offerden. En door Jezus ‘de eersteling’ te noemen suggereerde Paulus dat daarna anderen tot leven in de hemel zouden worden gewekt. De apostelen en anderen die ‘in eendracht met Christus’ waren zouden Jezus volgen. Uiteindelijk zouden ze eenzelfde opstanding als Jezus krijgen.

17. Wanneer zouden degenen die ‘in eendracht met Christus’ waren hun hemelse beloning krijgen?

¹⁷ De hemelse opstanding voor degenen die ‘in eendracht met Christus’ waren was nog niet begonnen toen Paulus zijn brief aan de Korinthiërs schreef. Hij wees er juist op dat het in de toekomst zou gebeuren: ‘Ieder op zijn beurt: Christus als eersteling en daarna, tijdens zijn aanwezigheid, zij die bij de Christus horen’ (1 Kor. 15:23; 1 Thess. 4:15, 16). Wij leven nu tijdens de voorspelde ‘aanwezigheid’ van de Christus. De apostelen en andere gezalfde christenen die stierven, moesten tot die aanwezigheid wachten om hun hemelse beloning te krijgen en ‘één met hem [Jezus] te zijn doordat [ze] worden opgewekt zoals hij’.

18. (a) Waarom kun je concluderen dat er na de hemelse opstanding nog een volgt? (b) Wat gaat er volgens 1 Korinthiërs 15:24-26 in de hemel gebeuren?

¹⁸ Maar hoe zit het met alle loyale christenen die niet de hoop hebben om met  Christus in de hemel te leven? Ook zij hebben de opstandingshoop. De Bijbel zegt dat Paulus en anderen die naar de hemel gaan ‘de eerdere opstanding uit de dood ontvangen’ (Fil. 3:11). Daaruit kun je opmaken dat er nog een opstanding zou volgen. Dat zou overeenkomen met wat Job over zijn toekomst zei (Job 14:15). ‘Zij die bij de Christus horen’ zullen bij Jezus in de hemel zijn als hij alle regeringsautoriteit en alle gezag en kracht uitschakelt. Zelfs ‘de laatste vijand’, ‘de dood’, wordt uitgeschakeld. Degenen die tot leven in de hemel zijn gewekt zullen bevrijd zijn van de overgeërfde dood. Maar hoe zit het met anderen? (Lees 1 Korinthiërs 15:24-26.)

19. Wat kunnen personen die geen hemelse hoop hebben verwachten?

¹⁹ Wat kunnen personen die geen hemelse hoop hebben verwachten? Ze kunnen hoop putten uit Paulus’ woorden: ‘Er zal een opstanding zijn van zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen’ (Hand. 24:15). Er kunnen beslist geen onrechtvaardige personen in de hemel komen, dus die woorden wijzen op een toekomstige opstanding op aarde.

20. Hoe is jouw hoop versterkt?

²⁰ Het lijdt geen twijfel: ‘Er zal een opstanding zijn’! Degenen die tot leven op aarde worden gewekt, hebben het vooruitzicht hier eeuwig te leven. Op die belofte kun je vertrouwen. En die hoop kan een troost zijn als je denkt aan degenen die je in de dood hebt verloren. Zij kunnen uit de dood worden opgewekt wanneer Christus en anderen ‘de 1000 jaar (...) als koningen regeren’ (Openb. 20:6). Ook jij kunt er zeker van zijn dat je een opstanding zult krijgen als je voor het begin van het Millennium sterft. Die ‘hoop loopt niet op een teleurstelling uit’ (Rom. 5:5). Je kunt er kracht en vreugde uit putten voor je dienst voor God. Maar we kunnen nog meer leren uit 1 Korinthiërs 15, zoals we in het volgende artikel zullen zien.