PATRIARCHA Hiob, żyjący przeszło 3000 lat temu, zdawał sobie sprawę, że obserwowanie ptaków może być bogatym źródłem wiedzy o Bożym dziele stwórczym. Do ich zwyczajów nawiązują liczne przykłady i przenośnie. Z biblijnych wzmianek o ptakach płynie wiele ważnych lekcji dotyczących życia oraz więzi z Bogiem. Rozważmy kilka z nich.

Mieszkańcy Jerozolimy dobrze znali jaskółki, które najczęściej gniazdują pod okapami budynków. Niektóre z nich budowały gniazda na terenie świątyni Salomona. Miały tam bezpieczne schronienie, w którym co roku mogły bez przeszkód wychowywać potomstwo.

Kompozytor Psalmu 84, będący potomkiem Koracha, usługiwał w świątyni co pół roku przez jeden tydzień. Widywał wtedy gniazda jaskółek, które mogły przebywać w domu Jehowy przez cały czas. Gorąco pragnął być jak jedna z nich. Wykrzyknął: „Jakże miły jest twój wspaniały przybytek, Jehowo Zastępów! Dusza moja tęskni, wręcz usycha z tęsknoty za dziedzińcami Jehowy. (...) Nawet ptak znalazł sobie dom, a jaskółka dla siebie gniazdo, w którym umieściła swoje młode — twój wspaniały ołtarz, Jehowo Zastępów, Królu mój i Boże mój!” (Psalm 84:1-3). Czy i my razem z naszymi dziećmi odczuwamy podobne pragnienie i cenimy regularne spotykanie się z ludem Bożym? (Psalm 26:8, 12).

„Bocian na niebiosach dobrze zna swe wyznaczone czasy” — napisał prorok Jeremiasz. Bez wątpienia wiedział on, że trasa wędrówki tego ptaka przebiega przez Ziemię Obiecaną. Każdej wiosny przeszło 300 000 bocianów białych migruje z Afryki do Europy wzdłuż rzeki Jordan. Wewnętrzny zegar wskazuje im czas powrotu do letnich lęgowisk. Tak jak inne ptaki wędrowne, bociany „przestrzegają czasu swego przylotu” (Jeremiasza 8:7).

W pewnym opracowaniu możemy przeczytać: „W migracji najbardziej zdumiewa to, że jest instynktowna” (Collins Atlas of Bird Migration). Jehowa Bóg wszczepił ptakom wędrownym instynktowną mądrość wyznaczającą czas ich lotu, natomiast ludzi obdarzył umiejętnością rozpoznawania czasów i pór (Łukasza 12:54-56). W przeciwieństwie do bociana człowiek nie kieruje się instynktem, ale może zdobyć wiedzę pochodzącą od Boga i dzięki niej dostrzec znaczenie dzisiejszych wydarzeń. Izraelici za czasów Jeremiasza byli ślepi na takie znaki. Bóg następująco wskazał na podłoże problemu: „Oto odrzucili  słowo Jehowy, jaką więc mają mądrość?” (Jeremiasza 8:9).

Liczne dowody wskazują na to, że żyjemy w okresie, który Biblia nazywa „dniami ostatnimi” (2 Tymoteusza 3:1-5). Czy tak jak bocian będziemy zwracać uwagę na „wyznaczone czasy”?

Biblia wielokrotnie wspomina o orle, a w Ziemi Obiecanej często można było dostrzec jego majestatyczną sylwetkę. Ptak ten zakłada gniazdo wysoko na urwiskach skalnych i „stamtąd musi poszukiwać pokarmu; oczy jego patrzą daleko” (Hioba 39:27-29). Ma tak doskonały wzrok, że może dojrzeć królika z odległości jednego kilometra.

Podobnie jak orzeł ‛patrzy daleko’, tak Jehowa potrafi wejrzeć w daleką przyszłość. Oświadczył On: „[Jestem] Tym, który od początku oznajmia zakończenie i od dawna — to, czego jeszcze nie uczyniono” (Izajasza 46:10). Gdy stosujemy się do rad Jehowy, odnosimy pożytek z Jego niezrównanej mądrości i zdolności przewidywania (Izajasza 48:17, 18).

Do orłów przyrównano też osoby ufające Bogu. W Biblii czytamy: „Ci, którzy pokładają nadzieję w Jehowie, odzyskają moc. Wzniosą się na skrzydłach jak orły” (Izajasza 40:31). Podczas lotu orzeł wykorzystuje kominy termiczne, czyli wznoszące się masy powietrza. Gdy znajdzie taki komin, rozkłada skrzydła i kołuje, wzbijając się coraz wyżej i wyżej. Aby się wznosić i pokonywać długie dystanse, orzeł nie polega na własnych siłach. Podobnie ci, którzy ufają Jehowie, mogą liczyć na to, że On udzieli im „mocy wykraczającej poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7, 8).

Na krótko przed śmiercią Jezus spojrzał na żydowską stolicę i westchnął: „Jerozolimo, Jerozolimo, zabijająca proroków i kamienująca tych, którzy zostali do niej posłani — jakże często chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokoszka zbiera swe kurczęta pod skrzydła! Ale wyście tego nie chcieli” (Mateusza 23:37).

Jednym z najsilniejszych instynktów ptaków jest chronienie potomstwa. Ptaki zakładające gniazda na ziemi, takie jak kura domowa, muszą czujnie wypatrywać wszelkich zagrożeń. Gdy tylko kwoka dostrzeże krążącego na niebie jastrzębia, wydaje ostrzegawcze dźwięki, a wtedy kurczęta szybko kryją się pod jej skrzydłami. Chronią się tam także przed palącym słońcem i ulewnym deszczem. Podobnie Jezus chciał zapewnić mieszkańcom Jerozolimy duchowe schronienie i opiekę. Obecnie zaprasza nas, żebyśmy szukali u niego pokrzepienia i sił potrzebnych do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami (Mateusza 11:28, 29).

Od ptaków możemy się naprawdę wiele nauczyć. Gdy je obserwujesz, spróbuj przypomnieć sobie biblijne nawiązania do ich zwyczajów. Przykład jaskółki pomoże ci cenić miejsce wielbienia Boga. Proś Jehowę, by udzielił ci mocy, dzięki której będziesz mógł wznosić się niczym orzeł. Tak jak pisklęta szukają schronienia u matki, tak ty szukaj duchowej ochrony w naukach Jezusa. A przykład bociana niech ci przypomina, żeby zachowywać czujność i brać pod uwagę znaczenie dzisiejszych wydarzeń światowych.