Στα χρόνια της απαγόρευσης, ήταν ζωτικό για τους όσιους υπηρέτες του Ιεχωβά να συνεχίσουν να λαβαίνουν πνευματική τροφή. Ωστόσο, οι αληθινοί λάτρεις βρίσκονταν σε πραγματικό κίνδυνο. Πολλοί αδελφοί συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση αρκετές φορές.

«Όταν γνώρισα την αλήθεια το 1953», εξηγεί η Χουανίτα Μπόρχες, «ήξερα πολύ καλά ότι κάποια στιγμή μπορεί να με συλλάμβαναν. Και πράγματι με συνέλαβαν. Μια μέρα το Νοέμβριο του 1958, επισκέφτηκα την αδελφή Ενέιδα Σουάρες. Ξαφνικά, ήρθε η μυστική αστυνομία και μας κατηγόρησε ότι κάναμε συνάθροιση. Καταδικαστήκαμε σε φυλάκιση τριών μηνών και επιβλήθηκε πρόστιμο 100 πέσος στην καθεμιά, ποσό που τότε αντιστοιχούσε σε 100 δολάρια (ΗΠΑ)».

Η κυβέρνηση έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να σταματήσει τις συναθροίσεις των Μαρτύρων, αλλά οι αδελφοί δεν πτοήθηκαν. Εντούτοις, έπρεπε να είναι “προσεκτικοί σαν τα φίδια και αθώοι σαν τα περιστέρια”. (Ματθ. 10:16) Η Αντρέα Αλμάνσαρ αναφέρει: «Όταν είχαμε συνάθροιση, έπρεπε να φτάνουμε διαφορετική ώρα ο καθένας. Αφού τελειώναμε, έπρεπε και πάλι να φεύγουμε διαφορετική ώρα  για να μην κινούμε υποψίες. Αυτό σήμαινε ότι μερικές φορές φεύγαμε πολύ αργά το βράδυ».

Ο Χερεμίας Γκλας, ο οποίος γεννήθηκε όταν ο πατέρας του, ο Λεόν, ήταν στη φυλακή, έγινε ευαγγελιζόμενος το 1957 σε ηλικία εφτά ετών. Ο ίδιος θυμάται τις συναθροίσεις που γίνονταν κρυφά στο σπίτι του και τα μέτρα που έπαιρναν οι αδελφοί για να μην τους ανακαλύψουν. «Στη συνάθροιση, δινόταν σε όλους τους αδελφούς ένα χαρτονάκι με αριθμό που έδειχνε τη σειρά με την οποία έπρεπε να φύγουν», λέει ο Χερεμίας. «Όταν τελείωνε η συνάθροιση, ο πατέρας μου με έβαζε να στέκομαι στην πόρτα για να ελέγχω τους αριθμούς που είχαν οι αδελφοί. Έπρεπε επίσης να φροντίζω να φεύγουν οι αδελφοί δύο δύο και να τους στέλνω εναλλάξ σε διαφορετική κατεύθυνση».

Οι αδελφοί, επίσης, διευθετούσαν να κάνουν τις συναθροίσεις σε ώρες που ο κίνδυνος να τους πιάσουν ήταν μικρότερος. Αυτό έγινε, λόγου χάρη, για την ομιλία βαφτίσματος της Μερσέδες Γκαρθία, η οποία γνώρισε την αλήθεια από το θείο της, τον Πάμπλο Γκονζάλες. Όταν ήταν μόλις εφτά ετών, και ενώ ο πατέρας της βρισκόταν στη φυλακή, πέθανε η μητέρα της. Έτσι λοιπόν, έμεινε μόνη με τα εννιά αδέλφια της. Η Μερσέδες βαφτίστηκε το 1959 σε ηλικία εννιά ετών. Η ομιλία βαφτίσματος έγινε στο σπίτι ενός αδελφού στις 3:30 το πρωί, και στη συνέχεια οι παρόντες πήγαν για το βάφτισμα στον ποταμό Οσάμα, ο οποίος διασχίζει την πρωτεύουσα. Η Μερσέδες λέει: «Στις 5:30 το πρωί, την ώρα που ξυπνούσαν οι γείτονες, εμείς είχαμε φτάσει σχεδόν στο σπίτι μας».