Νωρίτερα το ίδιο βράδυ, ο Ιησούς έδωσε στους αποστόλους του ένα δίδαγμα ταπεινοφροσύνης πλένοντας τα πόδια τους. Τώρα, προφανώς μετά το πασχαλινό γεύμα, παραθέτει τα προφητικά λόγια του Δαβίδ: «Ο άνθρωπος που βρισκόταν σε ειρήνη με εμένα, που τον εμπιστευόμουν, ο οποίος έτρωγε το ψωμί μου, έχει μεγαλώσει τη φτέρνα του εναντίον μου». Μετά εξηγεί: «Ένας από εσάς θα με προδώσει».​—Ψαλμός 41:9· Ιωάννης 13:18, 21.

Οι απόστολοι κοιτάζουν ο ένας τον άλλον, και ο καθένας ρωτάει: «Κύριε, μήπως είμαι εγώ;» Ακόμη και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης κάνει αυτή την ερώτηση. Ο Πέτρος παροτρύνει τον Ιωάννη, που βρίσκεται δίπλα στον Ιησού στο τραπέζι, να μάθει ποιος είναι. Ο Ιωάννης λοιπόν γέρνει προς το μέρος του Ιησού και ρωτάει: «Κύριε, ποιος είναι;»​—Ματθαίος 26:22· Ιωάννης 13:25.

Ο Ιησούς απαντάει: «Είναι εκείνος στον οποίο θα δώσω το κομμάτι του ψωμιού που θα βουτήξω στη γαβάθα». Τότε βουτάει λίγο ψωμί σε μια γαβάθα που είναι στο τραπέζι, το δίνει στον Ιούδα και λέει: «Ο Γιος του ανθρώπου φεύγει, όπως είναι γραμμένο σχετικά με αυτόν, αλλά αλίμονο σε εκείνον τον άνθρωπο μέσω του οποίου προδίδεται ο Γιος του ανθρώπου! Θα ήταν καλύτερο για εκείνον να μην είχε γεννηθεί». (Ιωάννης 13:26· Ματθαίος 26:24) Τότε ο Σατανάς μπαίνει στον Ιούδα. Αυτός ο άνθρωπος, που έχει ήδη διαφθαρεί, παραδίδει τώρα τον εαυτό του στο να κάνει το θέλημα του Διαβόλου και γίνεται έτσι “ο γιος της καταστροφής”.​—Ιωάννης 6:64, 70· 12:4· 17:12.

Ο Ιησούς λέει στον Ιούδα: «Ό,τι είναι να κάνεις, κάνε το γρήγορα». Οι άλλοι απόστολοι νομίζουν ότι λέει στον Ιούδα, ο οποίος κρατάει το κουτί με τα χρήματα: «“Αγόρασε ό,τι χρειαζόμαστε για τη γιορτή” ή ότι θα έπρεπε να δώσει κάτι στους φτωχούς». (Ιωάννης 13:27-30) Απεναντίας, ο Ιούδας φεύγει για να προδώσει τον Ιησού.

Το ίδιο αυτό βράδυ που τρώνε το πασχαλινό γεύμα, ο Ιησούς θεσπίζει ένα εντελώς νέο είδος γεύματος. Παίρνει ένα ψωμί, λέει μια ευχαριστήρια προσευχή, το σπάει και δίνει στους αποστόλους του να  φάνε, λέγοντας: «Αυτό σημαίνει το σώμα μου, το οποίο θα δοθεί για χάρη σας. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». (Λουκάς 22:19) Οι απόστολοι δίνουν το ψωμί ο ένας στον άλλον και τρώνε από αυτό.

Τώρα ο Ιησούς παίρνει ένα ποτήρι κρασί, κάνει για αυτό μια ευχαριστήρια προσευχή και τους το δίνει. Ο καθένας πίνει από το ποτήρι, σχετικά με το οποίο ο Ιησούς λέει: «Αυτό το ποτήρι σημαίνει τη νέα διαθήκη που έχει ως βάση το αίμα μου, το οποίο θα χυθεί για χάρη σας».​—Λουκάς 22:20.

Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς διευθετεί να τηρούν οι ακόλουθοί του την Ανάμνηση του θανάτου του κάθε χρόνο στις 14 Νισάν. Αυτή η επέτειος θα τους θυμίζει τι έχει κάνει ο Ιησούς και ο Πατέρας του ώστε να γλιτώσουν οι πιστοί άνθρωποι από την καταδίκη της αμαρτίας και του θανάτου. Τονίζει την αληθινή απελευθέρωση του πιστού ανθρώπινου γένους, η οποία θα είναι πολύ πιο σπουδαία από την απελευθέρωση που θυμούνταν οι Ιουδαίοι γιορτάζοντας το Πάσχα.

Ο Ιησούς λέει ότι το αίμα του «θα χυθεί χάρη πολλών για συγχώρηση αμαρτιών». Μεταξύ των πολλών που θα κερδίσουν αυτή τη συγχώρηση είναι οι πιστοί του απόστολοι και άλλα άτομα όπως εκείνοι. Αυτοί θα είναι μαζί του στη Βασιλεία του Πατέρα του.​—Ματθαίος 26:28, 29.