Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

 INTERVIEW | ELDAR NEBOLSIN

Een klassiek pianist vertelt over zijn geloof

Een klassiek pianist vertelt over zijn geloof

Eldar Nebolsin uit Oezbekistan is een gerenommeerd pianist. Hij heeft als solist gespeeld met orkesten in Londen, Moskou, Sint-Petersburg, New York, Parijs, Rome, Sydney, Tokio en Wenen. Eldar is opgegroeid in de Sovjet-Unie en was atheïst. Maar later kwam hij tot de conclusie dat mensen door een liefdevolle Schepper zijn gemaakt. Ontwaakt! stelde hem vragen over zijn muziek en zijn geloof.

Waarom bent u musicus geworden?

Mijn ouders zijn allebei pianist. Ze hebben me vanaf mijn vijfde pianoles gegeven. Later ben ik gaan studeren aan het conservatorium in Tasjkent.

Welke uitdagingen levert het op om met een orkest te spelen?

Elk orkest is anders. Het is net een reusachtig muziekinstrument dat door de dirigent wordt ’bespeeld’. Voor een solist is het misschien wel de grootste uitdaging om evenwicht te vinden in de interactie met de dirigent. Het is te vergelijken met een gesprek tussen vrienden: dan ben je zelf niet constant aan het woord, maar hou je rekening met elkaar. Meestal heb je maar een of twee repetities om op elkaar afgestemd te raken.

Hoeveel tijd besteedt u aan repeteren?

Minstens drie uur per dag, en dat is niet alleen om moeilijke gedeelten te oefenen. Ik bestudeer ook de structuur van het stuk dat ik voorbereid, maar zonder het te spelen. Daarnaast luister ik naar andere werken van de componist. Dat geeft me meer inzicht in het stuk dat ik aan het repeteren ben.

Waar is een eersteklas pianist volgens u aan te herkennen?

Aan zijn vermogen om een piano te laten ’zingen’. De piano is een soort percussie-instrument. Nadat een noot is aangeslagen, kan het geluid alleen nog in volume afnemen. Dat is niet het geval bij blaasinstrumenten en de menselijke stem, die een noot kunnen aanhouden of zelfs in volume kunnen laten toenemen. Een pianist staat voor de uitdaging te voorkomen dat een noot wegsterft. Dat doet hij met subtiele bewegingen van zijn vingers en polsen, in combinatie  met het rechterpedaal, waarmee hij noten langer kan laten aanhouden en de klankkleur kan variëren. Als een pianist die complexe technieken onder de knie heeft, kan hij de piano laten klinken als een fluit, een hoorn of zelfs als een orkest. Hij kan de piano zelfs laten lijken op het mooiste instrument van allemaal: de menselijke stem.

U houdt duidelijk veel van muziek.

Muziek is voor mij een taal waarin gevoelens worden opgewekt en uitgedrukt die moeilijk of niet met woorden kunnen worden weergegeven.

Waardoor hebt u interesse gekregen voor het geloof?

We hadden thuis altijd veel boeken, die mijn vader uit Moskou meenam. Eén boek vond ik vooral interessant. Er stonden Bijbelverhalen in over het begin van de menselijke geschiedenis en over de Israëlieten. Ik kwam ook het boek tegen U kunt voor eeuwig in een paradijs op aarde leven *, uitgegeven door Jehovah’s Getuigen. De duidelijke uitleg van Bijbelse leerstellingen die daarin gegeven werd fascineerde me. Toen ik in 1991 naar Spanje verhuisde voor verdere opleiding in de muziek, nam ik het mee en las ik het meerdere keren door. Het geloof dat daarin werd beschreven, was niet alleen op emotie gebaseerd, maar ook op gefundeerde redenaties en overtuigende bewijzen.

Een leerstelling die me echt intrigeerde, was de Bijbelse belofte dat mensen eeuwig op aarde kunnen leven. Dat klonk zo logisch! Op dat moment had ik nog nooit met Jehovah’s Getuigen gesproken. Maar ik nam me voor dat ik om Bijbelles zou vragen als ik ze zou ontmoeten.

Hoe hebt u de Getuigen ontmoet?

Een paar dagen nadat ik me dat voorgenomen had, zag ik twee vrouwen met een bijbel in hun hand. Ik dacht: ’Ze lijken op de mensen over wie ik in mijn boek heb gelezen. Ze prediken net zoals de christenen in Bijbelse tijden.’ Het duurde niet lang of ik kreeg Bijbelles van een Getuige. Nu ben ik blij dat ik anderen kan helpen onze Schepper te leren kennen.

Waardoor bent u als voormalig atheïst in een Schepper gaan geloven?

Door de muziek. Bijna iedereen geniet van muziek, en op een manier waarop dieren dat niet kunnen. Muziek kan vreugde, vertrouwen, tederheid en bijna elke andere emotie uitdrukken. We bewegen van nature op het ritme van muziek. Maar is muziek nodig om te overleven? Speelt het een rol in de ’natuurlijke selectie’, zoals evolutionisten leren? Volgens mij niet. Ik vind het niet logisch dat de menselijke hersenen, die het vermogen hebben om muziek zoals die van Mozart en Beethoven te componeren en te waarderen, door evolutie zouden zijn ontstaan. Een veel logischer verklaring is dat onze hersenen zijn gemaakt door een wijze, liefdevolle Schepper.

De Bijbel is als een symfonie met een elegante structuur, een meesterlijk arrangement en een ontroerende boodschap voor de hele mensheid

Wat heeft u ervan overtuigd dat de Bijbel van God komt?

De Bijbel is een verzameling van 66 kleinere boeken die in een periode van ongeveer 1600 jaar door zo’n veertig mannen zijn geschreven. Ik vroeg me af: wie zou zo’n harmonieus meesterstuk kunnen dirigeren? Het enige logische antwoord is God. Ik zie de Bijbel als een symfonie met een elegante structuur, een meesterlijk arrangement en een ontroerende boodschap voor de hele mensheid.

^ par. 15 Jehovah’s Getuigen gebruiken nu het Bijbelstudieboek Wat leert de bijbel echt?, dat te lezen is op www.jw.org/nl.