1. Γιατί πρέπει να δεχόμαστε τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση;

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝ του αρχαίου Ισραήλ δίνει σε όλους μας έναν βάσιμο λόγο να δεχόμαστε διαπαιδαγώγηση από τον Θεό. «Τη διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά, γιε μου, μην την απορρίπτεις», λέει ο Σολομών, «και μην αποστρέφεσαι τον έλεγχό του, επειδή αυτόν που αγαπάει ο Ιεχωβά τον ελέγχει, όπως ο πατέρας το γιο στον οποίο ευαρεστείται». (Παροιμίες 3:11, 12) Ναι, ο ουράνιος Πατέρας σας σάς διαπαιδαγωγεί επειδή σας αγαπάει.

2. Ποιος είναι ο ορισμός της «διαπαιδαγώγησης», και πώς μπορεί να διαπαιδαγωγηθεί ένα άτομο;

² Ο όρος «διαπαιδαγώγηση» αναφέρεται στην τιμωρία, στη διόρθωση, στη διδασκαλία και στην εκπαίδευση. «Καμιά διαπαιδαγώγηση δεν φαίνεται προς το παρόν να φέρνει χαρά, αλλά λύπη», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «ύστερα όμως, σε εκείνους που έχουν γυμναστεί από αυτήν αποφέρει ειρηνικό καρπό, δηλαδή δικαιοσύνη». (Εβραίους 12:11) Αν δέχεστε και εφαρμόζετε τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση, αυτό είναι δυνατόν να σας βοηθήσει να ακολουθείτε δίκαιη πορεία και να σας φέρει έτσι πιο κοντά στον άγιο Θεό, τον Ιεχωβά. (Ψαλμός 99:5) Η διόρθωση μπορεί να έρθει μέσω ομοπίστων, μέσω πραγμάτων που μαθαίνετε στις Χριστιανικές συναθροίσεις, καθώς και από την προσωπική σας μελέτη του Λόγου του Θεού και των εντύπων του “πιστού οικονόμου”. (Λουκάς 12:42‐44) Πόσο ευγνώμονες μπορείτε να είστε όταν κάτι που χρειάζεται διόρθωση φέρνεται στην προσοχή σας με αυτόν τον τρόπο! Αλλά τι είδους διαπαιδαγώγηση ίσως απαιτείται αν έχει διαπραχθεί κάποια σοβαρή αμαρτία;

3. Πότε αποκόπτεται ένα μέλος της εκκλησίας;

³ Οι υπηρέτες του Θεού μελετούν τη Γραφή και τα Χριστιανικά έντυπα. Οι κανόνες του Ιεχωβά εξετάζονται στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις τους. Ως εκ τούτου, οι Χριστιανοί είναι σε θέση να γνωρίζουν τι απαιτεί ο Ιεχωβά από αυτούς. Ένα μέλος της εκκλησίας αποκόπτεται  μόνο αν διαπράττει χονδροειδή αμαρτία αμετανόητα.

4, 5. Ποιο Γραφικό παράδειγμα αποκοπής παρουσιάζεται εδώ, και γιατί δόθηκε στην εκκλησία η παρότρυνση να επανεντάξει εκείνον τον άνθρωπο;

⁴ Σκεφτείτε ένα Γραφικό παράδειγμα αποκοπής. Η εκκλησία στην Κόρινθο ανεχόταν «τέτοια πορνεία που δεν [υπήρχε] ούτε ανάμεσα στα έθνη, ότι κάποιος [είχε] τη σύζυγο του πατέρα του». Ο Παύλος παρότρυνε τους Κορινθίους να “παραδώσουν αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά για την καταστροφή της σάρκας, προκειμένου να σωθεί το πνεύμα”. (1 Κορινθίους 5:1‐5) Όταν ο αμαρτωλός αποκόπηκε και παραδόθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο στον Σατανά, έγινε ξανά μέρος του κόσμου του Διαβόλου. (1 Ιωάννη 5:19) Η αποβολή του απομάκρυνε ένα κακό σαρκικό στοιχείο από την εκκλησία και διατήρησε το θεοσεβές «πνεύμα», δηλαδή την επικρατούσα στάση, της εκκλησίας.—2 Τιμόθεο 4:22· 1 Κορινθίους 5:11‐13.

⁵ Προτού περάσει πάρα πολύς καιρός, ο Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς στην Κόρινθο να επανεντάξουν τον παραβάτη. Γιατί; Για να μην “εξαπατηθούν από τον Σατανά”, είπε ο απόστολος. Ο αμαρτωλός είχε προφανώς μετανοήσει και καθαρίσει τη ζωή του. (2 Κορινθίους 2:8‐11) Αν οι Κορίνθιοι αρνούνταν να επανεντάξουν το μετανοημένο άτομο, ο Σατανάς θα τους εξαπατούσε με την έννοια ότι θα ήταν σκληροί και μη συγχωρητικοί όπως ακριβώς ήθελε ο Διάβολος. Είναι πολύ πιθανό ότι σύντομα όντως “συγχώρησαν και παρηγόρησαν” τον μεταμελημένο.—2 Κορινθίους 2:5‐7.

6. Τι μπορεί να επιτελέσει η αποκοπή;

⁶ Τι επιτελεί η αποκοπή; Προφυλάσσει το άγιο όνομα του Ιεχωβά από τη μομφή και προστατεύει την καλή φήμη του λαού Του. (1 Πέτρου 1:14‐16) Η απομάκρυνση ενός αμετανόητου παραβάτη από την εκκλησία υποστηρίζει τους κανόνες του Θεού και διατηρεί την πνευματική καθαρότητα της εκκλησίας. Μπορεί επίσης να κάνει το αμετανόητο άτομο να συνέλθει.

7. Πώς επηρέασε τον Δαβίδ το γεγονός ότι δεν είχε ομολογήσει τις παραβάσεις του;

⁷ Τα περισσότερα άτομα που διαπράττουν κάποια σοβαρή αμαρτία μετανοούν ειλικρινά και δεν αποκόπτονται από την εκκλησία. Βέβαια, η γνήσια μετάνοια δεν είναι κατ’ ανάγκην κάτι εύκολο. Πάρτε για παράδειγμα τον Βασιλιά Δαβίδ του Ισραήλ, ο οποίος συνέθεσε τον 32ο Ψαλμό. Ο συγκεκριμένος ύμνος αποκαλύπτει ότι για κάποιο διάστημα ο Δαβίδ δεν είχε ομολογήσει τις σοβαρές του αμαρτίες, πιθανότατα εκείνες που περιλάμβαναν τη Βηθ‐σαβεέ. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η οδύνη για τις αμαρτίες του εξαντλούσε το σθένος του, όπως το καλοκαιρινό καύμα απομυζά την υγρασία ενός δέντρου. Ο Δαβίδ υπέφερε σωματικά και διανοητικά, αλλά όταν “εξομολογήθηκε τις παραβάσεις του, ο Ιεχωβά τον συγχώρησε”. (Ψαλμός 32:3‐5) Τότε ο Δαβίδ έψαλε: «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Ιεχωβά δεν λογαριάζει σφάλμα». (Ψαλμός 32:1, 2) Τι υπέροχο ήταν που γεύτηκε το έλεος του Θεού!

8, 9. Πώς εκδηλώνεται η μετάνοια, και πόσο σημαντική είναι για την επανένταξη ενός αποκομμένου ατόμου;

⁸ Είναι, λοιπόν, σαφές, ότι ο αμαρτωλός πρέπει να μετανοήσει προκειμένου να λάβει έλεος. Ωστόσο, ούτε η ντροπή ούτε ο φόβος κάποιου μήπως εκτεθεί αποτελεί μετάνοια. «Μετανοώ» σημαίνει «αλλάζω γνώμη», όσον αφορά την κακή διαγωγή, λόγω μεταμέλειας. Το μετανοημένο άτομο έχει «καρδιά συντετριμμένη και καταθλιμμένη» και θέλει να επανορθώσει το σφάλμα αν αυτό είναι δυνατόν.—Ψαλμός 51:17· 2 Κορινθίους 7:11.

⁹ Η μετάνοια είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την επανένταξη στη Χριστιανική εκκλησία. Ένα αποκομμένο άτομο δεν γίνεται ξανά δεκτό στην εκκλησία αυτομάτως αφού περάσει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Προτού μπορέσει να επανενταχθεί, η κατάσταση της καρδιάς του πρέπει να υποστεί μεγάλη αλλαγή. Το άτομο αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της αμαρτίας του και τη μομφή που έφερε στον Ιεχωβά και στην εκκλησία. Ο αμαρτωλός πρέπει να μετανοήσει, να προσευχηθεί ένθερμα για συγχώρηση και να συμμορφωθεί με τις δίκαιες απαιτήσεις του Θεού. Όταν ζητάει να επανενταχθεί, πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι έχει μετανοήσει καθώς και ότι παράγει «έργα που αρμόζουν στη μετάνοια».—Πράξεις 26:20.

10, 11. Γιατί δεν πρέπει να προσπαθήσουμε απλώς να κρύψουμε την αμαρτία;

¹⁰ Μερικά άτομα που έχουν αμαρτήσει ίσως κάνουν τη σκέψη: “Αν μιλήσω σε κάποιον για την αμαρτία μου, ίσως αναγκαστώ να απαντήσω σε ερωτήσεις που θα με φέρουν σε δύσκολη θέση και ίσως αποκοπώ. Αλλά αν δεν πω τίποτα, μπορώ να τα αποφύγω όλα αυτά και κανείς στην εκκλησία δεν θα το μάθει ποτέ”. Αυτός ο τρόπος σκέψης παραβλέπει ορισμένους σημαντικούς παράγοντες. Ποιοι είναι αυτοί;

¹¹ Ο Ιεχωβά είναι «Θεός ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, που είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια, που διατηρεί στοργική καλοσύνη για χιλιάδες, που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία». Ωστόσο, διορθώνει το λαό του «στον κατάλληλο βαθμό». (Έξοδος 34:6, 7· Ιερεμίας 30:11) Σε περίπτωση που διαπράξετε κάποια σοβαρή αμαρτία, πώς θα μπορέσετε να λάβετε το έλεος του Θεού αν προσπαθήσετε να κρύψετε την αμαρτία σας; Ο Ιεχωβά τη γνωρίζει, και δεν αγνοεί την αδικοπραγία.—Παροιμίες 15:3· Αββακούμ 1:13.

12, 13. Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αν προσπαθήσει κάποιος να κρύψει την αδικοπραγία;

¹² Αν έχετε διαπράξει κάποια σοβαρή αμαρτία, η ομολογία είναι δυνατόν να σας βοηθήσει να αποκτήσετε ξανά αγαθή συνείδηση. (1 Τιμόθεο 1:18‐20) Αν, όμως, δεν ομολογήσετε, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μολυσμένη συνείδηση η οποία ενδέχεται να σας οδηγήσει στο να αμαρτήσετε ακόμη περισσότερο. Να θυμάστε ότι έχετε αμαρτήσει, όχι απλώς εναντίον ενός άλλου ανθρώπου ή εναντίον της εκκλησίας, αλλά εναντίον του Θεού. Ο ψαλμωδός είπε υμνολογώντας: «Ο Ιεχωβά—στους ουρανούς είναι ο θρόνος του. Τα μάτια του βλέπουν, τα ακτινοβόλα μάτια του εξετάζουν τους γιους των ανθρώπων. Ο Ιεχωβά εξετάζει τον δίκαιο καθώς και τον πονηρό».—Ψαλμός 11:4, 5.

¹³ Ο Ιεχωβά δεν πρόκειται να ευλογήσει κανένα άτομο που κρύβει κάποια χονδροειδή αμαρτία και προσπαθεί να παραμείνει στην καθαρή Χριστιανική εκκλησία. (Ιακώβου 4:6) Γι’ αυτό, αν έχετε πέσει στην αμαρτία και θέλετε να κάνετε το σωστό, μη διστάζετε να ομολογήσετε έντιμα την αμαρτία σας. Αλλιώς θα έχετε ένοχη συνείδηση, ιδιαίτερα όποτε διαβάζετε ή ακούτε συμβουλές σχετικά με τέτοια σοβαρά ζητήματα. Τι θα γίνει δε αν ο Ιεχωβά αποσύρει το πνεύμα του από εσάς, όπως έκανε στην περίπτωση του Βασιλιά Σαούλ; (1 Σαμουήλ 16:14) Χωρίς το πνεύμα του Θεού, μπορεί να πέσετε σε ακόμη πιο σοβαρή αμαρτία.

14. Γιατί πρέπει να ακολουθήσει ο παραβάτης τη συμβουλή των εδαφίων Ιακώβου 5:14, 15;

¹⁴ Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας μετανοημένος παραβάτης; «Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά. Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει». (Ιακώβου 5:14, 15) Το να πλησιάσει κάποιο άτομο τους πρεσβυτέρους είναι ένας τρόπος για να “παραγάγει καρπό που αρμόζει στη μετάνοια”. (Ματθαίος 3:8) Εκείνοι οι πιστοί και στοργικοί άντρες θα “προσευχηθούν για αυτόν και θα τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά”. Οι Γραφικές τους συμβουλές, σαν καταπραϋντικό λάδι, θα αποδειχτούν παρηγορητικές για οποιονδήποτε έχει μετανοήσει αληθινά.—Ιερεμίας 8:22.

15, 16. Πώς ακολουθούν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι το παράδειγμα που έθεσε ο Θεός όπως είναι καταγραμμένο στα εδάφια Ιεζεκιήλ 34:15, 16;

¹⁵ Τι στοργικό παράδειγμα έθεσε ο Ποιμένας μας, ο Ιεχωβά, όταν ελευθέρωσε τους Ιουδαίους από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα το 537 Π.Κ.Χ. και όταν απελευθέρωσε τον πνευματικό Ισραήλ από τη “Βαβυλώνα τη Μεγάλη” το 1919 Κ.Χ.! (Αποκάλυψη 17:3‐5· Γαλάτες 6:16) Με αυτόν τον τρόπο εκπλήρωσε την υπόσχεσή του: «Εγώ θα βοσκήσω τα πρόβατά μου και εγώ θα τα βάλω να ξαπλώσουν . . . Για το χαμένο θα ψάξω και το διεσπαρμένο θα το φέρω πίσω και αυτό που έχει σπασμένα κόκαλα θα το επιδέσω και το ασθενές θα το ενισχύσω».—Ιεζεκιήλ 34:15, 16.

¹⁶ Ο Ιεχωβά βόσκησε τα συμβολικά του πρόβατα, τα έβαλε να ξαπλώσουν με ασφάλεια και έψαξε για τα χαμένα. Παρόμοια, οι Χριστιανοί ποιμένες φροντίζουν ώστε το ποίμνιο του  Θεού να τρέφεται καλά από πνευματική άποψη και να είναι ασφαλές. Οι πρεσβύτεροι ψάχνουν για τα πρόβατα που ξεμακραίνουν από την εκκλησία. Όπως ο Θεός “επέδεσε αυτό που είχε σπασμένα κόκαλα”, οι επίσκοποι “επιδένουν” τα πρόβατα που έχουν τραυματιστεί από τα λόγια κάποιου ή από τις ίδιες τους τις πράξεις. Και όπως ο Θεός “ενίσχυσε το ασθενές”, οι πρεσβύτεροι βοηθούν εκείνους που έχουν γίνει πνευματικά άρρωστοι, πιθανώς λόγω αδικοπραγίας.

17. Γιατί δεν πρέπει να διστάζουμε να ζητήσουμε την πνευματική βοήθεια των πρεσβυτέρων;

¹⁷ Οι πρεσβύτεροι εφαρμόζουν ευχαρίστως την εξής συμβουλή: «Να δείχνετε έλεος με φόβο». (Ιούδα 23) Μερικοί Χριστιανοί έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία πέφτοντας σε σεξουαλική ανηθικότητα. Αλλά αν έχουν μετανοήσει αληθινά, μπορούν να αναμένουν έλεος και στοργική μεταχείριση από τους πρεσβυτέρους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν πνευματικά. Ο Παύλος είπε σχετικά με τέτοιους άντρες, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου: «Όχι ότι εξουσιάζουμε την πίστη σας, αλλά είμαστε συνεργάτες για τη χαρά σας». (2 Κορινθίους 1:24) Γι’ αυτό, μη διστάζετε ποτέ να ζητήσετε την πνευματική τους βοήθεια.

18. Πώς αντιμετωπίζουν οι πρεσβύτεροι τις περιπτώσεις ομοπίστων που έχουν σφάλει;

¹⁸ Αν έχετε διαπράξει κάποια σοβαρή αμαρτία, γιατί μπορείτε να έχετε εμπιστοσύνη στους πρεσβυτέρους; Επειδή αυτοί είναι πρωτίστως ποιμένες του ποιμνίου του Θεού. (1 Πέτρου 5:1‐4) Κανένας στοργικός ποιμένας δεν δέρνει ένα πειθήνιο αρνί που βελάζει επειδή τραυματίστηκε. Συνεπώς, όταν οι πρεσβύτεροι αντιμετωπίζουν περιπτώσεις ομοπίστων που έχουν σφάλει, δεν βλέπουν το ζήτημα ως «έγκλημα και τιμωρία» αλλά ως «αμαρτία και πνευματική αποκατάσταση», όταν αυτό είναι δυνατόν. (Ιακώβου 5:13‐20) Οι πρεσβύτεροι πρέπει να κρίνουν με δικαιοσύνη και να «μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα». (Πράξεις 20:29, 30· Ησαΐας 32:1, 2) Όπως όλοι οι άλλοι Χριστιανοί, έτσι και οι πρεσβύτεροι πρέπει να “ασκούν δικαιοσύνη και να αγαπούν την καλοσύνη και να είναι μετριόφρονες καθώς περπατούν με τον Θεό”. (Μιχαίας 6:8) Αυτές οι ιδιότητες είναι ζωτικές όταν παίρνονται αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και την ιερή υπηρεσία των “προβάτων της βοσκής του Ιεχωβά”.—Ψαλμός 100:3.

19. Ποια στάση κρατούν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι όταν προσπαθούν να διορθώσουν κάποιον;

¹⁹ Οι Χριστιανοί ποιμένες διορίζονται από το άγιο πνεύμα και επιζητούν την καθοδηγία του. Αν «ένας άνθρωπος κάνει κάποιο εσφαλμένο βήμα προτού το αντιληφθεί»—ενόσω δεν βρίσκεται σε επιφυλακή—οι άντρες που έχουν πνευματικά προσόντα προσπαθούν να “διορθώσουν αυτόν τον άνθρωπο με πνεύμα  πραότητας”. (Γαλάτες 6:1· Πράξεις 20:28) Με πραότητα αλλά και σταθερότητα υπέρ των θεϊκών κανόνων, οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να διορθώσουν τον τρόπο σκέψης του, όπως κάποιος συμπονετικός γιατρός βάζει ένα σπασμένο μέλος προσεκτικά στη θέση του, ώστε να μην προξενήσει άσκοπα πόνο αλλά και να φροντίσει για το πρόβλημα. (Κολοσσαείς 3:12) Εφόσον οποιαδήποτε εκδήλωση ελέους θα βασίζεται στην προσευχή και στις Γραφές, η απόφαση των πρεσβυτέρων θα αντανακλά την άποψη του Θεού για τα ζητήματα.—Ματθαίος 18:18.

20. Πότε είναι ίσως απαραίτητο να ανακοινωθεί στην εκκλησία ότι ένα συγκεκριμένο άτομο ελέγχθηκε;

²⁰ Αν μια αμαρτία είναι ευρέως γνωστή ή θα γίνει αναμφίβολα γνωστή, πιθανώς θα είναι κατάλληλο να γίνει ανακοίνωση στην εκκλησία για να προστατευτεί η φήμη της. Ανακοίνωση θα γίνει επίσης αν χρειάζεται να ενημερωθεί η εκκλησία. Στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ένα άτομο που ελέγχθηκε από δικαστική επιτροπή αναρρώνει πνευματικά, μπορεί να παρομοιαστεί με κάποιον που αναρρώνει από τραυματισμό, γεγονός που περιορίζει προσωρινά τις δραστηριότητές του. Για κάποια περίοδο χρόνου, πιθανότατα θα είναι ωφέλιμο για το μετανοημένο άτομο να ακούει στις συναθροίσεις παρά να σχολιάζει. Οι πρεσβύτεροι ίσως διευθετήσουν να κάνει κάποιος Γραφική μελέτη μαζί του για να το ενισχύσει στους τομείς που είναι αδύναμο ώστε να γίνει ξανά “υγιές στην πίστη”. (Τίτο 2:2) Όλα αυτά γίνονται με αγάπη και όχι με την πρόθεση να τιμωρηθεί ο παραβάτης.

21. Ποιου χειρισμού μπορεί να τύχουν ορισμένες περιπτώσεις αδικοπραγίας;

²¹ Οι πρεσβύτεροι μπορούν να παράσχουν πνευματική βοήθεια με διάφορους τρόπους. Λόγου χάρη, ας υποθέσουμε ότι ένας αδελφός ο οποίος είχε στο παρελθόν πρόβλημα με το ποτό ήπιε υπερβολικά μια δυο φορές, ενόσω ήταν μόνος του στο σπίτι. Ή ίσως κάποιος που είχε σταματήσει τη χρήση καπνού πριν από πολύ καιρό, κάπνισε μια δυο φορές κρυφά σε στιγμή αδυναμίας. Μολονότι προσευχήθηκε και πιστεύει ότι ο Θεός τον έχει συγχωρήσει, πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου πρεσβυτέρου ώστε αυτή η αμαρτία να μην του γίνει συνήθεια. Ένας ή δύο πρεσβύτεροι μπορούν να χειριστούν την κατάσταση. Ωστόσο, ο πρεσβύτερος ή οι πρεσβύτεροι θα ενημερώσουν τον προεδρεύοντα επίσκοπο, καθώς μπορεί να περιλαμβάνονται και άλλοι παράγοντες.

22, 23. Γιατί πρέπει να συνεχίσετε να δέχεστε τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση;

²² Κάθε Χριστιανός, για να έχει την επιδοκιμασία του Θεού, πρέπει να δίνει προσοχή στη διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά. (1 Τιμόθεο 5:20) Γι’ αυτό, να παίρνετε στα σοβαρά οποιαδήποτε διόρθωση λαβαίνετε όταν μελετάτε τις Γραφές και τα Χριστιανικά έντυπα ή όταν ακούτε τις συμβουλές που παρουσιάζονται στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις του λαού του Ιεχωβά. Να παραμένετε άγρυπνοι όσον αφορά την επιτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά. Τότε η θεϊκή διαπαιδαγώγηση θα σας βοηθάει να διατηρείτε έναν πνευματικό προμαχώνα—ένα ισχυρό, όμοιο με τείχος, οχύρωμα κατά της αμαρτίας.

²³ Η αποδοχή της θεϊκής διαπαιδαγώγησης θα σας δίνει τη δυνατότητα να παραμένετε στην αγάπη του Θεού. Είναι αλήθεια ότι μερικοί έχουν αποβληθεί από τη Χριστιανική εκκλησία, αλλά αυτό δεν χρειάζεται να συμβεί σε εσάς αν “προφυλάσσετε την καρδιά σας” και “περπατάτε ως σοφό άτομο”. (Παροιμίες 4:23· Εφεσίους 5:15) Αν, όμως, είστε τώρα αποκομμένος, γιατί να μην κάνετε βήματα προς την επανένταξη; Ο Θεός θέλει όλοι όσοι έχουν κάνει αφιέρωση σε αυτόν να τον λατρεύουν πιστά και με «ευφροσύνη στην καρδιά». (Δευτερονόμιο 28:47) Μπορείτε να το κάνετε αυτό αιώνια αν δέχεστε πάντοτε τη διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά.—Ψαλμός 100:2.