Γιατί ο Θεός να Επιτρέπει τα Παθήματα;
Κεφάλαιο 16
Γιατί ο Θεός να Επιτρέπει τα Παθήματα;
1. Ποια είναι μια συνηθισμένη αιτία για την οποία πολλοί άνθρωποι αμφιβάλλουν για την ύπαρξη ενός Δημιουργού;
ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ αιτία για την οποία πολλοί άνθρωποι αμφιβάλλουν για την ύπαρξη ενός Δημιουργού είναι η επικράτηση των παθημάτων στον κόσμο. Σε όλους τους αιώνες υπήρξε πάρα πολλή σκληρότητα, αιματοχυσία και απροκάλυπτη κακία, προκαλώντας πολλά παθήματα σε εκατομμύρια αθώους ανθρώπους. Γι’ αυτό πολλοί ρωτούν: ‘Αν υπάρχει Θεός, γιατί τα επιτρέπει όλα αυτά;’ Αφού, όπως είδαμε, η αφήγηση της Αγίας Γραφής συμφωνεί απόλυτα με τα γεγονότα σχετικά με τη δημιουργία, μπορεί η Αγία Γραφή να μας βοηθήσει επίσης να καταλάβουμε γιατί ένας ισχυρός Δημιουργός επιτρέπει τόσα πολλά παθήματα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
2. Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή το περιβάλλον στο οποίο τοποθετήθηκε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι;
2 Τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης παρέχουν το θεμέλιο για να βασίσουμε την απάντηση αυτής της ερώτησης. Περιγράφουν τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς παθήματα. Ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα τοποθετήθηκαν σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον, σε ένα όμορφο σαν κήπο σπίτι που λεγόταν Εδέμ, και τους δόθηκε ευχάριστη και ενδιαφέρουσα εργασία. Σχετικά με τη γη, ο Θεός τους είπε ‘να εργάζονται και να φυλάττουν αυτήν’. Είχαν επίσης την επίβλεψη «επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης».—Γένεσις 1:28· 2:15.
3. Ποια προσδοκία τέθηκε μπροστά στον Αδάμ και στην Εύα;
3 Επιπλέον, επειδή οι πρώτοι άνθρωποι δημιουργήθηκαν με τέλεια σώματα και τέλειες διάνοιες, δεν είχαν εντελώς κανένα ελάττωμα. Έτσι, δεν υπήρχε λόγος να υποφέρουν ποτέ από αρρώστια, γηρατειά ή θάνατο. Αντίθετα, είχαν την προσδοκία για ένα ατελείωτο μέλλον σε έναν επίγειο παράδεισο.—Δευτερονόμιον 32:4.
4. Ποιος ήταν ο σκοπός του Θεού για τους ανθρώπους και την ίδια τη γη;
4 Ο Θεός είπε επίσης στο πρώτο ζευγάρι να ‘αυξηθούν και να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη’. Καθώς θα γεννούσαν παιδιά, η ανθρώπινη οικογένεια θα αυξανόταν και θα επέκτεινε τα όρια του Παράδεισου, ώστε τελικά αυτός θα περιέβαλε ολόκληρη τη γη. Επομένως, η ανθρώπινη φυλή θα ήταν μια ενωμένη οικογένεια και όλοι θα ζούσαν με τέλεια υγεία σε μια παραδεισένια γη.
Η Ανάγκη για Αποδοχή της Διακυβέρνησης του Θεού
5. Γιατί απαιτούνταν από τους ανθρώπους να δεχτούν τη διακυβέρνηση του Θεού;
5 Ωστόσο, για να συνεχιστεί αυτή η αρμονία, το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι έπρεπε να δεχτεί το δικαίωμα του Δημιουργού να ρυθμίζει τις ανθρώπινες υποθέσεις. Δηλαδή, έπρεπε να δεχτούν την κυριαρχία του. Γιατί; Πρώτ’ από όλα, επειδή αυτό ήταν κατάλληλο. Ο κάθε κατασκευαστής έχει ασφαλώς δικαίωμα να ασκεί κάποιο έλεγχο πάνω σε αυτό που έχει φτιάξει. Η αρχή αυτή παρατηρείται εδώ και αιώνες στους νόμους της ιδιοκτησίας. Ακόμα, οι άνθρωποι έπρεπε να δεχτούν την κατεύθυνση του Πλάστη τους λόγω του εξής ιδιαίτερα σημαντικού γεγονότος: Δεν είχαν σχεδιαστεί με την ικανότητα να κυβερνούν τον εαυτό τους με επιτυχία ανεξάρτητα από τον Δημιουργό τους, όπως και δεν θα μπορούσαν να παραμένουν ζωντανοί αν δεν έτρωγαν, δεν έπιναν και δεν ανάπνεαν. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι η Αγία Γραφή έχει δίκιο όταν λέει: «Του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού». (Ιερεμίας 10:23) Εφόσον οι άνθρωποι θα έμεναν πιστοί στις καθοδηγητικές γραμμές που έθεσε γι’ αυτούς ο Δημιουργός τους, η ζωή θα ήταν συνεχής, πετυχημένη και ευτυχισμένη.
6, 7. (α) Ποιο είδος ελευθερίας παραχώρησε ο Θεός στους ανθρώπους και γιατί; (β) Ποια κακή εκλογή έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι;
6 Επίσης, οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ως ελεύθεροι παράγοντες. Δεν φτιάχτηκαν να συμπεριφέρονται σαν ρομπότ, δηλαδή δεν ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν ορισμένα πράγματα κυρίως από ένστικτο, όπως είναι τα ζώα ή τα έντομα. Αλλά η ελευθερία αυτή έπρεπε να είναι σχετική, όχι απόλυτη. Έπρεπε να την εξασκούν με υπευθυνότητα, μέσα στα όρια των νόμων του Θεού, οι οποίοι νόμοι συνέβαλαν στο κοινό καλό. Σημειώστε πώς εκθέτει αυτή την αρχή η Αγία Γραφή: «Ως ελεύθεροι, και μη ως έχοντες την ελευθερίαν επικάλυμμα της κακίας, αλλ’ ως δούλοι του Θεού». (1 Πέτρου 2:16) Χωρίς νόμο που να κατευθύνει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, θα υπήρχε αναρχία και οι ζωές όλων των ανθρώπων θα επηρεάζονταν δυσμενώς.
7 Έτσι, ενώ η σχετική ελευθερία είναι επιθυμητή, η πολύ μεγάλη ελευθερία δεν είναι. Αν δώσετε σε ένα παιδί πολύ μεγάλη ελευθερία, αυτό μπορεί να το οδηγήσει να παίξει σε έναν πολυσύχναστο δρόμο ή να βάλει το χέρι του πάνω σε μια αναμμένη θερμάστρα. Η πλήρης ελευθερία να κάνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς να λαβαίνουμε υπόψη την κατεύθυνση του Πλάστη μας μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Αυτό συνέβηκε στους πρώτους ανθρώπους. Προτίμησαν να κάνουν κακή χρήση του δώρου της ελευθερίας. Αποφάσισαν, εσφαλμένα, να γίνουν ανεξάρτητοι από τον Δημιουργό τους και με αυτό τον τρόπο να ‘γίνουν σαν Θεοί’. Πίστευαν ότι μπορούσαν να καθορίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους τι ήταν σωστό και τι εσφαλμένο.—Γένεσις 3:5.
8. Τι συνέβηκε όταν ο Αδάμ και η Εύα απομακρύνθηκαν από την εξουσία του Θεού;
8 Όταν οι πρώτοι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από την κατεύθυνση του Δημιουργού τους, αυτό που τους συνέβηκε μοιάζει με εκείνο που συμβαίνει όταν βγάζετε από την πρίζα το φις ενός ηλεκτρικού ανεμιστήρα. Ενόσω το φις του ανεμιστήρα είναι στην πρίζα, αυτός λειτουργεί. Αλλά όταν αποσυνδέεται, η ταχύτητά του ελαττώνεται και τελικά παύει να λειτουργεί. Αυτό συνέβηκε όταν ο Αδάμ και η Εύα απομακρύνθηκαν από τον Δημιουργό τους, την «πηγή της ζωής». (Ψαλμός 36:9) Αφού με τη θέλησή τους διάλεξαν μια πορεία ανεξαρτησίας από τον Πλάστη τους, αυτός τους επέτρεψε να μάθουν την πλήρη σημασία της εκλογής τους αφήνοντάς τους να ζήσουν μόνοι τους. Όπως αναφέρει μια Γραφική αρχή: «Εάν όμως εγκαταλείψητε αυτόν [τον Θεό], θέλει σας εγκαταλείψει». (2 Χρονικών 15:2) Χωρίς την ενισχυτική δύναμη του Δημιουργού τους, άρχισε μια βαθμιαία κατάρρευση της διάνοιας και του σώματος. Με τον καιρό, αυτοί γέρασαν και πέθαναν.—Γένεσις 3:19· 5:5.
9. Πώς επηρεάστηκε όλη η ανθρωπότητα από την κακή εκλογή των πρώτων ανθρώπων;
9 Όταν ο Αδάμ και η Εύα προτίμησαν να είναι ανεξάρτητοι από τον Πλάστη τους, ξέπεσαν από την τελειότητα. Αυτό συνέβηκε προτού αποκτήσουν παιδιά. Σαν αποτέλεσμα, όταν αργότερα απόκτησαν παιδιά, αυτά αντανακλούσαν την κατάσταση στην οποία είχαν φτάσει οι γονείς—ήταν ατελή. Έτσι οι πρώτοι άνθρωποι έγιναν σαν ένα ελαττωματικό καλούπι. Οτιδήποτε παραγόταν από αυτούς ήταν κι αυτό ελαττωματικό. Επομένως, όλοι μας γεννηθήκαμε ατελείς και κληρονομήσαμε τις αδυναμίες των γηρατειών, της αρρώστιας και του θανάτου. Αυτή η ατέλεια, μαζί με την απομάκρυνση από τον Δημιουργό και τους νόμους του, άνοιξε τις πόρτες στην ανθρώπινη ανοησία. Έτσι, η ιστορία του ανθρώπου είναι γεμάτη παθήματα, λύπη, αρρώστια και θάνατο.—Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12.
10. (α) Ποια ανταρσία συνέβηκε στο πνευματικό βασίλειο; (β) Πώς θα μπορούσε να γίνει ένα τέτοιο πράγμα;
10 Μήπως αυτό σημαίνει ότι η κακία προήλθε εξ ολοκλήρου από τους ανθρώπους; Όχι, υπάρχει και κάτι άλλο. Η δημιουργία νοημόνων πλασμάτων δεν περιορίστηκε σε ανθρώπους. Ο Θεός είχε ήδη δημιουργήσει αναρίθμητα πνευματικά πλάσματα στους ουρανούς. (Ιώβ 38:4, 7) Και αυτά ήταν ελεύθεροι παράγοντες και είχαν επίσης το δικαίωμα να εκλέξουν αν θα δέχονταν την κατεύθυνση του Δημιουργού τους. Ένα από αυτά τα πνευματικά πλάσματα προτίμησε να καλλιεργήσει την επιθυμία για ανεξαρτησία. Η φιλοδοξία του αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό που τον υποκίνησε να προκαλέσει την εξουσία του Θεού. Είπε στη γυναίκα τού Αδάμ, την Εύα, ότι θα μπορούσαν να παραβιάσουν το νόμο του Θεού κι ωστόσο, όπως την διαβεβαίωσε, «Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει». (Γένεσις 3:4· Ιακώβου 1:13-15) Οι δηλώσεις του άφηναν να εννοηθεί ότι δεν χρειάζονταν τον Δημιουργό τους για να έχουν συνεχή ζωή και ευτυχία. Στην πραγματικότητα, αυτός είπε ότι η παράβαση του νόμου θα βελτίωνε ουσιαστικά τα πράγματα γι’ αυτούς και θα τους έδινε τη δυνατότητα να είναι σαν τον Θεό. Έτσι, αμφισβήτησε το κύρος των νόμων του Θεού και έσπειρε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τούς κυβερνούσε. Πραγματικά, έσπειρε αμφιβολίες για το ίδιο το δικαίωμα του Δημιουργού τους να εξουσιάζει. Εξαιτίας αυτής της διαστρέβλωσης των πραγμάτων ονομάστηκε Σατανάς, που σημαίνει «εχθρός», και Διάβολος, δηλαδή «συκοφάντης». Στα περασμένα 6.000 χρόνια η στάση αυτή του Σατανά επηρέασε το ανθρώπινο γένος, προωθώντας την πολιτική του ‘κυβέρνα ή κατάστρεφε’.—Λουκάς 4:2-8· 1 Ιωάννου 5:19· Αποκάλυψις 12:9.
11. Γιατί δεν εξάλειψε ο Θεός από την αρχή τους στασιαστές;
11 Αλλά γιατί ο Θεός δεν κατάστρεψε από την αρχή αυτούς τους παραβάτες, είτε ήταν άνθρωποι είτε πνεύματα; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι εγέρθηκαν βαθιά ζητήματα μπροστά σε όλη τη νοήμονα κτίση. Ένα από τα ζητήματα περιλάμβανε ερωτήσεις όπως: Θα έφερνε ποτέ η ανεξαρτησία από την κυριαρχία του Θεού διαρκή οφέλη; Θα ήταν καλύτερη η κατεύθυνση του Θεού για τους ανθρώπους ή θα ήταν καλύτερη η κατεύθυνση του ίδιου του ανθρώπου; Θα μπορούσαν οι άνθρωποι να κυβερνήσουν με επιτυχία αυτό τον κόσμο ανεξάρτητοι από τον Δημιουργό τους; Με λίγα λόγια, χρειάζονταν πραγματικά οι άνθρωποι την καθοδηγία του Θεού; Οι ερωτήσεις αυτές απαιτούσαν απαντήσεις που μόνο με το πέρασμα του χρόνου θα μπορούσαν να δοθούν.
Γιατί Χρειάστηκε Τόσο Πολύς Χρόνος;
12. Αν παρενέβαινε ο Θεός στην αρχή, ποια κατηγορία θα μπορούσαν να του επιρρίψουν;
12 Ωστόσο, γιατί επέτρεψε ο Θεός να περάσει τόσο πολύς χρόνος προτού τακτοποιήσει αυτά τα ζητήματα—περίπου 6.000 χρόνια τώρα; Δεν θα μπορούσε να τα τακτοποιήσει ικανοποιητικά πριν από πολύ καιρό; Αν ο Θεός επενέβαινε πριν από πολύ καιρό, θα μπορούσαν να τον κατηγορήσουν ότι δεν έδωσε αρκετό χρόνο στους ανθρώπους για να δημιουργήσουν μια αποτελεσματική κυβέρνηση και την απαραίτητη τεχνολογία για να φέρουν ειρήνη και ευημερία σε όλους. Έτσι, με τη σοφία που έχει, ήξερε ότι χρειαζόταν χρόνος για τη διευθέτηση των ζητημάτων που είχαν εγερθεί. Ο Θεός παραχώρησε αυτόν το χρόνο.
13, 14. Ποια είναι τα αποτελέσματα της ανεξαρτησίας από τον Θεό;
13 Σε όλους τους αιώνες, δοκιμάστηκαν όλα τα είδη κυβερνήσεων, όλα τα είδη κοινωνικών συστημάτων και όλα τα είδη οικονομικών συστημάτων. Ακόμη, οι άνθρωποι είχαν αρκετό χρόνο για να πετύχουν μεγάλη τεχνολογική πρόοδο, στην οποία περιλαμβάνεται και η δέσμευση της ατομικής ενέργειας και τα ταξίδια στη σελήνη. Με ποια αποτελέσματα; Μήπως όλα αυτά διαμόρφωσαν έναν κόσμο που να είναι πραγματική ευλογία για όλη την ανθρώπινη οικογένεια;
14 Κάθε άλλο. Τίποτα από αυτά που δοκίμασαν οι άνθρωποι δεν έφερε αληθινή ειρήνη και ευτυχία σε όλους. Αντίθετα, μετά από όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι συνθήκες είναι πιο ασταθείς από κάθε άλλη φορά. Το έγκλημα, ο πόλεμος, η οικογενειακή κατάρρευση, η φτώχεια και η πείνα πλήττουν τη μια χώρα μετά την άλλη. Ακόμη και αυτή η ύπαρξη του ανθρώπου βρίσκεται σε κίνδυνο. Πυρηνικά βλήματα τρομακτικής καταστρεπτικής δύναμης θα μπορούσαν να εκμηδενίσουν τους περισσότερους ανθρώπους, αν όχι όλους. Έτσι, παρά τις προσπάθειες χιλιάδων ετών, παρά τη χρήσιμη εμπειρία που αποκτήθηκε μέσα από πολλούς αιώνες και παρά τα νέα επιτεύγματα στην τεχνολογική πρόοδο, ο άνθρωπος πασχίζει ακόμη χωρίς επιτυχία με τα πιο βασικά προβλήματά του.
15. Τι συνέβηκε στη γη σαν συνέπεια του στασιασμού του ανθρώπου;
15 Ακόμη και η ίδια η γη έχει επηρεαστεί δυσμενώς. Η απληστία και η αδιαφορία του ανθρώπου έχουν μετατρέψει ορισμένες περιοχές σε ερήμους απογυμνώνοντας τα προστατευτικά δάση. Τα χημικά κατάλοιπα και άλλα απόβλητα έχουν μολύνει την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Η περιγραφή που έκανε η Αγία Γραφή πριν από 2.000 χρόνια για τις συνθήκες διαβίωσης πάνω στη γη είναι ακόμη πιο ακριβής σήμερα: «Πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νυν».—Ρωμαίους 8:22.
Τι Έχει Αποδειχτεί;
16, 17. Τι έχει αποδειχτεί με το πέρασμα τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος;
16 Τι απόδειξαν τα γεγονότα πέρα από κάθε αμφιβολία στη διάρκεια όλου αυτού του χρονικού διαστήματος; Ότι η ανθρώπινη διακυβέρνηση που είναι ανεξάρτητη από τον Δημιουργό του ανθρώπου δεν είναι ικανοποιητική. Έχει καταδειχτεί καθαρά ότι ο πετυχημένος χειρισμός των υποθέσεων της γης είναι αδύνατος μακριά από τον Πλάστη του ανθρώπου. Η ιστορία συνεχίζει να επιβεβαιώνει την ειλικρινή αξιολόγηση της Αγίας Γραφής, σχετικά με τις προσπάθειες που κάνουν οι άνθρωποι για να κυβερνήσουν, όταν λέει: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού».—Εκκλησιαστής 8:9.
17 Πόσο καταστρεπτικές έχουν αποδειχτεί οι ανθρώπινες προσπάθειες, σε σύγκριση με την τάξη και την ακρίβεια που βρίσκουμε στο σύμπαν καθώς αυτό κατευθύνεται από τους νόμους του Δημιουργού του! Ασφαλώς, και οι άνθρωποι επίσης χρειάζονται αυτό το είδος καθοδηγίας για να ρυθμίζουν τις υποθέσεις τους, επειδή όταν αγνοείται η εποπτεία του Θεού τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Πραγματικά έχει καταδειχτεί, μια για πάντα, ότι έχουμε ανάγκη της καθοδηγίας του Θεού όπως ακριβώς έχουμε ανάγκη του αέρα, του νερού και της τροφής.—Ματθαίος 4:4.
18. Πώς ο χρόνος που επιτράπηκε να περάσει για την διευθέτηση των ερωτήσεων έχει παράσχει ένα μόνιμο προηγούμενο για το μέλλον;
18 Επίσης, με το να επιτρέψει ο Θεός να περάσει αρκετός χρόνος για τη διευθέτηση των ζητημάτων σχετικά με την ανθρώπινη διακυβέρνηση, έθεσε ένα μόνιμο προηγούμενο για το μέλλον. Θα μπορούσε να παρομοιωθεί με μια αποφασιστική δίκη κάποιου ανώτατου δικαστηρίου. Το ζήτημα έχει τακτοποιηθεί μια για πάντα: Η ανθρώπινη διακυβέρνηση μακριά από τον Θεό δεν μπορεί να φέρει επιθυμητές συνθήκες πάνω στη γη. Έτσι, αν στο μέλλον κάποιος ελεύθερος παράγοντας θα αμφισβητούσε τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Θεός, δεν θα χρειαζόταν να περάσουν και πάλι χιλιάδες χρόνια για να προσπαθήσει αυτό το πλάσμα να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Όλες οι απαιτούμενες αποδείξεις παρασχέθηκαν σε αυτή την περίοδο των 6.000 περίπου ετών που επέτρεψε ο Θεός να περάσουν. Έτσι, σε όλη την αιωνιότητα από εδώ και πέρα, δεν θα επιτραπεί πια σε κανένα στασιαστή να αμαυρώσει την ειρήνη και την ευτυχία της ζωής πάνω στη γη ή να επέμβει στην κυριαρχία του Θεού οπουδήποτε στο σύμπαν. Όπως δηλώνει με έμφαση η Αγία Γραφή: «Θλίψις δεν θέλει επέλθει εκ δευτέρου».—Ναούμ 1:9.
Η Λύση του Θεού
19. Ποια είναι η λύση του Θεού στο πρόβλημα της πονηρίας;
19 Έτσι, η Αγία Γραφή παρέχει μια λογική εξήγηση για την ύπαρξη των παθημάτων σε έναν κόσμο που δημιούργησε ο Θεός. Επίσης, η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι πλησιάζει ο καιρός που ο Θεός θα χρησιμοποιήσει την παντοδύναμη ισχύ του για να απομακρύνει εκείνους που προκαλούν τα παθήματα. Τα εδάφια Παροιμίαι 2:21, 22 δηλώνουν: «Οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή. Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ’ αυτής». Ναι, ο Θεός θα ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’. (Αποκάλυψις 11:18) Αυτό επίσης θα περιλάβει, τελικά, την εξάλειψη του Σατανά του Διαβόλου. (Ρωμαίους 16:20) Ο Θεός δεν θα επιτρέψει στους πονηρούς να αμαυρώνουν για πολύ ακόμη τη θαυμάσια δημιουργία του, τη γη. Οποιοσδήποτε δεν συμμορφωθεί με τους νόμους του θα εκριζωθεί. Μόνο εκείνοι που κάνουν το θέλημα του Θεού θα συνεχίσουν να ζουν. (1 Ιωάννου 2:15-17) Ποτέ δεν θα φυτεύατε έναν ανθόκηπο μέσα σε ένα χωράφι με αγριόχορτα, ούτε θα βάζατε κοτόπουλα και αλεπούδες στο ίδιο κοτέτσι. Έτσι και ο Θεός, όταν αποκαταστήσει τον Παράδεισο για τους δίκαιους, δεν θα αφήσει να υπάρχουν ταυτόχρονα και οι βάνδαλοι.
20. Πώς θα σβηστούν τα παθήματα του παρελθόντος;
20 Αν και τα παθήματα σε όλους τους αιώνες υπήρξαν πολύ οδυνηρά για εκείνους που έπεσαν θύματά τους, εξυπηρέτησαν κάποιον καλό σκοπό. Αυτό θα μπορούσε να συγκριθεί με το να επιτρέπατε να γίνει στο παιδί σας μια οδυνηρή εγχείριση για να διορθωθεί κάποιο μεγάλο πρόβλημα της υγείας του. Τα μακροπρόθεσμα οφέλη υπερβαίνουν κατά πολύ οποιονδήποτε προσωρινό πόνο. Επιπλέον, ο μελλοντικός σκοπός του Θεού γι’ αυτή τη γη και τους ανθρώπους που βρίσκονται πάνω σε αυτήν θα αφαιρέσει από τη μνήμη το βάρος του παρελθόντος: «Δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν». (Ησαΐας 65:17) Επομένως, ό,τι παθήματα έχουν αντιμετωπίσει οι άνθρωποι τελικά θα σβηστούν από τις διάνοιες όσων ζήσουν όταν θα απλωθεί πάνω σε όλη τη γη η διακυβέρνηση του Θεού. Εκείνο τον καιρό οι χαρές θα παραγκωνίσουν όλες τις προηγούμενες κακές αναμνήσεις, γιατί «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα».—Αποκάλυψις 21:4, 5.
21. Ποια ευκαιρία θα δοθεί ακόμη και στους νεκρούς;
21 Ο Ιησούς Χριστός χαρακτήρισε αυτό το επικείμενο Νέο Σύστημα σαν ‘αναδημιουργία’. (Ματθαίος 19:28, ΜΝΚ) Όσοι ήταν θύματα των παθημάτων και του θανάτου στο παρελθόν θα μάθουν τότε ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτούς, επειδή η εποχή εκείνη θα δει επίσης την κατά γράμμα αναδημιουργία αυτών που είναι νεκροί στον τάφο. Ο Ιησούς είπε: «Πάντες οι εν τοις μνημείοις . . . θέλουσιν εξέλθει» σε ανάσταση για ζωή στη γη. (Ιωάννης 5:28, 29) Μ’ αυτό τον τρόπο, θα δοθεί και στους νεκρούς επίσης η ευκαιρία να υποταχτούν στη δίκαιη διακυβέρνηση του Θεού και να αποκτήσουν το προνόμιο ατέλειωτης ζωής «εν τω παραδείσω», σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού.—Λουκάς 23:43.
22. Ποιες συνθήκες θα αποκατασταθούν στο βασίλειο των ζώων;
22 Ακόμη και το βασίλειο των ζώων θα απολαμβάνει ειρήνη. Η Αγία Γραφή λέει ότι «ο λύκος και το αρνίον θέλουσι βόσκεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον ως ο βους», και μάλιστα «μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά». Τα ζώα «δεν θέλουσι κάμνει ζημίαν ουδέ φθοράν» μεταξύ τους ή στους ανθρώπους, στο Νέο Σύστημα του Θεού.—Ησαΐας 11:6-9· 65:25.
23. Σε ποια κατάσταση θα φτάσει όλη η κτίση του Θεού;
23 Έτσι, από κάθε άποψη, όπως αναφέρει το εδάφιο Ρωμαίους 8:21, «η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού». Με τον καιρό, η γη θα γίνει παράδεισος και θα κατοικείται από τέλειους ανθρώπους—απαλλαγμένους από αρρώστιες, θλίψη και θάνατο. Τα παθήματα θα ανήκουν για πάντα στο παρελθόν. Όλες οι πλευρές της επίγειας δημιουργίας του Θεού θα εναρμονιστούν πλήρως με το σκοπό του, εξαλείφοντας το άσχημο στίγμα που έχει αμαυρώσει το σύμπαν του για χιλιάδες χρόνια.
24. Ποιο ερώτημα μπορεί να τεθεί για την Αγία Γραφή;
24 Να πώς εξηγεί η Αγία Γραφή το γιατί επέτρεψε ο Θεός τα παθήματα και τι θα κάνει για να λύσει αυτό το πρόβλημα. Ωστόσο, μερικοί μπορεί να ρωτήσουν: ‘Πού ξέρω εγώ αν μπορώ πραγματικά να εμπιστεύομαι αυτά που λέει η Αγία Γραφή;’
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 188]
Πολλοί ρωτούν: ‘Αν υπάρχει Θεός, γιατί τα επιτρέπει όλα αυτά;’
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 190]
Οι άνθρωποι δεν δημιουργήθηκαν για να κυβερνούν τον εαυτό τους με επιτυχία ανεξάρτητα από τον Δημιουργό τους
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 190]
Η ελευθερία έπρεπε να είναι σχετική, όχι απόλυτη
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 192]
Το να στοχάζεται κάποιος κάτι που είναι εσφαλμένο μπορεί να τον οδηγήσει να κάνει το εσφαλμένο
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 193]
Θα χρειαζόταν χρόνος για την πλήρη διευθέτηση των ζητημάτων που είχαν εγερθεί
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 194]
«Πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νυν»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 196]
Ο Δημιουργός δεν θα επιτρέψει στους πονηρούς να αμαυρώνουν για πολύ ακόμη τη θαυμάσια γη του
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 198]
Από κάθε άποψη «η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς»
[Εικόνα στη σελίδα 189]
Οι πρώτοι άνθρωποι είχαν την προσδοκία να ζήσουν για πάντα σε μια παραδεισένια γη
[Εικόνες στη σελίδα 191]
Όπως ελαττώνεται η ταχύτητα ενός ανεμιστήρα και παύει να λειτουργεί όταν αποσυνδέεται, έτσι ο Αδάμ και η Εύα γέρασαν και πέθαναν αφού απομακρύνθηκαν από την πηγή της ζωής τους
[Εικόνα στη σελίδα 194]
Μετά από όλους αυτούς τους αιώνες, οι παγκόσμιες συνθήκες είναι πιο απειλητικές από κάθε άλλη φορά
[Εικόνα στη σελίδα 195]
Με το να επιτρέψει ο Θεός να περάσει αρκετός χρόνος για να απαντηθούν τα ερωτήματα, έθεσε ένα προηγούμενο για το μέλλον, όπως γίνεται με μια θεμελιώδη απόφαση ανώτατου δικαστηρίου
[Εικόνα στη σελίδα 197]
Ό,τι παθήματα έχουν αντιμετωπίσει παλιότερα οι άνθρωποι θα σβηστούν από τις χαρές στο Νέο Σύστημα του Θεού
