Başlangıç 18:1-33
18 Daha sonra Yehova, Mamre’deki+ büyük ağaçların orada İbrahim’e göründü.+ İbrahim günün sıcağında+ çadırın önünde oturuyordu.
2 Başını kaldırıp baktı,+ biraz ileride duran üç adam gördü. Adamları görünce, çadırın önünden kalkıp onları karşılamaya koştu ve önlerinde eğildi.+
3 “Yehova, eğer benden hoşnutsan, ne olur kulunun yanından geçip gitme”+ dedi.
4 “İzin verin biraz su getirteyim de ayaklarınız yıkansın.+ Sonra ağacın altında dinlenirsiniz.+
5 Mademki buraya, kulunuzun yanına geldiniz, bir parça ekmek getireyim de yüreğinize can gelsin,+ sonra yolunuza gidersiniz.” Bunun üzerine adamlar “Peki, dediğin gibi olsun” diye karşılık verdiler.
6 İbrahim hemen çadıra, Sara’nın yanına koştu, “Çabuk, üç ölçek* ince un al, hamur yoğurup pide yap”+ dedi.
7 Ardından sürüye koştu, en iyilerinden körpe bir buzağı alıp hizmetkârına verdi, o da onu çabucak hazırladı.+
8 Sonra hazırlattığı buzağıyı alıp tereyağı ve sütle birlikte konukların önüne koydu.+ Onlar yerken kendisi de ağacın altında, yanlarında bekledi.+
9 “Karın Sara+ nerede?” diye sordular. İbrahim “Çadırda”+ diye cevap verdi.
10 Onlardan biri, “Gelecek yıl bu vakit geri geldiğimde karın Sara’nın bir oğlu olacak!”+ dedi. O sırada Sara, adamın arkasında bulunan çadırın girişinde onları dinliyordu.
11 İbrahim ve Sara yaşça ilerlemiş, ihtiyarlamışlardı.+ Sara âdetten kesilmişti.+
12 Bu nedenle Sara için için gülerek,+ “Bu yaştan sonra, üstelik efendim de böylesine yaşlanmışken, bu sevinci nasıl tadarım?”+ diye düşündü.
13 O zaman Yehova İbrahim’e şunu söyledi: “Sara ‘Bu yaştan sonra çocuk doğurmam olacak şey mi?’+ diyerek neden güldü?
14 Yehova için imkânsız bir şey var mı?+ Belirlenen vakitte, gelecek yıl bu zamanda yanına döndüğümde Sara’nın bir oğlu olacak.”
15 Fakat Sara “Gülmedim!” diyerek inkâr etti, çünkü korkuyordu. O ise “Hayır, güldün!”+ dedi.
16 Daha sonra adamlar oradan ayrılırken Sodom’a+ doğru baktılar. Onları geçirmek için İbrahim de yanlarında yürüyordu.+
17 Yehova, “Yapacağım şeyi İbrahim’den mi saklayacağım?”+ dedi.
18 “İbrahim’den büyük ve güçlü bir millet doğacak, yeryüzündeki tüm milletler onun aracılığıyla nimetler elde edecekler.+
19 Onunla yakın oldum ki, kendisinden sonra oğullarına ve ev halkına Tanrısı Yehova’nın yolunda yürüyerek doğru ve adil olanı+ yapmalarını emretsin, Tanrısı Yehova da onun hakkında söylediklerini yerine getirsin.”+
20 Sonra Yehova, “Sodom ve Gomorra hakkındaki feryatlar+ göğe yükseldi, onların günahı çok ağır”+ dedi.
21 “Bana erişen feryatların haklı olup olmadığını öğrenmek için ineceğim, bütün bunları yapıp yapmadıklarını mutlaka göreceğim.”+
22 Adamlar oradan ayrılıp Sodom’a doğru gittiler; fakat Yehova+ hâlâ İbrahim’in karşısında durmaktaydı.+
23 İbrahim O’na yaklaşıp “Doğruları kötülerle birlikte gerçekten yok edecek misin?”+ diye sordu.
24 “Diyelim ki şehirde elli doğru insan var. İçindeki elli doğru insan hatırına şehri bağışlamayıp tüm halkı yok mu edeceksin?+
25 Doğruyla kötüyü aynı kefeye koyup, kötünün yanında doğruyu da öldürmen mümkün değil.+ Hayır, bunu yapman mümkün değil.+ Tüm dünyanın hâkimi adil davranmaz mı?”+
26 Bunun üzerine Yehova şu karşılığı verdi: “Eğer Sodom’da, şehrin içinde elli doğru insan bulursam, onların hatırına tüm şehri bağışlayacağım.”+
27 Fakat İbrahim tekrar söze girip “Ne olur dinle Yehova!” dedi. “İşte ben toz ve kül olduğum halde+ Seninle konuşmaya kalkıyorum.
28 Diyelim ki doğruların sayısı elliden beş eksik. Beş kişi için tüm şehri yok mu edeceksin?” Bunun üzerine O şu karşılığı verdi: “Eğer orada kırk beş kişi bulursam şehri yok etmeyeceğim.”+
29 Fakat İbrahim tekrar “Diyelim ki kırk kişi var” dedi. O da “Kırk kişinin hatırına bir şey yapmayacağım” karşılığını verdi.
30 İbrahim yine, “Ne olur Yehova öfkelenmesin+ de sözüme devam edeyim.+ Diyelim ki otuz kişi var” dedi. O da “Eğer otuz kişi bulursam bunu yapmayacağım” diye karşılık verdi.
31 Fakat İbrahim devam etti: “Ne olur dinle Yehova!+ Ben kimim ki Seninle konuşmaya kalkıyorum. Diyelim yirmi kişi var.” O da “Yirmi kişinin hatırına orayı yok etmeyeceğim”+ dedi.
32 Sonunda İbrahim şöyle söyledi: “Ne olur Yehova öfkelenmesin+ de son kez konuşayım:+ Diyelim on kişi var.” O da “On kişinin hatırına orayı yok etmeyeceğim”+ dedi.
33 Yehova,+ İbrahim’le konuşmasını bitirdikten sonra gitti. İbrahim de çadırına döndü.
