«Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη». (Εβρ. 4:12) Με αυτά τα λόγια ο απόστολος Παύλος τόνισε τη δύναμη που έχει ο λόγος του Θεού να αγγίζει καρδιές και να αλλάζει ζωές.

Αλλά αυτή η άποψη για τη δύναμη του αγγέλματος της Αγίας Γραφής διαστρεβλώθηκε όταν ρίζωσε η προειπωμένη αποστασία μετά το θάνατο των αποστόλων. (2 Πέτρ. 2:1‐3) Με τον καιρό, οι εκκλησιαστικοί ηγέτες άρχισαν να αποδίδουν μαγικές δυνάμεις στο Λόγο του Θεού. Ο καθηγητής Χάρι Γ. Γκαμπλ έκανε λόγο για «τη μαγική χρήση των Χριστιανικών κειμένων». Παρατήρησε ότι, τον τρίτο αιώνα, ο Εκκλησιαστικός Πατέρας Ωριγένης ισχυρίστηκε πως «ακόμη και το άκουσμα των ιερών λέξεων μπορεί να είναι ωφέλιμο: αν οι λέξεις έχουν δύναμη στην ειδωλολατρική μαγεία, πόσο μεγαλύτερη δύναμη πρέπει να έχουν τα θεϊκά λόγια των γραφών». Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγραψε στα τέλη του τέταρτου αιώνα ότι «ο διάβολος δεν θα τολμήσει να πλησιάσει ένα σπίτι όπου υπάρχει το Ευαγγέλιο». Ανέφερε επίσης ότι κάποιοι κρεμούσαν στο λαιμό τους αποσπάσματα των Ευαγγελίων ως ισχυρά φυλαχτά. Ο καθηγητής Γκαμπλ πρόσθεσε ότι ο Καθολικός θεολόγος Αυγουστίνος «θεωρούσε πως, σε περίπτωση πονοκεφάλου, επιτρεπόταν να κοιμάται κανείς με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη κάτω από το μαξιλάρι του»! Έτσι λοιπόν, Βιβλικά κείμενα χρησιμοποιούνταν για μαγικούς σκοπούς. Θα θεωρούσατε εσείς τη Γραφή φυλαχτό, κάτι που θα σας προστάτευε από κακό;

Μια άλλη εσφαλμένη χρήση της Γραφής, ίσως συχνότερη, είναι η βιβλιομαντεία. Τι περιλαμβάνει; Το να ανοίγει κάποιος ένα βιβλίο, συνήθως τη Γραφή, σε ένα τυχαίο σημείο και να διαβάζει το πρώτο εδάφιο που θα δει, πιστεύοντας ότι έτσι θα λάβει την αναγκαία καθοδήγηση. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον καθηγητή Γκαμπλ, όταν κάποτε ο Αυγουστίνος άκουσε ένα μικρό παιδί σε κάποιο γειτονικό σπίτι να λέει: «Πάρε και διάβασε, πάρε και διάβασε», το εξέλαβε ως θεϊκή εντολή για να ανοίξει τη Γραφή και να διαβάσει το πρώτο εδάφιο που θα έβλεπε.

Έχετε ακούσει για ανθρώπους που, όταν αντιμετώπιζαν κάποια δυσκολία, προσευχήθηκαν στον Θεό και κατόπιν άνοιξαν τη Γραφή σε ένα τυχαίο σημείο, πιστεύοντας ότι το πρώτο εδάφιο που θα έβλεπαν θα τους βοηθούσε να λύσουν το πρόβλημά τους; Αν και μπορεί να είχαν καλές προθέσεις, αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος για να ζητούν οι Χριστιανοί κατεύθυνση από τις Γραφές.

Ο Ιησούς διαβεβαίωσε τους μαθητές του ότι θα τους έστελνε “τον βοηθό, το άγιο πνεύμα”. Και συνέχισε: «Εκείνος θα σας διδάξει τα πάντα και θα επαναφέρει στη μνήμη σας όλα όσα σας είπα». (Ιωάν. 14:26) Η βιβλιομαντεία, αντίθετα, δεν απαιτεί γνώση των Γραφών.

Η βιβλιομαντεία και άλλες δεισιδαιμονικές χρήσεις της Γραφής είναι συνηθισμένες. Ωστόσο, ο Λόγος του Θεού καταδικάζει την αναζήτηση οιωνών. (Λευιτ. 19:26· Δευτ. 18:9‐12· Πράξ. 19:19) «Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη», αλλά πρέπει και εμείς να είμαστε επιδέξιοι στη χρήση του. Αυτό που βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων είναι η ακριβής γνώση της Γραφής, όχι η δεισιδαιμονική χρήση της. Η απόκτηση τέτοιας γνώσης έχει βοηθήσει πολλούς να αναπτύξουν ηθικές αξίες, να εγκαταλείψουν καταστροφικούς τρόπους ζωής, να ενισχύσουν τους οικογενειακούς δεσμούς και να καλλιεργήσουν προσωπική σχέση με Αυτόν που ενέπνευσε τη συγγραφή της Αγίας Γραφής.