„Krzyk i obelżywa mowa niech będą spośród was usunięte” (Efezjan 4:31)

Co oznacza: Różnice zdań pojawiają się we wszystkich rodzinach. Ale jeśli domowników łączą zdrowe relacje, nie ma wśród nich miejsca na złośliwości, wyzwiska czy inne formy toksycznej mowy. Jedni traktują drugich tak, jak sami chcieliby być traktowani (Mateusza 7:12).

Dlaczego jest to ważne: Słowa potrafią ranić jak miecz. Podane w Biblii przysłowie głosi: „Lepiej mieszkać na pustyni niż z kobietą swarliwą i zrzędną” (Przysłów 21:19, Biblia warszawska). Oczywiście to samo można powiedzieć o mężczyźnie. Rodzice powinni pamiętać o biblijnej radzie: „Nie rozjątrzajcie swych dzieci, żeby nie popadły w przygnębienie” (Kolosan 3:21). Dzieci nieustannie krytykowane mogą dojść do wniosku, że rodziców po prostu nie da się zadowolić, więc nie warto się starać.

Ćwiczenie: Za pomocą poniższych pytań oceń, jak dalece darzycie się w rodzinie szacunkiem.

▪ Czy w mojej rodzinie omawianie drażliwych kwestii zwykle kończy się tym, że ktoś wychodzi z pokoju, trzaskając drzwiami?

▪ Czy w odniesieniu do współmałżonka lub dzieci zdarza mi się używać upokarzających słów w rodzaju „głupek” albo „idiotka”?

▪ Czy w otoczeniu, w którym się wychowywałem, obraźliwa mowa była na porządku dziennym?

Postanowienia: Obmyśl jeden lub dwa cele, do których mógłbyś dążyć, by swoimi wypowiedziami okazywać członkom rodziny większy szacunek. (Podpowiedź: Postanów sobie, że zamiast rzucać oskarżenia, będziesz mówić o tym, co sam czujesz. Na przykład: „Jest mi przykro, gdy...”, a nie: „Bo ty zawsze...”).

Powiedz partnerowi o swoich celach. Po trzech miesiącach razem oceńcie, jakie zrobiłeś postępy.

Wyznacz sobie nieprzekraczalne granice, które pomogą ci nie używać wobec dzieci poniżających słów.

Czy nie mógłbyś przeprosić dzieci, jeśli zdarzało ci się odzywać do nich bezdusznie lub złośliwie?

[Ilustracja na stronie 6]

Zwyczaj posługiwania się raniącymi słowami osłabia więzi rodzinne, tak jak fale oceanu podmywają twardą skałę