„Komt tot mij, . . . en ik zal u verkwikken”

’Het woord prediken’ schenkt verkwikking

HIJ was een volmaakt man met een belangrijke opdracht. Zijn onderwijsmethoden waren zo doeltreffend dat „de scharen versteld stonden van zijn manier van onderwijzen” (Mattheüs 7:28). Hij was ook een onvermoeibaar prediker. Zijn tijd, energie en middelen werden voornamelijk gebruikt voor de prediking van Gods koninkrijk. Ja, Jezus Christus reisde door heel zijn geboorteland als een onvergelijkelijk prediker en onderwijzer. — Mattheüs 9:35.

Jezus’ dringende opdracht was „het goede nieuws van het koninkrijk” te prediken tot zijn tijdgenoten, en zijn discipelen op te leiden voor hetzelfde werk op wereldomvattende schaal (Mattheüs 4:23; 24:14; 28:19, 20). Zou het gewicht van hun predikingsopdracht, de dringendheid ervan en ook de absolute immensiteit van die activiteit zijn onvolmaakte en beperkte volgelingen overweldigen?

Beslist niet! Nadat Jezus zijn discipelen had opgedragen tot „de Meester van de oogst”, Jehovah God, te bidden om meer werkers, zond hij hen uit om de mensen te onderwijzen (Mattheüs 9:38; 10:1). Vervolgens gaf hij hun de verzekering dat de verantwoordelijkheid om zijn volgeling te zijn — met inbegrip van de predikingsopdracht — werkelijke verlichting en troost zou brengen. Jezus zei: „Komt tot mij, . . . en ik zal u verkwikken.” — Mattheüs 11:28.

Een bron van vreugde

Wat is dat een barmhartige, liefdevolle en vriendelijke uitnodiging! Het verwoordt Jezus’ fijngevoelige zorgzaamheid voor zijn volgelingen. Zijn discipelen vinden beslist verkwikking wanneer ze zich van hun verantwoordelijkheid kwijten om „het goede nieuws” van Gods koninkrijk te prediken. Dat schenkt hun echte vreugde en voldoening. — Johannes 4:36.

Lang voordat Jezus op aarde leefde, benadrukte de Schrift dat vreugde een kenmerk van heilige dienst voor God moest zijn. Dat werd duidelijk gemaakt toen de psalmist zong: „Juicht in triomf Jehovah toe, gij mensen van heel de aarde. Dient Jehovah met verheuging. Komt voor zijn aangezicht met vreugdegeroep” (Psalm 100:1, 2). In deze tijd verheugen mensen uit alle naties zich in Jehovah en hun uitingen van lof zijn als de triomfkreten van een overwinnend leger. Personen die God werkelijk zijn toegewijd, komen in zijn tegenwoordigheid „met vreugdegeroep”. En dat is inderdaad passend, want Jehovah is „de gelukkige God” die wil dat zijn dienaren vreugde vinden in het nakomen van hun opdracht aan hem. — 1 Timotheüs 1:11.

Bedienaren die worden verkwikt

Hoe is het mogelijk dat hard werken in de velddienst ons niet uitput maar ons in feite verkwikt? Welnu, voor Jezus was het doen van Jehovah’s werk als versterkend voedsel. Hij zei: „Mijn voedsel is, dat ik de wil doe van hem die mij heeft gezonden en zijn werk voleindig.” — Johannes 4:34.

Evenzo vinden ijverige christelijke predikers in deze tijd vreugde wanneer ze ’het woord prediken’ (2 Timotheüs 4:2). Connie, een christelijke vrouw van middelbare leeftijd die meer dan zeventig uur per maand aan het predikingswerk besteedt, zegt: „Na aan de bediening te hebben deelgenomen, voel ik me voldaan en tevreden, zelfs als ik aan het eind van de dag moe ben.”

En als de Koninkrijksboodschap nu niet gunstig wordt ontvangen? Connie vervolgt: „Wat de reactie ook is, ik heb er nog nooit spijt van gehad aan de bediening te hebben deelgenomen. Ik weet niet alleen dat ik doe wat Jehovah behaagt, maar ik beschouw het ook als een genoegen om over de waarheid te  spreken, want terwijl ik dat doe, wordt de schitterende hoop van de bijbel versterkt in mijn hart.”

Anderen merken dat wanneer ze andere mensen helpen nauwkeurige kennis van God te verwerven dat zin geeft aan hun eigen leven. Meloney, een jonge vrouw die geregeld meer dan vijftig uur per maand aan de prediking besteedt, merkt op: „De bediening is verkwikkend omdat mijn leven daardoor richting en een doel krijgt. Persoonlijke problemen en de spanningen van alledag raken op de achtergrond wanneer ik een aandeel heb aan de dienst.”

Millicent, nog een ijverige bedienaar van Jehovah’s Getuigen, merkt op: „De bediening geeft betekenis aan elke dag die ik eraan besteed met anderen over Gods voornemen voor de mensheid te spreken en uit te leggen hoe het paradijs op aarde zal worden hersteld. Het maakt Jehovah dagelijks reëel voor me en geeft me vrede en een mate van innerlijke tevredenheid die niet op enige andere manier kunnen worden verkregen.”

De ontvangers worden verkwikt

Koninkrijkspredikers worden beslist verkwikt door de christelijke bediening en zij die de levengevende boodschap aanvaarden, worden erdoor vertroost. Hoewel een onderwijzeres in Portugal door nonnen en priesters was opgeleid, had ze het gevoel dat haar kerk haar geestelijke behoeften niet bevredigde. Haar bijbelse vragen bleven onbeantwoord. Een geregelde bijbelstudie die door een van Jehovah’s Getuigen werd geleid, gaf haar het ene schriftuurlijke inzicht na het andere. De onderwijzeres was enthousiast. „Ik zag elke woensdag vol verwachting uit naar mijn studie”, zei ze, „omdat mijn vragen een voor een met overtuigende bijbelse bewijzen werden beantwoord.” Nu is deze vrouw een opgedragen dienstknecht van Jehovah en verkwikt ook zij anderen met de bijbelse waarheid.

Het is dus duidelijk dat Jehovah’s Getuigen niet door de ernst van hun predikingsopdracht of de uitgestrektheid van hun wereldomvattende gebied worden overweldigd. Ze worden niet door apathie of tegenstand ontmoedigd. Ze hebben zich energiek toegelegd op het volbrengen van hun opdracht om het Koninkrijk te prediken. Ze delen het goede nieuws met mensen waar ze ook maar te vinden zijn — op een parkeerplaats voor vrachtwagens in de Verenigde Staten (1), op een vliegveld in Korea (2), in de Andes (3), of op een markt in Londen (4). Jezus’ hedendaagse volgelingen gaan overal ter wereld vreugdevol door met hun lonende werk. En in overeenstemming met zijn belofte heeft hij hen verkwikt en hen gebruikt om vele anderen te verkwikken. — Openbaring 22:17.