„W szkole nadarzały się świetne okazje do rozmów o religii. Ale ich nie wykorzystałem” (Kaleb) *.

„Nauczycielka zapytała na lekcji, co sądzimy o ewolucji. Wiedziałam, że to doskonały moment, by opowiedzieć o swoich poglądach. Kompletnie mnie jednak zamurowało i nie wykrztusiłam z siebie ani słowa. Później czułam się z tym okropnie” (Jagoda).

JEŻELI jesteś młodym chrześcijaninem, to być może znalazłeś się kiedyś w podobnej sytuacji jak Kaleb i Jagoda. Zapewne cenisz sobie prawdy biblijne i pragniesz się nimi dzielić. Ale niewykluczone, że myśl o rozmowie na temat religii po prostu cię przeraża. Na szczęście możesz nabrać więcej śmiałości. Jak to zrobić? Przygotowując się do nadchodzącego roku szkolnego, skorzystaj z następujących wskazówek:

1. Sprecyzuj swoje obawy. Kiedy myślisz o rozmowie na temat religii, mogą ci przychodzić do głowy najczarniejsze scenariusze. Ale takie obawy nieraz łatwiej jest rozproszyć, gdy się je sprecyzuje.

Dokończ zdanie:

▪ Jeżeli porozmawiam w szkole o moich przekonaniach, może się zdarzyć, że...

․․․․․

Pamiętaj, że takie obawy nie są obce również innym młodym chrześcijanom. Na przykład 14-letni Krzysiek przyznaje: „Boję się, że koledzy mnie wyśmieją i wezmą za dziwaka”. Z kolei cytowany na wstępie Kaleb mówi: „Martwiłem się, że ktoś zada mi pytanie, a ja nie będę umiał odpowiedzieć”.

2. Bądź realistą i licz się z trudnościami. Czy twoje obawy są zupełnie bezpodstawne? Niekoniecznie. Ania opowiada: „Niektóre  koleżanki udawały, że są zainteresowane moimi wierzeniami, ale potem obracały moje słowa przeciwko mnie i drwiły ze mnie w towarzystwie”. Siedemnastolatka imieniem Nicole miała następujące przeżycie: „Kolega porównał werset w swojej i w mojej Biblii. Okazało się, że brzmiały trochę inaczej. Zarzucił mi, że mam jakąś przerobioną Biblię. Zatkało mnie! Nie wiedziałam, co powiedzieć” *.

Takie sytuacje mogą napędzać strachu. Ale zamiast ich unikać, realistycznie spodziewaj się ich jako nieodłącznego elementu chrześcijańskiego życia (2 Tymoteusza 3:12). „Jezus zapowiedział, że jego uczniowie będą prześladowani” — mówi 13-letni Mateusz. „Nie możemy więc oczekiwać, że każdemu spodobają się nasze poglądy” (Jana 15:20).

3. Skoncentruj się na korzyściach. Czy z przykrych przeżyć może wyniknąć coś dobrego? Dwudziestojednoletnia Aldona uważa, że tak. „Trudno jest wyjaśnić swoje przekonania ludziom, którzy nie mają szacunku dla Biblii, ale takie rozmowy pomagają tobie samemu — dzięki nim jeszcze lepiej rozumiesz własne stanowisko” (Rzymian 12:2).

Spójrz ponownie na sytuację, którą opisałeś w punkcie 1. Zastanów się, co dobrego może wyniknąć z przezwyciężenia własnych obaw. Zapisz poniżej przynajmniej dwie korzyści.

1. ․․․․․

2. ․․․․․

Wskazówka: Dlaczego otwarte powiedzenie rówieśnikom, jaką religię wyznajesz, może sprawić, że będą wywierać na ciebie mniejszą presję? Jak wpłynie to na twoją wiarę we własne siły, a także na twoje uczucia do Jehowy Boga? A jakie uczucia wzbudzisz w Jehowie? (Przysłów 23:15).

4. Bądź przygotowany. W Księdze Przysłów 15:28 czytamy: „Serce prawego rozmyśla, żeby odpowiedzieć”. Staraj się nie tylko przemyśleć, co powiesz, ale też spróbuj przewidzieć, o co możesz zostać zapytany. Przeanalizuj te kwestie i przygotuj się do udzielenia wyjaśnień własnymi słowami. (Zobacz tabelkę „ Zaplanuj swoją reakcję”, zamieszczoną na stronie 25).

5. Przejdź do czynów. Jesteś już przygotowany do rozmowy. Jak powinieneś zacząć? Masz różne możliwości. Mówienie o swoich przekonaniach można przyrównać do kąpieli w jeziorze: jedni wchodzą do wody ostrożnie, a inni od razu wskakują. Podobnie ty możesz najpierw poruszyć jakiś ogólny temat i stopniowo wybadać grunt. Jeżeli jednak zbytnio się martwisz, że coś pójdzie nie tak, to może lepiej będzie od razu przejść do sedna sprawy (Łukasza 12:11, 12). „W wyobraźni rozmowa o religii zawsze była dla mnie trudniejsza niż w rzeczywistości” — przyznaje 17-letni Andrzej. „Gdy już zacząłem, szło mi lepiej, niż się spodziewałem!” *

6. Bądź rozsądny. Na pewno nie skakałbyś na główkę do płytkiej wody, podobnie więc unikaj angażowania się w bezsensowne spory. Pamiętaj, że jest nie tylko „czas mówienia”, lecz także „czas milczenia” (Kaznodziei 3:1, 7). Nawet Jezus nie zawsze odpowiadał na zadawane mu pytania (Mateusza 26:62, 63). Trzymaj się następującej zasady: „Mądry dostrzega nieszczęście i uchodzi przed nim, niemądry brnie dalej, a potem żałuje” (Przysłów 22:3, Biblia Warszawsko-Praska).

Gdy zatem czujesz, że zanosi się na kłótnię, nie ‛brnij dalej’. Poprzestań na jakiejś krótkiej, dyplomatycznej odpowiedzi. Jeżeli na przykład ktoś prowokująco pyta, dlaczego nie palisz papierosów, możesz po prostu rzucić: „Nie mam zamiaru się truć”. W zależności od reakcji zdecydujesz, czy wyjaśnić szerzej swój punkt widzenia.

Powyższe wskazówki mogą ci pomóc być ‛zawsze gotowym do obrony’ swojej wiary (1 Piotra 3:15). Oczywiście taka gotowość nie oznacza, że nigdy nie będziesz zdenerwowany. Jednak 18-letnia Adriana zauważa: „Jeśli pomimo obaw zdobywasz się na to, by porozmawiać o swojej wierze, masz satysfakcję, że pokonałeś strach i podjąłeś wyzwanie. A gdy na dodatek wszystko pójdzie dobrze, satysfakcja będzie jeszcze większa. Będziesz zadowolony, że zdobyłeś się na odwagę, by bronić swych poglądów”.

Więcej artykułów z serii „Młodzi ludzie pytają” znajdziesz na stronie internetowej www.watchtower.org/ypp

[Przypisy]

 ZASTANÓW SIĘ

▪ Czy ktoś w twojej szkole mógłby tak myśleć?

„Wiem, że jesteś Świadkiem Jehowy. Może obawiasz się, że będę z ciebie drwić, ale tak naprawdę to cię szanuję. Jak to robisz, że pomimo tego co się dzieje na świecie, zachowujesz spokój? Muszę przyznać, że ja się boję wielu rzeczy. Czy nie wybuchnie jakaś wojna? Czy moi rodzice się nie rozwiodą? Czy w szkole nie spotka mnie jakaś krzywda? Zadaję sobie tyle pytań, a ty sprawiasz wrażenie osoby, która ma to wszystko poukładane w głowie. Czy ma to związek z twoją religią? Chcę o tym porozmawiać, ale się krępuję. Czy zrobisz pierwszy krok?”

[Ramka i ilustracje na stronie 26]

CO MÓWIĄ TWOI RÓWIEŚNICY

„Czasami inni się śmieją, gdy mówię o swoich wierzeniach. Ale gdy zorientują się, że nic sobie z tego nie robię, zazwyczaj dają mi spokój” (Francesca z Luksemburga).

„Jeżeli nie mówisz, że jesteś chrześcijaninem, to z czasem możesz zapomnieć, kim jesteś, i zacząć się zachowywać jak wszyscy inni. Nie pozwól, by tobą dyrygowali; musisz być sobą” (Samantha z USA).

„Kiedy byłem młodszy, nie chciałem odstawać od kolegów. Potem jednak zacząłem dostrzegać, że moja religia pomaga mi prowadzić lepsze życie. Dzięki temu nabrałem więcej pewności siebie. Jestem dumny ze swoich przekonań” (Jason z Nowej Zelandii).

 [Ramka na stronie 26]

JAK ZACZĄĆ ROZMOWĘ

▪ „Jakie masz plany na wakacje?” [Po wysłuchaniu odpowiedzi wspomnij o swoich planach duchowych, takich jak obecność na zgromadzeniu czy zwiększenie udziału w służbie kaznodziejskiej].

▪ Nawiąż do jakiegoś aktualnego wydarzenia i zapytaj: „Słyszałeś o tej sprawie? Co o tym myślisz?”

▪ „Czy twoim zdaniem świat poradzi sobie z problemami finansowymi [możesz wymienić inny palący problem]? [Poczekaj na odpowiedź]. Dlaczego tak uważasz?”

▪ „Czy interesuje cię religia?”

▪ „Jak wyobrażasz sobie swoje życie za pięć lat?” [Po wysłuchaniu odpowiedzi wyjaśnij, jakie chciałbyś osiągnąć cele duchowe].

  [Tabela na stronie 25]

[Patrz publikacja]

Zaplanuj swoją reakcję

Wytnij!

Wskazówka: Omów tę ramkę z rodzicami i przyjaciółmi. Uzupełnij puste miejsca. Potem zastanów się, jakie jeszcze pytania mogą ci zadać koledzy ze szkoły.

moralność

pytanie

Co myślisz o homoseksualistach?

odpowiedź

Nie jestem do nich uprzedzony jako do ludzi, ale nie pochwalam ich postępowania.

następne pytanie

Czy to nie świadczy o braku tolerancji?

materiał do analizy

1 Koryntian 6:9, 10; Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2, rozdział 28 *.

odpowiedź

Wcale nie, ponieważ mam taki sam stosunek do każdej formy niemoralności, nie tylko do homoseksualizmu.

randki

pytanie

Dlaczego z nikim nie chodzisz?

odpowiedź

Uważam, że mam jeszcze na to czas.

następne pytanie

To z powodu twojej religii?

materiał do analizy

Pieśń nad Pieśniami 8:4; Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2, rozdział 1.

odpowiedź

Tak. Świadkowie chodzą na randki z myślą o małżeństwie, a ja jeszcze nie jestem gotowy na ten krok.

neutralność

pytanie

Dlaczego nie śpiewasz hymnu ani nie pozdrawiasz sztandaru?

odpowiedź

Szanuję swój kraj, ale nie oddaję czci symbolom państwowym.

następne pytanie

A czy walczyłbyś za ojczyznę?

materiał do analizy

Izajasza 2:4; Jana 13:35; Czego naprawdę uczy Biblia?, strony 148-151 *.

odpowiedź

Nie, a miliony Świadków Jehowy z innych krajów nie walczyłoby przeciwko naszemu krajowi.

krew

pytanie

Dlaczego nie przyjmujecie transfuzji krwi?

odpowiedź

Zgadzamy się na bezpieczne zabiegi medyczne — takie, które nie wiążą się z ryzykiem nabawienia się na przykład AIDS. Biblia nakazuje powstrzymywać się od krwi, więc się do tego stosujemy.

następne pytanie

A co wtedy, gdyby było zagrożone twoje życie? Czy Bóg by ci nie wybaczył?

materiał do analizy

Dzieje 5:28, 29; Hebrajczyków 11:6; Czego naprawdę uczy Biblia?, strony 129-131.

odpowiedź

decyzje

pytanie

Iksiński też jest Świadkiem, a zrobił tak a tak. Dlaczego ty nie możesz?

odpowiedź

Uczymy się Bożych wymagań, ale nikt nas do niczego nie zmusza! Każdy samodzielnie podejmuje decyzje.

następne pytanie

Czy to znaczy, że każdy z was kieruje się własnymi zasadami?

materiał do analizy

odpowiedź

stwarzanie

pytanie

Dlaczego nie uznajesz ewolucji?

odpowiedź

A dlaczego miałbym uznawać? Nawet naukowcy nie są w tej kwestii zgodni, a w końcu oni podobno są ekspertami!

następne pytanie

materiał do analizy

odpowiedź

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 26]

Mówienie o swoich przekonaniach przypomina kąpiel w jeziorze. Możesz wejść do wody ostrożnie albo od razu wskoczyć