Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Γιατί Πολλοί Άνθρωποι Δέχονται την Εξέλιξη;

Γιατί Πολλοί Άνθρωποι Δέχονται την Εξέλιξη;

Κεφάλαιο 15

Γιατί Πολλοί Άνθρωποι Δέχονται την Εξέλιξη;

1, 2. Για ποιο λόγο πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην εξέλιξη;

 ΟΠΩΣ έχουμε δει, οι αποδείξεις για τη δημιουργία είναι πολυάριθμες. Γιατί, λοιπόν, πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν τη δημιουργία και δέχονται αντί γι’ αυτήν την εξέλιξη; Ένας λόγος είναι ότι έτσι διδάχτηκαν στο σχολείο. Τα σχολικά βιβλία που ασχολούνται με την επιστήμη σχεδόν πάντοτε προάγουν την εξελικτική άποψη. Σπάνια, αν όχι ποτέ, παρουσιάζονται αντίθετα επιχειρήματα στο σπουδαστή. Στην πραγματικότητα, συνήθως επιχειρήματα ενάντια στην εξέλιξη αποκλείονται από τα σχολικά βιβλία.

2 Στο περιοδικό American Laboratory ένας γιατρός έγραψε τα εξής για την εκπαίδευση των παιδιών στο σχολείο: «Η εξέλιξη δεν παρουσιάζεται στο παιδί σαν θεωρία. Συγκαλυμμένες δηλώσεις αρχίζουν να παρουσιάζονται από τη δεύτερη κιόλας τάξη στα επιστημονικά κείμενα (αυτό το στηρίζω σε ό,τι διάβασα στα σχολικά βιβλία των παιδιών μου). Η εξέλιξη παρουσιάζεται σαν πραγματικότητα, όχι σαν μια ιδέα που μπορεί να αμφισβητηθεί. Οι αρμόδιοι στο εκπαιδευτικό σύστημα, λοιπόν, επιβάλλουν πίστη στην εξέλιξη». Σχετικά με την εξελικτική διδασκαλία στις μεγαλύτερες τάξεις, είπε: «Ένας σπουδαστής δεν επιτρέπεται να έχει προσωπικές πεποιθήσεις ή να τις αναφέρει: αν ο σπουδαστής το κάνει αυτό, τότε γελοιοποιείται και επικρίνεται από τον καθηγητή. Συχνά ο σπουδαστής διακινδυνεύει να ζημιωθεί στις σπουδές του επειδή οι απόψεις που έχει δεν είναι ‘σωστές’ και παίρνει κατώτερο βαθμό».1

3. Πώς μερικοί άνθρωποι μαθαίνουν να δέχονται την εξέλιξη;

3 Οι εξελικτικές απόψεις διεισδύουν όχι μόνο στα σχολεία αλλά και σε όλους τους τομείς της επιστήμης και σε άλλους τομείς όπως η ιστορία και η φιλοσοφία. Βιβλία, άρθρα περιοδικών, κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα την παρουσιάζουν σαν επιβεβαιωμένο γεγονός. Συχνά ακούμε ή διαβάζουμε φράσεις όπως ‘Όταν ο άνθρωπος εξελίχτηκε από τα κατώτερα ζώα’, ή ‘Εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν η ζωή εξελίχτηκε στους ωκεανούς’. Έτσι, οι άνθρωποι μαθαίνουν να δέχονται την εξέλιξη σαν γεγονός και οι αντίθετες αποδείξεις περνούν απαρατήρητες.

Το Κύρος της Αυθεντίας

4. Πώς χρησιμοποιείται το κύρος της αυθεντίας για την υποστήριξη της εξέλιξης;

4 Όταν κορυφαίοι εκπαιδευτικοί και επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η εξέλιξη είναι γεγονός και υπαινίσσονται ότι μόνο οι ανίδεοι αρνούνται να την πιστέψουν, πόσοι κοινοί άνθρωποι θα τους αντικρούσουν; Αυτό το κύρος της αυθεντίας που χρησιμοποιείται για την υποστήριξη της εξέλιξης αποτελεί έναν από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους πολλοί άνθρωποι την αποδέχονται.

5. (α) Ποιο παράδειγμα δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες συχνά χρησιμοποιούν το κύρος τους ως αυθεντίες; (β) Γιατί είναι λανθασμένοι τέτοιοι ισχυρισμοί;

5 Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα απόψεων που συχνά εκφοβίζουν τους κοινούς ανθρώπους είναι ο εξής ισχυρισμός του Ρίτσαρντ Ντόκινς: «Η θεωρία του Δαρβίνου υποστηρίζεται τώρα από όλες τις διαθέσιμες συναφείς αποδείξεις και κανένας σοβαρός σύγχρονος βιολόγος δεν αμφισβητεί την αλήθεια της».2 Αλλά είναι έτσι πραγματικά; Όχι, καθόλου. Λίγη έρευνα θα αποκαλύψει ότι πολλοί επιστήμονες, περιλαμβανομένων και ‘σοβαρών σύγχρονων βιολόγων’, όχι μόνο αμφισβητούν την εξέλιξη, αλλά και δεν την πιστεύουν.3 Πιστεύουν ότι οι αποδείξεις για τη δημιουργία είναι πολύ πιο ισχυρές. Έτσι, απόλυτες δηλώσεις όπως αυτή του Ντόκινς είναι εσφαλμένες. Αλλά είναι αντιπροσωπευτικές των προσπαθειών που γίνονται για να θαφτούν, μέσω τέτοιας γλώσσας, οι αντίθετες απόψεις. Ένας παρατηρητής το πρόσεξε αυτό και έγραψε στο περιοδικό New Scientist: «Μήπως ο Ρίτσαρντ Ντόκινς έχει τόσο λίγη πίστη στις αποδείξεις για την εξέλιξη ώστε αναγκάζεται να κάνει απόλυτες γενικεύσεις προκειμένου να απορρίψει αυτούς που αντιτίθενται στις πεποιθήσεις του;»4

6. Πώς έρχεται σε αντίθεση ο εξελικτικός δογματισμός με την αποδεκτή επιστημονική μέθοδο;

6 Με τον ίδιο τρόπο το βιβλίο A View of Life, από τους εξελικτές Λούρια, Γκουλντ και Σίνγκερ, αναφέρει ότι «η εξέλιξη είναι γεγονός», και ισχυρίζεται: «Τότε θα έπρεπε να αμφισβητήσουμε ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο ή ότι υδρογόνο και οξυγόνο κάνουν νερό».5 Δηλώνει επίσης ότι η εξέλιξη είναι τόσο πραγματική όσο η ύπαρξη της βαρύτητας. Αλλά το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο ή ότι υδρογόνο και οξυγόνο κάνουν νερό ή ότι υπάρχει η βαρύτητα μπορεί να αποδειχτεί πειραματικά. Η εξέλιξη δεν μπορεί να αποδειχτεί πειραματικά. Πραγματικά, αυτοί οι ίδιοι εξελικτές παραδέχονται ότι «μαίνεται η διαμάχη για τις θεωρίες της εξέλιξης».6 Μήπως όμως μαίνονται ακόμη διαμάχες για το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο ή ότι υδρογόνο και οξυγόνο κάνουν νερό ή ότι υπάρχει η βαρύτητα; Όχι. Πόσο λογικό, λοιπόν, είναι να πούμε ότι η εξέλιξη είναι τόσο πραγματική όσο αυτά τα πράγματα;

7. Γιατί οι επιστήμονες δεν βασίζουν πάντοτε τα συμπεράσματά τους σε γεγονότα;

7 Στον πρόλογο ενός βιβλίου του Τζων Ρίντερ με τίτλο Missing Links (Ελλείποντες Κρίκοι), ο Ντέιβιντ Πίλμπημ δείχνει ότι οι επιστήμονες δεν βασίζουν πάντοτε τα συμπεράσματά τους σε γεγονότα. Ένας λόγος, λέει ο Πίλμπημ, είναι επειδή και οι επιστήμονες «είναι επίσης άνθρωποι και επειδή σε αυτήν την υπόθεση παίζονται πολλά, όπως λαμπρά βραβεία στη μορφή φήμης και δημοσιότητας». Το βιβλίο αναγνωρίζει ότι η εξέλιξη είναι «μια επιστήμη που προωθείται από ατομικές φιλοδοξίες και γι’ αυτό επηρεάζεται πολύ από προκατειλημμένες πεποιθήσεις». Σαν παράδειγμα αναφέρει: «Όταν η προκατάληψη γίνεται . . . δεκτή με τόσο μεγάλο ενθουσιασμό και διατηρείται για τόσο πολύ καιρό όπως στην περίπτωση του Ανθρώπου του Πιλντάουν, η επιστήμη αποκαλύπτει μια ενοχλητική προδιάθεση για πίστη πριν γίνει έρευνα». Ο συγγραφέας προσθέτει: «Δεν υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες για τους σύγχρονους [εξελικτές] να προσκολληθούν σε εσφαλμένα στοιχεία που υποστηρίζουν τις προκατειλημμένες ιδέες τους από ό,τι για τους παλιότερους ερευνητές . . . [οι οποίοι] απόρριψαν την αντικειμενική εκτίμηση για χάρη των ιδεών που ήθελαν να πιστεύουν».7 Επειδή, λοιπόν, έχουν δεσμεύσει τον εαυτό τους στην εξέλιξη και επιθυμούν να προαγάγουν τις σταδιοδρομίες τους, μερικοί επιστήμονες δεν θα παραδεχτούν την πιθανότητα να έχουν κάνει λάθος. Απεναντίας, αυτοί εργάζονται για να δικαιολογήσουν προκατειλημμένες ιδέες μάλλον παρά να αναγνωρίσουν πιθανώς επιζήμια γεγονότα.

8. Γιατί ο Γ. Ρ. Τόμσον αποδοκιμάζει την ομαδική μεταστροφή στην πίστη της εξέλιξης;

8 Ο Γ. Ρ. Τόμσον παρατήρησε και αποδοκίμασε αυτή την αντεπιστημονική στάση στον πρόλογό του για την εκατονταετή έκδοση του βιβλίου του Δαρβίνου The Origin of Species. Ο Τόμσον ανάφερε: «Αν τα επιχειρήματα αδυνατούν να αντέξουν στην ανάλυση, δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτά, και πρέπει να θεωρηθεί αξιοθρήνητη μια ομαδική μεταστροφή που βασίζεται σε παράλογη επιχειρηματολογία». Αυτός είπε: «Τα γεγονότα και οι ερμηνείες στις οποίες βασίστηκε ο Δαρβίνος έχουν τώρα πάψει να πείθουν. Οι έρευνες για την κληρονομικότητα και την ποικιλία, που έχουν συνεχιστεί τόσο πολύ καιρό, έχουν υποσκάψει τη θέση του δαρβινισμού».8

9. Τι είπε ο Τόμσον για τους επιστήμονες που καταπιέζουν τις επικρίσεις για την εξέλιξη;

9 Ο Τόμσον επίσης παρατήρησε: «Μια μακρόχρονη και θλιβερή επίδραση της επιτυχίας του βιβλίου Origin ήταν ο εθισμός των βιολόγων σε αναπόδεικτες θεωρίες. . . . Η επιτυχία του δαρβινισμού συνοδεύτηκε από παρακμή της επιστημονικής ακεραιότητας». Συμπέρανε: «Αυτή η κατάσταση, όπου οι επιστήμονες μάχονται για την υπεράσπιση μιας διδασκαλίας την οποία δεν μπορούν να ορίσουν επιστημονικά, πολύ δε λιγότερο να την παρουσιάσουν με επιστημονική αυστηρότητα, και της οποίας την αξία επιχειρούν να διατηρήσουν στα μάτια του κοινού με το να καταπνίγουν τις επικρίσεις και να εξαλείφουν τις δυσκολίες, είναι αντικανονική και ανεπιθύμητη στην επιστήμη».9

10. Γιατί πολλοί επιστήμονες δέχονται την εξέλιξη σαν «γεγονός»;

10 Παρόμοια, ένας καθηγητής της ανθρωπολογίας, ο Άντονυ Όστρικ, επέκρινε τους επιστήμονες συνάδελφούς του επειδή διακηρύττουν «σαν γεγονός» ότι ο άνθρωπος προήλθε από πιθηκοειδή πλάσματα. Αυτός είπε ότι «στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο μια υπόθεση και μάλιστα όχι καλά τεκμηριωμένη». Παρατήρησε πως «δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν έχει παραμείνει ουσιαστικά ο ίδιος από τότε που πρωτοεμφανίστηκε». Ο ανθρωπολόγος είπε ότι το μεγαλύτερο μέρος των επιστημόνων ξέπεσαν και ακολούθησαν εκείνους που προάγουν την εξέλιξη «από φόβο μήπως δεν αναγνωριστούν σαν σοβαροί λόγιοι ή μήπως απορριφτούν από τους σοβαρούς ακαδημαϊκούς κύκλους».10 Σχετικά με αυτό, ο Χόυλ και ο Βικραμασίγκε επίσης σχολίασαν: «Ή θα πιστέψεις τις ιδέες που όλοι δέχονται ή θα στιγματιστείς αναπόφευκτα σαν αιρετικός».11 Μια από τις συνέπειες αυτής της στάσης είναι η απροθυμία πολλών επιστημόνων να ερευνήσουν την άποψη της δημιουργίας χωρίς προκατάληψη. Όπως παρατήρησε κάποιος σε μια επιστολή του προς τον εκδότη του περιοδικού Hospital Practice: «Η επιστήμη πάντοτε υπερηφανευόταν για την αντικειμενικότητά της, αλλά φοβάμαι ότι εμείς οι επιστήμονες γινόμαστε με γρήγορο ρυθμό θύματα του προκατειλημμένου, στενοκέφαλου τρόπου σκέψης που για τόσο πολύ καιρό απεχθανόμασταν».12

Η Αποτυχία της Θρησκείας

11. Πώς η αποτυχία της θρησκείας συνέβαλε στο να γίνει η εξέλιξη αποδεκτή;

11 Ένας πρόσθετος λόγος για το ότι η εξέλιξη έγινε αποδεκτή είναι η αποτυχία της καθιερωμένης θρησκείας και στη διδασκαλία της και στα έργα της, καθώς επίσης η αστοχία της να παρουσιάσει κατάλληλα την αφήγηση της Αγίας Γραφής για τη δημιουργία. Τα πληροφορημένα άτομα είναι καλά ενημερωμένα ότι η ιστορία της θρησκείας είναι γεμάτη υποκρισία, καταπίεση και βασανιστήρια. Έχουν παρατηρήσει κληρικούς να υποστηρίζουν φονικούς δικτάτορες. Γνωρίζουν ότι άνθρωποι της ίδιας θρησκείας έχουν αλληλοσφαχτεί κατά εκατομμύρια στον πόλεμο, και κάθε πλευρά είχε την υποστήριξη του κλήρου. Έτσι, δεν βρίσκουν κανένα λόγο να ασχοληθούν με τον Θεό που αυτές οι θρησκείες υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Επίσης, παράδοξες και αντιγραφικές διδασκαλίες προάγουν αυτή την αποξένωση. Τέτοιες ιδέες όπως τα αιώνια βάσανα—ότι ο Θεός θα ψήνει τους ανθρώπους σε έναν κατά γράμμα πύρινο άδη για πάντα—είναι αποκρουστικές στα λογικά άτομα.

12. Τι δείχνει πραγματικά η αποτυχία των θρησκειών αυτού του κόσμου;

12 Ωστόσο, όχι μόνο τα λογικά άτομα αποστρέφονται τέτοιες θρησκευτικές διδασκαλίες και πράξεις, αλλά η Αγία Γραφή αποδεικνύει ότι και ο Θεός επίσης τις αποστρέφεται. Πράγματι, η Αγία Γραφή ειλικρινά εκθέτει την υποκρισία ορισμένων θρησκευτικών ηγετών. Για παράδειγμα, λέει σε αυτούς: «Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας». (Ματθαίος 23:28) Ο Ιησούς είπε στους κοινούς ανθρώπους ότι οι κληρικοί τους ήταν «οδηγοί τυφλοί» οι οποίοι δίδασκαν, όχι ό,τι προέρχεται από τον Θεό, αλλά αντίθετα «διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων». (Ματθαίος 15:9, 14) Παρόμοια, η Αγία Γραφή καταδικάζει τους θρησκευόμενους οι οποίοι «ομολογούσιν ότι γνωρίζουσι τον Θεόν, με τα έργα όμως αρνούνται». (Τίτον 1:16) Έτσι, παρά τους ισχυρισμούς τους, οι θρησκείες που έχουν προαγάγει ή παραβλέψει την υποκρισία και την αιματοχυσία δεν προέρχονται από τον Θεό, ούτε τον εκπροσωπούν. Αντίθετα, αυτοί χαρακτηρίζονται ως ‘ψευδοπροφήτες’ και παραβάλλονται με δέντρα που παράγουν «καρπούς κακούς».—Ματθαίος 7:15-20· Ιωάννης 8:44· 13:35· 1 Ιωάννου 3:10-12.

13. Ποια έλλειψη καθοδήγησης είναι φανερή στη θρησκεία;

13 Επίσης, πολλές θρησκείες έχουν συνθηκολογήσει στο ζήτημα της εξέλιξης, μη παρέχοντας έτσι καμιά εναλλακτική λύση για τους οπαδούς τους. Για παράδειγμα, η New Catholic Encyclopedia (Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια) αναφέρει: «Η γενική εξέλιξη, ακόμη και στην περίπτωση του ανθρώπου, φαίνεται ότι είναι η πιο πιθανή επιστημονική αφήγηση σχετικά με την προέλευση».13 Σε μια συνεδρίαση στο Βατικανό, 12 λόγιοι που εκπροσωπούσαν το ανώτερο επιστημονικό σώμα της Καθολικής Εκκλησίας συμφώνησαν στο εξής συμπέρασμα: «Έχουμε πειστεί ότι σωρείες αποδείξεων καθιστούν υπεράνω σοβαρής αμφισβήτησης την εφαρμογή της ιδέας της εξέλιξης στην περίπτωση του ανθρώπου και άλλων πρωτευόντων θηλαστικών».14 Με τέτοια θρησκευτική υποστήριξη, είναι πιθανό τα απληροφόρητα μέλη των εκκλησιών να αντισταθούν ακόμη κι όταν, στην πραγματικότητα, οι «σωρείες αποδείξεων» δεν υποστηρίζουν την εξέλιξη, αλλά, αντίθετα, υποστηρίζουν πραγματικά τη δημιουργία;

14. Πώς συμπληρώνεται συχνά το κενό που προκαλεί η ψεύτικη θρησκεία;

14 Το κενό που προκαλεί αυτό συχνά συμπληρώνεται με αγνωστικισμό και αθεϊσμό. Οι άνθρωποι εγκαταλείποντας την πίστη στον Θεό δέχονται την εξέλιξη ως την εναλλακτική λύση. Σήμερα, σε μερικές χώρες, ο αθεϊσμός που βασίζεται στην εξέλιξη είναι και η επίσημη πολιτική του κράτους. Η ευθύνη για μεγάλο μέρος αυτής της απιστίας μπορεί να αποδοθεί στις θρησκείες αυτού του κόσμου.

15. Ποιες άλλες εσφαλμένες θρησκευτικές ιδέες αποθαρρύνουν την πίστη στον Θεό και στην Αγία Γραφή;

15 Επίσης, μερικές θρησκευτικές διδασκαλίες κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η Γραφή διδάσκει πράγματα αντίθετα από τα επιστημονικά γεγονότα, και γι’ αυτό απορρίπτουν τον Θεό της Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, όπως σημειώθηκε σε ένα προηγούμενο κεφάλαιο, μερικοί εσφαλμένα ισχυρίζονται ότι η Αγία Γραφή διδάσκει πως η γη δημιουργήθηκε σε έξι κατά γράμμα 24ωρες μέρες και ότι είναι μόνο 6.000 ετών ηλικίας. Αλλά η Αγία Γραφή δεν διδάσκει αυτά τα πράγματα.

‘Πιστεύω Μόνο Ό,τι Βλέπω’

16. Γιατί μερικοί άνθρωποι απορρίπτουν την ιδέα της ύπαρξης Δημιουργού;

16 Μερικοί άνθρωποι απορρίπτουν με ειλικρίνεια την ιδέα για έναν Δημιουργό επειδή νομίζουν ότι είναι σωστό αυτό που πολλοί λένε, ‘πιστεύω μόνο ό,τι βλέπω’. Αν κάτι δεν μπορούν να το δουν ή να το μετρήσουν με κάποιον τρόπο, τότε πιστεύουν ότι μάλλον δεν υπάρχει. Είναι αλήθεια ότι στην καθημερινή ζωή αναγνωρίζουν την ύπαρξη πολλών πραγμάτων που δεν μπορούν να δουν, όπως τον ηλεκτρισμό, το μαγνητισμό, τα ραδιοτηλεοπτικά κύματα και τη βαρύτητα. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει την άποψή τους, γιατί όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να μετρηθούν ή να γίνουν αισθητά με κάποιον άλλο φυσικό τρόπο. Αλλά δεν υπάρχει φυσικός τρόπος να δούμε ή να μετρήσουμε τον Δημιουργό, δηλαδή τον Θεό.

17, 18. (α) Ποιες αποδείξεις που μπορούμε να δούμε πιστοποιούν την ύπαρξη ενός αόρατου Δημιουργού; (β) Γιατί δεν πρέπει να αναμένουμε να δούμε τον Θεό;

17 Ωστόσο, όπως έχουμε δει σε προηγούμενα κεφάλαια, υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύουμε στην ύπαρξη ενός αόρατου Δημιουργού, επειδή μπορούμε να παρατηρήσουμε τις αποδείξεις, τα φυσικά αποτελέσματα του έργου των χεριών του. Το βλέπουμε αυτό στην τεχνική τελειότητα και στην περιπλοκότητα της δομής του ατόμου, στο υπέροχα οργανωμένο σύμπαν, στο μοναδικό πλανήτη μας Γη, στα καταπληκτικά σχέδια των ζωντανών οργανισμών και στο θαυμάσιο εγκέφαλο του ανθρώπου. Αυτά είναι αποτελέσματα που πίσω τους πρέπει να υπάρχει κάποια αιτία η οποία να δικαιολογεί την ύπαρξή τους. Ακόμη και οι υλιστές δέχονται αυτόν το νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος σε όλα τα άλλα ζητήματα. Γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο και στο φυσικό σύμπαν;

18 Σ’ αυτό το σημείο, το απλό επιχείρημα της Αγίας Γραφής διατυπώνει το ζήτημα με τον καλύτερο τρόπο: «Αι αόρατοι ιδιότητές του [του Δημιουργού], δηλαδή η αιωνία δύναμίς του και η Θεότης του, βλέπονται καθαρά, αφ’ ότου εδημιουργήθηκε ο κόσμος, γινόμεναι νοηταί δια μέσου των δημιουργημάτων». (Ρωμαίους 1:20, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών») Με άλλα λόγια, η Αγία Γραφή βασίζει το επιχείρημά της στο νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος. Η ορατή δημιουργία, τα θαυμαστά ‘δημιουργήματα’ που αυτός έχει κάνει, είναι ένα αποδεδειγμένο αποτέλεσμα που πρέπει να έχει μια νοήμονα αιτία. Αυτή η αόρατη αιτία είναι ο Θεός. Επίσης, ως ο Κατασκευαστής όλου του σύμπαντος, ο Δημιουργός χωρίς αμφιβολία κατέχει τόσο τεράστια δύναμη που οι άνθρωποι από σάρκα και αίμα δεν πρέπει να αναμένουν να δουν τον Θεό και να επιζήσουν. Όπως σχολιάζει η Αγία Γραφή: «Άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει».—Έξοδος 33:20.

Μια Άλλη Μεγάλη Αιτία για Απιστία

19. Ποια είναι μια άλλη μεγάλη αιτία για την οποία πολλοί άνθρωποι δέχονται την εξέλιξη;

19 Υπάρχει και μια άλλη μεγαλύτερη αιτία που κάνει πολλούς να εγκαταλείπουν την πίστη στον Θεό και να δέχονται την εξέλιξη. Είναι το γεγονός ότι παντού γύρω μας βλέπουμε παθήματα. Για πολλούς αιώνες υπήρξε πολλή αδικία, καταπίεση, εγκλήματα, πόλεμοι, αρρώστιες και θάνατος. Πολλά άτομα δεν καταλαβαίνουν γιατί έχουν επέλθει όλα αυτά τα δεινά στην ανθρώπινη οικογένεια. Πιστεύουν ότι ένας παντοδύναμος Δημιουργός δεν θα είχε επιτρέψει τέτοια πράγματα. Και αφού αυτές οι συνθήκες υπάρχουν, πιστεύουν ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει Θεός. Έτσι, όταν τους παρουσιάζουν την εξέλιξη, αυτοί την δέχονται σαν τη μόνη εκλογή, συχνά χωρίς πολλή έρευνα.

20. Σε ποιες ερωτήσεις χρειάζεται να δοθεί απάντηση;

20 Γιατί, λοιπόν, ένας παντοδύναμος Δημιουργός να επιτρέπει τόσα πολλά παθήματα; Θα συνεχίζεται αυτό επ’ άπειρον; Αν κάποιος κατανοήσει την απάντηση σε αυτό το πρόβλημα, θα μπορέσει, στη συνέχεια, να καταλάβει τη βαθύτερη, πραγματική αιτία για την οποία η θεωρία της εξέλιξης διαδίδεται τόσο πολύ στον καιρό μας.

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 179]

Σπάνια, αν όχι ποτέ, παρουσιάζονται αντίθετα επιχειρήματα στο σπουδαστή

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 180]

Η εξελικτική διδασκαλία διεισδύει στην επιστήμη και σε άλλους τομείς

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 180]

Πολλοί εκπαιδευτικοί και επιστήμονες λένε ή υπαινίσσονται ότι μόνο οι ανίδεοι δεν πιστεύουν στην εξέλιξη

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 182]

«Η επιστήμη [της εξέλιξης] αποκαλύπτει μια ενοχλητική προδιάθεση για πίστη πριν γίνει έρευνα»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 182]

«Τα γεγονότα και οι ερμηνείες στις οποίες βασίστηκε ο Δαρβίνος έχουν τώρα πάψει να πείθουν»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 183]

‘Το να καταπνίγουν τις επικρίσεις . . . είναι αντικανονικό και ανεπιθύμητο στην επιστήμη’

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 185]

Το κενό που προκαλούν τα θρησκευτικά ψέματα συχνά οδηγεί στην αποδοχή της εξέλιξης

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 187]

Επειδή υπάρχουν παθήματα, πολλοί παύουν να πιστεύουν στον Θεό και δέχονται την εξέλιξη

[Εικόνες στη σελίδα 181]

Μήπως μαίνονται ακόμη διαμάχες για την τροχιά της γης γύρω από τον ήλιο ή για το ότι υδρογόνο και οξυγόνο κάνουν νερό ή για την ύπαρξη της βαρύτητας;

Τροχιά

Νερό

Βαρύτητα

[Εικόνα στη σελίδα 184]

Η υποστήριξη που δίνει ο κλήρος και στις δυο πλευρές όταν γίνεται πόλεμος, η μισαλλοδοξία και οι ψεύτικες διδασκαλίες όπως ο πύρινος άδης αποξενώνουν πολλούς

[Εικόνες στη σελίδα 186]

Η ύπαρξη ενός Δημιουργού αποδεικνύεται από τα ‘πράγματα που έκανε’