İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Elçilerin İşleri Kitabından Önemli Noktalar

Elçilerin İşleri Kitabından Önemli Noktalar

Yehova’nın Sözü Canlıdır

Elçilerin İşleri Kitabından Önemli Noktalar

KUTSAL YAZILARDA bulunan Elçilerin İşleri kitabı, Hıristiyan cemaatinin kuruluşunu ve gelişimini kapsamlı şekilde anlatır. Bu kaydı kaleme alan hekim Luka, MS 33 ile MS 61 arasındaki yaklaşık 28 yıllık dönemde Hıristiyanların sürdürdüğü faaliyeti canlı bir anlatımla aktarır.

Kitabın ilk kısmında daha çok elçi Petrus’un faaliyetleri, sonraki kısmında da elçi Pavlus’un faaliyetleri anlatılır. Luka’nın “biz” zamirini kullanması bazı olaylar sırasında orada bulunduğunu gösterir. Elçilerin İşleri kitabındaki mesajı dikkatle incelemek, Tanrı’nın yazılı Sözünün ve kutsal ruhunun gücüne olan takdirimizi artıracaktır (İbr. 4:12). Bu ayrıca bizi özverili olmaya ve Krallık ümidine duyduğumuz imanı güçlendirmeye isteklendirecektir.

PETRUS ‘KRALLIĞIN ANAHTARLARINI’ KULLANIR

(Elçiler 1:1–11:18)

Elçiler kutsal ruhu aldıktan sonra cesaretle şahitlikte bulunurlar. Petrus “göklerin krallığının anahtarların”dan ilkini kullanarak, Yahudilere ve Yahudiliği benimsemiş olanlara Krallıkla ilgili bilginin ve Krallığa girme fırsatının kapılarını açar. Sonuçta bu kimseler ‘onun sözlerini yürekten kabul eder’ (Mat. 16:19; Elçi. 2:5, 41). Ani bir zulüm dalgası öğrencileri çeşitli yerlere dağıtır fakat bu, duyuru işinin daha geniş çapta yapılmasını sağlar.

Yeruşalim’deki elçiler Samiriye halkının Tanrı’nın sözünü kabul ettiğini öğrenince, Petrus ve Yuhanna’yı onlara gönderirler. Petrus Samiriye halkına Krallığa girmenin yolunu açarak ikinci anahtarı kullanır (Elçi. 8:14-17). Muhtemelen İsa’nın diriltilmesinden sonraki bir yıl içinde Tarsuslu Saul’un kişiliğinde bir değişim meydana gelir. MS 36’da Petrus üçüncü anahtarı kullanır ve milletlerden olan sünnetsiz kişiler üzerine de kutsal ruh armağanı dökülür (Elçi. 10:45).

Mukaddes Kitapla İlgili Soruların Yanıtları:

2:44-47; 4:34, 35—İman edenler neden mal mülklerini satıp elde ettikleri geliri dağıtıyorlardı? İman edenlerin birçoğu uzak yerlerden geliyordu ve yanlarında Yeruşalim’de daha uzun kalmalarına yetecek kadar erzak yoktu. Fakat yeni inançları hakkında daha fazla bilgi edinmek ve başkalarına şahitlikte bulunmak için orada daha uzun süre kalmak istiyorlardı. Bazı Hıristiyanlar onlara yardım etmek için mal mülklerini sattı ve yaptıkları bağışlar ihtiyacı olanlara dağıtıldı.

4:13—Petrus ve Yuhanna okuma yazma bilmeyen ya da eğitimsiz kimseler miydi? Hayır. Onların “eğitimsiz, sıradan” insanlar olarak görülmesinin nedeni haham okullarında din eğitimi almamış olmalarıydı.

5:34-39—Luka, Gamaliel’in Sanhedrin’deki kapalı duruşmada söylediklerini nereden biliyordu? Bununla ilgili en az üç olasılık sayılabilir: (1) Eskiden Gamaliel’in öğrencisi olan Pavlus, Luka’ya bilgi vermiş olabilir. (2) Elçilerin görüşlerine sıcak bakan Nikodimos gibi bir Sanhedrin üyesi Luka’ya bilgi vermiş olabilir. (3) Luka bu bilgiyi Tanrı ilhamı yoluyla almış olabilir.

7:59—İstefanos İsa’ya mı dua ediyordu? Hayır. İnsanın tapacağı ve dolayısıyla dua edeceği tek Kişi Yehova Tanrı’dır (Luka 4:8; 6:12). Normal şartlar altında İstefanos İsa’nın adıyla Yehova’ya dua ederdi (Yuhn. 15:16). Ancak bu olayda İstefanos, mucizevi bir görüntü aracılığıyla ‘İnsanoğlunun Tanrı’nın sağında durmakta’ olduğunu gördü (Elçi. 7:56). İstefanos İsa’ya ölüleri diriltme gücü verildiğini tam anlamıyla kavradığı için İsa’ya hitap ederek ruhunu almasını, başka sözlerle dirilmede onu hatırlamasını diledi. Burada geçen ‘dua etmek’ ifadesi orijinal Yunancada ‘hitap etmek’ anlamına gelir (Yuhn. 5:27-29).

Alacağımız Dersler:

1:8. Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapında sürdürdüğü duyuru işi, kutsal ruhun yardımı olmadan başarılamaz.

4:36–5:11. Kıbrıslı Yusuf’un lakabı Barnabas’tı ve bu isim “Teselli Oğlu” anlamına geliyordu. Elçilerin ona Barnabas adını vermesinin nedeni onun sıcak, nazik ve yardımsever biri olması olabilir. Biz de dürüst olmayan ve ikiyüzlü davranan Hananya ve Safira gibi değil, Barnabas gibi olmak istiyoruz.

9:23-25. Duyuru işini sürdürebilmek için bize düşman olanlardan sakınmamız korkaklık değildir.

9:28-30. İyi haberi duyurduğumuz belli bölgeler ya da kişiler fiziksel, ahlaksal ya da manevi açıdan tehlikeli olmaya başlayabilir. Bu durumda duyuru işini yapacağımız zaman ve yeri belirlerken sağgörülü ve seçici olmalıyız.

9:31. Özellikle huzurlu dönemlerde inceleme yaparak ve derin düşünerek imanımızı güçlendirmeye gayret etmeliyiz. Bu sayede öğrendiklerimizi uygulayarak ve hizmette gayretle çalışarak Yehova korkusuyla yaşayabiliriz.

PAVLUS’UN HİZMETTEKİ GAYRETİ

(Elçiler 11:19–28:31)

MS 44’te Agabos Antakya’ya gelir, Pavlus ve Barnabas “bütün bir yıl boyunca” orada iyi haberi duyurmaktadır. Agabos “büyük bir kıtlık” olacağını bildirir ve bu iki yıl sonra gerçekleşir (Elçi. 11:26-28). Barnabas ve Saul “Yeruşalim’de yardımla ilgili görevlerini tamamladıktan sonra” Antakya’ya dönerler (Elçi. 12:25). MS 47’de, Saul’un Hıristiyanlığı benimsemesinden yaklaşık 12 yıl sonra Barnabas ve Saul vaizlik gezisine çıkmak üzere kutsal ruh tarafından görevlendirilir (Elçi. 13:1-4). MS 48’de “Tanrı’ya emanet edilmiş ve yola çıkmış” oldukları yere, Antakya’ya dönerler (Elçi. 14:26).

Saul olarak da bilinen Pavlus, yaklaşık dokuz ay sonra kendisine eşlik etmesi için Silas’ı seçip ikinci vaizlik gezisine çıkar (Elçi. 15:40). Yolda Timoteos ve Luka da Pavlus’a katılır. Luka Filipi’de kalırken, Pavlus Atina’ya devam eder ve oradan Korintos’a geçer. Korintos’ta Akuila ve Priskilla ile tanışır ve bir buçuk yıl orada kalır (Elçi. 18:11). Timoteos ve Silas’ı Korintos’ta bırakıp yanına Akuila ve Priskilla’yı alarak MS 52 yılının başlarında Suriye’ye gitmek üzere yelken açar (Elçi. 18:18). Akuila ve Priskilla Efesos’a kadar Pavlus’a eşlik edip orada kalırlar.

Suriye’ye gittikten sonra Antakya’ya geçen Pavlus bir süre orada kalır ve MS 52’de üçüncü vaizlik gezisine başlar (Elçi. 18:23). Efesos’ta “Yehova’nın sözü, etkisini ve gücünü gitgide daha muazzam biçimde” gösterir (Elçi. 19:20). Pavlus orada yaklaşık üç yıl kalır (Elçi. 20:31). MS 56 yılının Pentekost’unu Yeruşalim’de geçirir. Tutuklanmasının ardından yetkililerin karşısında cesaretle şahitlikte bulunur. Elçi Pavlus Roma’da iki yıl boyunca ev hapsinde tutulur (MS y. 59-61). Orada da çeşitli yollarla Krallığın iyi haberini duyurur ve “Efendimiz İsa Mesih’le ilgili gerçekleri” öğretir (Elçi. 28:30, 31).

Mukaddes Kitapla İlgili Soruların Yanıtları:

14:8-13—Listra halkı neden ‘Barnabas’a Zeus, Pavlus’a da Hermes’ dedi? Yunan mitolojisinde Zeus tanrıların başıydı ve oğlu Hermes etkili konuşmasıyla tanınırdı. Konuşmalarda daha çok Pavlus öne çıktığından Listra halkı ona Hermes, Barnabas’a da Zeus dedi.

16:6, 7—Kutsal ruh Pavlus ve arkadaşlarının Asya eyaleti ve Bitinya’da sözü duyurmalarına neden izin vermedi? Orada Sözü duyurma işini yapacak çok az kişi vardı. Bu nedenle kutsal ruh onları daha verimli sahalara yöneltti.

18:12-17—Olayı izleyenler Sostenis’i dövmeye başlayınca Genel Vali Gallio neden onlara müdahale etmedi? Muhtemelen Gallio, Pavlus’a saldıran kalabalığın elebaşı olduğu anlaşılan adamın bunu hak ettiğini düşündü. Fakat bu olay Sostenis’in Hıristiyanlığı benimsemesine neden olarak iyi bir sonuç doğurdu. Daha sonra Pavlus ondan “kardeşimiz” diye bahsetti (1. Kor. 1:1).

18:18—Pavlus nasıl bir adakta bulunmuştu? Bazı bilginler Pavlus’un kendini nezir olarak ayırmak için adakta bulunduğunu ileri sürer (Say. 6:1-21). Ancak Mukaddes Kitap Pavlus’un adağının ne olduğundan söz etmez. Ayrıca Kutsal Yazılar Pavlus’un Hıristiyanlığı benimsemesinden önce mi yoksa sonra mı adakta bulunduğunu ya da bunun adağın başlangıcı mı yoksa bitişi mi olduğuna da değinmez. Durum ne olursa olsun böyle bir adakta bulunmak günah değildi.

Alacağımız Dersler:

12:5-11. İman kardeşlerimiz için dua edebiliriz ve etmeliyiz.

12:21-23; 14:14-18. Herodes yalnızca Tanrı’ya verilmesi gereken onuru hiç duraksamadan kabul etti. Oysa Pavlus ve Barnabas farklı bir tutum sergileyip yersiz övgüyü ve yüceltilmeyi hemen ve kesin bir şekilde geri çevirdiler. Yehova’ya hizmet ederken herhangi bir başarımızdan dolayı şereflendirilmek istememeliyiz.

14:5-7. Tedbirli davranmak hizmetimizi faal şekilde sürdürmemize yardım edebilir (Mat. 10:23).

14:22. Gerçek Hıristiyanlar sıkıntılarla karşılacaklarını bilirler. İmanları konusunda uzlaşarak bunlardan kaçmaya çalışmazlar (2. Tim. 3:12).

16:1, 2Gençler cemaatte gayretle hizmet etmeli ve iyi bir namları olması için Yehova’dan yardım dilemeliler.

16:3. Başkalarının iyi haberi kabul etmesine yardımcı olmak için Kutsal Yazıların koyduğu sınırlar içinde, elimizden geleni yapmalıyız (1. Kor. 9:19-23).

20:20, 21. Evden eve şahitlik, hizmetimizin en önemli kısımlarından biridir.

20:24; 21:13. Tanrı’ya sadık kalmak hayatta kalmaktan daha önemlidir.

21:21-26. Yerinde tavsiyeleri kabul etmeye istekli ve hazır olmalıyız.

25:8-12. Günümüzde gerçek Hıristiyanlar, “iyi haberin savunulmasında ve hukuken tanınmasında” yasal düzenlemelerden yararlanabilir, hatta yaralanmalıdır (Filip. 1:7).

26:24, 25. “Bedensel düşünüşlü insan” için akılsızca olsa da bizler ‘hakikatin ve sağduyunun sözlerini’ bildirmeye devam etmeliyiz (1. Kor. 2:14).

[Sayfa 30’daki resim]

Petrus “göklerin krallığının anahtarlarını” ne zaman kullandı?

[Sayfa 31’deki resim]

Dünya çapında sürdürülen şahitlik işi, kutsal ruhun yardımı olmadan başarılamaz