List do Hebrajczyków 11:1-40
11 Wiara to całkowita pewność, że to, na co mamy nadzieję, nastąpi, przekonujący dowód*, że to, czego nie widać, istnieje.
2 Właśnie dzięki niej nasi przodkowie* otrzymali świadectwo Bożego uznania.
3 Dzięki wierze uświadamiamy sobie, że systemy rzeczy* zostały uporządkowane słowem Boga i to, co widoczne, powstało z tego, co niewidoczne.
4 Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain i dzięki tej wierze otrzymał świadectwo, że jest prawy, bo Bóg przyjął jego dary z uznaniem*. I chociaż umarł, to przez swoją wiarę nadal przemawia.
5 Dzięki wierze Henoch został przeniesiony, żeby nie widzieć śmierci, i nigdzie go nie znaleziono, ponieważ Bóg go przeniósł. Ale zanim został przeniesiony, otrzymał świadectwo, że bardzo się podoba Bogu.
6 Bez wiary nie można się podobać Bogu, bo każdy, kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy Go z całych sił szukają.
7 Dzięki wierze Noe, gdy otrzymał od Boga ostrzeżenie przed tym, czego jeszcze nie widziano, okazał wobec Niego bojaźń i zbudował arkę, żeby uratować swoich domowników. Przez tę wiarę potępił świat i stał się dziedzicem prawości, która wynika z wiary.
8 Dzięki wierze Abraham posłuchał wezwania Boga i udał się na miejsce, które miał otrzymać jako dziedzictwo. Wyruszył, choć nie wiedział, dokąd idzie.
9 Dzięki wierze mieszkał w ziemi, którą mu obiecano, jak w obcej ziemi. Mieszkał tam w namiotach razem z Izaakiem i Jakubem, którzy byli dziedzicami tej samej obietnicy co on.
10 Oczekiwał miasta mającego rzeczywiste fundamenty, którego projektantem* i budowniczym jest Bóg.
11 Dzięki wierze Sara, chociaż przekroczyła wiek, w którym mogła zajść w ciążę, otrzymała zdolność poczęcia potomstwa, bo Tego, który jej to obiecał, uznała za godnego zaufania*.
12 Dlatego z jednego mężczyzny, i to jakby martwego, urodziło się tyle dzieci co gwiazd na niebie, tak wiele jak ziarnek piasku na brzegu morza.
13 Wszyscy oni zachowali wiarę aż do śmierci, mimo że nie otrzymali tego, co im obiecano. Jednak z daleka to widzieli i przyjęli z radością. Publicznie przyznawali, że są obcymi i tymczasowymi osiedleńcami w tej ziemi.
14 Ci, którzy tak mówią, dowodzą, że gorliwie szukają miejsca, które stanie się ich mieszkaniem.
15 A przecież gdyby ciągle wspominali miejsce, które opuścili, to znaleźliby sposobność, żeby tam wrócić.
16 Ale tacy ludzie zabiegają o lepsze miejsce, mające związek z niebem. Dlatego Bóg się ich nie wstydzi, gdy nazywają Go swoim Bogiem, bo przygotował dla nich miasto.
17 Dzięki wierze Abraham, gdy został poddany próbie, niejako złożył Izaaka w ofierze. Człowiek, który chętnie przyjął obietnice, był gotowy ofiarować swojego jednorodzonego syna,
18 mimo że powiedziano mu: „Obiecane ci potomstwo przyjdzie przez Izaaka”.
19 Uważał jednak, że Bóg potrafi nawet wskrzesić jego syna, i rzeczywiście odzyskał go jakby z martwych. Było to wyobrażeniem przyszłych wydarzeń.
20 Dzięki wierze Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa w związku z tym, co miało nastąpić.
21 Dzięki wierze Jakub, gdy był bliski śmierci, pobłogosławił obydwu synów Józefa i wspierając się o koniec swojej laski, oddał cześć Bogu.
22 Dzięki wierze Józef pod koniec życia mówił o wyjściu Izraelitów z Egiptu i wydał polecenie* co do swoich kości*.
23 Dzięki wierze rodzice Mojżesza nie bali się rozkazu króla i ukrywali dziecko przez trzy miesiące po jego urodzeniu, bo widzieli, że było piękne.
24 Dzięki wierze Mojżesz, gdy dorósł, nie chciał być nazywany synem córki faraona.
25 Wolał raczej razem z ludem Bożym znosić złe traktowanie, niż zaznawać tymczasowej przyjemności z grzechu.
26 Uznał hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu, bo uważnie wypatrywał nagrody.
27 Dzięki wierze opuścił Egipt i nie bał się gniewu króla. Pozostawał niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego.
28 Dzięki wierze obchodził Paschę i opryskał krwią odrzwia, żeby niszczyciel nie uśmiercił* pierworodnych Izraela.
29 Dzięki wierze Izraelici przeszli przez Morze Czerwone jak po suchym lądzie, ale gdy próbowali to zrobić Egipcjanie, morze ich pochłonęło.
30 Dzięki wierze lud okrążał mury Jerycha przez siedem dni i mury upadły.
31 Dzięki wierze prostytutka Rachab nie zginęła z tymi, którzy byli nieposłuszni, ponieważ życzliwie przyjęła zwiadowców.
32 Co jeszcze mogę do tego dodać? Nie wystarczyłoby mi czasu, gdybym zaczął opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie oraz Samuelu i innych prorokach.
33 Dzięki wierze pokonali oni królestwa, umocnili prawość, otrzymali obietnice, zamknęli paszcze lwom,
34 powstrzymali siłę ognia, uszli przed mieczem, w słabości nabrali mocy, stali się dzielni na wojnie, rozgromili wojska najeźdźców.
35 Kobiety dzięki zmartwychwstaniu odzyskały swoich bliskich, którzy zmarli. Inni nie chcieli skorzystać z możliwości uwolnienia na podstawie jakiegoś okupu i godzili się na tortury, żeby dostąpić lepszego zmartwychwstania.
36 Jeszcze inni doświadczali drwin, biczowania, a nawet zakuwano ich w kajdany i wtrącano do więzień.
37 Byli kamienowani, poddawani próbom, przerzynani piłą, zabijani mieczem, chodzili w skórach owczych i kozich, cierpieli biedę i ucisk, znęcano się nad nimi.
38 Świat nie był ich godny. Tułali się po pustyniach, górach, jaskiniach i podziemnych jamach.
39 A jednak ci wszyscy, chociaż dzięki swojej wierze otrzymali świadectwo, że cieszą się uznaniem Bożym, nie dostąpili spełnienia obietnicy,
40 ponieważ Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby oni nie mogli bez nas zostać doprowadzeni do doskonałości.
Przypisy
^ Lub „oczywisty przejaw”.
^ Lub „ludzie w dawnych czasach”.
^ Lub „epoki”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „dał świadectwo, przyjmując jego dary”.
^ Lub „architektem”.
^ Lub „wiernego”.
^ Lub „wskazówki”.
^ Lub „pochówku”.
^ Dosł. „nie dotknął”.