Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Czy sobie przypominasz?

Czy sobie przypominasz?

Czy uważnie przeczytałeś ostatnie wydania Strażnicy? Spróbuj odpowiedzieć na poniższe pytania:

Czy chrześcijanie powinni modlić się do Jezusa Chrystusa?

Nie. Sam Jezus uczył nas modlić się do Jehowy i pozostawił wzór, kierując modlitwy do swego Ojca (Mat. 6:6-9; Jana 11:41; 16:23). A zatem pierwsi chrześcijanie modlili się do Boga, nie do Jezusa (Dzieje 4:24, 30; Kol. 1:3) (1.1, strona 14).

Co każdego roku możemy robić, żeby się przygotować do upamiętnienia śmierci Jezusa?

Na przykład możemy trzymać się programu czytania fragmentów Biblii związanych z tym wydarzeniem. Możemy też postarać się w tym okresie zwiększyć udział w głoszeniu, a także rozważyć z modlitwą, jaka nadzieja nam osobiście została dana przez Boga (15.1, strony 14-16).

Jak potoczyły się losy dwóch egipskich więźniów, którzy opowiedzieli Józefowi swoje zagadkowe sny?

Józef oznajmił podczaszemu faraona, że zostanie przywrócony na wcześniejsze stanowisko. Jeśli chodzi o piekarza, jego sen oznaczał, że faraon go zabije i zawiesi na palu. Oba wyjaśnienia się spełniły (Rodz. 40:1-22) (1.2, strony 12-14).

Jaki niezwykły prezent dostali bracia w Japonii?

Otrzymali broszurę zawierającą Ewangelię według Mateusza w Przekładzie Nowego Świata. Publikację tę proponują w służbie i przyjmuje ją wiele osób nieznających Biblii (15.2, strona 3).

Jakie okoliczności panujące w I wieku n.e. pomogły w rozkrzewieniu dobrej nowiny?

Pax Romana zapewniał stabilizację, dzięki czemu toczyło się mniej konfliktów. Pierwsi chrześcijanie mogli podróżować, korzystając z sieci dobrych dróg. W powszechnym użyciu był język grecki, który ułatwiał głoszenie nawet Żydom rozproszonym po całym imperium. A prawo rzymskie umożliwiało obronę dobrej nowiny (15.2, strony 20-23).

Dlaczego prawdziwi chrześcijanie nie obchodzą Wielkanocy?

Jezus polecił swoim naśladowcom upamiętniać jego śmierć, a nie zmartwychwstanie (Łuk. 22:19, 20) (1.3, strona 8).

Dlaczego w ostatnich latach rzadko omawia się w naszych publikacjach biblijne pierwowzory i ich odpowiedniki?

W Biblii czytamy, że niektóre postacie były pierwowzorami czegoś większego, jak o tym świadczy przykład z Listu do Galatów 4:21-31. W przeciwnym razie najlepiej nie doszukiwać się symbolicznego znaczenia. Możemy jednak wyciągać lekcje z wydarzeń oraz postępowania osób opisanych w Biblii (Rzym. 15:4) (15.3, strony 17, 18).

Dlaczego pewien papirusowy manuskrypt odnaleziony na starożytnym wysypisku śmieci w Egipcie zasługuje na szczególną uwagę?

W ubiegłym wieku odnaleziono manuskrypt zawierający fragmenty Ewangelii według Jana. Mógł on powstać kilka dziesięcioleci po tym, jak Jan spisał swą księgę, a jego treść pokrywa się z tekstem, który znamy, co potwierdza wiarygodność Biblii (1.4, strony 10, 11).

Dlaczego wykluczenie nieokazującego skruchy grzesznika świadczy o miłości?

Biblia wspomina o wykluczeniu — poważnym kroku, który może przynieść korzyści (1 Kor. 5:11-13). Postanowienie to przysparza chwały imieniu Bożemu, chroni czystość zboru i może skłonić winowajcę do opamiętania (15.4, strony 29, 30).