List do Kolosan 3:1-25

3  Jeżeli zostaliście ożywieni z Chrystusem+, to zabiegajcie* o to, co w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawej stronie Boga+. 2  Wciąż skupiajcie umysły na tym, co w górze+, a nie na tym, co na ziemi+. 3  Bo umarliście, a wasze życie jest ukryte w Chrystusie, będącym w jedności z Bogiem. 4  Kiedy Chrystus, nasze życie+, zostanie ujawniony w chwale, wtedy również wy zostaniecie ujawnieni z nim w chwale+. 5  Dlatego uśmierćcie skłonności swojego ciała*+, jeśli chodzi o niemoralne kontakty seksualne*, nieczystość, niepohamowane żądze seksualne+, złe pragnienia oraz chciwość, która jest bałwochwalstwem. 6  Wszystko to ściąga na ludzi gniew Boży. 7  Wy sami, prowadząc dawny styl życia, też tak postępowaliście+. 8  Ale teraz musicie odrzucić to wszystko: złość, gniew, zło+, obraźliwą mowę*+. I niech z waszych ust nie wychodzą nieprzyzwoite słowa+. 9  Nie okłamujcie się nawzajem+. Zrzućcie z siebie starą osobowość*+ razem z typowymi dla niej uczynkami 10  i włóżcie na siebie nową osobowość+, która pod wpływem dokładnej wiedzy wciąż się odnawia na obraz Tego, który ją stworzył+. 11  W tym stanie nie ma różnicy między Grekiem i Żydem, obrzezaniem i nieobrzezaniem, cudzoziemcem, Scytą*, niewolnikiem czy wolnym, lecz Chrystus jest wszystkim we wszystkim+. 12  Tak więc jako wybrani przez Boga+ — święci, których On kocha — ubierzcie się w serdeczne współczucie+, życzliwość, pokorę*+, łagodność+ i cierpliwość+. 13  Znoście jedni drugich i wspaniałomyślnie przebaczajcie sobie nawzajem+, nawet jeśli ktoś ma powód do narzekania na drugiego+. Jak Jehowa* wspaniałomyślnie wam przebaczył, tak samo róbcie i wy+. 14  Oprócz tego wszystkiego ubierzcie się w miłość+, bo jest to doskonała więź jedności+. 15  Niech w waszych sercach panuje pokój Chrystusowy+, bo właśnie do tego zostaliście powołani — żeby mieć ten pokój i tworzyć jedno ciało. I okazujcie się wdzięczni. 16  Niech słowo Chrystusa wypełnia was bez reszty* i udziela wam wszelkiej mądrości. Wciąż nauczajcie i zachęcajcie się nawzajem* psalmami+, pieśniami pochwalnymi dla Boga i pieśniami duchowymi wyrażającymi wdzięczność*, śpiewając Jehowie* w swoich sercach+. 17  I cokolwiek mówicie lub czynicie, wszystko to róbcie w imię Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu, Ojcu+. 18  Żony, bądźcie podporządkowane swoim mężom+, jak przystało na osoby będące uczniami Pana. 19  Mężowie, kochajcie swoje żony+ i nie bądźcie dla nich szorstcy*+. 20  Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom we wszystkim+, bo to się podoba Panu. 21  Ojcowie, nie rozdrażniajcie swoich dzieci+, żeby nie wpadły w przygnębienie*. 22  Niewolnicy, we wszystkim bądźcie posłuszni swoim panom*+ — nie tylko wtedy, kiedy was obserwują*, jakbyście chcieli przypodobać się ludziom, lecz ze szczerego serca, z bojaźnią wobec Jehowy*. 23  Cokolwiek robicie, róbcie to z całej duszy* jak dla Jehowy*+, a nie dla ludzi, 24  bo przecież wiecie, że to od Jehowy* otrzymacie w nagrodę dziedzictwo+. Służcie Panu, Chrystusowi, jak niewolnicy. 25  Kto czyni zło, ten na pewno otrzyma za nie odpłatę+. Bóg nie jest stronniczy+.

Przypisy

^ Dosł. „szukajcie”.
^ Dosł. „członki, które są na ziemi”.
^ Dosł. „rozpustę”. Gr. porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „zniewagi słowne”.
^ Dosł. „starego człowieka”.
^ Określenie to odnoszono do ludzi niecywilizowanych.
^ Lub „uniżenie umysłu”.
^ Dosł. „mieszka w was bogato”.
^ Lub „udzielajcie rad sobie nawzajem”.
^ Lub „wdzięcznymi pieśniami duchowymi”.
^ Lub „nie bądźcie na nie gorzko zagniewani”.
^ Lub „nie uległy zniechęceniu”.
^ Dosł. „nie przez służbę dla oka”.
^ Dosł. „panom według ciała”.

Komentarze

Multimedia

Obowiązki niewolników
Obowiązki niewolników

Niewolnictwo było w cesarstwie rzymskim zjawiskiem powszechnym. Relacje między niewolnikami a ich panami regulowało w pewnym stopniu prawo rzymskie. W domach zamożnych ludzi niewolnicy wykonywali większość prac — gotowali, sprzątali i opiekowali się dziećmi. Inni pracowali w warsztatach rzemieślniczych, kopalniach albo w gospodarstwach rolnych. Lepiej wykształceni byli lekarzami, nauczycielami czy sekretarzami. W gruncie rzeczy niewolnicy wykonywali niemal każde zajęcie. Nie wolno im było tylko pełnić służby wojskowej. Niektórzy z nich mogli zostać uwolnieni (zob. Słowniczek pojęć, „Wolny; wyzwolony”). Jeśli chodzi o niewolnictwo, chrześcijanie w I w. nie sprzeciwiali się władzy ani nie popierali buntów niewolników przeciwko swoim panom (1Ko 7:21). Szanowali prawo innych, w tym współwyznawców, do posiadania niewolników. Dlatego apostoł Paweł odesłał zbiegłego Onezyma do jego właściciela, Filemona. Ponieważ Onezym został chrześcijaninem, dobrowolnie wrócił do swojego pana, który był jego współwyznawcą (Flm 10-17). Paweł zachęcał niewolników, żeby sumiennie pracowali i byli uczciwi (Tyt 2:9, 10).

PISMO ŚWIĘTE W PRZEKŁADZIE NOWEGO ŚWIATA — WYDANIE DO STUDIUM
Kolosan 3
polski
Czytaj Biblię w internecie
https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001070103/univ/art/1001070103_univ_sqr_xl.jpg
nwtsty