ԵՐԳ 142
Ամուր բռնենք մեր հույսը
-
1. Մութ աշխարհում խարխափում է մարդկությունը։
Տե՛ս՝ նա քամու հետևից ասես վազի։
Մեղքը հզոր տիրակալ է, իշխում է.
Մարդ ոչ մեկին էլ չի ազատի։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Արքայությունն է իշխում երկնքում։
Անվախ ենք. Արքան է մեր թագավորում։
Խաղաղություն կտիրի ամենուր։
Մեր հույսը խարիսխ է. բռնենք թող ամուր։
-
2. «Օրն է Յահի մոտենում»,— ազդարարում ենք։
Էլ չի գոչի մարդն Աստծուն՝ ինչքա՞ն, ինչո՞ւ։
Ստեղծվածներին, որ այսօր հառաչում են,
Նա կազատի. փա՛ռք միակ Աստծուն։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Արքայությունն է իշխում երկնքում։
Անվախ ենք. Արքան է մեր թագավորում։
Խաղաղություն կտիրի ամենուր։
Մեր հույսը խարիսխ է. բռնենք թող ամուր։
(Տես նաև Սաղ. 27։14; Ժող. 1։14; Հովել 2։1; Ամբ. 1։2, 3; Հռոմ. 8։22)
