Os Salmos 137:1-9
137 Á beira dos ríos de Babelsentabámonos e chorabamos,lembrándonos de Sión.
2 Nos salgueiros das ribeiraspendurámo-las cítolas,
3 pois os nosos carcereiros pedíannos cántigase os nosos verdugos himnos alegres:
—“Cantádenos cántigas de Sión”.
4 ¿Como cantar un canto do Señorestando en terra allea?
5 Se me esquecese de ti, Xerusalén,que seque a miña man dereita;
6 que se apegue a miña lingua ó padal,se deixo de pensar en ti,se non poño a Xerusalénpor riba de toda ledicia.
7 Tómalles contas, Señor, ós edomitasdo día de Xerusalén,cando dicían: —“Arrasádea, arrasádea,ata os alicerces”.
8 Babilonia estragadora,bendito quen che pagueco mal que nos fixeches;
9 bendito quen colla os teus pícarose os estrele contra as pedras.