Ο Ντον και η Μάργκαρετ * ήταν πολύ χαρούμενοι που τους είχε επισκεφτεί η κόρη τους με την οικογένειά της. Για το τελευταίο γεύμα που θα έτρωγαν όλοι μαζί, η Μάργκαρετ, πρώην επαγγελματίας μαγείρισσα, έφτιαξε μακαρόνια με σάλτσα τυριών στον φούρνο, το αγαπημένο φαγητό των δύο εγγονών της.

Αφού κάθισαν όλοι, η Μάργκαρετ έφερε τη γάστρα με το φαγητό και την έβαλε στη μέση του τραπεζιού. Σήκωσε το καπάκι και, προς μεγάλη της απογοήτευση, είδε ότι στη γάστρα υπήρχε μόνο καυτή σάλτσα τυριών! Είχε ξεχάσει να βάλει μακαρόνια, το κύριο συστατικό!

Λάθη κάνουμε όλοι, άσχετα από την ηλικία ή την πείρα μας. Μπορεί να πούμε κάποια απερίσκεπτη κουβέντα, να κάνουμε κάτι τη λάθος στιγμή ή απλώς να παραλείψουμε ή να ξεχάσουμε κάτι. Γιατί κάνουμε λάθη; Πώς μπορούμε να τα χειριστούμε; Γίνεται να τα αποφύγουμε; Η σωστή άποψη για τα λάθη θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.

Όταν κάνουμε κάτι καλά, δεχόμαστε ευχαρίστως τον έπαινο και την αναγνώριση που πιστεύουμε ότι αξίζουμε. Όταν κάνουμε κάποιο λάθος, ακόμη και αν δεν το θέλαμε ή δεν το παρατήρησε κανείς, δεν πρέπει αντίστοιχα να το αναγνωρίσουμε; Κάτι τέτοιο απαιτεί ταπεινοφροσύνη.

Αν παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά, ίσως προσπαθήσουμε να μικροποιήσουμε το λάθος μας, να μετατοπίσουμε την ευθύνη ή και να το αρνηθούμε. Μια τέτοια πορεία ενέργειας συνήθως έχει αρνητικές συνέπειες. Το πρόβλημα μπορεί να μη λυθεί και να κατηγορηθούν άδικα άλλοι. Ακόμη και αν τώρα καταφέρουμε να γλιτώσουμε τις συνέπειες του λάθους μας, πρέπει να θυμόμαστε ότι τελικά «ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό».​—Ρωμαίους 14:12.

Ο Θεός έχει ρεαλιστική άποψη για τα λάθη. Στο βιβλίο των Ψαλμών, περιγράφεται ως «ελεήμων και φιλεύσπλαχνος». “Δεν βρίσκει διαρκώς σφάλματα ούτε παραμένει αγανακτισμένος στον αιώνα”. Γνωρίζει ότι είμαστε ατελείς και κατανοεί τις έμφυτες αδυναμίες μας, καθώς «θυμάται ότι είμαστε χώμα».​—Ψαλμός 103:8, 9, 14.

Επιπλέον, όπως ένας ελεήμων πατέρας, έτσι και ο Θεός θέλει από εμάς, τα παιδιά του, να έχουμε τη δική του άποψη για τα λάθη. (Ψαλμός 130:3) Ο Λόγος του παρέχει στοργικά άφθονες συμβουλές και καθοδηγία που μας βοηθούν να χειριζόμαστε τόσο τα δικά μας λάθη όσο και των άλλων.

Πολλές φορές, όταν γίνονται λάθη, κάποιος δαπανάει πολύ χρόνο και συναισθηματικές δυνάμεις επιρρίπτοντας ευθύνες ή προβάλλοντας δικαιολογίες για αυτά που είπε ή έκανε. Αντί για αυτό, όταν προσβάλετε κάποιον με τα λόγια σας, δεν θα μπορούσατε απλώς να ζητήσετε συγνώμη, να διορθώσετε τα πράγματα και να παραμείνετε φίλοι; Μήπως με ένα σφάλμα σας προξενήσατε αναστάτωση ή κάτι πιο σοβαρό σε εσάς ή σε κάποιον άλλον; Αντί να τα βάλετε με τον εαυτό σας ή να κατηγορήσετε άλλους, θα μπορούσατε απλώς να κάνετε το καλύτερο για να επανορθώσετε. Αν επιμένετε ότι το πρόβλημα οφείλεται αλλού,  είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παρατείνετε χωρίς λόγο τον εκνευρισμό και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Απεναντίας, διδαχτείτε από το λάθος, διορθώστε το και προχωρήστε παρακάτω.

Όταν κάνει κάποιος άλλος ένα λάθος, είναι πολύ εύκολο να αντιδράσουμε με αποδοκιμασία. Ωστόσο, θα ήταν πολύ καλύτερο να ακολουθήσουμε την εξής συμβουλή του Ιησού Χριστού: «Όλα όσα θέλετε, λοιπόν, να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς». (Ματθαίος 7:12) Όταν εσείς κάνετε ένα λάθος, ακόμη και ασήμαντο, ασφαλώς θέλετε να σας φερθούν με κατανόηση ή και να το παραβλέψουν εντελώς. Γιατί να μην προσπαθήσετε να δείξετε στους άλλους την ίδια καλοσύνη;​—Εφεσίους 4:32.

Σύμφωνα με ένα λεξικό, τα λάθη προκύπτουν από «εσφαλμένη κρίση, ανεπαρκή γνώση ή απροσεξία». Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο καθένας εκδηλώνει κατά καιρούς ένα ή περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Εντούτοις, τα λάθη μας θα είναι λιγότερα αν λαβαίνουμε υπόψη μερικές θεμελιώδεις αρχές της Γραφής.

Μία από αυτές τις αρχές βρίσκεται στο εδάφιο Παροιμίες 18:13, το οποίο αναφέρει: «Όταν κάποιος αποκρίνεται σε ένα ζήτημα πριν το ακούσει, αυτό είναι ανοησία από μέρους του και ταπείνωση». Πράγματι, αν αφιερώνετε λίγο περισσότερο χρόνο για να ακούσετε όλα όσα έχει να σας πει ο άλλος και να σκεφτείτε προτού απαντήσετε, είναι σίγουρο ότι δεν θα απαντάτε βιαστικά ούτε θα αντιδράτε παρορμητικά. Ακούγοντας προσεκτικά, παίρνουμε πληροφορίες που συμβάλλουν καθοριστικά στο να μη βγάλουμε εσφαλμένο συμπέρασμα, αποφεύγοντας έτσι ένα λάθος.

Μια άλλη Γραφική αρχή αναφέρει: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». (Ρωμαίους 12:18) Να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να προάγετε την ειρήνη και τη συνεργατικότητα. Όταν συνεργάζεστε με άλλους, να είστε στοχαστικοί και να δείχνετε σεβασμό, καθώς επίσης να προσπαθείτε να τους επαινείτε και να τους ενθαρρύνετε. Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, τα απερίσκεπτα λόγια και πράξεις μπορούν εύκολα να συγχωρηθούν και να παραβλεφθούν, ενώ τα πιο σοβαρά παραπτώματα μπορούν να τακτοποιηθούν ή να διορθωθούν με καλή διάθεση.

Μάθετε να μετατρέπετε το λάθος σε θετική εμπειρία. Αντί να ψάχνετε δικαιολογίες για κάτι που είπατε ή κάνατε, να το βλέπετε ως ευκαιρία να αναπτύξετε θετικές ιδιότητες. Μήπως χρειάζεται να δείχνετε μεγαλύτερη υπομονή, καλοσύνη ή εγκράτεια; Ή μήπως χρειάζεται να βελτιωθείτε ως προς την πραότητα, την ειρήνη και την αγάπη; (Γαλάτες 5:22, 23) Μπορείτε έστω να μάθετε τι να μην κάνετε την επόμενη φορά. Χωρίς να είστε ανεύθυνοι, προσπαθήστε να μην παίρνετε τον εαυτό σας πολύ στα σοβαρά. Το χιούμορ ασφαλώς βοηθάει να εκτονωθεί η ένταση.

Αν διατηρούμε τη σωστή άποψη για τα λάθη, θα τα χειριζόμαστε εποικοδομητικά. Θα έχουμε περισσότερη ειρήνη μέσα μας και με τους άλλους. Αν προσπαθούμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, θα γινόμαστε πιο σοφοί και πιο συμπαθείς. Δεν θα αποκαρδιωνόμαστε ούτε θα κάνουμε αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας. Συνειδητοποιώντας ότι και οι άλλοι παλεύουν με τα δικά τους λάθη, θα ερχόμαστε πιο κοντά τους. Πάνω από όλα, ωφελούμαστε καθώς μαθαίνουμε να μιμούμαστε την αγάπη του Θεού και την προθυμία του να συγχωρεί ανεπιφύλακτα.​—Κολοσσαείς 3:13.

Μήπως το λάθος της Μάργκαρετ, που αναφέρθηκε στην αρχή, αμαύρωσε την οικογενειακή περίσταση; Όχι βέβαια. Όλοι, και κυρίως η Μάργκαρετ, το αντιμετώπισαν με χιούμορ και απόλαυσαν το γεύμα​—χωρίς τα μακαρόνια! Χρόνια αργότερα, οι δύο εγγονοί της αφηγούνταν την ιστορία για εκείνο το αξέχαστο γεύμα στα δικά τους παιδιά και αναπολούσαν τις όμορφες στιγμές που είχαν περάσει με τους παππούδες τους. Στο κάτω κάτω, ήταν απλώς ένα λάθος!