Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Δείτε! Το Φως Είναι Θαυμαστό!

Δείτε! Το Φως Είναι Θαυμαστό!

Δείτε! Το Φως Είναι Θαυμαστό!

ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ποτέ να ψηλαφήσετε στο σκοτάδι, ξέρετε πόσο απογοητευτικό μπορεί να είναι αυτό. Τι ανακούφιση φέρνει το φως! Επίσης, ίσως βρεθήκατε κάποτε σε μια κατάσταση που μπορεί να παρομοιαστεί με το σκοτάδι. Ενδεχομένως αυτό συνέβη όταν δεν είχατε τη δυνατότητα να βρείτε διέξοδο από κάποιο πρόβλημα. Κατόπιν είδατε σταδιακά φως—υπήρχε λύση. Το να βγει κάποιος από τέτοιου είδους σκοτάδι και να έρθει στο φως είναι μια υπέροχη εμπειρία.

Τον πρώτο αιώνα, οι άνθρωποι γενικά βρίσκονταν σε πνευματικό σκοτάδι. Ο απόστολος Πέτρος, απευθυνόμενος σε άτομα που εγκατέλειψαν τις προηγούμενες πεποιθήσεις τους και εγκολπώθηκαν τη Χριστιανοσύνη, έγραψε: «[Ο Θεός] σάς κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως». (1 Πέτρου 2:9) Για εκείνους, αυτό ήταν σαν μετάβαση από το απόλυτο σκοτάδι στο λαμπρό φως. Μπορεί επίσης να συγκριθεί με το να είναι κάποιος μόνος χωρίς ελπίδα και κατόπιν να γίνει μέλος μιας οικογένειας με ασφαλές μέλλον.—Εφεσίους 2:1, 12.

«Άφησες την Αγάπη που Είχες Πρώτα»

Οι πρώτοι Χριστιανοί βρήκαν «την αλήθεια»—την αληθινή Χριστιανική πίστη. (Ιωάννης 18:37) Είδαν το θαυμαστό φως της αλήθειας και μετέβησαν από το πνευματικό σκοτάδι στο λαμπρό φως. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, ο ενθουσιασμός και ο ζήλος που είχαν στην αρχή μερικοί Χριστιανοί ψυχράνθηκε. Παραδείγματος χάρη, στα τέλη του πρώτου αιώνα, ένα σοβαρό πρόβλημα είχε ανακύψει στην εκκλησία της Εφέσου. Ο αναστημένος Ιησούς Χριστός προσδιόρισε το πρόβλημα, λέγοντας: «Έχω αυτό εναντίον σου, το ότι άφησες την αγάπη που είχες πρώτα. Θυμήσου, λοιπόν, από τι έχεις πέσει, και μετανόησε και κάνε τα προηγούμενα έργα». (Αποκάλυψη 2:4, 5) Οι Χριστιανοί στην Έφεσο χρειαζόταν να αναζωπυρώσουν την αγάπη τους για τον Θεό και την αλήθεια.

Τι θα λεχθεί για εμάς; Και εμείς γευτήκαμε τη χαρά τού να δούμε το φως, γνωρίζοντας τη θαυμαστή αλήθεια του Λόγου του Θεού. Έχουμε αγαπήσει την αλήθεια. Ωστόσο, δυσκολίες συνηθισμένες ανάμεσα στους ανθρώπους μπορεί να μειώσουν την αγάπη μας για την αλήθεια. Σε αυτό ίσως προστίθενται και τα προβλήματα που είναι γνώρισμα των “τελευταίων ημερών”. Ζούμε σε έναν κόσμο ο οποίος χαρακτηρίζεται από “καιρούς κρίσιμους, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”—έναν κόσμο αποτελούμενο από ανθρώπους που είναι «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα». (2 Τιμόθεο 3:1, 2) Η επιρροή τους μπορεί να εξασθενίσει το ζήλο μας και να κάνει την αγάπη μας για τον Ιεχωβά να ψυχρανθεί.

Αν έχουμε χάσει την αγάπη που είχαμε πρώτα, χρειάζεται να “θυμηθούμε από τι έχουμε πέσει, και να μετανοήσουμε”. Χρειάζεται να επιστρέψουμε στην προηγούμενη πνευματική μας κατάσταση. Επιπλέον, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην αφήσουμε να μειωθεί η εκτίμησή μας για την αλήθεια. Πόσο ζωτικό είναι να διατηρούμε όλοι μας θετική και χαρούμενη άποψη, και να κρατάμε ζωντανή την αγάπη μας για τον Θεό και την αλήθεια του!

“Η Αλήθεια που μας Ελευθερώνει”

Το φως της Γραφικής αλήθειας είναι θαυμαστό επειδή η Γραφή απαντάει σε σπουδαία ερωτήματα που προβληματίζουν την ανθρωπότητα επί χιλιετίες. Μεταξύ αυτών των ερωτημάτων είναι και τα εξής: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Γιατί υπάρχει το κακό; Υπάρχει μετά θάνατον ζωή; Ο Ιεχωβά μάς έχει διαφωτίσει με θαυμαστές δογματικές αλήθειες. Δεν πρέπει να είμαστε ευγνώμονες από καρδιάς; Είθε να μην παίρνουμε ποτέ ως δεδομένα όσα έχουμε μάθει!

Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει». (Ιωάννης 8:32) Η λυτρωτική θυσία του Ιησού έχει καταστήσει δυνατή την ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο. Αλλά αυτές οι πολύτιμες αλήθειες μάς έχουν ελευθερώσει επίσης από την άγνοια και τις αβεβαιότητες ενός κόσμου που καλύπτεται από σκοτάδι. Αν στοχαζόμαστε με εκτίμηση όσα έχουμε μάθει, αυτό θα μας βοηθάει να ενισχύουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και το Λόγο του.

Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη: «Όταν λάβατε το λόγο του Θεού, τον οποίο ακούσατε από εμάς, τον δεχτήκατε, όχι ως το λόγο ανθρώπων, αλλά, όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού, ο οποίος λόγος και βρίσκεται σε δράση σε εσάς τους πιστούς». (1 Θεσσαλονικείς 2:13) Οι Θεσσαλονικείς άκουσαν και “δέχτηκαν το λόγο του Θεού με χαρά”. Δεν βρίσκονταν πια «στο σκοτάδι». Αντίθετα, είχαν γίνει «γιοι φωτός». (1 Θεσσαλονικείς 1:4-7· 5:4, 5) Εκείνοι οι Χριστιανοί έμαθαν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός και ότι είναι παντοδύναμος, σοφός, στοργικός και ελεήμων. Όπως και άλλοι ακόλουθοι του Χριστού, έμαθαν επίσης ότι ο Ιεχωβά έκανε προμήθεια για την εξάλειψη των αμαρτιών τους μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Γιου του, του Ιησού Χριστού.—Πράξεις 3:19-21.

Παρότι οι Θεσσαλονικείς δεν ήξεραν τα πάντα σχετικά με την αλήθεια, ήξεραν πού έπρεπε να στραφούν για γνώση. Οι θεόπνευστες Γραφές μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο του Θεού “πλήρως ικανό, απόλυτα εξοπλισμένο για κάθε καλό έργο”. (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Οι Χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη μπορούσαν να συνεχίσουν να μελετούν, διαπιστώνοντας επανειλημμένα ότι το φως από τον Θεό είναι πράγματι θαυμαστό. Είχαν λόγο να χαίρονται πάντοτε. (1 Θεσσαλονικείς 5:16) Το ίδιο ισχύει και για εμάς.

Φως για το Δρόμο Μας

Αναφέροντας έναν λόγο για τον οποίο το φως είναι υπέροχο, ο ψαλμωδός έψαλε: «Ο λόγος σου είναι λυχνάρι για τα πόδια μου και φως για το δρόμο μου». (Ψαλμός 119:105) Η θεϊκή καθοδηγία που λαβαίνουμε από το Λόγο του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει να χαράξουμε ασφαλή πορεία και να απολαύσουμε μια ζωή γεμάτη νόημα. Δεν χρειάζεται να είμαστε σαν ακυβέρνητο πλοίο. Η γνώση και η εφαρμογή της αλήθειας μάς προστατεύει ώστε να μην «κλυδωνιζόμαστε και μεταφερόμαστε εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας».—Εφεσίους 4:14.

«Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε ευγενείς ούτε σε γιο χωματένιου ανθρώπου, από τον οποίο δεν υπάρχει σωτηρία», δηλώνει η Γραφή. Αναφέρει επίσης: «Ευτυχισμένος είναι όποιος έχει τον Θεό του Ιακώβ ως βοήθειά του, του οποίου η ελπίδα είναι στον Ιεχωβά τον Θεό του». (Ψαλμός 146:3, 5) Επιπλέον, το να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά μάς βοηθάει να υπερνικούμε το φόβο και την ανησυχία. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 4:6, 7) Το να καθοδηγούμαστε από το φως του Λόγου του Θεού μάς ωφελεί πραγματικά.

Λάμπουμε ως Φωτοδότες στον Κόσμο

Κάτι ακόμη που καθιστά θαυμαστό το φως από το Λόγο του Θεού είναι το ότι ανοίγει την πόρτα για τον υψηλότερο διορισμό που είναι διαθέσιμος σε ανθρώπους. Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την εξής οδηγία: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει. Και εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». Εισήγαγε αυτή την εντολή λέγοντας: «Μου έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη».—Ματθαίος 28:18-20.

Σκεφτείτε ποιος βοηθάει τους αληθινούς Χριστιανούς στο έργο κηρύγματος των καλών νέων και διδασκαλίας των Γραφικών αληθειών σε ανθρώπους όλων των εθνών. Ο Ιησούς υποσχέθηκε στους ακολούθους του ότι θα ήταν μαζί τους. Πράγματι τους βοηθούσε και τους υποστήριζε στη διακονία τους καθώς εκείνοι άφηναν “το φως τους να λάμπει” με αυτόν τον τρόπο και μέσω άλλων “καλών έργων”. (Ματθαίος 5:14-16) Και άγγελοι επίσης περιλαμβάνονται σε αυτό το ευαγγελιστικό έργο. (Αποκάλυψη 14:6) Τι θα λεχθεί για τον Ιεχωβά Θεό; Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εγώ φύτεψα, ο Απολλώς πότισε, αλλά ο Θεός το έκανε να αυξάνει». Τι προνόμιο είναι να συγκαταλεγόμαστε στους «συνεργάτες του Θεού»!—1 Κορινθίους 3:6, 9.

Σκεφτείτε, επίσης, πώς ευλογούνται οι προσπάθειές μας σε αυτό το έργο το οποίο μας έχει αναθέσει ο Θεός. Τίποτα δεν συγκρίνεται με το θεόδοτο προνόμιο που έχουμε να “λάμπουμε ως φωτοδότες στον κόσμο”. Αν αντανακλούμε το φως από το Λόγο του Θεού με τα λόγια και τις πράξεις μας, θα μπορούμε να βοηθούμε πραγματικά τα άτομα με ειλικρινή καρδιά. (Φιλιππησίους 2:15) Και μπορούμε να χαιρόμαστε καθώς κηρύττουμε και διδάσκουμε με ζήλο, “διότι ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο μας και την αγάπη που δείξαμε για το όνομά του”.—Εβραίους 6:10.

“Να Αγοράσεις Κολλύριο για να Αλείψεις τα Μάτια Σου”

Σε ένα άγγελμα προς την εκκλησία της Λαοδίκειας του πρώτου αιώνα, ο Ιησούς είπε: «Να αγοράσεις από εμένα . . . κολλύριο για να αλείψεις τα μάτια σου, ώστε να βλέπεις. Εγώ, όλους εκείνους για τους οποίους νιώθω στοργή, τους ελέγχω και τους διαπαιδαγωγώ». (Αποκάλυψη 3:18, 19) Το σίγουρο αντίδοτο για την πνευματική τύφλωση είναι το «κολλύριο»—οι διδασκαλίες και η διαπαιδαγώγηση του Ιησού. Αν θέλουμε να διατηρούμε πνευματικά υγιή στάση, πρέπει να αποδεχόμαστε τις συμβουλές του και να υποτασσόμαστε σε αυτές καθώς και στην καθοδηγία που βρίσκεται σε όλη τη Γραφή. Πρέπει επίσης να υιοθετήσουμε διανοητική στάση παρόμοια με του Χριστού και να μιμούμαστε το παράδειγμά του. (Φιλιππησίους 2:5· 1 Πέτρου 2:21) Το κολλύριο δεν διατίθεται δωρεάν. Ο Ιησούς είπε: «Να [το] αγοράσεις από εμένα». Η δαπάνη περιλαμβάνει χρόνο και προσπάθεια.

Όταν φύγουμε από ένα σκοτεινό μέρος και μπούμε σε ένα φωτεινό δωμάτιο, ίσως χρειάζεται λίγος χρόνος για να προσαρμοστούν τα μάτια μας. Παρόμοια, χρειάζεται χρόνος για να μελετήσουμε το Λόγο του Θεού και να δούμε το φως της αλήθειας. Χρειάζεται χρόνος για να στοχαζόμαστε όσα μαθαίνουμε και να συλλογιζόμαστε πόσο πολύτιμη είναι η αλήθεια. Η δαπάνη, όμως, δεν είναι πολύ μεγάλη. Γιατί; Επειδή το φως είναι θαυμαστό!

[Εικόνα στη σελίδα 14]

«Να αγοράσεις από εμένα . . . κολλύριο για να αλείψεις τα μάτια σου, ώστε να βλέπεις»